HALLO IEDEREEN
Inhoud blog
  • Hoe ontstaat een elecktrice ontlading
  • verbindingen elentrick

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    DAAAAAG
    27-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe ontstaat een elecktrice ontlading
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Elektrostatische ontlading

    Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
    Ga naar: navigatie, zoeken
    1rightarrow.png ESD kan ook staan voor de Enlightened Sound Daemon

    Een vonk of elektrostatische ontlading (ook wel ESD genoemd) is een kortdurende elektrische stroom die al dan niet onbedoeld, door een in principe niet geleidend medium heen gaat. Een vonk gaat gepaard met uitstraling van licht met helder witte kleur. Doordat het stroomkanaal heet wordt en daarna weer snel afkoelt en implodeert ontstaat ook geluid.

    Een vonk ontstaat als de elektrische spanning tussen twee punten hoger is dan de doorslagspanning van het medium dat zich tussen deze twee punten bevindt. Als er eenmaal doorslag van het medium is opgetreden gaat er een vrij grote, maar kortdurende elektrische stroom lopen. Deze stroom ioniseert de in het medium aanwezige atomen of moleculen. Ook kan dissociatie optreden van moleculen. In een vonk door lucht ontstaat hierdoor het scherp ruikende ozon, O3. In de lucht aanwezige zuurstof dissocieert in twee losse zuurstofatomen. Deze binden zichzelf weer met een ander zuurstofatoom.

    Gevaar

    Soms zijn vonken ongevaarlijk (bijvoorbeeld als deze ontstaan als gevolg van statische elektriciteit). Vonken kunnen bijvoorbeeld ontstaan door te wrijven over bepaalde soorten doek. Hierbij ontstaan kleine, knetterende vonkjes, die in het donker goed zichtbaar zijn. Bij het kammen van goed schoon en droog haar kunnen ook dit soort vonken ontstaan. Dit type elektrostatische ontlading vormt tijdens de fabricage van elektronica een risico op beschadiging van de componenten.

    Grotere vonken zijn gevaarlijk, bijvoorbeeld bliksem die bij onweer optreedt. Een minder gevaarlijke vonk die in de natuur voorkomt is het Sint Elmusvuur.

    Hieronder ziet u een voorbeeld van een elecktrische ontlading

    27-08-2011, 22:00 geschreven door 2pac  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbindingen elentrick
    Elektriciteit als verschijnsel

    Elektriciteit is vernoemd naar elektron, het Griekse woord voor barnsteen. Statische elektriciteit kan namelijk worden opgewekt door een stuk barnsteen over een wollen lap te wrijven.

    Een oude puristische benaming voor elektriciteit is dan ook barnsteenkracht[1] of barnkracht.

    De elektriciteitsleer heeft zeer veel technische toepassingen. In de elektrotechniek wordt de elektriciteitsleer dan ook tot de uiterste grenzen verkend en verder ontwikkeld. In tegenstelling tot veel andere natuurkundige verschijnselen zijn de verschijnselen die met elektriciteit te maken hebben vaak uiterst nauwkeurig te meten en vooraf te berekenen.

    Het bekendste natuurlijke elektrische verschijnsel is de bliksem, dat ontstaat door een potentiaalverschil in de atmosfeer. Sommige vissen, zoals de sidderaal, zijn ook in staat stroom op te wekken. Daarnaast werkt het dierlijke en menselijke zenuwstelsel met elektrische signalen.

    [ Elektrische stroom

    De kleinst mogelijke elektrische lading wordt belichaamd in twee zogenaamde elementaire deeltjes, het "positieve" proton en het "negatieve elektron. De lading tussen twee voorwerpen kan verschillen. Als men die met een geleider (bijvoorbeeld een stroomdraad) verbindt, ontlaadt zich de spanning (het potentiaalverschil) doordat er elektrische stroom optreedt van het ene voorwerp naar het andere.

