Iedereen kreeg een hulpstukje om de spijkertjes vast te houden: een gom met een inkeping waar de spijkers mooi inpasten. Na enkele spijkers in het plankje getimmerd te hebben, voelden velen zich al zeker genoeg om het zonder te proberen. Dat lukte goed, maar soms hoorden we toch eens 'Ai!' toen de hamer een duim raakte.
Wat een enthousiasme toen de kinderen boven kwamen en het verfgerief zagen klaarstaan. De schorten waren vlug aan. Achteraf zagen we dat ze de schorten iets te snel hadden aangetrokken. De naam op de schort 'klopte niet' bij iedereen.