Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Mensen, dieren en dingen als inspiratiebron...
Inleiding Indien Krichrie een land zou zijn… Zouden volgende dingen typerend zijn...
Vlag
Ik vind deze vlag zo’n geweldig mooi statement…
De vlag van de regenboog. De regenboog werd in de oudheid reeds gezien als een verbondsteken… Ook ik wil daarom deze vlag voor mijn land. Voor mij staat het voor de grote verbondenheid van alles met alles. Ik weet dat deze vlag eigenlijk de vlag is van de Holebibeweging…. Zij hebben dan ook mijn volle sympathie…
Koning
De koning is in Krichrie een man van vooram morele waarde, een richtlijn voor mensen… Hij heeft een ceremoniële functie… Maar kan ook ingrijpen door zijn regering te ontslaan. Voor mij is Nelson Mandela een levende legende… Koning van mijn hart… Streven naar vrede… Maar oorlog als het moet….
Minister-president
De minister-president van Krichrië moet een man zijn die in de echte wereld ook de grootste verantwoordelijkheid draagt van zijn land…
Voor mij is dit Barack Obama. De dingen die hij verteld en waar hij voorstaat zijn veel belovend.
Het feit dat een kleurling president wordt van Amerika vind ik buitengewoon… Ik ben blij dat ik dit mag meemaken…
Orde van de lichtridders
ZARGANAR, alias MAUN THURA
Maun Thura, beter bekend als Zarganar, had samen met andere collega's de slachtoffers van de cycloon Nargis geholpen. Daarbij had hij voor buitenlandse camera's kritiek geuit op de manier waarop het regime de nasleep van de cycloon aanpakte.
Hij werd toen opgepakt en is nu veroordeeld op basis van een van mediawetten van het land. Cycloon Nargis maakte in mei zo'n 2,4 miljoen slachtoffers, onder wie 138.000 doden en vermisten
Verhaal van een (zoek)tocht door mijn wereld
Een blik op mijn bestaan Welkom op mijn blog,
Groeten Krichrie
22-11-2008
Zarganar, alias Maun Thura
vr 21/11/08 15:20 - Een rechtbank in Myanmar heeft een plaatselijk populaire komiek veroordeeld tot een celstraf van 45 jaar. Het is de zoveelse zware celstraf uitgesproken voor oppositieleden tegen het militaire regime.
Maun Thura, beter bekend als Zarganar, had samen met andere collega's de slachtoffers van de cycloon Nargis geholpen. Daarbij had hij voor buitenlandse camera's kritiek geuit op de manier waarop het regime de nasleep van de cycloon aanpakte.
Daariom komt deze man voor in mijn lijst van de Orde van de lichtridders
Op het salontafeltje staat een heel bijzondere doodsbrief.
Op de fel rode voorkant staat het embleem van Ferrari.
De binnenkant is bekleed met mooie fotos van hem, een overleden vriend, levenskunstenaar en gast van de leefgroep waar wij beiden deel vanuit maakten.
De doodsbrief straalt iets van
levensvreugde uit
T. had vele beperkingen
Een zwak hart Epileptische aanvallen, motorische (zeg maar lichamelijke beperkingen), verstandelijke beperkingen
Dingen waar ook bij ons, in ons dienstencentrum, mensen depri van worden
Maar niet T. Hij hield niet van problemen..
T hield van de mooie dingen van het leven bruisend van levensenergie
Als symbool daarvan hing er steevast een levensgrote rode vlag met Ferrari symbool boven zijn bed.
Avontuur, dingen die gevaarlijk waren maar waar je een kik van kreeg, stonden vooraan op zijn programma
En wat een geluk had hij met zijn ouders zussen en nicht
Ik weet niet meer hoe ze heette, zijn nicht
Het beeld van die twee handen op één buik staat echter op mijn netvlies gebrand Eén van de raarste tweelingen die ik ooit ontmoet heb Ziels verwanten, vermoed ik Ondanks dat ik het maar één keer gezien had
Maar nogmaals wat een geluk heeft T gehad met zijn ouders Ze begrepen hem en zijn zin, invulling van het leven.
