Ongetwijfeld kent u het wel: de ochtend na een feestje, de wekker die onverbiddelijk is en het gevoel dat je dat ding naar de achterkant van de maan wil meppen. Wel, dàt gevoel zagen we op veel gezichten vanmorgen rond kwart over zeven. Maar na een nat washandje zagen die gezichten er al stukken aangenamer uit. En al helemaal toen we in de eetzaal kwamen want Sint had zich helemaal naar Blankenberge gerept om ons te trakteren op chocolade en letterkoekjes. Samen met koekebrood en chocomelk smaakte het weer heerlijk. En daarna nog een laatste krachtinspanning: alles wat maandag uit de koffers gekomen was, moest er nu terug in. Eerlijk, in sommige kamers hadden we onze twijfels of het wel zou lukken. Maar onder het motto 'samen sterk' en 'je komt pas met je koffer naar de hall als je hele kamer klaar' is het gelukt. Hier en daar moesten we een beetje helpen met het dichtritsen van de koffers, maar eigenlijk hebben ze dat zelf heel goed gedaan ! Alweer een pluim! Om tien uur stond alle bagage in de hall en de kinderen mochten hockey spelen of oriëntatielopen. En goed als we zijn: voor het eerst sinds oriëntatielopen op het programma staat van het sportcentrum is er een groepje in geslaagd om binnen de tien minuten met het hele ploegje binnen te komen. Goed gedaan, jongens !!! Intussen was het aan de leerkrachten om te evalueren. Bij elk kind hebben we gekeken hoe sociaal vaardig ze afgelopen week waren. Net als bij vorige edities hebben we terug kinderen op een andere manier gezien, En alweer waren we weer aangenaam verrast...!! 's Middags had de kok gezorgd voor tongrolletjes, gekookte aardappeltjes, een lekker sausje erop en spinazie. Lekker, maar we geven wel toe dat de tafel van de leerkrachten het meest enthousiast was. Gelukkig was er tomatensoep vooraf en ijs als dessertje. Na de allerlaatste taken was het tijd om afscheid te nemen.
Misschien hebben jullie intussen al sterke verhalen gehoord, anders komen ze vast nog wel boven water. Wij blikken intussen terug op een goede editie: we hebben geen ongelukken gehad, geen zieken, weinig heimwee, véél post en een fijne samenwerking met de plaatselijk weergoden.
Voor wie broers of zusjes heeft in het eerste, tweede of derde leerjaar: we hebben een op optie op volgende editie: 16-20 november 2020.
Nog enkele praktische dingen:
- Geef vier leerkrachten een fototoestel of telefoon in hun handen en je hebt héél veel foto's. We zullen die volgende week verzamelen en jullie doorsturen. Morgen zullen er alvast een aantal op de schoolwebsite gezet worden.
- Alles is terug in de koffers geraakt, maar misschien niet in de juiste. Gelieve 'gevonden voorwerpen' maandag mee te geven, dan proberen we alles op school te regelen.
Na vier nachten mogen jullie het terug overnemen: jullie kinderen instoppen en 'slaapwel' wensen
Kwart over tien en de kinderen liggen net in bed. De laatste avond is volgens de traditie de 'chique avond'. En dan mag het wat meer zijn, zowel vestimentair, de geen-snoep regel en bedtijd, er kan iets soepeler mee omgegaan worden; Vanmorgen was het extraatje bij het ontbijt de honey pops en de cornflakes. Moeten we zeggen dat we veel kinderen regelmatig zagen aanschuiven aan het buffet ? Na dat ontbijt werd het dagboek ingevuld en daarna trokken we richting sporthal. Na twee maanden 'one mile a day' konden we allemaal bewijzen hoe vlot en soepel we dit al kunnen, zonder één uitzondering ! Pluim