In Wolvertem blijven we in de sfeer van de ontlasting.  De inwoners van Grimbergen en Humbeek bedachten hun met de bijnaam “strontstrijkers” (1).  Ze staan hiermee niet alleen, want ook die van Hoboken en Viane kregen dezelfde bijnaam.  Dit algemeen Nederlands woord stond in de oude Van Daele met de uitleg erbij.  In oude encyclopedieën staat de beschrijving ook en in het boek van De Raadt staat het eveneens.  De verklaring hier luidt als volgt : een groep jongeren vond het prettig de opkomende auto’s met een groepje af te leiden en ondertussen smeerden de anderen de wagens in met uitwerpselen.  Bij navraag bij autochtone Wolvertemnaars stelde ik een selectief geheugenverlies vast.  Ze weten het niet of ze willen het niet weten.  Er is echter niets om zich over te schamen.  Uiteindelijk vond ik er een die de bijnaam “strontrapers” (4) noemde.  Deze zou voortkomen uit mensen die beroepshalve de paardenvijgen op de straten inzamelden en gebruikten op de velden of ze verkochten.  Maar de zegsman kwam daar later op terug en keerde terug naar de eerste versie.  En die zou volgens de zegsman toegedicht zijn door de Brusselaars.  De boeren gingen vroeger met paard en kar hun vruchten verkopen op de markt in Brussel.  Bij hun terugkeer brachten ze mest mee uit de hoofdstad.  Dat was zeer gegeerd als bruin goud voor de landbouw.  Toen waren er nog geen riolen in de stad en de mensen kiepten ’s morgens de nachtemmer leeg in de beerkar die voorbijkwam.  Deze opruimers maakten er dan ook een handeltje van bij de boeren uit de rand.