Ik zal beginnen met mijzelf even voor te stellen. Ik ben een jonge dertiger met een vaste baan, huis met hypotheek en wagen met financiering. Jaarlijks betaal ik belasting op mijn inkomen en probeer al mijn facturen betaald te krijgen. Samen met mijn vriendin proberen we al meer dan 12 jaar een zo goed mogelijk leven te leiden zonder daarbij anderen te hinderen of regels te overtreden. Buiten dan die occasionele bekeuring die we uit onwetendheid of onachtzaamheid eens in de bus krijgen zijn we dus zeer brave burgers. Mijn job doe ik al jaren met plezier en voldoening en dat is bijgevolg ook aan mijn absenteïsme te merken. De dagen afwezigheid bij ziekte zitten onder het gemiddelde. Jaarlijks wordt er zuinig gespaard om twee weken vakantie te nemen. Ons huis wordt verbouwd en wij leven grotendeels van het voedsel dat wij zelf kweken. De moestuin is dan ook mijn grootste hobby en hierin kom ik echt helemaal tot rust. Wij leven vrij onopgemerkt en normaal bijgevolg. Niemand is ons echt tot last en wij zijn ook niemand tot last. De verstandhoudingen met de buren en dorpsgenoten zijn allen zeer goed en positief.
Dit alles heeft ook een prijs. Ikzelf heb namelijk niet het meest ideale lichaam om mee te leven. Door een aanrijding van een spookrijder heb ik reeds meer dan 20 jaren een samengedrukte tussenwervelschijf. Hierdoor heb ik pijnuitstralingen naar mijn heupen en benen toe. Tevens daardoor heb ik 1 nekwervel die niet echt staat hoe hij zou moeten staan (whiplash). Dit vertaalt zich hoofdpijn van de nek uit op de meest onmogelijke tijdstippen. Dankzij een ander ongeval heb ik een vernauwde doorgang naar mijn sinussen wat resulteert in zware hoofdpijnen bij fel schommelende temperaturen en vochtigheidsgraden. Wegens mijn genetica heb ik aanleg tot glaucoom waardoor de druk op mijn oogbol sowieso aan de hoge kant is. Wegens 2 arbeidsongevallen (spijtig genoeg eigen aan mijn beroep) is mijn linker elleboog reeds geopereerd en mijn linker pols is nog herstellende van het laatste ongeluk, maar ook hier wijst alles dat ik hier een continu last van zal blijven ondervinden. Voor al deze gevallen krijg ik zonder problemen een hele resem aan medicatie. Het gevolg daarvan is dat ik sinds jaren ook een maagbreuk heb opgelopen waardoor ik ook daarvoor nog medicatie heb bijgekregen. Dan mogen we ook niet vergeten dat sommige pijnstillers die ik heb mij zo versuffen dat het niet verstandig zou zijn onder invloed daarvan te gaan werken. Andere medicatie (cortisone-infiltraties) zouden mij ook steeds weer weghouden van de werkvloer voor enige tijd.
Hier komen jullie, de beleidsmakers, in beeld. Vanaf hier zijn het jullie die mij dwingen om keuzes te maken die ik niet wil maken of niet zou hoeven maken. Ik kan deze medicatie allemaal nemen, maar wat voor de werkvloer telt, telt evenzeer voor thuis. Dit zou betekenen dat ik thuis geen of slechts een zeer minieme bijdrage aan het huishouden zou leveren, mijn hobby zo goed als niet meer zou kunnen uitoefenen en een veel groter ziekteverzuim zou laten optekenen. De gevolgen hiervan zijn zo al te raden. Ik ga meer werk moeten uitbesteden en meer kosten hebben. Na verloop van tijd zou mijn schuldenberg zo groeien dat ik zal gedwongen worden mijn woning te verkopen om mijn schulden te betalen, een sociale woning dien aan te vragen, want iemand die van een uitkering moet rondkomen kan niet echt op de particuliere markt terecht. Ik zou dus op korte tijd veranderen van iemand die op een positieve manier een bijdrage levert aan de maatschappij en deze mee helpt financieren tot iemand die dient onderhouden te worden door de maatschappij en enkel geld kost. Op zich geen probleem, ware het niet dat er een alternatief is. Het alternatief heet cannabis. Cannabis als medicatie, niet als genotsmiddel! Cannabis zorgt ervoor dat ik, thuis in mijn privé tijd, geen reguliere medicatie dien te nemen of bij uitzondering bij grote last mij 1 enkele keer tot legale medicatie dien te richten. De voorgeschreven medicatie gebruik ik enkel om mijn uren op het werk door te komen. Dit om overduidelijke redenen dat andere medicatie niet getolereerd wordt door de samenleving en ik mijn werk te graag doe en hier te veel voldoening uithaal om dit op te geven. Als ik twee weken thuis vakantie heb moet ik doorgaans geen enkel pilletje nemen tegenover vier of vijf als ik moet werken. Niettegenstaande dat ik thuis fysiek vrij zwaar werk verricht lukt dit bijzonder goed, bij reguliere medicatie zou dit niet het geval zijn.
