Zaterdag was er nog de meer dan spannende ontknoping van de "Respect op De Lijn" actie...
Ik ga er meer en meer van uit dat een aanzienlijk percentage van de gebruikers van De Lijn zeer groot respect heeft voor alle personeelsleden en het rollend materieel van De Lijn.
Maar in de andere richting denk ik dat er heel wat te wensen overblijft.
Als je geluk hebt krijg je een kort blafje van de bestuurder als begroeting, maar dikwijls is zelfs dat al te veel gevraagd.
Toch heb ik de neiging om bij De Lijn te solliciteren als bestuurder van een van hun "stalen kasten".
Waarom? Da's heel eenvoudig.
Even een paar minuten door het centrum rondrijden levert je gewoon het volgende op:
- Tram 7 rijdt in de Huidevettersstraat door het rode licht, terwijl het al een seconde of vijftien rood was. En ja, ook op het licht voor trams! - Bus zo veel en zo veel verlaat de standplaats aan de Fr Rooseveltplaats. Uiteraard kan je daar niet gelijk volgas geven, want redelijk kort daarna staan er al verkeerslichten. Maar éénmaal die op groen gaan: geen houden meer aan. Waarom zouden we ons nog aan de snelheidslimiet houden? Ben voor de fun eens even gevolgd: 65 km/u! - Wederom tram 7 laat een handvol passagiers op- en afstappen aan de halte op de hoek van de Wolstraat en de Minderbroedersrui. Op het moment dat de deuren terug sluiten springen de verkeerslichten net op rood. Maar: ja hoor, de tram gaat er lekker door.
Dit is het resultaat van een goede tien minuten rondrijden in de stad. Dus waarom ik bij De Lijn ga solliciteren? Simpel: bij De Lijn sta je boven de wet en hoef je nergens rekening mee te houden!
Ik zie u wel tijdens één van m'n volgende ritten...
Iedereen is het er ondertussen wel over eens dat Antwerpen 't stad is en al de rest parking.
Blijkbaar nemen sommige bewoners van de parkingzone dat redelijk letterlijk. Deze middag stond ik aan het rode licht te wachten en zag nog net hoe een aantal mensen de picknick in de auto aan het laden waren die ze net hadden verorberd. Blijkbaar waren ze gehaast, want iedereen sprong onmiddellijk in de auto. Misschien een koe die gebeld had dat ze moest gaan kalveren? Tot daar aan toe, iedereen kan inderdaad al wel eens gehaast zijn.
Maar soms kom je toch echt wel bizarre exemplaren tegen!
Ik ga er van uit dat sommige van die parkingbewoners écht denken dat ze hier in de stad nog met hun tractor kunnen rijden, zoals ze dat bij hen ergens op de velden kunnen doen. Ik zou nochtans denken dat het verschil tussen een stenen ondergrond en eentje van zand wel duidelijk is en dat de meeste gebouwen er toch niet zoals bomen uitzien.
Vanmiddag bleek dus dat onze picknickers ook tot het ras der parkingbewoners hoorden. Hoe ik dat weet? In al hun haast gooiden ze effe alle verkeersregels overboord en scheurden ze de parking af. Dan gaat elk normaal mens er al vanuit dat je voorrang geeft aan de bestuurders die zich op een gewone openbare weg bevinden. Maar dit exemplaar dus niet. Hij vond dat hij voorrang had, omdat hij sowieso van rechts kwam. Toen hij uitstapte om me dat duidelijk te maken, werd dus alles duidelijk.
In mijn allerbegrijpelijkste A.N. heb ik de discussie afgerond, zonder blijkbaar tot de bewuste man door te dringen.
Ik heb hem dan maar een goede reis teruggewenst en gezegd dat ik hoopte dat er nog ergens een parkeerplaatsje vrij zou zijn voor hem op z'n parking...
Zien de meeste mensen nog niet genoeg sterretjes op dit moment?
Stel het je voor:
Je krijgt een cadeautje en je krijgt de toestemming om een tatoeage te laten plaatsen en dan nog wel frontaal op je gezicht...
Hoe gaat dat dan in z'n werk? Ga je binnen in de zaak waar ze je kunnen verder helpen en vraag je dan gewoon of ze je gezicht even voor de rest van je leven kunnen verpesten? Of vraag je lief en met een zacht stemmetje of de goede man drie kleine sterretjes naast je oog wil aanbrengen?
Tijdens de behandeling besluit die dan maar eensklaps om, roodkapje-gewijs, de grote truuk toe te passen. De lieve grootmoeder verdwijnt, de wolf komt in de plaats en besluit om zo maar even 56 sterretjes te zetten in plaats van de gevraagde drie...
Volgens de spiegel van de boze stiefmoeder zal ze in elk geval nooit "de mooiste van het hele land" worden...
Maar waarom wordt er daar door de pers zo laks mee omgegaan? Hebben ze plots zo veel medelijden met dat meisje? Of weten ze misschien allemaal al dat het toch om een reclamestunt gaat en houden ze voor één keer allemaal de lippen stijf op mekaar?
Heeft dit meisje misbruik gemaakt van de goedheid van haar vader?
Is er daar écht iets misgelopen?
Of misschien moeten sommige mensen eens twee kee nadenken eer ze iets aan hun lijf laten doen. Het "sterrenmeisje" zou enkel Nederlands en een heel klein beetje Engels spreken... De tatoeëerder zou enkel Frans spreken. Dat ze sterren wilt krijgt ze dan wel uitgelegd, maar "drie" krijgt ze dan niet op een normale wijze overgedragen?! Kom hé...
Of zie ik dat verkeerd en wordt er dan toch niet voor niets gebruik gemaakt van dit akkefietje om de kranten te kunnen vullen?
Hopelijk worden we binnenkort niet allemaal "sterren"...
Zaterdag was er nog de meer dan spannende ontknoping van de "Respect op De Lijn" actie...
Iedereen is het er ondertussen wel over eens dat Antwerpen 't stad is en al de rest parking.
Stel het je voor:
