Amir is een Afghaanse jongen die samen met zijn rijke vader Baba en hun 2 bedienden Ali en zijn zoon Hassan samenleven in een groot huis. Amirs moeder is gestorven bij zijn geboorte en hij heeft ze dus nooit gekend .Hassans moeder is bij Ali weggegaan voor een jongere man, hij en Amir zitten dus een beetje in het zelfde schuitje. Amir is een weke jongen die tegen de zin van zijn vader van verhalen schrijven houdt, hij heeft ook vaak het gevoel dat zijn vader niet genoeg van hem houdt, terwijl dit helemaal niet zo is. Hassan daarin tegen is een zeer loyale jongen die alles doet voor Amir, die hij als een broer beschouwd. Amir maakt hier soms wat misbruik van en voelt zich beter als Hassan. Baba is in tegenstelling tot Amir een zeer vrijgevige man, hij gebruikt zijn geld om anderen te helpen en ziet het goede in de mensen. Baba houd van Hassan alsof het zijn eigen zoon is, maar laat dit niet te hard merken omdat dit in deze cultuur inacceptabel is. 

Na de verkrachting van Hassan voelt Amir zich zeer schuldig maar hij weet niet hoe hij met dit gevoel moet omgaan. Hij mijdt Hassan zo veel mogelijk omdat hij hem niet onder ogen durft te komen. Amir besluit dat Hassan en Ali uit het huis moeten omdat hij ze zo niet meer onder ogen hoeft te komen. Als hij vraagt aan zijn vader om hen te ontslaan wordt deze woedend. Amir heeft het gevoel dat zijn vader Hassan liever heeft als hem en dit maakt hem zeer jaloers. Hij besluit juwelen te verstoppen in de kamer van Ali en Hassan. Wanneer deze 'verdwenen' juwelen teruggevonden worden op hun kamer besluit de vader om hun toch niet te ontslaan omdat hij niet geloofd dat zij de echte schuldige zijn. Maar uit schaamtegevoel gaan Hassan en Ali toch weg te gaan.

Amir en zijn vader moeten vluchten naar Amerika omdat de Sovjet Unie hun land binnenvalt. Eens aangekomen in Amerika moeten hij en zijn vader weer helemaal onderaan in de maatschappij beginnen. Daar ontmoet hij ook een Afghaans meisje genaamd Soraya, zij wordt door de rest van de mensen als onrein gezien omdat ze seks heeft gehad voor het huwelijk. Amir en zij trouwen uiteindelijk en kort na het huwelijk sterft Baba aan een longkanker die hij een lange tijd geheim heeft gehouden voor zijn zoon. Amir is hier zeer van aangedaan omdat hij sinds hun vlucht naar Amerika tot het besef is gekomen wat voor fantastische man zijn vader wel is. Een tijdje later wordt Amir opgebeld door Rahim, een vriend van zijn dode vader die de vraag heeft of hij weer terug wil komen naar Afghanistan. Dit doet Amir en daar komt hij veel te weten.

Terug in Afghanistan verneemt Amir dat Hassan en zijn vrouw vermoord zijn door Talibanstrijders, die nu een groot deel van het land in handen hebben. Samen hadden ze ook een zoon, Sohrab genoemd. Hij is gevangengenomen door een Talibaanse machtshebber die hem gebruikt als seksslaaf. Amir besluit hem te gaan redden en hij komt erachter dat de Talibaanse machthebber Assef blijkt te zijn. In Amirs poging om het kind te redden wordt hij in elkaar geslagen door Assef. Maar Sohrab, schiet met een een katapult in het oog van Assef waardoor Amir de bovenhand in het gevecht krijgt. Het mooie aan deze scene vind ik dat Hassans zoon op dezelfde manier als zijn vader Amir 'beschermt' tegen Assef.

Ik vond dit één van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Het toffe aan het boek vind ik dat het gaat over een land dat nog steeds regelmatig in de media komt en daarom heb je echt het gevoel dat het verhaal echt gebeurd is. De schrijver schrijft ook met heel veel details waardoor je je goed kan inleven in het verhaal. Het was ook een zeer zwaar boek om te lezen aangezien het over moeilijke onderwerpen gaat zoals; kindermishandeling, moorden, verraad, verkrachtingen,... Ik persoonlijk vind dit wel tof want op deze manier wordt de onmenselijke situatie in Afghanistan aangekaart. Soms had ik wel momenten dat ik echt triestig werd van de gebeurtenissen in het boek, omdat ik besefte dat dit dagelijkse kost is voor de mensen die daar nu nog leven. Ik raad mensen zeker het aan het boek te lezen, maar ik denk wel dat je best 16+ kan zijn om het te lezen want anders kunnen de onderwerpen te zwaar zijn.