Dag 24: 31/7/16, touro santiago, 8.30 tot 11 uur, 28 km, 2.15 gefietst, 2336 km
We blijven weer wat langer liggen in onze vakantiewoning met alles erop en eraan. We doen alles op ons gemak en nemen uitgebreid ontbijt. We vertrekken om 8.30 voor de laatste kilometers. Er zitten nog enkele forse klimmetjes in. Net voor we sanriago binnenrijden stoppen we nog in een kleine bar voor een koffie en een croissant. Daarna wilden we nog foto's nemen aan het bord 'santiago' maar dit is verdwenen door de wegenwerken die er aan de gang zijn. Dan maar verder naar de karhedraal waar we ook victor en gaspar terug tegenkomen. Er worden foto's getrokken en adressen uitgewisseld. Vervolgens ons diploma afhalen en springen nog eben binnen in het huis der lage landen. Dan naar ons hotel san martin pinario vlakbij de kathedraal. Sober maar zeer mooie en nette kamer in een klooster. We kuieren wat rond in de stad en zetten ons geregeld op de bank. We zien veel pelgrims maar we vinden het relatief rustig. Vanaf nu gaan we de toerist uithangen. We danken alle volgers van de blog. Dinsadavond zijn we terug thuis. Iederen welkom voor aan drankje vanaf 20.30 uur. Tot ziens!
Dag 23: zat 30/7/16, portomarin touro/ loxo, 8 tot 16.15, 80 km, 5.30 gefietst
Inge is nog lui als ze 7 uur moet opstaan. Gisteren veel te laat in haar bed, het was al 22 uur! We ontbijten, als laatste, in de keuken van de albergue. Om 8 uur is het hoog tojd om onze fiets te springen en onmiddellijk aan een klim van 12 km te beginnen. We komen al heel veel wandelaars- pelgrims tegen, weinig fietsers. We zien sommige spaanse wandelaars met een klein rugzakje,dit zijn de mannen die waarschijnlijk enkel de laatste 100 km wandelen, bagage met jacotrans doorsturen en genoeg stempels verzamelen om ook een diploma te krijgen en een regel bij om op hun cv te zetten. Buen camino? Om 10 uur zijn we in palais del rey, tijd voor koffie en gebak. Onderweg zijn we nog een zwitser tegengekomen die in geneve vertrokken is en juist 2000 km heeft gedaan. Hij rijdt vandaag nog door naar santiago want hij moet zondag nog naar de mis. In melide houden we pauze voor onze nectarines, die we nog over hadden van gisteren. Het zit goed vol met pelgrims. Een beetje nadat we terug vertrokken zijn komen we viktor en gaspar tegen. Zij rijden vandaag nog naar compostela, via een andere route als ons. We hopen ze nog terug te zien in santiago. Zij vertrekken maandag met de trein naar zuid- frankrijk waar hun ouders hun oppikken. We eten om half 2 de menu del dia in arzua. Voor 10 euro de man weer goed verwend met voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht en 1,5 liter water. Dan nog 25 km naar onze slaapplaats in touro/ loxo. Nu komen we geen wandelaars meer tegen omdat ze een andere weg volgen. We slapen terug in ons luxe huis van 2014. De gastvrouw kent ons nog. Ontvangt ons hartelijk. Spijtig genoeg dat wij geen spaans kunnen! Zij spreekt enkel spaans. Ze haalt haar gsm bij en spreekt in spaans iets in dat dan vertaald wordt naar engels. Ze wenst ons nog een veilige reis toe! Piknikken er 's avonds buiten en rusten uit voor de laatste loodjes van morgen. Adios.
