Al mijn blog-lezers wens ik een gelukkig en sportief 2010. Wij zijn net terug van Frankrijk. Ik heb ginder samen met mama en Julie den 31ste december een duurloop gedaan op een leuk maar heuvelachtig parcours. Julie en ik deden er op een gezapig tempo 35 minuten over en mama (en papa met de fiets) bijna 41 minuten. Morgen is er de 1ste veldloop van het jaar in Grimbergen. Els wenste me al een overwinning toe om het nieuwe jaar goed in te zetten. Vorig jaar was ik in Grimbergen 5de, dat was vorig seizoen mijn eerste wedstrijd waar ik niet op het podium stond tot mijn grote ontgoocheling. Vorige dinsdag liep ik op de Awe-training de jongens naar huis dus mijn vorm is normaal goed. Vanaf nu begint mijn voorbereiding op het PK op de Nekker. Dat moet het hoogtepunt van het seizoen worden.
Omdat de Nekker tijdens de kerstvakantie gesloten is organiseerde Bruno vandaag de 1ste chocomelktraining. Deze ging door in het Vrijbroekpark. Lies en Bruno maakten de chocomelk en ik maakte samen met Julie cake-jes. We waren met ongeveer 16 en alle vaste veldloopdeelnemers waren aanwezig. Het werd een duurloop van 51 min, elke ronde in het park is 3,40 km. Het was een leuke training met het oog van de cross te Grimbergen van volgende week zondag. Na de training lekkere chocomelk en uitmuntende cake-jes. Zeker voor herhaling vatbaar. Een goed initiatief van Bruno. Bruno was een hele week ziek geweest en had vorige nacht amper geslapen. Toch was hij, levend en wel, aanwezig. Een echte sterke Rammer. Woensdag vertrekken we naar vrienden in de Bourgogne voor onze traditionele eindejaarsvakantie. Zaterdag komen we terug en zondag zijn we paraat in Grimbergen. Kjell won vandaag ook de corrida in Leuven. En dat nadat hij pas terugkomt uit een blessure. Proficiat Kjell, waar een loopband al niet goed voor is.
Kjell stuurde me een mailtje over een Music For Live actie in Mechelen. Je kon er op een loopband lopen en elke km bracht 1 euro op voor de actie, betaald door de stad Mechelen. Kjell was samen met André, Moon en Noah al gisteren al geweest. Toffe verslagjes hierover op hun blog. Kjell schreef dat ik, gezien het trainingsschema van Bruno, misschien ook kon meedoen. Dat vond papa ook en Julie en ik trokken ons trainingspakje aan. Toen we toekwamen was er niemand aan het lopen. We vertrokken op een rustig tempo om dat stelselmatig op te drijven tot 13 km/h. We liepen ongeveer een 40 tal minuten en klokten af op 7 km. Ondertussen waren er een 20-tal mensen blijven staan. We stopten omdat er een aantal stoere jongens ongeduldig aan het wachten waren om ook eens te lopen. De laatste 30 sec dreven we de snelheid op tot +/- 20 km/h en we persten er nog een spurtje uit tot bewondering van een aantal kijkers. We kregen spontaan een applausje toen we stopten. Ondertussen was papa ghluwein-gewijs aan het verbroederen met Mechelaars. Een van de stoere jongens zette de snelheid direct op 20 km/h en vloog na +/- 5 sec van de loopband. Hilarisch, Julie en ik lagen bijna op de grond van het lachen. Best leuk, zo'n loopband. Mama en papa zijn al een tijdje aan het uitkijken om er een te kopen, het proces zal versneld worden, denk ik. Gisteren was er een lichte training op de AWE, vandaag ben ik op de loopband gaan lopen, Bruno zal tevreden zijn.
