Ik heb een besluit genomen. Met spijt in het hart kondig ik mijn laatste blog aan.
Mijn aandacht gaat meer naar mijn weblog dan naar mijn studies en Noah.
Af en toe zal ik nog eens een bericht online zetten Maar, nu ga ik mij concentreren op mijn studies. Ik begin er meteen aan door vanavond alles samen te vatten. Hopelijk vonden jullie mijn geschreven blogs boeiend om te lezen. Ik beloof dat ik jullie op de hoogte hou van het verloop van mijn leven.
Iedereen een dikke merci die mijn blog trouw is gebleven .
Ik zit met een dilemma ! De voorbije maanden waren echt chaotisch ! Er is zoveel gebeurd in zo'n korte tijd. De laatste tijd ben ik mezelf niet meer, mijn avontuur met drugs, de verwaarlozing van mijn studies etc. Ik denk erover om te stoppen met deze blog. Persoonlijk vond ik het een enorm leuke ervaring, maar het wordt allemaal een beetje te verslavend!
Ik denk de laatste meer aan, "Wat zou ik vandaag schrijven" i.p.v "Straks samenvattingen maken en les overlezen.". Door een vriendin zijn mijn ouders te weten gekomen dat ik nogal een roekeloos leven leidt. Mijn ouders wilden niet zeggen wie het was. Dus daar kom ik nog wel achter !
In ieder geval, morgen zal ik jullie laten weten of ik ermee stop of niet.
Het lijkt
nog ver weg, maar eigenlijk is dat het niet Ik heb het over nieuwjaar.
Het is al
november dus mijn omgeving begint te vragen wat mijn plannen zijn. Nu zit het
zo Ik ben een beetje tegen die geforceerde feestjes. Het lijkt net alsof je
MOET uitgaan, ook al heb je die avond helemaal geen zin, enkel en alleen omdat
het nieuwe jaar begint. Nu ja, ik klink een beetje ouderwets. Dat is natuurlijk
niet de bedoeling.
Ik ga graag
uit, en ik vind nieuwjaar wel leuk maar toch twijfel ik over mijn plannen. Ik
wil langs de ene kant graag samen met de meiden ( en mijn liefste Noah ) een
flesje champagne ( of meerdere flessen ) kraken, maar ik heb nog een andere
optie. Ik kan namelijk die nacht ook gaan werken. Het is een feestdag, dus het
is dubbel betaald. En met het geld dat ik dan verdien kan ik zoveel leuke
dingen doen met mijn schatje. Mooie cadeautjes kopen, gezellig uiteten, Dus
ja. Het is nog een groot dilemma. Gelukkig heb ik nog wel eventjes de tijd om
te beslissen.
Vandaag ben
ik weer energieloos. Ik zat in de les en het leek wel alsof de prof niet in
dezelfde kamer was als ik. Je kent het
wel Je hoort wel wat iemand zegt, maar toch hoor je het niet. Mijn hoofd kon
zijn woorden niet omzetten in zinnen die iets betekende. Chaos met andere
woorden. Mijn lichaam zat dus wel in de aula, maar mijn hoofd lag nog in bed,
lekker warm in de armen van mijn mooie Noah.
Ik ga een
beetje studeren, hoe sneller ik daar mee klaar ben, hoe sneller dat ik naar
Noah kan. En dat is natuurlijk iets om naar uit te kijken, hij is een goede
motivatie.
Eerst en
vooral wil ik zeggen hoe fijn ik het vind een weblog bij te houden! Het doet echt goed om even alles neer te
schrijven. Zo kan ik gemakkelijker mijn prioriteiten stellen. Valse beloften maak ik tegenwoordig niet meer, toch niet aan mezelf.