Hij was een hartpatiënt Maar kon niet stil zitten. Als er iets gehaald moest worden in de hoofdbouw, was hij al weg nog voor de het laatste woord van de vraag om te gaan was gesteld Hij en zijn toen onafscheidelijke kar
Wee je gebeente, ook mijn gebeente, indien de kar verdwenen was Wanneer hij die nodig had. Je mocht hem gerust lenen, maar hij moest wel terugstaan op zijn plaats Hij heeft het mij menig maal gezegd
Op de sponsortocht staat nog menig record van hem overeind. Hij spaarde zich niet, hield zich niet in om weeral een rondje meer te maken rond de gebouwen dan het jaar daarvoor
O-ja hij had concurrentie Maar die was niet tegen hem opgewassen Ik zie hem nog met die blik op oneindig racen op zijn fiets
En als het voorbij was moest iedereen weten hoeveel rondjes je dit jaar gemaakt had...
Over die fiets kan ik nog iets vertellen Het is één van de legendes bij ons in het instituut Ik heb het zelf niet meegemaakt maar het is te mooi om niet te vertellen T moet nog niet zolang op het instituut geweest zijn, toen hij op een goede keer aan het fietsen was op de speelplaats van het lagere Nu wil het lot dat daar ook een serre staat. U weet wel zon glazen huisje waar men normaal plantjes in kweekt In zijn volle enthousiasme over zijn fietskunsten is hij toen door die serre gereden Zonder dat de deur openstond Ik weet niet of het pijn heeft gedaan Maar T vertelde het iedere keer heel enthousiast als een van zijn grote heldendaden
Ik ben ook regelmatig met hem mee mogen gaan zwemmen. Opnieuw heeft T heel veel geluk gehad Omdat hij een beste vriend had H. Een onconventionele opvoeder die genieten van het leven veel belangrijker vind dan, ik denk al de rest, maar eigenlijk moet je hemzelf dat vragen
Die opvoeder was zelf toen ook heel avontuurlijk en genoot van het leven En waar hij kon hielp deze T bij het verwezenlijken van zijn avonturen Ik ken ze niet allemaal Ik weet wel dat ik af en toe verschoot van wat ze deden
Zo was er opnieuw dat zwembad T was een waterrat. Ondanks een mindergoed armpje zwom hij beter en dieper dan mij Hij was dan ook geen angsthaas
In het oude zwembad van Genk dook hij dingetjes op die op de bodem van het diepste bad lagen En voor zover ik mij meen te herinneren was dat bad daar 4 meter diep. Dat alleen is al heel bangelijk Vind ik Maar ja ik ben dan ook niet half zo avontuurlijk als die twee Maar wat ik hierbij nog veel bangelijker vond waren zijn epileptische aanvallen. Hij deed er erg veel en toch mocht hij zwemmen van zijn ouders en van H. Het was risicovol. Want een aanval in het water en meer nog in het water zou hoogst waarschijnlij zijn einde betekenen. Maar ik denk dat het leven voor T veel minder waarde zou hebben gehad indien hij dit niet mocht doen Zijn ouders en H. hadden dat heel goed begrepen Het leven is nu eenmaal risico nemen
T heeft bij mijn weten nooit een aanval gedaan in het water
Hij kon met momenten heel verdrietig of gekwetst zijn, Maar nooit voor lang Daar was het leven te kort voor
En gelijk heeft hij gekregen
Als het in hem opkwam om je te knuffelen deed hij dat gewoon Het maakte niet uit of je man of vrouw was Nee hij was zeker geen homo.. Vraag maar aan al zijn vriendinnen Nee, hij was gewoon spontaan, zijn eigen ik Een levensgenieter Van de zuiverste soort, tot op het laatste moment
Waarvoor mijn dank aan hem voor zijn inspiratie aan mij
GRENZEN VAN DE MACHT VAN DE MEERDERHEID, (ZEG MAAR DEMOCRATIE)â¦
6/11/2008
Grenzen van de macht van de meerderheid, (zeg maar democratie)
Voor de Holibiebeweging in Amerika is er een serieuze anticlimax ontstaan bij de overwinning van Barack Obama In verschillede staten werd er gelijktijdig een referendum gehouden over het homohuwelijk. In al die staten is dit soort huwelijk afgewezen
Naar aanleiding daarvan vind ik dat we eens ernstig moeten nadenken over de grenzen van de democratie.
