Alles wat je wou weten over God maar niet durfde te vragen...
21-11-2012
De Bijbel. Waarom?
De Bijbel wordt ook wel het Woord van God genoemd. Het is het boek waarin de creatie van het universum en het leven op aarde inclusief de mens wordt beschreven. Het is ook het boek die de oorzaak van de scheiding tussen God en de mens verhaalt, wat we de zondeval noemen. Vanwege de heiligheid van God en de zondeval van de mens was de rechtstreekse communicatie tussen beiden onmogelijk geworden, en ook Gods geest is niet in de mensen gebleven zoals we in Genesis 6:3 kunnen lezen. Bij wijze van bepaalde gebeurtenissen en bij monde van engelen en profeten maakte God niet alleen zijn reddingsplan kenbaar maar gaf ook richtlijnen voor een gezond leven en een gezonde samenleving, en alles heeft God laten opschrijven. De Bijbel getuigt dus van God zijn reddingsplan voor de door de zonde gevallen mensheid. Om dit reddingsplan uit te voeren heeft God een verbond gesloten met Abraham, Isaac en Jacob (later Israël genaamd) -de aartsvaderen van de Israëlieten- en we noemen dit het oude verbond. De Bijbel verhaalt dan ook grotendeels de geschiedenis van de Israëlieten en hoe zij door de eeuwen heen met het (oude) verbond omgingen en hoe God hierop reageerde. Uit het Israëlisch volk is uiteindelijk de redder voor de mensheid geboren, Jezus Christus. Jezus Christus is het vleesgeworden Woord van God, door Hem is alles geschapen. Het is God die mens wordt en de straf voor onze zonden op zich neemt. Door Jezus Christus is de breuk tussen mens en God hersteld, en door Jezus Christus kan Gods geest terug in de mensen wonen. Jezus Christus verschaft ons een nieuw verbond met God. De boodschap van de Bijbel kan de lezer gelukkig maken, uitzicht geven op een prachtige toekomst en helpen om het leven in een ander en beter perspectief te zien.
Er zijn vele religies in de
wereld, en een religie is niet altijd gelinkt aan één of meer opperwezens. Toch is er maar één waar geloof en één Evangelie. Het verschil tussen religies en het ware geloof is dat religies of een variatie zijn van een vals geloof dat meestal draait om afgoden, of gebaseerd is op het ware geloof doch geïnfecteerd is door menselijke doctrines, al dan niet met slechte bedoelingen. In de Bijbel lezen we hoe ons universum en alles wat daarin is ontstaan is, wie God is, en hoe de eerste mensen leefden in Gods gezelschap, maar door de zonde er scheiding kwam tussen God en mens. We lezen ook dat God een doel heeft voor de mensen, en we door de zonde dit doel hebben gemist, maar ook dat God een reddingsplan heeft om ons terug te brengen tot ons doel. Zelf weten we dat wij, in tegenstelling tot de dieren, een verstand, of geest, hebben die kan nadenken over de gevolgen die ontspruiten uit onze keuzes die we maken met onze vrije wil. In het ware geloof zien we God als een liefdevolle doch rechtvaardige Vader, die er alles aan doet om zijn kinderen te behoeden van een eeuwigheid zonder Hem ten gevolge van onze eigen verkeerde keuzes. In de Bijbel zien we dat God altijd bezig is met zijn reddingsplan voor de mensheid, en dit voornamelijk doet in samenwerking met mensen die er voor hebben gekozen hun vertrouwen in God te stellen. Omdat onze wereldse verlangens meestal egoïstische verlangens zijn, gaat het toegeven aan deze verlangens in tegen het ideaal doel voor ons leven, namelijk de liefde voor God en medemens. God zelf is liefde, maar is ook rechtvaardig. Een keuze met onze vrije wil die ingaat tegen de liefde is gedefiniëerd als zonde. Zonde is een inbreuk op de liefde, en brengt scheiding tussen God en mens. De rechtvaardigheid van God impliceert een straf ten gevolge van de zonde. Het "goede nieuws" (Evangelie) is dat God door zijn liefde genadig is, en de straf op zich heeft genomen. In andere geloven, we spreken dan van religies, heb je meestal een god die je enkel kan bereiken door je eigen
goede werken, meditaties, enzovoorts. Daarin herken je wat door mensen is
bedacht, de mens die beseft dat hij naast de goede dingen ook slechte dingen
doet, maar zichzelf ervan overtuigt dat de goede dingen de slechte compenseren
en zo het pad naar eeuwige gelukzaligheid vereffenen. De Bijbel en het Evangelie gaat over de ware God,
en is, mocht het door mensen zijn bedacht, onlogisch, omdat, in tegenstelling tot de valse religies, geen enkel mens uit zichzelf naar
die eeuwige gelukzaligheid, in Gods Koninkrijk, kan, zelfs niet door goede werken. Maar het is logisch vanuit Gods
perspectief. Er is maar één geloof die dit Evangelie bevat, een God die de straf die zijn schepsels verdienen op zich neemt om hen met Hem te verzoenen, waardoor we terug in Zijn gezelschap kunnen vertoeven in Zijn eeuwig Koninkrijk. Daarom is de God van de Bijbel de ene ware God.