Ik heb de
draad weer goed opgepakt, vooral mijn carrière als student. Ik voel dat mijn
leven nu meer op orde is aan het komen. Oude banden met vrienden zijn weer
hersteld, de relatie met mijn mede-studenten is terug in orde, Noah is er nog
steeds en ik heb ook een job. Niets speciaal, maar vanaf nu kan je mij elke
zondag zien bij de bakker. Het verdient lekker plus ik mag vrij vroeg stoppen (
van 06.00 tot 14.00). Daarna kan ik dus nog wat tijd spenderen met de familie, vrienden
of mijn absolute favoriet Noah. Ik kan altijd nog even met mijn neus in de
boeken zitten! Aanstaande zondag begin ik! Spannend!
Aangezien
ik ook mijn rijbewijs heb gehaald. Zijn de extra centjes wel meer dan welkom.
Mijn ouders zouden mij een auto geven. Maar ik zit nu in een fase waar ik dit
niet zomaar kan accepteren. Ik denk
dat het beter is dat ik even werk, minder feest (en dus even spaar!).
voordat ik trots in een autootje ga rijden. Ik kijk er al naar uit!
Maar ik ga
eens mijn kot opkuisen! Het ziet er niet uit!
Vrijdag was
het nog eens tijd om met mijn mede-studenten te feesten! Het gala van PSW.
Eigenlijk weet ik niet meer zo heel erg veel van de avond Noah was er
natuurlijk wel bij als mijn date. En Saleeha en Michelle waren er ook, maar voor de rest, een zwart gat. Op ons mooist, zo zagen we er
natuurlijk uit! Toch in het begin van de avond...
Jammer dat we te veel gedronken hadden. Ik weet echt niets meer! Op facebook
verschenen er plotseling fotos van mij. Ik schaam mij dood. Dansend op de
tafel, schoenen uit, haar nat, schmink tot onder mijn kin, vlekken op een veel te
dure jurk ( ik vermoed zelfs dat het braak-vlekken zijn)! Wat is dat toch met mij de laatste tijd?
Ik moet dringend veranderen.
Trouwens
bedankt aan iedereen die mijn blog leest! Laat gerust een een berichtje achter!
De laatste tijd voel ik me nogal eenzaam. School lukt niet zo goed meer, ik ben heel vergeetachtig, heb heel veel dingen aan mijn hoofd en weet het allemaal niet zo goed meer. Ik ben blij dat ik Noah heb, hij is diegene die mij rechthoudt en die, het klinkt misschien zielig, maar betekenis geeft aan mijn leven. Zonder hem, zou ik niet weten waar ik zou staan.
Ik heb geen zin en fut meer om uit te gaan en ben een beetje gedeprimeerd. De laatste tijd was ik ook veel te veel bezig met dingen die niet echt correct waren. Mijn leven draaide maar om één ding, namelijk feesten, feesten en nog eens feesten. Ik probeer mij nu te herpakken door niet elk weekend meer weg te gaan en het ook op een laag pitje te zetten.
Sinds ik vorige keer teveel Tequila had gedronken en zo dronken was dat ik zelfs niet meer wist waar ik was, had ik eindelijk door dat het nu voor eens en altijd maar eens gedaan moest zijn met al dat ongezond gedoe. Daar draait het leven toch niet om, of wel soms? Dat ik nooit naar mijn lichaam heb geluisterd eist nu zijn tol...Je grenzen kennen is soms moeilijk en ik mispak me er altijd in.
Ik probeer mijn lessen terug op te pikken, maar ik denk dat het voor dit jaar al te laat gaat zijn. Mijn examens waren niet bepaald goed, maar misschien dat ik het nog wel haal, wie weet.
Noah steunt me in alles en motiveert me om mijn school vol te houden. Hijzelf heeft enkel een middelbaar diploma en wijst me er maar al te vaak op, dat hij zeer veel spijt heeft dat hij nooit is gaan verderstuderen en hij wilt dus dat ik deze kans niet vergooi. Ik blijf hem zeggen dat het nooit te laat is om iets te doen, en dat hij nog altijd terug kan gaan studeren, hij is uiteindelijk nog maar 21, maar hij zegt het niet meer aan te kunnen. Eens je werkt, zit je in de vicieuze cirkel van werken en geraak je er niet gemakkelijk meer uit.