voor onszelf! De tweede sport vandaag was capoeira. Vanmiddag mochten we aanschuiven voor frietjes en kippengyros. En ook nu smaakte het uitstekend! Rond twee uur stapten we naar het stationsplein om met de tram naar Zeebrugge te reizen. Daar werden we opgewacht door twee gidsen die ons meenamen naar het Sea-Front. In beide groepen was er veel aandacht en belangstelling. Leuk, voor de kinderen, de gidsen en voor de leerkrachten. Als apotheose mochten we afdalen in de Russische duikboot die daar ligt. We waren best wel onder de indruk; Met vijfenzeventig mensen drie maanden lang in zo'n krappe, naar diesel ruikende en luidruchtige omgeving wonen en werken kan niet evident zijn. Dan was werken en verblijven op de het lichtschip heel wat comfortabeler... Voor we afscheid namen werden we nog getrakteerd op een drankje en dan terug richting tramhalte. De vorige tram was net weg en het miezerde, waardoor het kil en vroeg donker was. Maar geen probleem: van een nood hebben we een deugd gemaakt door te zwaaien naar iedereen die passeerde en elkaar mopjes en raadseltjes te vertellen. Voor we het wisten was de volgende tram er al. In Blankenberge mochten we aanschuiven voor macroni met ham en kaas. Het smaakte en... juist ja !! En dan tijd voor een traditie: naar de casino op niveau -18. Ook gekend als 'de grote verkleedpartij'. Hoge hakken werden uit de kast gevist, vlinderstrikjes en stropdassen omgeknoopt, haar in de gel gelegd en de lippen kregen een extra kleurtje. De pluimen die in de voorbije week verdiend werden, werden omgewisseld voor jetons. Een uitgelezen gezelschap croupiers uit het Esense zorgde mee dat de kinderen spelletjes kondens spelen en een bezoekje brengen aan de bar met lekkers. Moe maar tevreden hebben we zopas de lichtjes gedoofd. Tot morgen !
Het is nu tien voor tien, iedereen ligt in bed. Zopas hebben we een eigen versie van de strijd tegen het water gevoerd. Achtenveertig kinderen in een klein uurtje laten douchen in vijftien douches, daar komen massa's natte handdoeken en zwabbers aan te pas. Maar het is gelukt om de dag letterlijk, en figuurlijk ook, in schoonheid te eindigen. Vanmorgen was het wekken al iets lastiger maar toch zat iedereen om acht uur te smullen van een heerlijk ontbijt met als extraatje yoghurtjes en rijstpap. Het vijfde en zesde is even naar de klas geweest, het vierde hield het rustig in de kamers. De sportmonitoren hadden vandaag handbal en judo voorzien. 's Middags mochten we onmiddellijk aan tafel voor stoofvlees met appelmoes en gekookte aardappeltjes. Lekker, dat merkten ze in de keuken ook. Na de middag stond de schoolbus klaar om ons naar het Zwin te brengen. We hadden er al veel lof over gehoord, maar we moeten het bevestigen: het vernieuwde bezoekerscentrum is een juweeltje en een aanrader voor een gezinsuitstap. Elke klas ging met een gids op stap. Die hadden snel door dat het geen stadskinderen waren maar dat ze veel feeling met de natuur hebben. En dat vonden de gidsen zeer fijn. Wij ook. Rond vijf uur keerden we terug naar Blankenberge. Daar stonden broodjes met beleg te wachten. Iemand kwam klagen dat ze 'maar vier' broodjes gegeten had en nog véél honger had... Buitenlucht maakt hongerig hé! Voor het douchen hebben we samen geknutseld en dan... hét gebeuren van de dag: douchen! Morgen is het al onze laatste volledige dag in Blankenberge. Op naar de duikboot en daarna een stapje in de wereld zetten !