De Bijbel is dus meer dan een boek die
verhaalt over de geschiedenis van een voor de meeste mensen vreemd volk, de Israëlieten. Het is het boek
waarin God Zichzelf en Zijn reddingsplan voor de mensen kenbaar maakte. God heeft alvast zijn
verantwoordelijkheid genomen zonder onze vrije wil, die Hij ons heeft gegeven,
in het gedrang te brengen. Het is die vrije wil die aan de basis ligt van alle
ellende in de wereld. Het is ook diezelfde vrije wil die ons in staat stelt om
oprecht te zijn, ten goede of ten kwade. We zijn niet voorgeprogrammeerd, en hebben steeds een keuze met onze vrije wil.
Het is diezelfde vrije wil die ons in staat stelt om Gods redding te aanvaarden,
of te verwerpen, ieder voor zich. De Bijbel is ook het enige geloofsboek dat zichzelf nooit tegenspreekt, ten minste als je alles in zijn juiste context houdt, en de vertaalfouten uitfiltert door terug te gaan op de Hebreeuwse en Griekse manuscripten.
Waarom kunnen we niet uit onszelf naar Gods eeuwig Koninkrijk?
Het eeuwig Koninkrijk van God is een toekomstige plaats, in de aanwezigheid van God, die Heilig is. Met het begrip Heilig wordt bedoeld "vrij van zonde". Zonde is een daad van egoïsme, dit kan een eenvoudig leugentje om bestwil zijn, en er is geen enkel mens die niet heeft gezondigd. In het eeuwig Koninkrijk is geen plaats voor zonde, want God is niet verenigbaar met zonde en kan zelf niet zondigen. Je zou je de Heiligheid van God kunnen voorstellen als een oneindig groot wit laken, witter dan sneeuw, en daar is geen kleinste spatje van het lichtste grijs op te bespeuren. Daarom zijn wij mensen, sinds de zondeval van Adam en Eva, afgescheiden van God. Ik weet dat ik een zondig mens ben, dat ik niet
altijd de juiste dingen doe, maar ik doe mijn best, zoals de meeste mensen, maar
voor God is de kleinste zonde onaanvaardbaar. En goede daden compenseren niet voor de zonden. We zijn zonder God hopeloos verloren. Bovendien lezen we in Gods Woord, de Bijbel, dat onze tijd op aarde beperkt is, dat zelfs de tijd voor de opeenvolgende generaties beperkt is, en dat er ooit een dag komt waarop God een oordeel zal vellen over elke mens die ooit geleefd heeft. Omdat we allen gezondigd hebben is het oordeel in principe een eeuwige afscheiding van God, maar God heeft zelf voor onze redding gezorgd, ten minste als je die redding ook voor jouw leven aanvaard. Ik heb die redding door God aanvaard, waardoor Gods eeuwig Koninkrijk voor mij nabij is gekomen. Uit dank en liefde voor God voor deze redding oefen ik mij nu reeds om een voor God welgevallige bewoner te zijn van zijn Koninkrijk. DAT IS
HET EVANGELIE!!! God die Zijn hand uitstrekt naar de mens en zegt: Kom, aanvaard
Mijn reddingsplan voor jouw leven, en bereid je nu al voor op mijn eeuwig Koninkrijk. Want
alzo heeft God de mensen liefgehad dat Hij zijn enig geboren Zoon, Jezus
Christus, heeft geofferd ter vergeving van de zonden. Eenieder die dit offer
aanvaardt ontvangt de (onverdiende) genade van de ware God.