Dit alternatief stelt mij echter al 20 jaar in staat mijn leven te leiden zoals ik dat nu doe. Bevragingen bij alle grote partijen leert me dat geen van allen echt weet waarover ze spreken als ze over cannabis spreken! Sommige partijen blijven beweren dat cannabis geen enkele geneeskundige werking heeft buiten het verlichten van pijnen. Andere partijen geven dit omfloerst toe alhoewel ze wel geen beter beleid hieromtrent willen nastreven of hoogstens eens polsen of er voldoende animo voor zou zijn onder mede-verkozenen! Bij het bekijken van al het studiemateriaal omtrent cannabis moet ik vaststellen dat deze echter niet tot de media, laat staan beleidsmakers, zijn doorgedrongen. Wat het medische gedeelte betreft verwijs ik graag naar de Amerikaanse patenten daaromtrent. De belangrijkste en meest zeggende daaromtrent is patent 6630507. Verder zijn 4837228, 4189491, 5631297, 6132762, 6410588, 7597910, 7977107, 8034843, 8071641, 8222482 en 8242178 ook zeker de moeite om eens te bekijken. Qua filmmateriaal kan ik iedereen volgende docus aanraden: De Nederwiet Oorlog Clearing the smoke, the science of cannabis What if cannabis cured cancer - Cannabis, cure for cancer. Via Youtube kan u deze bijna allemaal bekijken. De laatste is een documentaire over Rick Simpson. Een oudere man die enkel mensen wil helpen en de hypocrisie van zijn overheid beu is. U kan zijn relaas ook volgen op internet. En vooraleer U nu stopt met lezen omdat u iets gezien heeft over een geneesmiddel tegen kanker, ook de Stichting tegen Kanker heeft uiteindelijk op zijn website moeten toegeven dat cannabis kankercellen vernietigt! Verder is het ook aan te raden om de Engelse professor David Nutt eens te bekijken. Deze wetenschapper kreeg jaren terug de opdracht van de Engelse overheid om de kwalificatie van drugs te herbekijken. Wat uiteindelijk bleek was dat alcohol en tabak zwaardere drugs en meer negatieve gevolgen hebben dan cannabis en hun positieve eigenschappen zijn op de vingers van 1 hand te tellen, die van cannabis daarentegen, Hiervoor is de arme drommel dan ook ontslagen. Je zal maar eens met wetenschappelijk bewijs op de proppen komen dat niet in de kaarten van de overheid speelt!