Morgen ga ik nog eens afspreken met een oude vriendin van mij en gaan we naar de Chocoladebar in Antwerpen. Ik heb haar veel te lang verwaarloosd en nu is het eens tijd om alles terug recht te zetten! Ze is me allesinds nog niet vergeten en geeft me wel het gevoel dat ze mij vergeeft voor mij brutaal en onrespectabel gedrag. Ik ben blij dat zij er ook voor mij is, want uiteindelijk is zij de enige vriendin die mij nog een tweede kans geeft, geloof het of niet.
Zaterdag ga ik met Noah naar Brugge. Genieten en rustig onder ons twee, zonder dat er drukte ofwat dan ook rondom ons is. Iets waar ik dus echt nood aan heb met andere woorden. Liefde is de norm!
Ik ben
naar ANOUK gegaan. Hihi!!! Voor al
degene die zich nu afvragen over wie heeft die gekke Ella het toch Het gaat
dus over Anouk, de geweldige rockzangeres uit Nederland. Ze gaf
maandagavond een concert in het sportpaleis. Via een goede vriend van me ben ik
aan twee gratis tickets kunnen raken. Ik trommelde meteen mijn liefste, beste
vriendinnetje op en in onze mooiste outfit vertrokken we richting de metro.
Het was
echt een leuke avond. Ik had trouwens al een tijdje het gevoel dat ik haar wat
aan het verwaarlozen was, en ik voelde me schuldig. Maar met haar te trakteren
op Anouk heb ik heel wat goed gemaakt denk ik. Het was zo
een super goed concert!! Vooral met haar klassiekers zoals Girl, Michel,
Nobodys wife, heeft ze het dak echt van het sportpaleis gespeeld. Iedereen
ging uit de bol.
Ik ga
jullie nu laten,want ik heb nog afgesproken met de meiden om iets te gaan
drinken.
Liefs,
een
Ella die al heel de dag met liedjes van Anouk in haar hoofd zit.
Ik ben zo
zo zo verschrikkelijk moe!! Echt waar, mijn lichaam wilt niet meer mee, en mijn
hoofd ook niet. Ik ben volledig op. Volgens mij heb ik wat te veel geëist van
mezelf. Het leek wel alsof ik geen grenzen kende de laatste weken. En daar voel
ik nu de gevolgen van.
Maar sorry
iedereen, ik ben echt uitgeput. Een beetje oververmoeid misschien? Dus ik laat
het hier bij voor nu, eventjes bijslapen en dan horen jullie mij straks nog
wel.
Ik ben
verschrikkelijk moe. Mijn lichaam lijkt wel op en mijn geest ook.Het is
alsof ik geen stap meer kan verzetten zonder het idee dat ik zal vallen.Mijn leven
is de laatste tijd zo uitbundig, dat mijn lichaam me nu zegt om te stoppen. Het
kan zo niet meer verder, dat weet ik ook wel. Ik wil slagen want als ik een
jaar moet dubbelen worden mijn ouders echt ongelofelijk kwaad op me. En dat is
wel het laatste dat ik nu wil. Ik kan nog meer stress wel missen.
Het enige
positieve in mijn leven is mijn allerliefste Noah, na alle twijfels ben ik
nooit zo zeker geweest over iets. Onze (prille) liefde is echt mooi, we vullen
elkaar perfect aan. We lachen samen, we amuseren ons, we maken zelfs elkaar s
zinnen af. Haha, ik moet oppassen dat ik niet begin te klinken als een vrouw
die haar 25ste huwelijksverjaardag is aan het vieren. Maar ik kan
het nu eenmaal niet helpen. Het voelt zo juist.
.
Het was zo
een super goed concert!! Vooral met haar klassiekers zoals Girl, Michel,
Nobodys wife, heeft ze het dak echt van het sportpaleis gespeeld. Iedereen
ging uit de bol.
