Ik ben Emiel Devillers, ik ben gevlucht uit mijn thuisdorp Wilrijk.

Ik had geen keus want ik was bang voor de Duitsers.

Samen met mijn broer Jef ging ik met de fiets naar Frankrijk waar ik even verbleef.

Daarna werden we overgebracht naar Berlijn waar ik nu ben.

Ik werk in de Voigtländer-Gevaert fabriek. We produceren er fotopapier.

Af en toe zwem ik 's nachts door het water rond de fabriek om dingen te stelen die ik gebruik om mijn eigen drank te brouwen.

Zelf drink ik niet, maar het is handig om wat extra geld bij te verdienen.

Het is wel riskant. De kans dat iemand me door het water ziet zwemmen is groot en dat die persoon me verraad is nog groter.

Tot zover dit...

Ik woonde eerst met mijn broer in een ander kamertje. Nu hebben we een kamer gekregen met uitzicht op de binnenkoer.

Nu kunnen we naar de meisjes die de was doen op de binnenkoer kijken. Ze komen allemaal uit Rusland of een ander communistisch land.

Ik zie er altijd een zeer mooie jongedame staan.

Ze is wat jonger dan ik. Een jaar of 18 denk ik.

Ze merkte op dat ik keek maar vond dat niet erg.

Ze heeft prachtige donkerbruine haren in twee vlechtjes en een prachtig gezicht.

Ooit zal ze mijn vrouw zijn, dat weet ik zeker.

Ik hoop enkel dat ons ma tevreden zal zijn als ik thuiskom met een buitenlands meisje. ;)