Dag 22: vrij 29/7, vega portomarin, 8 tot 17.15, 87 km 6.10 gefietst
We hebben zeer goed geslapen en blijven wat langer liggen, tot 6.35! We nemen rustig onze tojd voor ons eigen ontbijt in de albergue: brood, fruitsap, yoghurt,kaas, vlees en koffie uit de automaat. We starten direct met de klim naar o cebreiro. We stoppen onderweg voor brood, want als eric onderweg honger krijgt begint hij te zagen. De klim valt best mee. We nemen wat foto's want we fietsen boven de wolken. O cerbreiro is te vergelijken met bokrijk maar dan in het klein. Ze hebben er juist een bus toeristen gedropt. Ze halen er ook een stempel waardoor de echte pelgrims in de rij moeten wachten. Een beetje later trekt een toerist ook nog een foto van eric zijn fiets, met de schelp! We eten er nog wat fruit, koekjes en cola. We smeren er ons en onze ketting nog eens. Het busje kan dan ook al in de vuilbak. Dan nog wat dalen en klimmen en op de alto di poio zijnwe karen, tony en hun vrienden terug. Vervolgens een mooie afdaling van 12 km. We stoppen in samos voor onze dagelijkse koffie maar het is dan al 13 uur. Om 14 uur is het weeral tijd voor de menu del dia in sarria. Vervolgens nog 25 km naar onze slaapplaats. Er is nog wel wat klimwerk bij maar ook een mooie afdaling naar portomarin. Alle slaapzalen in de albergues liggen vol. We nemen dan maar een kamer voor ons twee. Er slaapt hier ook nog een koppeltje uit schilde, ze zijn te voet vertrokken in st jean pied de port. We piknikken met hun in de albergue. We schrijven deze blog op het marktplein van portomarin. Morgen nog onze laatste volledig dag fietsen.
Dag 21: el ganzo- vega de valcarce, 7.45 tot 17 u, 87 km, 5.45 gefietst
Gisterenavond toen we om 21 uur wilden gaan slapen begon de buurman de haag nog te snoeien. Schijnbaar is dit in spanje normaal want tijdens het schrijven van deze blog zijn ze in de achtergrond nog een stapel hout aan 't zagen..... Deze morgen stonden we om 7 uur klaar om te vetrekken. Bij het ophangen van de fietszakken ziet inge dat haar achterband plat staat. Vertrek uitgesteld, gelukkig is de depanneur snel ter plaatse ( hij zat nog op de wc). Binnenband eruit, buitenband na kijken. Buitenband zat vol met verse asfalt van de laatste kilometers van gisteren. Voor de rest niks aan te zien. Binnenband heeft gat.We steken maar ineens een nieuwe binnenband. We pompen band zo goed en zo kwaad we kunnen op met het kleine fietspompje. We zullen later op de dag nog aan een naftstation om hem voldoende op te pompen. Kortom we vertrekken als laatste aan de albergue. We starten onmiddellijk met de klim naar cruz de ferro. Dit is een plaats waar de pelgrims een steentje, foto of een briefje achterlaten met een boodschapje. Wij komen er terug onze 2 waalse jongens tegen, victor en gaspar. 17 jaar en samen op pad maar ze moeten elke avond wel een sms-je naar hun ouders sturen. Echt twee toffe gasten, ze vinden dit heel plezant om met al die verschillende nationaliteiten om te gaan. Zo kunnen ze goed engels leren. Ze hopen ons in santiago nog te zien. Dan komen er ineens de 4 spaanse jonge meisjes terug aan die we de laatste dagen ook al een paar keer gezien hebben. De meisjes begin direct te roepen naar de walen. Wij zijn dan maar doorgereden.... Van cruz de ferro is het een lange gevaarlijke afdaling ( 15 km) naar ponferada. Ondeweg stopen we nog bij een speciale hut van de tempeliers. Een beetje verder stoppen we nog in een dorp voor koffie en een croizant. In ponferada stoppen we om inge haar fietsband goed op te pompen en kopen er colsonbandjes in den brico. De colsonbandjes hebben later nodig om onze fiets in te pakken. Dan is het weeral half drie geworden en hoog tijd voor de menu del dia in vilafranca. Bij het terug vetrekken staat de thermometer op 40 gr. Wel te verstaan in de zon, maar daar fietsen we volgens inge ook in. 16 km verder komen we aan in onze albergue in het wondermooie dorpje in vega. Het heeft wat weg van een dorpje in de ardennen, een rivier en een berg met bomen op. Misschien wel de mooiste slaapplaats van onze tocht. We piknikken er in wei met onze voeten in de beek die langs het huis vloeit. Onderweg zijn we ook nog het bord met de laatste 200 km tegengekomen. De renners maken zich klaar om de eindspurt in te zetten.
Dag 20: woe 27/7/16, manzilla el ganzo, 7.15 tot 16.15, 88 km 5.20 gefietst.