    Op die manier kunnen elektriciteitsleveranciers huishoudens van elektrische energie voorzien; wat geleverd wordt, is niet elektrische lading (want ieder voorwerp heeft al lading); op de stopcontacten wordt tussen twee polen een potentiaalverschil (elektrische spanning) in stand gehouden, zodat op elk gewenst moment een stroom van elektrische lading door een apparaat kan lopen. In de volksmond is dit vaak afgekort tot "stroom", en dit spraakgebruik is zelfs door elektriciteitsleveranciers overgenomen. Zo wordt gesproken van "groene stroom". Het woord stroom is daardoor bij gebruikers wel opgevat in de zin van "elektriciteit". In feite is het slechts een eigenschap van elektriciteit, namelijk de mogelijkheid om te stromen, doordat er spanningsverschil is.

    Het is heel goed mogelijk van statische elektriciteit te spreken; die stroomt immers per definitie niet. Anderzijds kan gesproken worden van wisselstroom en van gelijkstroom, want in beide gevallen gaat het om de richting waarin de elektriciteit stroomt. Hoewel elektriciteit dus in het algemeen wel losweg als stroom wordt aangeduid, blijkt in sommige specifieke gevallen toch het verschil ook in de taal te worden gehanteerd.

     Gevaren van elektriciteit

    Effecten van de elektrische stroom op het lichaam:

    • Gewaarwording in de vorm van een kriebeling in de hand vanaf 0,5mA AC of 2mA DC
    • Spierverkramping in de hand en onderarm vanaf 10mA AC of 40mA DC
    • Ademhalingsverlamming vanaf 30mA AC of 90mA DC
    • Verlies van het bewustzijn vanaf 75mA AC of 300mA DC
    • Hartstilstand/Hartkamerfibrillatie vanaf 1A AC/DC


      Elektriciteit als verschijnsel

      Elektriciteit is vernoemd naar elektron, het Griekse woord voor barnsteen. Statische elektriciteit kan namelijk worden opgewekt door een stuk barnsteen over een wollen lap te wrijven.

      Een oude puristische benaming voor elektriciteit is dan ook barnsteenkracht[1] of barnkracht.

      De elektriciteitsleer heeft zeer veel technische toepassingen. In de elektrotechniek wordt de elektriciteitsleer dan ook tot de uiterste grenzen verkend en verder ontwikkeld. In tegenstelling tot veel andere natuurkundige verschijnselen zijn de verschijnselen die met elektriciteit te maken hebben vaak uiterst nauwkeurig te meten en vooraf te berekenen.

      Het bekendste natuurlijke elektrische verschijnsel is de bliksem, dat ontstaat door een potentiaalverschil in de atmosfeer. Sommige vissen, zoals de sidderaal, zijn ook in staat stroom op te wekken. Daarnaast werkt het dierlijke en menselijke zenuwstelsel met elektrische signalen.

      [bewerken] Elektrische stroom

      De kleinst mogelijke elektrische lading wordt belichaamd in twee zogenaamde elementaire deeltjes, het "positieve" proton en het "negatieve elektron. De lading tussen twee voorwerpen kan verschillen. Als men die met een geleider (bijvoorbeeld een stroomdraad) verbindt, ontlaadt zich de spanning (het potentiaalverschil) doordat er elektrische stroom optreedt van het ene voorwerp naar het andere.

      Op die manier kunnen elektriciteitsleveranciers huishoudens van elektrische energie voorzien; wat geleverd wordt, is niet elektrische lading (want ieder voorwerp heeft al lading); op de stopcontacten wordt tussen twee polen een potentiaalverschil (elektrische spanning) in stand gehouden, zodat op elk gewenst moment een stroom van elektrische lading door een apparaat kan lopen. In de volksmond is dit vaak afgekort tot "stroom", en dit spraakgebruik is zelfs door elektriciteitsleveranciers overgenomen. Zo wordt gesproken van "groene stroom". Het woord stroom is daardoor bij gebruikers wel opgevat in de zin van "elektriciteit". In feite is het slechts een eigenschap van elektriciteit, namelijk de mogelijkheid om te stromen, doordat er spanningsverschil is.

      Het is heel goed mogelijk van statische elektriciteit te spreken; die stroomt immers per definitie niet. Anderzijds kan gesproken worden van wisselstroom en van gelijkstroom, want in beide gevallen gaat het om de richting waarin de elektriciteit stroomt. Hoewel elektriciteit dus in het algemeen wel losweg als stroom wordt aangeduid, blijkt in sommige specifieke gevallen toch het verschil ook in de taal te worden gehanteerd.

