Ondertussen zijn we weer een paar dagen verder en enkele ervaringen rijker. Misschien hebben sommigen onder jullie er iets over opgevangen, maar I’m livin’ the american dream baby! En nog wel in Canada, maak dat maar eens mee. Ik ben voor de eerste keer in mijn leven (en Joost mag hoeveel zinnen ik zo nog ga beginnen op deze blog) naar een match van  American Football gaan kijken. Het ging om de semiprofessionele spelers van onze school, een bescheiden ploegje van zo’n honderdtal spelers, die de openingsmatch speelden tegen de ploeg van de universiteit van Sherbrooke. Ik had eerder al de woordenboekverklaring voor tailgate gegeven, maar de ervaring was nog beter dan het concept. De Budweiser vloeide rijkelijk, hotdogs waren aanwezig en de nieuwe zwemploeg mocht de te winnen jacuzzi vrolijk bemannen. Uiteraard ging mijn aandacht naar de Budweiser, wat had u nu gedacht?

Na ettelijke pintjes zat de sfeer er behoorlijk in en da uitte zich dan ook in het enthousiasme van de supporters. Met zo’n 5500 enthousiastelingen en een veertigtal huppelende cheerleaders werden de spelers op gepaste wijze onthaald en kon de match eindelijk beginnen. Natuurlijk had ik geen idee wat er zich afspeelde op het veld, maar gaandeweg begon ik toch het een en ander te begrijpen, mede dankzij de deskundige uitleg van Michel, een trouwe carabin-fan en deskundige op het vlak van uitleg geven aan onwetende buitenlandse studentinnetjes, zoals mezelf en Morgane.

En als dat alles nog niet genoeg was, kwam er zélfs nog een kers op de taart! Judith kende namelijk de organisatrice van het hele gebeuren en zorgde ervoor dat we vanaf de zijlijn mochten kijken op nog geen meter van de spelers, van een vervroegd verjaardagscadeau gesproken.. De Carabins hebben er een trouwe supporter bij, me dunkt.

Van iets wat van dichtbij geleek op ardense trekpaarden naar iets heel anders : het vieren van mijn drieëntwintig lentes. Om het toch feestelijk te houden zonder één enkel bekend gezicht besloten mijn roommate en ik om toch enkele bars en clubs te gaan vereren met jarig bezoek, en met als logisch gevolg mijn allereerste canadese kater. Ik zou bijna natuurlijk zeggen, maar ik heb mij voorbeeldig gedragen en de kater was dan ook geweldig snel verwerkt. Na amper een voormiddag besloot ik dan maar richting een of ander eiland te trekken voor een soort van “boterhammen in het park”, maar dan voor techno- en electroliefhebbers. Het idee was in dit geval echter beter dan de uitvoering ervan. Ik moet wel zeggen dat de setting fantastisch was : de skyline van Montreal met ondergaande zon, het is eens wat anders. Na ons festivalavontuur zijn we om 22.00u ‘s avonds (!)  op een zondag (!!!) nog even wat inkopen gaan doen voor ons feestmaal : pannenkoeken met Nutella! Ze mogen dan wel grandioos mislukt zijn, ik heb toch een fantastische afsluiter gehad van een ietwat vreemde verjaardag. Achja, het zit in de kleine dingen.

Zo, na deze wijze levensles opgeschreven te hebben kan ik weer verder met mijn verhalen. Ondertussen ben ik geïnstalleerd op mijn kamer en heb ik mijn stempel gedrukt op de rest van het appartement. (lees : plaatsgemaakt in de badkamer voor miljoenen tubes en potjes, half de koelkast en vriezer volgepropt en samen met mijn roommate naar Sex and the city 2 gekeken.)

Ik zie mijn mama ondertussen denken : “ocharme, die weet nog niet half waaraan hij begint”. Maar als ik begin te ontkennen is er wellicht maar een kleine minderheid die mij gelijk zou geven, dus ga ik er niet aan beginnen. Is zelfkennis dan toch het begin van alle wijsheid?