Vanmorgen pikte papa en ik Jo, Thijs en Lies op. We gingen in Gent deelnemen aan de 1000m in de topsporthal. Vorig jaar liep ik hier ook. Toen liep ik 3.32. We waren bijna te laat om Thijs in te schrijven maar het lukte nog net. We mochten met onze best-tijden allen starten in de beste reeks. Thijs vertrok vanuit de bovenste rij als een raket. Hij deelde zijn wedstrijd perfect in en liep naar een weergaloze 3.26, een verbetering van 8sec van zijn besttijd. Wat een prestatie. Daarna liep Jo, nog niet helemaal hersteld van zijn verkoudheid, naar een mooie 3.32, iets onder de verwachtingen. Ik moest op de 5de plaats starten. In tegenstelling tot normaal mistte ik mijn start compleet. Ik werd bijna vermorzeld door de reuze-miniemen. Ik knokte me direct terug naar een 4de plaats. Ik kon deze plaats mooi vasthouden tot het einde maar had in de laatste ronde niet echt de kracht om te versnellen. Waarschijnlijk te wijten aan de krachten die ik verspeelde in de start. Ik bolde de laatste meters wat ontgoocheld uit en eindigde in 3.32. Blijkbaar komt mijn 1000m indoor niet echt goed tot zijn recht (5 ronden is wel speciaal) of mis ik een beetje souplesse door het zware cross-seizoen. Papa had richttijden voor 3.20 opgesteld. Tot op 300m van het einde liep ik ze perfect en daarna verloor ik 10sec. De andere meisjes waren mijn bijna allemaal onbekend en lopen waarschijnlijk weinig crossen. Na mijn traditionele ontgoocheling die een paar minuten duurde zag ik de andere reeksen (4 in totaal). In totaal liepen er 51 atleten waarvan ik tenslotte toch de 4de tijd liep. Ik heb van Bruno voor de kerstvakantie een soort van schema gekregen. Hij verwonderde er zich over dat ik met zo weinig training toch zo'n mooie resultaten haalde. Nu zou ik stilletjes aan 4x per week moeten lopen, 2 x 30min, 1x 45min en 1x 60min. Dan zou ik nog sterker moeten zijn in de cross-periode na nieuwjaar. Nu nog de tijd vinden.
Om aan ons minimum van 6 wedstrijden te komen voor de GVA-trofee moesten we Booischot meedoen. Vorig jaar was ik hier 2de achter Joni. We pikten vanmorgen Jo, Thijs en Lies op. Toen we toekwamen zagen we Moon, Noah en André al. Ook Bruno was er, dan voel ik me altijd wat meer op mijn gemak. Een beetje later kwamen Laura en Brent met Johan ook toe. Een kleine maar talentrijke groep van RAM. De eerste die moest lopen was Noah. Hij liep na een fantastische start en een formidabele race naar een verbluffende 3de plaats. Volgens André had hij zelfs geen zin om mee te lopen. Zijn eerste en niet zijn laatste medaille ongetwijfeld. Dan kwam onze superlichting met Moon, Brent en Thijs. Moon, die serieus ziek en bijbehorende ademhalingsproblemen had liep naar een mooie 5de plaats. Brent, die de laatste weken in bloedvorm steekt werd 10de en Thijs werd 13de. Jo, die ook niet echt supergezond was, werd 17de. Niet echt een uitslag voor Jo, maar traditioneel is hij na nieuwjaar top. We moeten het beste van Jo nog zien dit seizoen. Ondanks de examens waren er ook in mijn reeks enige toppers paraat, Joni, Jody, Eva Van Doninck om er maar enkele te noemen. Papa had zoals steeds het parcours er ingeklopt, nog enkele raadgevingen van Bruno en ik was er klaar voor. Ik startte aan 80 % en Jody nam de kop. Na 100m keek ik eens rond wie er mee was en Joni deed grappig genoeg hetzelfde. Net als vorig jaar zette Joni zich in mijn spoor. Na 400m vond ik het tijd voor een eerste knalmoment. Enkel Joni en Eva konden mee. Aan een afgesproken punt met papa knalde ik een 2de keer. De voorsprong vergrootte op de 4de maar niet op Joni en Eva. Op dezelfde plaats als vorig jaar plaatste Joni een verschroeiende demarrage die ik onbeantwoord moest laten. Ze is nog iets te sterk. Vanaf dan liep ik in een intense wedstrijd met Eva voor de 2de plaats. Zoals steeds deed ik, tot wanhoop van papa en Bruno, weer het meeste kopwerk. Boenken, beuken maar Eva bleef er kreunend aan. Op 300m van de finish ging ze over mij. Vorig jaar ging ik 3de geweest zijn maar nu ging ik op 150m vlot over haar. Terug 2de. De 4de maal dit seizoen op 4 officiële crossen. Volgens Bruno word ik de Poulidor van de cross. Ik haal wel 30 op 30 in de GVA-trofee. Ook tof waren de felecitaties en de aanmoedigingen onderweg van de papa van Joni. Ik liep een mooie wedstrijd en was heel blij hierover. Ik heb in elke wedstrijd minstens op kop gelopen en de wedstrijd in een beslissende plooi gelegd. Papa sprak nog met Patrick, de vader van Jody (Duffel). Hij is een beetje een supporter van mij en volgt mijn prestaties op de voet. Hij had tegen Jody gezegd : volg Eline en als ze een eerste keer knalt probeer je ze te volgen. Ze kennen allemaal mijn manier van lopen. Patrick gaf toe dat ik momenteel sterker ben en sprak al over mijn eventuele medaillekansen op het PK. Na de wedstrijd was het zoals steeds plezier met Jo, Laura, Jody en de rest. Zaterdag loop ik waarschijnlijk in Gent een 1000m indoor samen Jo. Ook Kim, Els en Joost kwamen nog toe. Kim werd weer magistraal 2de. Ook Els en Bernadette waren aanwezig. Weer dank aan André en Johan voor de ongetwijfeld mooie foto's. Na onze prijs gingen we vlug naar huis want morgen zijn er nog examens.
