er moest dringend iets veranderen, althans volgens mij dan toch.

Ik ben Märtha en woon met Oscar, Bertil, Stina, Anna-Greta en nog velen anderen samen in het verzorgingstehuis De Diamant. 

De Diamant heeft sinds een paar weken nieuwe eigenaars. Deze eigenaars nemen ons niet serieus en het gaat alleen maar bergafwaarts: slecht eten, chagrijnig personeel, te weinig lichaamsbeweging en constante bezuinigingen. 

Ik vond dat het zo niet langer kon en bedacht daarom een plan dat niet kon mislukken. 

Ik zou samen met mijn beste vrienden, die hier ook verblijven, een misdaad plegen. Een plan dat mij en mijn vrienden ook nog geld zou opleveren. 
Vijf oudjes verdenkt toch niemand. Om dit te testen deed ik vandaag een poging een bank te overvallen. 

Ik ging in de wachtkamer zitten en wachtte netjes af tot het mijn beurt was. 

Wanneer mijn nummer verscheen legde ik een krantenknipsel op de toog waarop stond: dit is een overval. De bankbedienden namen me niet serieus en vroegen me of ik me wel goed voelde. Ik bleef aandringen, maar de vrouw aan de balie vertelde me dat ze een taxi voor me zou bellen die me terug naar huis zou brengen. 

Dit volstond voor mij om zeker te weten dat ze oudjes niet snel zouden verdenken van misdaden. En als we dan toch zouden ontdekt worden dan zou de gevangenis nog altijd een betere verblijfplaats zijn dan De Diamant. 

Als we niet zouden ontmaskerd worden dan zouden we met de buit een mooiere verblijfplaats kunnen zoeken en daar onze laatste jaren doorbrengen. Het enige wat ik nu nog moet doen is mijn vrienden ervan overtuigen dat dit een sterk plan is met kans op slagen.