Het is niet omdat een meerderheid van een land zegt dat homos en lesbiennes niet mogen trouwen, dit ook rechtvaardig is
Het is niet omdat een meerderheid van de bevolking katholiek of moslim is zij andersdenkenden mogen verbieden
Het is niet omdat een meerderheid van de bevolking vind dat mensen met maar met 1 partner mogen trouwen dit ook zo moet zijn
Volgens mij moeten deze voorbeelden allemaal kunnen, zolang de rechtstreeks betrokkenen hier akkoord mee zijn. En als de rest van de bevolking daar eigenlijk nog warm nog koud van krijgt
Hier komt mijn basis uitgangspunt naar voor waarbij ik vind dat iedereen alles moet kunnen doen, zolang hij wettelijk verantwoordelijkheid kan dragen en niemand die dit niet wil erbij betrekt
Het is niet omdat een meerderheid van een bevolking vind dat de Joden minderwaardig zijn, dit ook zo is
Barack Obama is president van de USA geworden Ik heb steeds de gewoonte van een van de leiders tot president van mijn hart te kiezen Bij deze sluit ik hem mee in mijn hart omdat veel van mijn hoop bij hem rust En samen met mij veel van de mensen op aarde Ik weet wel dat hij mijn blog van ze leven zelve nooit zal lezen, maar tocht Eindelijk nog eens een democraat En wat voor één Dat ik in mijn korte leven mag meemaken dat een kleurling president mag worden Daarom een dikke proficiat aan Mr. Barack Obama en aan het Amerikaanse volk . Pas op want president van mijn Hartzijn, is een zeer onzekere tittel Maar toch
Mijn ouders geloofden erin, mijn grootouders geloofden erin, mijn overgrootouders ook (te zien aan de kruisjes op hun graven), mijn bedovergrootouders, waarschijnlijk ook Maar ik niet meer. En op een dag als vandaag, het is 1 november de herdenkingsdag voor alle overledenen, lijken ze mij om uitleg te vragen
In de religie waar ik in opgegroeid bent, noemden ze de kern van hun geloof de geloofsbelijdenis. Het was iets wat van buiten afgerammeld werd... Volgens mij was het een soort hersenspoeling Ook ik heb dit jaren gedaan Tot je erbij stil gaat staan wat je eigenlijk allemaal aan het zeggen bent Al is dit niet de enige reden waarom ik afhaakt... Maar ik kan er wel heel wat mee duidelijk maken...
Zo luid een stuk van de belijdenis; "Ik geloof in god de almachtige vader,
Schepper van hemel en aarde
Die zijn enig geboren zoon heeft gezonden
Om de wereld van de zonden te bevrijden ."
Ik geloof niet in god, een almachtige vader Of God al den niet bestaat is even moeilijk te bewijzen alsof Sinterklaas bestaat.
Ik geloof niet dat hij de schepper is van hemel en aarde, en al helemaal niet zoals dit in Genesis beschreven staat Doorslaggevend voor mij hierbij is het volgende Als god almachtig is, wat betekent dat hij kan doen wat en hoe hij het wil En hij maakt dan een wereld waarin het ene beest het andere moet verschuren om te overleven, hij maakt een wereld waarin aardbevingen, tsunamis, tornados, overstromingen, hongersnood, haat, nijd, hebzucht, egoïsme, enz. bestaat Wat voor een god is dat dan???
Mijn antwoord Een sadist!!! En laat ik daar nu net niet in willen geloven Want ik ben geen masochist.
En waarom zou die god zo nodig zijn zoon naar hier sturen om ons te bevrijden van alle zonden. Waardoor wij een nog veel grotere zonde begaan Wij vermoorden zijn zoon??? Die god heeft echt wel heel grillige trekjes
En dat hij op die manier onze zonden zou wegnemen Wie kan dit nog volgen We hebben potverdrie een onschuldige een gruwelijke straf laten krijgen Als ik die vader was, zou ik heel mijn schepping met één flitsende beweging de openhaard in werken. Maar nee hij laat het allemaal zijn gangetje gaan
.
Zo kan ik over heel die geloofbelijdenis nog wel een tijdje doorgaan Maar wat hierboven volstaat voor mij, om t besluiten dat ik hier geen deel meer vanuit wil maken.
