Vandaag hebben we onze eerste ruzie gehad. Hij stelde mij voor de zoveelste keer een vraag over mijn gestorven verloofde. Ik heb hem gezegd dat ik er liever niet over praat. Plots werd hij boos. Hij zei me dat ik niet van hem hou omdat ik niets over mijn leven kwijt wil en me niet open voor hem stelde. Ik was sprakeloos. Hij had helemaal gelijk. Ik twijfelde of ik mijn geheim aan hem zou vertellen maar ik kon het niet. Ik was helemaal verlamd en kon zelfs niet bewegen. Ik stond er met mijn mond vol tanden.

Twee minuten kijken we elkaar in volledige stilte aan. Toen verontschuldigde hij zich. Hij zei me dat het al een tijdje op zijn lever lag en dat het tijd werd om elkaar volledig te vertrouwen. Ik heb hem uitgelegd dat ik dit niet verzweeg omdat ik hem niet vertrouwde. Ik heb gezegd dat ik op de vlucht ben voor mijn verleden en ik hem er niet bij wou betrekken. Hij zei me dat hij voor mij gevallen is en er dus al in betrokken is. Uiteindelijk heb ik hem de waarheid verteld. Ik heb daarna nog een uur in zijn armen geweend. Hij zei me dat hij tijd nodig om het te verwerken. Ik begrijp het volledig. Ik hoop dat hij mij niet zal verlaten. Ik hoop dat dit het begin is van mijn nieuw leven, dat ik helemaal opnieuw kan beginnen. Ik betwijfel het. Hij leek me erg geschrokken. En terecht!

Vandaag hebben we gepicknickt in zijn tuin. Ik was echt gezellig. Hij heeft mij een rondleiding gegeven in zijn nieuwe huis. Hij had een zeer grote villa met zeer veel kamers, moest ik er wonen zou ik elke dag verdwaald zijn. Erna hebben we ons in de tuin geïnstalleerd. De tuin was nog groter. Ik was me erg aan het amuseren tot ik doorhad dat C verdwenen was. Ik was helemaal in paniek. Toen J het huis uitgelopen kwam was ik al helemaal van slag. Hij was nergens te vinden. Toen ik C’s naam uitriep hoorde ik in de verte klanken. J’s gezicht werd helemaal wit. Hij begon te sprinten naar het einde van zijn tuin. Ineens verdween hij. Het leek of hij naar beneden aan het gaan was. Toen ik aan het einde van zijn tuin kwam zag ik J met C naar boven komen. C was blijkbaar in de ravijn gegaan. Gelukkig is hij oké ! Ik begon te roepen op C. Hij had me zo hard doen schrikken. J kalmeerde mij. Ik begon te wenen. Ik ben nog nooit zo bang geweest in mijn leven. Hij heeft mij getroost en toen ik eindelijk was gestopt met wenen heb ik mij verontschuldigd. We hebben erna nog een zeer fijne picknick gehad en later heeft hij me naar huis gevoerd. Ik was het voorval al helemaal vergeten. Thuis heeft hij mij nog eens gekust en daarna is hij naar huis gegaan.

Vandaag stond J aan mijn deur. Ik begreep er niets van. Hij wist dat ik vandaag normaal gezien zou moeten werken. Toen ik hem vroeg hoe hij wist dat ik vrij had gekregen, zei hij mij dat mijn baas hem dat had gezegd. Ik ben mijn baas zo dankbaar! Toen ik mij klaar aan het maken was, vroeg J me of C niet mee wou gaan. C was zo enthousiast dat ik enkel kon toestemmen.