Vandaag was een schitterende dag: het voetbalveld en de atletiekpiste hadden het eerste witte laagje van het seizoen, de zon was van de partij, alles om een heerlijke dag te worden. En dat werd het ook. Eerst en vooral hebben we Michelle uitgebreid in de bloemetjes gezet. Jarig zijn tijdens de zeeklas is een voorrecht dat slechts enkelen gegund is en we hebben het niet ongemerkt voorbij laten gaan. Bij het ontbijt was er allerlei beleg voorzien, zelfs eitjes. Er werd erg van genoten en daardoor ook héél uitgebreid ontbeten. In sportuitrusting gingen we naar de klas om ons dagboek in te vullen en al een vooruit te blikken op het programma van vandaag. De sportmonitoren hadden trampoline en capoeira voorzien. De kinderen hebben dat goed gedaan en ze hebben ervan genoten. 's Middags kregen we kip op grootmoeders wijze (jagersaus, met champignons, spekjes en zilveruitjes) en kroketjes. Ze aten alsof ze de laatste weken niets meer te eten kregen en deden de kok alle eer aan. Tijdens het verfrissen en omkleden werden de vieruurtjes en de schopjes terug ingeladen. We wandelden naar het Sea-life en we hebben het uitgebreid bezocht. Het was een hele zoekpartij, maar we hebben heel veel moois gezien uit de zee. Er was ook een tof klimparcours en voor we naar het winkeltje gingen, hebben we er ook nog op gespeeld. Heel wat van jullie kinderen zijn intussen een knuffel rijker, we vinden dat ze goed gekozen hebben. Na Sea-life moest het opeens een beetje snel gaan: vieruurtje uit het vuistje en met de schoppen naar 't strand. We hadden nog ruim een half uur voor zonsondergang en we hebben de tijd goed benut; de werken van gisteren werden verder gezet (we zaten op dezelfde plaats en de bouwwerken waren nog ongeschonden) en de kinderen hebben met volle teugen genoten. 'Thuis' wachtten pannenkoeken met chocomelk en we hoeven waarschijnlijk niet te vertellen dat ze er weer stapels verorberd hebben. Na het eten hebben ze allemaal hun pyjama aangetrokken en zo gekeken naar de film. Nu liggen ze allemaal in bed en we vermoeden dat ze al in andere sferen toeven. Om er morgen weer helemaal klaar voor te zijn en klaar voor nieuwe avonturen en ervaringen. Tot morgen !
Nog eventjes en we mogen de kinderen wekken voor alweer een schitterende dag. Tot onze spijt lukt het niet om de foto's op te laden wegens te groot. Meester Jan zette wel al enkele foto's op de facebookpagina. We kijken of we het kunnen oplossen.
Hallo mama's, papa's, broers, zussen, oma's, opa's, en andere supporters,
Na een hele tijd, al dan niet bang, aftellen zijn we weer zover: Esen speelt weer op verplaatsing. Hoewel de bus ons liet dromen van Dubai vinden we Blankenberge ook top. Tijdens de heenreis zijn we door enkele fikse buien gereden, maar toen we aankwamen kwam de zon erdoor en ze is niet meer verdwenen. We hebben de bagage helpen uitladen, de schoppen verdeeld en we zijn (relatief) snel naar het strand getrokken. Het was er heerlijk: een heel strand voor ons alleen, heerlijk zonnetje, beetje wind en massa's zin erin. De kinderen hebben geschopt, geput, gedolven, geput en gezandkasteeld dat het een lieve lust was. Tegen de middag waren we terug in 't centrum en mochten we aanschuiven: rode kool met boomstammetjes en gekookte aardappeltjes. Na de middag vlug de sportkledij aan en naar de sporthal. Vandaag stond frisbee en ropeskipping op 't programma. Na het vieruurtje kwam het spannendste moment van de dag eraan: al die bagage moest uitgeladen worden. En even daarna: al die bedden moesten opgemaakt worden. Meester Jan gaf eerst een schitterende demonstratie in 'hoe maak ik een bed op' en 'hoe krijg ik een donsdeken in een dekbedovertrek'. Samenwerken was de boodschap en inderdaad: door goed samen te werken was alle bagage vrij keurig in de kastjes en de bedden waren eigenlijk allemaal goed opgemaakt. De kinderen konden ook een pluim verdienen op samenwerking en... gelukt, d'r zijn geen lege portemonnees meer! Als avondmaal kregen we rauwe groentjes en beleg met brood. Waar er vanmiddag nog kinderen waren met 'niet veel honger' werd alles nu vlot naar binnen geschoven. Als laatste taak van vandaag hebben we brieven naar het thuisfront geschreven. En nu ligt iedereen onder de wol. De meeste kinderen slapen al, van de anderen zal het waarschijnlijk niet lang meer duren. Tot morgen!
Juf en de meesters zijn er al een tijdje mee bezig, maar nu de ouders alle informatie gekregen hebben, zullen ook de kinderen mondjesmaat warm gemaakt worden op wat we niets minder dan een mijlpaal in hun schoolcarrière mogen noemen! Blankenberge, maak je borst maar nat, Esen komt er aan !