Gisterenavond was het zeer warm op de slaapzaal. Half de nacht werd het kouder en zijn we in onze lakenzak gekropen. We sliepen bij de langslapers, wij stonden op om zes uur maar er bleven er nog een hoop liggen. Het was ook voor de eerste keer dat de slaapzaal niet vol lag. 's Morgens ons ontbijt in de albergue genomen en om 7.15 op de fiets. Dit jaar rijden we niet langs leon. We nemen een variant. Op deze route komen we geen pelgrims of aanwijzingen tegen, de meeste gaan altijd langs leon. Ondertussen hebben 2000 km op onze teller staan. Na. Uur fietsen komt onze route terug samen op de hoofdroute. Tijd voor onze piknik en een tas koffie. We smeren ons terug in want het is vandaag weeral warm geworden. In hospital orbig, zie foto met de oude brug, hebben we elk 2 nectarines gegeten en zijn we nog een stempel gaan halen. Om 12 uur steken we iemand voorbij met een rabobank koersbroek aan. Eric denkt zou dit een hollander zijn maar zegt toch maar buen camino. De man vraagt, in het spaans, van waar we komen. Eric zegt belgica. En de man begint in gebrekkig nederlands wat te brabbelen en laat on voorbij rijden. 5 minuten later steekt hij ons terug voorbij en zegt dat we met hem een koffie moeten gaan drinken. We gaan met hem maar een koffie drinken. Blijkt dat de spanjaard hier op verlof is maar al 50 jaar in breda woont. Hij is 76 jaar en heeft altijd in lederfabriek in dongen gewerkt. Volgende week rijdt hij terug naar breda zonder gps en hij is zijn wegenkaarten vergeten. Gelukkig heeft hij nog wegenkaarten van 1915 gevonden, zegt hij. Hij had nog oude koersfiets bij met versnellingen aan de buis en zwarte koerschoen van 40 jaar oud ( bianchi!). Hij laat ons toch nog vertrekken. Dan verder naar astorga waar we om 14 uur zijn. Dus ,volgens spaanse normen, tijd om te gaan eten. We nemen de menu del peregrino in eenrestaurant op de markt. We willen er nog een kerk bezoeken ontworpen door gaudi maar alles gaat hier pas terug open om 16 uur. Dan maar 15 km verder in de hitte naar onze slaapplaats. Iets voorbij astorga zitten er nog 4 fietsers in een nis van een kapel. We stoppen er ook maar en blijven er wat praten met de twee hollanders, een engelse en een franse canadees. Vanaf nu begint het terug te klimmen om morgen op cruz ferro te staan. We slapen in een piepklein dorp waar een albergue is. We zitten er lang te burten met daniella uit berlijn, ze is 35 maar we hadden ze 25 geschat. Zij schatte ons ook jonger -:)
Dag 19: di 26/7/16, carrion manzilla, 6.45 tot 15.30, 77 km, 4.15 gefietst, 1965 km
Vanmorgen of beter vannacht vanaf 5 uur is het alle volle bak gerommel op de slaapzaal. Het is nog stikdonker en iedereen wil al vertrekken. Inge daait zich nog eens om maar om 5.30 gaat het licht aan. Om 6 uur is de zaal al leeg dus gemakkelijk om op te staan. Wij die dachten wat langer te blijven liggen omdat er een korte rit was voorzien. Wij moeten niet meer zoeken naar ons materiaal en ook niet meer stil zijn, iedereen is al weg behalve een vergeten knuffel. Om 6.45 zonder eten op onze fiets. Direct 14 km verharde zandweg onder onze wielen. We stoppen in de bar naast de albergue waar we in 2014 sliepen. We hebben besloten om het er vandaag eens van te pakken. 2 grote koffies, croisants, chocoladekoekjes, muffins en yoghurt. Dan verder naar sahagun. We zetten ons terug op een terras en tikken er onze blog van gisteren in. Nog wat zonnecrele smeren en zijn weeral weg. We komen terug de 2 waalse jongens tegen. Ze zijn 17 jaar en we herkennen ze aan hun fluo-vestjes en de grote voetfietspomp die ze meesleuren. Knappe prestaties om dit te doen. Bovendien valt het meer en meer op dat de waalse jongeren behoorlijk nederlands spreken. Als ze doorrijden zeggen ze altijd in het nederlands 'tot straks' en wij 'a tout a 'l heure' . Om 12.30 krijgt eric honger. Het is nog te vroeg voor de menu del dia. We hebben nog een brood van burgos, wat worst, kaas en kopen wat chocolade, 4 nectarines en cola en we hebben weeral gegeten. Inge gaat nog wat kaarsen aansteken. Wanneer ze terug op de bank zit passeert karen sterkens ( werkt op de gemeente merksplas) en haar vriende. inge herkent karen aan haar haarkleur. We wisten dat karen en tony ook onderwaeg waren naar sdc. We hadden al met elkaar gesmst. Ze zetten zivch bij ons op de bank en wisselen onze ervaringen uit. We smeren onze ketting, vullen onze drinkenbus en verder. We zullen vanavond in hetzelfde dorp slapen als karen. Vlak voor manzilla komen we ze terug tegen. We zetten ons samen met hun vrienden rit liechielsen ben ben jespers, uit meerle, op het terras van onze albergue. We lachen wat af, drinken rose en bier gaan er vlot in. Het is steeds schuiven met de stoelen om in de schaduw t nblijven zitten. Het is ook eens plezant om vroeg in een albergue aan te komen.