Alcohol en tabak zijn in België nog steeds voor iedere volwassene vrij verkrijgbaar, cannabis kan men in Frankrijk en Nederland op doktersvoorschrift krijgen in een apotheek maar in België niet omdat volgens beleidsmakers dit geen medische waarde heeft. Wat met mensen zoals Irv Rosenfeld die maandelijks een blik met 300, inderdaad driehonderd, voorgerolde marihuana sigaretten krijgt toegestuurd van de Amerikaanse overheid? Dat zijn er tien per dag op doktersvoorschrift! Deze persoon werkt als beursmakelaar en zijn medicatiegebruik is perfect te combineren met zijn toch wel veeleisende job! Natuurlijk weten we allemaal dat aan roken gevaren verbonden zijn, daarom wordt er ook aangeraden om cannabis te eten of verdampen. Hiermee is dan ook meteen het grootste gevaar van cannabis van de baan! Wat met kinderen die nu legaal een soort speed (Rilatine) krijgen voorgeschreven om hun ADHD te behandelen? Een deel ervan kan op andere en gezondere manieren behandelt worden. Of kinderen die door ziekte legaal een soort opium (morfine) toegediend krijgen en op jonge leeftijd worden verslaafd gemaakt terwijl een groot deel van hen beter zou geholpen zijn door het minder schadelijke cannabis? Hebben onze beleidsmakers trouwens al eens laten becijferen wat een degelijke wetgeving omtrent cannabis zou kunnen doen voor hun inkomsten en uitgaven? De inkomsten komen uit belasting die ze kunnen heffen op de verkoop, net zoals ze nu reeds doen op die zwaardere en meer schadelijke drugs alcohol en tabak. Alsook de werkgelegenheid. Hoeveel mensen die nu in alle illegaliteit zwartwerk uitvoeren op illegale plantages zouden dan legaal tewerkgesteld worden, belastingen betalen en geen uitkering meer opstrijken? En de uitgaven die naar beneden gaan zijn diegene die niet meer dienen gedaan te worden voor het opsporen en oprollen van plantages, de gevangenissen die een deel klanten verliest, de politie die werk kan maken van echte criminaliteit? Het legaal verbruik van elektriciteit in plaats van het aftappen om plantages te verdoezelen. Bekijk de cijfers in Amerika hoeveel deze bedrijfstakken bijdragen aan de lokale economie? Mensen die dankzij cannabis een normaal en productief leven zouden kunnen leven (zoals ik) maar dat niet kunnen uit onwetendheid wat cannabis voor hun kan doen? Om dan nog te zwijgen over de ecologische impact die dit zou kunnen hebben. Was het niet Henry Ford die een wagen heeft gebouwd uit cannabisvezels die sterker en lichter was dan een metalen wagen? Cannabis maakt milieuvriendelijke plastic mogelijk waardoor ook ons olieverbruik daalt. Verder kan men er bouwmaterialen van maken, hempcrete (veel natuurvriendelijker dan beton), isolatie (veel natuurvriendelijker dan glaswol). Voorts kan men er ook biobrandstof van maken met een veel betere ecologische voetafdruk dan met koolzaad tegenwoordig! Constructieplaten van cannabis moeten slechts 1/3de van de dikte van houten platen bezitten om dezelfde stevigheid te garanderen en hebben een hogere levensverwachting. Bedankt eens hoeveel minder bos er zou gehakt worden! En er zijn nog duizenden anderen toepassingen.
Laten we in plaats van mensen angst aan te jagen de mensen onderwijzen. Repressie heeft nog nooit iets opgebracht buiten ellende. Wees fair en behandel cannabis als wat het is, veel minder dan alcohol en tabak. Als cannabis verboden blijft is het het meest logische dat we alcohol en tabak ook verbieden. En argumenten als Alcohol is sociaal aanvaard! zijn geen argumenten. In sommige landen is de doodstraf of verminking of mishandeling sociaal aanvaard. Moeten we dat dan ook maar meteen zo laten?
U als beleidsmakers speelt met het leven van uw burgers, deels uit onwetendheid, deels uit angst, deels uit persoonlijk gewin. U dwingt mij een keuze te maken tussen het leven van een crimineel of dat van iemand met een gedwongen uitkering in een sociale flat! Ik weiger mijn leven in uw handen te leggen. Ik ken mensen die zelfmoordpogingen hebben ondernomen omdat ze cannabis als medicijn gebruikten omdat ze dan normaal konden leven en niet gedwongen moesten thuiszitten door de bijwerkingen van hun normale medicatie! U hebt nog een goed jaar alvorens het verkiezingen zijn, tijdens al mijn jaren als stemgerechtigde heb ik nog nooit voor een partij gekozen daar ieder van jullie mij bestempeld als crimineel. Wie zal de eerste zijn die open en eerlijk durft communiceren en de mensen onderwijzen in plaats van de bevolking naar de mond te praten tot de stemmen binnen zijn?