      [bewerken] Gevaren van elektriciteit

      Effecten van de elektrische stroom op het lichaam:

      • Gewaarwording in de vorm van een kriebeling in de hand vanaf 0,5mA AC of 2mA DC
      • Spierverkramping in de hand en onderarm vanaf 10mA AC of 40mA DC
      • Ademhalingsverlamming vanaf 30mA AC of 90mA DC
      • Verlies van het bewustzijn vanaf 75mA AC of 300mA DC
      • Hartstilstand/Hartkamerfibrillatie vanaf 1A AC/DCElektriciteit als verschijnsel

        Elektriciteit is vernoemd naar elektron, het Griekse woord voor barnsteen. Statische elektriciteit kan namelijk worden opgewekt door een stuk barnsteen over een wollen lap te wrijven.

        Een oude puristische benaming voor elektriciteit is dan ook barnsteenkracht[1] of barnkracht.

        De elektriciteitsleer heeft zeer veel technische toepassingen. In de elektrotechniek wordt de elektriciteitsleer dan ook tot de uiterste grenzen verkend en verder ontwikkeld. In tegenstelling tot veel andere natuurkundige verschijnselen zijn de verschijnselen die met elektriciteit te maken hebben vaak uiterst nauwkeurig te meten en vooraf te berekenen.

        Het bekendste natuurlijke elektrische verschijnsel is de bliksem, dat ontstaat door een potentiaalverschil in de atmosfeer. Sommige vissen, zoals de sidderaal, zijn ook in staat stroom op te wekken. Daarnaast werkt het dierlijke en menselijke zenuwstelsel met elektrische signalen.

        [bewerken] Elektrische stroom

        De kleinst mogelijke elektrische lading wordt belichaamd in twee zogenaamde elementaire deeltjes, het "positieve" proton en het "negatieve elektron. De lading tussen twee voorwerpen kan verschillen. Als men die met een geleider (bijvoorbeeld een stroomdraad) verbindt, ontlaadt zich de spanning (het potentiaalverschil) doordat er elektrische stroom optreedt van het ene voorwerp naar het andere.

        Op die manier kunnen elektriciteitsleveranciers huishoudens van elektrische energie voorzien; wat geleverd wordt, is niet elektrische lading (want ieder voorwerp heeft al lading); op de stopcontacten wordt tussen twee polen een potentiaalverschil (elektrische spanning) in stand gehouden, zodat op elk gewenst moment een stroom van elektrische lading door een apparaat kan lopen. In de volksmond is dit vaak afgekort tot "stroom", en dit spraakgebruik is zelfs door elektriciteitsleveranciers overgenomen. Zo wordt gesproken van "groene stroom". Het woord stroom is daardoor bij gebruikers wel opgevat in de zin van "elektriciteit". In feite is het slechts een eigenschap van elektriciteit, namelijk de mogelijkheid om te stromen, doordat er spanningsverschil is.

        Het is heel goed mogelijk van statische elektriciteit te spreken; die stroomt immers per definitie niet. Anderzijds kan gesproken worden van wisselstroom en van gelijkstroom, want in beide gevallen gaat het om de richting waarin de elektriciteit stroomt. Hoewel elektriciteit dus in het algemeen wel losweg als stroom wordt aangeduid, blijkt in sommige specifieke gevallen toch het verschil ook in de taal te worden gehanteerd.

        [bewerken] Gevaren van elektriciteit

        Effecten van de elektrische stroom op het lichaam:

        • Gewaarwording in de vorm van een kriebeling in de hand vanaf 0,5mA AC of 2mA DC
        • Spierverkramping in de hand en onderarm vanaf 10mA AC of 40mA DC
        • Ademhalingsverlamming vanaf 30mA AC of 90mA DC
        • Verlies van het bewustzijn vanaf 75mA AC of 300mA DC
        • Hartstilstand/Hartkamerfibrillatie vanaf 1A AC/DC





          hieronder ziet u een foto van een gevaarsbord van elenrticiteit en van een elecktrice ontlading





    27-08-2011, 21:52 geschreven door 2pac  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (4 Stemmen)
    Archief per week
  • 22/08-28/08 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Categorieën

    Zoeken met Google




    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs