|
We eten op onze kamer en gaan voor koffie langs bij de plaatselijke bakker. Het is een goeddraaiende zaak. Dit is ook een stadje waar mogelijk veel pelgrims komen. Bij de bakker kan je pelgrims-ontbijt nemen (dit hadden we laat gezien).
Al na een paar km stoppen we om ons winterpak aan te doen. Volgens ons heeft het gevroren vannacht. We hebben het goed koud. Eric heeft 2 paar handschoenen aan en heeft nog verlkleumde vingers. Inge heeft zelfs koude tenen.
In Couvin moeten we omrijden voor grote wegenwerken, aanleg nieuwe ringweg rond Couvin. Eén van de grootste wegenwerken in Wallonië die 2 jaar zullen duren.
In Couvin houden we even halt voor cola en vlees voor de picknick. Het is er ook markt maar geen tijd, we moeten verder. Het was weer een pittig parcours.
Vanbaf 10u beginnen we al uit te kijken naar onze koffie. Maar de Walen denken daar anders over. We moeten trappen tot in Givet vooraleer we iets tegenkomen. En dan is het al half 1. Dat vinden we te laat voor koffie. We pick-nicken aan de Maas in de blakende zon. We doen onze zomer-tenu aan De terassen zitten er vol. De fransmannen genieten er volop van de zon.
Na de middag volgen een paar lange klimmen en ze kruipen de km's tergend traag voorbij. We lijken wel slakken (Inge toch zeker).
Om 16u is er een lichtpuntje: een café. We zetten er ons op het terras en worden wel aangestaard door de plaatselijke bevolking. 2 Mensen op de fiets, wat gaan die hier zoeken ..... We genieten er van een Chimay.
Dan nog 6 km naar onze slaapplaats. Het was een zware rit vandaag, maar we hebben een geweldige slaapplaats.
Het is een klein hotelletje. Het wordt uitgebaat door 2 vrouwen en ze hebben 2 kamers met een volledige keuken, living, slaapkamer, chique badkamer en terras.
Het gehucht heet Sart Custinne, in de buurt van Gedinne. Het is een dorp van een paar huizen. Wie haalt het in zijn hoofd om hier een kleine hotel uit te baten met een manège. Er zijn nog mensen die iets durven. We zitten om 18u30 in een leeg restaurant. Een half uur later zitten er lots nog 11 gasten. Vanwaar ze komen, we zouden het niet weten. Zelfs met een vergrootglas ga je niet vinden op de kaart.
De 2° vrouw wordt uit de stal gehaald en moet komen opdienen (zonder haar om te kleden, moet kunnen). We drinken er de plaatselijke specialiteit: Picon. Het smaakt.
's Avonds nog een klein tourke langs de paar huizen gewandeld (om ons eten te laten zakken).
|