Normaal zou ik zondag niet lopen in Wespelaar. Maar deze morgen begon het toch te kriebelen. Ik heb daar vorig jaar gewonnen en ik zie tegen papa : waarschijnlijk roepen ze mijn naam af als winnaar van vorig jaar en dan ben ik er niet. Vorig jaar liepen we samen met de 2de jaars miniemen wat een voordeel is voor mij. Ik kan die in het begin goed volgen en de andere 1ste jaars blazen dan hun motor op. Dit jaar ben ik 2de jaars en zoals steeds zullen ze mij volgen en de wedstrijd laten maken. En in de sprint ben ik dan geklopt door Joni Vandeuren (ROBA-atleet). Dus weet ik nog niet of ik zondag ga lopen, het zal waarschijnlijk zondagmorgen beslist worden. Ik ben sinds woensdag ook wel wat ziek, keel- en neuspijn en van die zaken. En als ik loop ga ik ervoor. Ik heb een hekel aan het inroepen van excuses.
Het zag er zaterdagmorgen naar uit dat het een regenachtige dag ging worden maar tijdens de cross in Vilvoorde bleef de regen wel weg. Het parcours was door de aanhoudende regen van de laatste dagen wel drassig en modderig.
We gingen ervan uit dat het parcours hetzelfde was als vorig jaar en dit stond ook zo op de website van Sparta. Dus 3 ronden met telkens de lange aanloopstrook. Zaterdagmorgen, echter, bleek er op de website vermeld dat het parcours was gewijzigd. Met veel moeite kregen we een plannetje van de organisatie.
Natuurlijk was mijn taktiek gebaseerd op 3 ronden. Nu moesten we 1 grote ronde lopen met een lus in het linkse bos, een tussenstuk en een kleinere lus in het rechtse bos.
Lars was bij de benjamins een beetje onder de indruk van de omstandigheden maar met een beetje meer ervaring zal het altijd maar beter en beter gaan. Onze pupillen, Moon-Brent en Thijs, plaatsen zich allen in de top 10. Bij de start is er de aanloopstrook van ongeveer 300m vals plat. Het is een serieuze kuitenbijter en Moon kwam als eerste boven na een snelle start. Bij het uitkomen van het bos bleek hij 6de te lopen. Onze papa had dit gezien en kwam vlug naar de start waar ik al klaarstond. Hij zei me niet te starten als anders gezien deze zware aanloopstrook. Laura, Elle-Mieke en Oona stonden ook aan de start. Ik startte dan ook maar aan 80% en, ja hoor, weer iedereen in mijn spoor. Het lijkt dat iedereen steeds weet wie ze moeten volgen. Echt niemand deed nog maar moeite om over te nemen. We draaiden het bos in met 4 atleten licht afgescheiden. De winnares van vorig jaar in mijn spoor. Tijdens de lange passage in het bos liep ik de hele tijd op kop, niemand nam over. Bij het uitkomen van het bos gaf ik er een patat op. Enkel de winnares van vorig jaar kon mee en ik drong ze even de kop op. Ik controleerde de passage in het andere bos en plaatste mijn ultieme aanval en nam een 5-tal meter. Wat bleek, een lus te vroeg. Er kwamen nog 2 bochten, een foute inschatting van het parcours. Bij de voorlaatste bocht plaatste de andere atlete een aanval en ik naderde nog top op 1 m en werd weeral 2de.
