Mijn naam is erika ,ik ben mama van een dochter van 10 jaar en stiefdochter van 8 jaar. Ik ben al meer dan vier jaar samen en ben deze blog begonnnen om meer kwijt te kunnen over mijn leven en hoe ik mij voel ,gewoon alles neerschrijven. Vandaag dag 1 een zware dag :Mijn moeder heeft al tien jaar een depressie en weet iets meer dan een week dat ze terug is opgenomen in het ziekenhuis op psyche afdeling. Dit leven is heel zwaar met iemand met een depressie , kan van heel euforisch gaan naar een heel diep dal en de periode hoelang zo iets duurt valt niet te voorspellen. Dit is echter niet alleen zwaar voor de persoon met de depressie maar ook voor de omgeving ,je kan moeilijk dingen plannen omdat je nooit kan voorspellen hoe de persoon is en ook is het soms moeilijk om op deze persoon te vertrouwen. Dit is echter niet het grootste probleem: Ik had een redelijke goeie band met mijn moeder en voor problemen enzo ging ik altijd naar haar en dit valt echter weg. Ook hoe je moet omgaan met zo iemand is heel moeilijk en heeft een dubbele kant want soms spreek je dingen af zoals babysit en kan dit onverwachtse wendingen hebben en weet je niet goed hoe je hier mee moet omgaan ,moet je boos zijn op de persoon of juist niet en hoe kan ik helpen want je kan hier voor echter weinig doen. Ik woon ook al echter een periode niet meer thuis ik ben zelf al bijna 30 jaar en heb ook schrik om zelf zo te worden. Momenten dat ik weet of hoor dat met haar slecht gaat heeft dit echter ook effect op mij alleen ga ik hier anders mee om en probeer ik mij omringen door mensen en leuke dingen en dit geeft mij echter weer beterschap in mijn leven. Ik kan ook bij niemand terecht die mij begrijpt want ken ook niemand die iemand kent met een depressie of familie heeft waar dit in voorkomt. Dus ik hoop mss ook via deze blog mensen te ontmoeten met een depressie of die zelf iemand kennen en hoe hij/zij hier mee omgaan.