Alle gedrukte stempels en chickflicks even terzijde, die roommate van mij gaat toch ook nog van geluk spreken, want op mijn to-do lijstje van typische Amerikaanse dingen staat ook “cupcakes maken én versieren”, als dat maar goed komt. Misschien moet ik er toch een klein canadees tintje aan geven en tijdens het bakken de liedjes van Justin Bieber opzetten, maar dat is toch een paar bruggen te ver. Mijn gezond europees verstand komt dan toch af en toe van pas, halleluja.  

07-09-2010 om 06:11 geschreven door Eline  

Kan het leven nog mooier?

Eindelijk rust en tijd om iets te schrijven. Nu ja schrijven, meer af en toe tokkelen op mijn computer afgewisseld met het nippen van een glaasje baileys in een toch wel eerder schilderachtige omgeving. Ik bevind mij namelijk aan de voet van wat in  de winter een skipiste moet worden, maar die nu meer heeft van een graasweide voor bergkoeien. In ieder geval, ik begin mij sterk af te vragen of ik hier niet permanent op vakantie wil komen. Ik moet trouwens toch toegeven dat ik het leven veel minder stresserend ervaar als in België, maar dat zal wel aan mij liggen, vermoed ik! Maar can you blame me? 30 graden, vriendelijke mensen, alles supersized, … hoewel ik allerlei zaken in orde moet brengen en een immense universiteit heb te ontdekken (60.000 studenten op dezelfde campus) heb ik niet het gevoel dat er iets moét, en alles kan daarentegen, fantastisch toch?

Ik heb natuurlijk wel heel veel geluk gehad en ben letterlijk met mijn “gat in de boter gevallen”, dankzij mijn mama. Via haar heb ik namelijk Judith leren kennen, een klein maar heel ferm vrouwmenske dat zelf geen kinderen heeft maar, hoe kan u het raden, mij grondig in de watten legt. Ze werkt ook op de universiteit dus ik hoef nooit te zoeken en mag alles vragen.

Ze stond mij met een hele brede glimlach op de wachten op de luchthaven, waar ik andere studenten zag zuchten en in gedachten vloeken op de afstand die ze nog hadden af te leggen naar het centrum om daar te beginnen aan de zoektocht naar een goedkoop hotel. Ik daarentegen, nog altijd met mijn gat in de boter, hoefde maar in de zwarte suburban te stappen om vervolgens te worden ontvangen door Vincent, die ondertussen zelfs de bbq al had aangestoken en het lokaal gebrouwen bier had klaargezet, what a life!

Mijn allereerste nacht op canadese grond was dan ook heerlijk! Een kingsize bed, een balzaal van een badkamer en een gezellige kat om mij af en toe gezelschap te houden, wanneer hij daar zelf zin in had welteverstaan. Hoewel heerlijk, moet ik toch zeggen dat die eerste nacht vrij kort was. Om 7.00u lokale tijd ging mijn wekker, tijd voor actie. Ik had al een paar dollar klaargelegd voor te gaan ontbijten, maar dat was uiteraard buiten mijn gastgezin gerekend : verse smoothie, een koffie met gestoomde melk én cheerios! Man man, ben ik goed aan mijn eerste dag begonnen. Al snel had ik door dat het echter niet voor niets was, al dat lekkers. Toen ik de campus van dichterbij bekeek werd het mij snel duidelijk wat er mij te wachten stond. Er zijn hier maar liefst drie metrostations, een ondergronds gangencomplex voor in de winter en zelfs een ondergrondse roltrap voor wie niet te voet de berg op wil. Mijn eerste dag werd wel opgevrolijkt door hier en daar een mislukte barbie en een Robin hood, een cowboy of indiaan, allemaal verkleed. Blijkbaar zijn er elk jaar initiations voor de eerstejaars, waarbij iedereen zich mag verkleden en waar er spelletjes kunnen gespeeld worden. Ik moest mij voornamelijk bezighouden met administratieve rompslomp, dus had ik spijtig genoeg de tijd niet om verder op onderzoek te gaan.