Aangekomen in het restaurant hebben we zoveel gepraat en gelachen. Ik heb me niet meer zo geamuseerd sinds mijn verloofde is gestorven. Toen ik zag dat C begon moe te worden, heeft J ons naar huis gevoerd. Thuis wou C dat J hem in bed stak. Toen C in bed zat heeft J gezegd dat hij ook moe was en naar huis ging gaan. Toen we afscheid namen heb ik hem gekust. Ik besefte het pas wanneer mijn lippen zijn lippen aanraakten. Het gaf me zo een goed gevoel. Ze waren zacht en warm. Hij nam me vast en onze kus duurde een eeuwigheid. Uiteindelijk liet hij me los.

Ik besefte het niet maar na vanavond heb ik ontdekt dat ik eigenlijk een beetje depressief was. Dit etentje heeft mij zo veel deugd gedaan. Ik ben voor het eerst in een lange tijd echt gelukkig.

Wanneer de wedstrijd afgelopen was kwam mijn zoon op ons af gelopen (mijn zoon zal ik C noemen). J leek erg onder de indruk van C en omgekeerd. Wanneer J de documenten aan de makelaar gaf, vroeg C mij wie hij was. Ik zei hem dat hij gewoon een vriend was. Daar was C heel blij mee. Ik heb niet veel vrienden, en al zeker geen mannelijke vrienden. C heeft een vader nodig. En dat besef en begrijp ik wel. Mijn verloofde, C’s vader, is gestorven toen ik nog zwanger was. De afwezigheid van een vader is voor hem zeer moeilijk. Hij vindt het ook zeer spijtig dat hij geen broers of zussen heeft. Maar uiteindelijk probeer ik alles te doen om hem zo gelukkig mogelijk te maken. 

Daarna nam hij afscheid van ons. Ik vond het spijtig dat de wedstrijd al voorbij was, maar het was al laat. C heeft morgen school en daarom kon ik niet nog even iets gaan drinken met J. 

Sinds ik op de vlucht ben, ben ik bang om vrienden te maken. Ik raak niet graag gehecht aan mensen omdat ik bang ben dat ze de geheimen uit mijn verleden zullen ontdekken. Dan zou ik moeten vluchten naar een ander dorp en dat wil ik niet. Ik hou van het dorp waar ik nu woon. Dit is de reden dat ik afstand hou van mensen. Maar ik moet mijn hart luchten. Ik heb daarom deze anonieme blog aangemaakt.

Gisteren zag ik hem voor het eerst (ik zal hem J noemen). Een zeer aantrekkelijke man. Er was iets bijzonders aan deze man. Aangezien ik al een tijdje in mijn dorp woon en ik hem nog nooit had gezien, wist ik dat hij nieuw was. Ik wist niet of hij had gemerkt dat ik naar hem aan het staren was, maar voor de zekerheid ben ik er toch vandoor gegaan.

Ik heb ooit eens beloofd aan de eigenaar van een lokale galerij, dat ik er elke week een avond zou helpen. Daar zag ik J weer. Toen hij mij aansprak krijg ik even een zeer raar gevoel in mijn buik. Ik was even volledig verlamd en kon niets zeggen. Uiteindelijk heb ik mij voorgesteld maar dat was niet nodig. Hij wist al wie ik was en had al veel over mij gehoord. Hij had zijn oog op een van mijn schilderijen laten vallen. We hebben even gepraat en ik heb hem dan gevraagd hoe lang hij zou blijven. Hij zei me dat hij van plan is een huis te huren in mijn dorp. Toen hij dat zei moest ik mijn glimlach onder controle houden omdat ik blij was met zijn antwoord. Plots vroeg hij me uit. Ik aarzelde even maar ik kon geen ja zeggen. Ik heb het te druk met werken en mijn zoontje. Ik vond het zeer spijtig om ja te zeggen. Maar langs de andere kant ben ik blij dat ik geen ja heb gezegd omdat ik niet te wanhopig wil overkomen. Wanneer hij me vroeg of ik een man heb, en ik nee heb gezegd, vroeg ik hem of hij geen vrouw had. Hij is gescheiden. We hebben nog even gepraat en hierna is hij vertrokken.