Dag 18: ma 15/7/16, burgos carrion de los condos, 8.15 tot 16.45,98 km 5.45 gefietst
In ons hotel is geen ontbijt en we zijn wat langer blijven liggen, tot 7 uur! We gaan ontbijten in de stad. Grote koffie americano en croisant 1,7 euro, we pakken er nog een broodje bij. We pakken onze tijd en vertrekken om 8.15. Na 3 km zijn we burgos uit. Het valt ons altijd op hoe snel je een stad uit bent. Meestal kom je dan ook nog op 't laatst het kerkhof of het containerpark tegen, of omgekeerd. Onze piknik nemen we in een klein dorpje op voor inge een herkenbare plaats namelijk naast de weegbrug. Elk dorp heeft hier ook zijn weegbrug met gewichten. We vermoeden dat hier niet direct de facturatie aan gekoppeld is zoals bij van gansewinkel. Plots komt er een wiite camionnet aangetoeterd, ze rijdt tot einde dorp om er te gaan draaien ondertussen komen alle vrouwen ( stuk of 3) buiten. Als de camionet terug is worden de brodenvia de raam verhandeld. Er is schijnbaar maar 1 soort brood. We smeren zonnecreme en zijn weer weg. We rijden onder de bogen van een vroegere abdij waar in 2 nissen vroeger eten voor de pelgrims werd gelegd. We leggen er een berichtje in voor de mannen van rijkevorsel. Benieuwd of ze het gaan vinden. Er is ook een primitieve bar naat, we bestellen er een collega. Een beetje later komt er een ouder canadees koppel bijzitten, brian en martha. Een beetje later een jonge colombiaanse! Zie foto. We hebben een leuke babbel. De colombiaanse is gisteren in burgos vertrokken en heeft al twee blaren. Haar moedet volgt de camino nortes en ze hopen samen in sdc aan te komen. Ondertussen is het weeral warm geworden en tijd om terug te vertrekken. Om 14 uur eten we in een alberque in bocadila. Dit is een alberque met een zwembad. Er zijn pelgrims die in bikini aan het zwembad zitten, voor inge is dit erover. Eric heeft er geen problemen mee. Het was onze bedoeling om in fromista te stoppen, maar het is nog maar kwart na 3 en besluiten om er nog 18 km bij te doen tot carrion los condos. Het is toch zwaarder dan gedacht want we komen pas om 17 uur binnen. We slapen bij 5 jonge nonnen. We hebben de laatste 2 slaapplaatsen. Ze nodigen ons al onmiddellijk uit voor de vespers, zangstonde, guitarconcert,mis, zegening door de bisschop van de provincie van Palencia, receptie en eten ter ere van de feestdag van santiago. Dus geen tijd meer gevonden om onze blog in te geven......
Dag 17: zon 24/7/16, santo domingo burgos, 7.15 tot 15.30, 92 km, 5.35 gefietst
Het is nog donker in de slaapzaal als we op staan om 6 uur! We moeten met de gsm's schijnen om onze spullen bij elkaar te zoeken. We eten ons eigen ontbijt in de eetzaal, de koffie komt uit de automaat. We beginnen met een rustige afdaling van 10 lm op een kaarsrechte baan. We kunnen onze trui zeer goed gebruiken. Een beetje later komen we aan in belorado. Hier zijn ze het marktplein nog aan het proper maken. Daarna enkele langere klimmen. We piknikken om 11 uur in een zeer klein dorpje op dezelfde bank als in 2014. We hebben helemaal niet warm en dit in juli en in spanje. We bezoeken iets verder nog de kerk van juan de ortega. Hier staan zeker 100 motorrijders die voor een tocht gaan vertrekken. Op dit punt kruist onze fietsweg de weg van de wandelaars. In de kerk kan je ook slapen er liggen matten, dekens en kussens klaar. Het is om half twee moeilijk een restaurant te vinden waar we kunnen eten. Schijnbaar eten de spanjaarden nog wat later op zondag. Op een terras van een cafe zien we nog twee vlaamse motorrijders, ze zijnop weg naar midden portugal. Hun gezin komt met het vleigtuig achterna. Ze vinden ons kompleet maf om met de fiets en al de bagage zover te rijden. We fietsen verder en is het al 2 uur geworden. We stoppen aan een groot hotel restaurant. We vragen of we er kunnen eten en worden dan naar een grote zaal geleid waar we helemaal alleen zitten. Al de andere mensen zijn nog aan het aperitieven in de bar. Een beetje later komt er nog een hele familie bijzitten. Het moet er schijnbaar vooruit gaan, het een is nog niet op of het andere staat er al. Dan nog 15 km naar burgos, ondertussen nog een korte klim 700 m met stukken van 14 %. In het park net voor burgos zit het vol met piknikken spanjaarden. We slapen in een mooi hotelletje midden in burgos. We bezoeken de stad nog en gaan er weeral eten. Vanaf 15 uur is de zon beginnen schijnen en is het weeral goed warm. Om 20 uur lopen straten hier weer vol.