Weet dat de komst, het lijden, de dood, de verrijzenis, de hemelvaart, en de nog te verwachten wederkomst van Christus Jezus eeuwen vooraf opgeschreven waren in de aloude geschriften van de Israëlieten, en je dus ook in de Bijbel kan nalezen. Meer dan 200 profetieën zijn uitgekomen in Jezus Christus, een mathematische onwaarschijnlijkheid, en nog meer moeten uitkomen in wat we noemen de eindtijd tot de voorspelde wederkomst, en de uiteindelijke dag des oordeels.
Er is een plaats in Gods eeuwig Koninkrijk, bij God, ook voor jou, onverdiend, maar God wil het je zo graag schenken, hij wil je weer bij Hem brengen, want God heeft jou lief.
God is de ongeschapen Schepper, want God heeft geen begin en geen einde, Hij is de eeuwige, Hij is er altijd geweest, en zal er altijd zijn. Dit in tegenstelling tot wat een begin heeft, want alles dat een begin heeft is ergens door teweeggebracht. Zo heeft ons universum een begin, en is ons universum ergens door teweeggebracht. God is diegene die het universum heeft teweeggebracht, Hij is de Schepper van ons universum. Laat me even onder uw aandacht brengen, dat de relativiteitstheorie van Einstein, die veel aanhangers telt, stelt, dat tijd verband houdt met materie en ruimte. Dus de tijd in het algemeen moet zijn begonnen met materie en ruimte. We lezen dit zelfs in het eerste vers van de Bijbel, het Woord van God: "In het begin schiep God hemel en aarde". In de originele hebreeuwse tekst wordt met wat vertaald werd naar "hemel en aarde" een begrip bedoeld dat eigenlijk zoveel wil zeggen als "het heelal", en de hemel dus eigenlijk de ruimte is en de aarde de materie. Je zou het dus ook kunnen vertalen als: "In het begin schiep God het heelal" of "In het begin schiep God de ruimte en de materie". "Het begin" in dit vers wijst op een tijdsbegrip, het heelal heeft niet altijd bestaan. We vinden onmiddelijk in het eerste vers van de Bijbel die "ingrediënten" die aan de basis liggen van Einsteins relativiteitstheorie.
Dat het universum een begin heeft kan worden aangetoond door de wetten van de thermodynamica, de meest fundamentele wetten van de fysica:
1e wet: De totale hoeveelheid massa-energie in het universum is constant.
2e wet: De hoeveelheid werkbare energie loopt terug, anders gezegd de entropie loopt op naar een maximum.
Als de totale hoeveelheid massa-energie gelimiteerd is en de hoeveelheid werkbare energie afneemt, kan het universum niet voor altijd hebben bestaan, anders zou het reeds lang alle bruikbare energie hebben uitgeput. Het zou de hittedood gestorven zijn. Bij voorbeeld, alle radioactieve atomen zouden vervallen zijn, elk deel van het universum zou dezelfde temperatuur hebben en geen enkele activiteit was meer mogelijk. De voor de hand liggende gevolgtrekking is dus, dat het universum een bepaalde tijd geleden ontstond met een hoeveelheid werkbare energie en nu afloopt.
Wat nu als de vraagsteller accepteert dat het universum een begin had, maar dat het daarom nog niet teweeggebracht hoeft te zijn door iets of iemand? Het is eigenlijk overduidelijk, dat alle dingen die een begin hebben, ergens door moeten zijn teweeggebracht. Niemand ontkent dit feitelijk als hij er over nadenkt. De hele wetenschap en de geschiedenis zou in elkaar storten als de wet van oorzaak en gevolg er niet meer was. Het universum kan ook niet vanzelf ontstaan zijn, zoals de Big Bang theorie, er is niets dat zichzelf kan scheppen, want dat zou betekenen, dat het zou bestaan voordat het bestond, dat is een absurditeit uit het oogpunt van de logica. Overigens is de Big Bang theorie al jaren geleden verworpen door meeste kosmologen. Het bestaan, en vooral het begin van ons universum is een bewijs voor het bestaan van iets of iemand die dit teweeg heeft gebracht, namelijk God.
In de naam van God