Mijn 3de officiële cross van het seizoen en 3x 2de. Na telkens de wedstrijd te hebben gemaakt. Ik zou toch graag eens winnen. Kjell was komen kijken en zei tegen papa dat hij samen met mij een cursus sprinten ging volgen. Wat gaat dat worden als ik eens een wedstrijd afwachtend kan lopen wetende dat ik het in de spurt kan afmaken.
Jo moest opboksen tegen een sterke bezetting maar liep een knappe wedstrijd.
Ons Julie had de laatste weken weinig kunnen trainen door schoolwerk. Maar ze liep echt sterk. Tegen het PK zal ze er wel staan.
Kim won wel haar wedstrijd na een demonstratie, Sofie werd 3de en Els liep zoals steeds voor wat ze waard was.
In december staan er nog 2 afspraken in de agenda. De 13de december in Booischot en waarschijnlijk de 19de indoor in Gent.
Zondag zijn we eerst naar de tentoonstelling van Stefaan Vanfleteren in Gent geweest en daarna naar de laatste dag van de zesdaagse. Wat een spektakel. Iljo verloor met klein verschil de laatste sprint en zo ook de overwinning met 4 punten verschil. Aan ons zal het niet liggen want wij hebben hard gesupporterd.
Sedert dit seizoen zijn er ook enkele indoor-wedstrijden in de Ram-kalender opgenomen. Ik gisteren dus naar de Superkrack in Hoboken. Een leuk tussendoortje. Ik herkende de lokatie in Fort 8 meteen. Hier werd Go 4 van ketnet opgenomen en ook "vrienden van de poëzie" van de onovertroffen Wim Helsen. Er was een hele delegatie van Ram aanwezig, heel leuk. Jolan en Jari met hun leuk zusje, Lore, Jitse, Brent.... en natuurlijk mijn beste vriendin Laura. Ik ging meedoen aan 3 proeven : hoogspringen, 60m en 60horden. Vooral naar de horden keek ik uit. De temperatuur in de zaal was fantastisch. Bij het hoogspringen waren we met 31, waaronder een aantal kwetterende nederlandse meisjes. Ik begon op 1.05. Dit lukte direct, dan naar 1.10, dan over 1.15 naar 1.20. Op 1.25 had ik 2 pogingen nodig maar ik ging er vlot over. Op 1.30 miste ik mijn 1ste poging. Dan kwam supercoach Bruno met een aantal supertips. De 2de poging was al beter en bij mijn 3de poging ging ik over 1.30. De volgende hoogte was 1.35, dat is voorlopig wat hooggegrepen. Maar toch een evenaring van mijn beste sprong (onze meeting in Mechelen) en goed voor een mooie 7de plaats op 31. Laura won vlot met een sprong van 1.45. Op de 60m liep in 9.82, ik zal nooit een sprinter worden (volgens Bruno ben ik wel behoorlijk), maar toch een verbetering van mijn beste tijd met 1 honderste. Dan de 60 m Horden. Papa had een goede tijd ingevuld en ik zat dus in de snelste reeks, dank u papa. Zoals je weet verlies ik niet graag maar ik werd wel laastste in deze superreeks. Wel met een mooie techniek en met een PB van 11.67, mijn vorige PB was 11.74. Op het einde van het piste-seizoen schreef ik op mijn blog dat ik voelde dat ik als 2de jaars miniem vorderingen ging maken en veel PB's verbeteren en ik ben er nu al mee begonnen. 11.67 is de 7de tijd aller tijden van Ram. Het was een leuke meeting waarin ik me goed amuseerde met Laura. Ik onthou ook het fantastische Ram-gevoel. Iedereen supportert voor iedereen. De ouders zijn betrokken, iedereen helpt iedereen. Bruno heeft daar een belangrijk aandeel in. Nu zaterdag ga ik knallen op de veldloop in Vilvoorde. Brabant zal verschieten, ik heb er zin in. Zondag ga ik den Iljo Keisse aanmoedigen op de Zesdaagse van Gent. Dat is een superevenement, ik vind vooral de wedstrijden achter de derny's leuk.
Hier nog enkele mooie foto's van het BK te oostende van maart dit jaar, met dank aan Jos. 3 plaatsen links van mij vind je de (onsportieve) winnares van onze Ram-cross.
Nog enkele foto's van de Ram-cross met dank aan Jos, de papa van Laura en Joke. Let op mijn gunstige positie die ik spijtig genoeg nog moest uit handen geven.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
