Nadat we uitgecheckt waren, zijn we via een ommetje naar de luchthaven van Shannon gereden. Onze omweg bracht ons langs het natuurgebied 'the burren'. Helaas hadden we geen informatie over eventuele wandelingen die we hier nog zouden kunnen doen, dus hoopten we onderweg ergens een infobureau tegen te komen waar ze ons zouden kunnen verder helpen.

We kwamen echter niet veel tegen en verzeilden ergens op kleine weggetjes. Ge moet U dat voorstellen als een weg van circa 3 meter breed en aan weerssijden stenen muurtjes. Allemaal geen probleem zolang je geen tegenligger tegenkomt, want dan kan het wel eens zijn dat je een paar haarspeldbochten achterwaarts moet terugkeren. Op dergelijke weggetjes mag je hier dus theoretisch 100km/u rijden.

Wij rijden hier dus in de praktijk meestal maar tegen circa 40 km/u op.

Toen we eindelijk ergens een plannetje vonden, en konden uitzoeken hoe we weer naar een grotere weg zouden gaan besloten we vandaag niet te gaan wandelen, maar in de plaats een extra ommetje met de auto te maken.

Rond de middag zijn we in een dorpje een bord soep en een stuk taart gaan eten, zodat we ertegen konden tot op de luchthaven.

Nadat we op de luchthaven onze auto ingeleverd hadden (en het geld dat ze ons teveel aangerekend hadden terug gekregen hadden) hebben we dan de boterhammetjes die we nog hadden verorberd.

De vlucht vertrok, na een keer of 3 van gate te zijn veranderd, met bijna een uur vertraging. In België bleek het weer nog slechter dan in Ierland, maar we zullen het er toch een tijdje mee moeten doen.

Toen we vandaag wakker werden, wisten we al dat de weersvoorspellingen voor vandaag juist waren geweest. We hoorden het immers regenen. Ondanks de triestige vooruitzichten voor de rest van de dag gingen we toch op pad met de auto. Voor zover we door de mist en de regen konden zien, reden we door een mooi landschap dat misschien wel de moeite is om bij mooi weer nog eens voor terug te komen.

Optimistisch als we zijn, besloten we toch maar de hoofdbaan te verlaten en een we kwamen zowaar op een exotisch strand terecht.

Helaas was het weer wat minder exotisch met 14°C, en het water dat uit de lucht kwam.

Iets na de middag kwamen we aan in Clifden, een klein (toeristisch) stadje. Aangezien er geen opklaringen te verwachten waren, hebben we hier een restaurantje opgezocht om te lunchen. Hoewel het niet veel verder meer was tot het nationale park 'Connemara' lieten we dit links liggen en begonnen onze terugweg over de hoofdbaan naar Galway.

Toen we nog maar even vertrokken waren, stopte de regen en klaarde de lucht plots op. De grote weg werd dus al snel gewisseld voor een omweggetje langs de kust. En hoewel het op het einde terug ging regenen, werden onze inspanningen beloond met mooie landschappen.

Nog 1 keer slapen, en waarschijnlijk nog een bezoekje aan de regio van het nationale park 'the burren', en dan zit deze vakantie er spijtig genoeg voor ons alweer op.

En om van de opmerkingen van Johan verlost te zijn, heb ik dan toch maar een poging gedaan om jullie te verblijden met een limerick:

twee toeristen dwaalden door ierland

waren ze op zoek naar wat zand

of was het de zee

veel hadden ze niet mee

maar 't reisje was wel heel plezant!

Vandaag deden we onze laatste verplaatsing tussen onze slaapplaatsen. We reden naar Galway, maar niet zonder een omweggetje.

We kozen een pitoreske route langs de kust uit, die ook langs de Cliffs of Moher kwamen. Deze kliffen zijn de bekendste van Ierland, en kunnen dus niet ontbreken op onze verlanglijst.

Eenmaal aangekomen werd het duidelijk dat dit inderdaad een toeristische trekpleister was. We keerden bijna om, maar we hebben ons vermand en hebben doorgezet.

We vonden de kliffen niet het mooiste dat we al gezien hadden. Misschien zat de bewolkte lucht er voor iets tussen, maar de rotsen maakten niet de indruk die de reisgidsen ons beloofd hadden. Desondanks maakten we wel nog enkele mooie foto's.

Nadien reden we verder langs de kust en kwamen nog voorbij aan nogal vreemde rotsen. Deze rotsen leken uitgesleten zijn door het klimaat. Dit gebied maakt deel uit van het natuurgebied 'the burren'. Mogelijks gaan we later op onze reis nog een uitgebreider bezoekje brengen aan dit gebied.

Hierna reden we door tot aan ons hotelletje in Galway.

PS nr. 1: Els denkt nog altijd na over haar limerick, dus misschien morgen meer nieuws.

PS nr. 2: We hebben geen foto's van onze zwempartij. We hadden er niet aan gedacht om een fototoestel mee te nemen in het zwembad van het Clarion hotel. (Jullie dachten toch niet dat we in de zee gezwommen hadden, we zijn niet zot zenne)