Dag 16: zat 23/7/16, los arcos santo domingo, 7 tot 17.30, 89 km, 6.10 gefiet st
We zijn gisteren zeer vroeg gaan slapen. Er waren zeer lawaaierige jonge spanjaarden in de alberque. Volgens de vlaams hopsitaleros probeert dr spaanse jeugd zo goedkoop op vakantie te gaan. Om 22 uur gaat het licht en de wifi uit. Wie dan nog buiten is komt er niet meer in. 's Morgens moet iedereen om 7 uur uit zijnbed zijn. Wij vertrekken ook om 7 uur. In de voormiddag passeren we logrono, we doen er inkoen voor de piknik van deze middag. We laten nog wat kaarsjes branden. Rond de middag fietsen we verder. Het is best pittig en wind op kop. We piknikken in navarete. We fietsen al de hele dag door de wijnstreek van de rioja. Om 17.30 komen we aan in de grote albersue van santo domingo de calzada. Zoals gewoonlijk douchen we en doen de was. Het was vandaag bewolkt, de wind op kop maar voor de rest goed fietsweer. We eten 's avonds de menu peregrino voor 11 euro/persoon. Voorgerecht, hoofdgerecht, desert, grote fles wijn en fles water! Terug vroeg in ons bed en dan morgen naar de mooie stad burgos.
Dag 15: vrij 22/7/16, zubiri los arcos, 7.15 tot 16.15, 92 km, 6.30 gefietst.
Om 10 voor 6 eruit. Het is nog donker buiten. Om half 7 ontbijt en een beetje later op onze fiets. Voor zekerheid vullen we onze bussen aan de fontein waar gisteren de wielertoeristen stopten. Je weet maar nooit wat er in het water zou zitten. Als we vertrekken al ligt maar nog altijd bewolkt, op zich geen probleem. Om half 9 in pamplona. We passeren de stierenarena, op dit uur slapen alle stieren nog. Pamplona is doods op dit uur. We zien enkel mensen van het stad die de markten en strater proper maken. We komen er ook nog een waalse jonge fietser tegen uit namen, die zeer behoorlijk nederlands spreekt. Hij studeert geneeskunde en dit is het laatste jaar dat hij zolang op vakantie kan. Hij probeert rond te komen, in spanje, met 12 euro per dag. Straffe gast. Dan volgt voor ons een nieuw stuk route. We probeerde om zolang mogelijk van onze route van 2014 af te blijven. Er volgt een klim van 7 km met ong. 450 hoogtemeters. Gaat vlot, inge doet er een klein uur over. Boven op de top nemen we wat foto's van het mooie landschap. We dalen vervolgens verder af om op op onze oude route te komen in estella. Onze weg wordt, in het centrum, geblokkeerd door kamelen/ drommedarissen. We vinden niet direct iets om te gaan eten en kopen dan maar ergens een slaatje. Een beetje verder stoppen we bij de wijnfontein, die hadden we in 2014 gemist. De wijnfontein staat bij een wijnfabriek , die net voor een klooster staat. Al die passeert kan er gratis wijn tappen. De fontein geeft max 100 liter per dag. Schol! Dan nog een beetje klimmen en dan 15 km naar beneden met wat wind in de rug. Om kwart na 4 komen we aan in los arcos. We slapen er in de alberque die uitgebaat wordt vrijwilligers van het vlaams genootschap. Het zit er al goed vol, maar omdat we gisteren al gebeld hadden, slapen we in een slaapkamer van 4 personen waar we voorlopig nog alleen liggen.