Anyway, veel uitleg over mijn universiteit is nog niet aan de orde. De lessen zijn nog niet begonnen, dus heb ik nog niet erg veel “college boys” kunnen spotten. Niet interessant dus. Ik heb wel een paar exemplaren gezien van de fraternity, en daar zat zeker iets tussen! Het zal u waarschijnlijk niet verbazen als ik zeg dat ik al info heb over de sorority. Ik heb natuurlijk maar plaats voor ééntje, maar het is een leuke manier om mensen te leren kennen.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn mooie verhaaltjes heb opgeschreven en we zijn ondertussen bijna een week verder. Vandaag is het 1 september en beginnen normaal gezien de lessen, maar ik heb gisteren gelezen op de site van de school dat ik pas volgende week moet komen, dus nog even tijd om alles verder te ontdekken. Ondertussen zijn er natuurlijk al een paar dingen die moeten aangepast worden, zoals onder andere het hele verhaal over dat alles van een leien dakje liep. Op de ULB zijn ze namelijk erg goed in het steken van stokken in de wielen van sommige mensen, en dus ook die van mij.

Zonder uit te wijden over alle administratieve zever komt het er op neer dat ik in het slechtste geval alweer naar huis moet binnenkort. Ik hoop natuurlijk van niet, maar “on ne sait jamais”. Nog eventjes worst case scenario denken en dan kan het uiteindelijk nog meevallen. Het zorgt natuurlijk ook voor de nodige stress, en dat in de week voor mijn verjaardag!!! Ik zit momenteel in het zonnetje op een terras (jaja, hier is het 30 graden!) van een van de ontelbare bars op Rue Saint Denis, en ik heb besloten dat ik hier mijn verjaardag ga komen vieren. Ik werd namelijk ontvangen door twee obers met een brede glimlach en ik moet toegeven, niet onknap! Ik had meteen al gesprekspartners voor een dikke 20 minuten, dus de beslissing viel heel snel! Hier zijn ook drie discotheken in hetzelfde gebouw blijkbaar, eentje op een verdieping en eentje in de kelder, met daarbij nog een aantal gewone bars, dus dat komt zeker goed. Zeg wel nooit café tegen bar hier, want dan bekijken de mensen je heel erg raar. Natuurlijk heb ik die fout een aantal keren gemaakt voor ik doorhad wat het verschil was, typisch.. Nu ik weet waar ik mijn verjaardag ga vieren kan ik me  met een gerust hart bezighouden met de andere belangrijke zaken in het leven : Football! Morgen ga ik namelijk naar de openingswedstrijd van de Football league van Canada. U kan het al raden : immense mannen in rugby outfit, cheerleaders, een echte tailgate, etc. (voor diegenen die niet weten wat een tailgate is : het is een massabbq voor de wedstrijd met massa’s fastfood, bier, college boys, the place to be dus! Als dat maar goedkomt..

Vanavond verhuis ik dan eindelijk naar mijn appartementje en ga ik eindelijk eens bekijken want het nachtleven hier te bieden heeft. Ik heb wel al vernomen dat alles sluit om 3 uur ‘snachts, maar dat is op zich nog niet zo heel erg, dan begin ik er gewoon vroeger aan! Het zou moeten lukken om af en toe eens weg te gaan, aangezien ik maar 6uur les in de week heb. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik elke avond op café ga hangen want jezusmariajozef da’s hier duur voor een pintje!! En ook voor mijn studies zou het niet slecht zijn, ik zou het bijna vergeten. Ik moet blijkbaar heel veel onderzoek doen, maar daarover volgende keer meer, want ik zal alle info krijgen als mijn lessen beginnen, die trouwens hoogstwaarschijnlijk privé zullen zijn. Ik moet blijkbaar niet rekenen op veel klasgenoten, 4 op zijn meest, maar dat is een uitzondering. Eerst nog even genieten van mijn ontdekkingstocht!

01-09-2010 om 20:08 geschreven door Eline  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

01-09-2010 om 19:56 geschreven door