Maar waar geloof ik wel in? Want iets afbreken is natuurlijk makkelijk zat, maar een alternatief formuleren is een stuk moeilijker
Hier een poging Ik maakt geen verduidelijkingen want dat zou ons veel te ver leiden
Dit geloof ik
in de betekenis van visie hebben op het leven
Ik ga ervan uit dat het leven fundamenteel oneerlijk is Maar dat wij ze heerlijker kunnen kleuren.
Ik ga ervan uit dat we het leven als een rijpe vrucht moeten plukken, als zich de kans voordoet Genieten, laten genieten en zorgen dat we morgen nog kunnen genieten
Ik ga ervan uit dat zolang iemand iets doet waarbij niemand betrokken is die dat niet wil (moet dus wel zelf kunnen willen cfr. Minderjarigen, mentaal gehandicapten, psychisch zieken) of waar niemand nadeel bij heeft(en waarbij diegene die meent er last van te hebben, zelf bij machte is er voor te zorgen dat hij dit niet meer moet meemaken) alles mag en kan.
Ik ga er vanuit dat waar de twijfel verdwijnt, elke aangeboden zekerheid van zeer twijfelachtig en verdacht allooi is.
Ik ga er vanuit dat alle extreme en van uiterste getuigende uitspraken gerelativeerd dienen te worden Zeker die van mij Om ze terug te brengen tot de juiste betekenis
Ik ga er vanuit dat de wetenschap de beste garanties biedt om de feiten rond ons bestaan te achterhalen Juist omdat zij blijven discuteren en elke algemeen aanvaard uitgangspunt terug ter discussie willen brengen wanneer daar redenen voor zijn.
Dit geloof ik,
In de betekenis van hopen op
Of ? (God???) bestaat en wat zijn aard is weet ik niet. En als het bestaat doet ie veel moeite om het ons niet te laten weten
Als ? bestaat is ie waarschijnlijk zo groot dat we ons aandeel erin niet kunnen zien Alsof wij een klein celletje zijn in iemands lichaam, onbewust van wat wij doen en betekenen (hopelijk zijn we geen schadelijk virusje)
Als ? bestaat is ie niet almachtig, maar nog in volle groei en mogen wij hopelijk deel uitmaken van die groei
Als ? bestaat moeten we goed beseffen dat wij deel uitmaken van dit groter geheel En zou het goed zijn onszelf en ons belang te relativeren, zonder ze te onderschatten.
Mijn geloofsbelijdenis is geen vast gegeven, geen zekerheid, het is doorspekt met twijfel en het beschrijft oprecht de dingen zoals ik er nu tegenaan kijk
(Het komt mij verdacht over indien alle mensen dezelfde geloofsbelijdenis zouden schrijven )
Ik denk echter wel dat het goed zou zijn, moest ieder mens bij wijze van proeve dergelijk iets schrijven Al was het maar om eens stil te staan bij het groter wonder van ons bestaan.
Verder is alles wat hierboven staat voor verandering vatbaar, zoals heel ons bestaan altijd voor verandering vatbaar is
Ergens in een liedje hoorde ik eens a man needs a plan Dit vertaalde ik als een mens heeft een doel nodig; ik weet dat dit nogal vrij vertaald is maar toch
Hoe kom ik daar nu toch weer bij???
Ik heb een zoon in het derde middelbaar. Je weet wel de periode die zo onzeker is Je weet nog niet wat je helemaal tot wat je in staat bent, waar je naar toe wil, hoe je jouw plekje moet veroveren, alle mogelijkheden liggen nog open Maar bij iedere keuze die je maakt, sluit je een deur
En zo maakt ieder van ons zijn eigen onvrijheid Ten minste als je vrijheid ziet als alles kunnen doen En het rare is dat je er niet aan lijkt te kunnen ontsnappen Want niet kiezen is een onmogelijkheid Omdat niet kiezen op zich ook een keuze is die waarschijnlijk nog veel meer deuren (zeg maar kansen) sluit dan alle andere keuzes .
En hoe maak je nu best een keuze, want elke keuze houdt een risico in Het kan fout lopen Maar dat is essentieel aan het leven, leven is spelen is risicos nemen Het leven kan fout lopen Maak daarom een goed plan
Maak de juiste afwegingen leg de argumenten, de redenen, die tegen een keuze pleiten aan één kant van de weegschaal en de redenen die voor die keuze pleiten aan de andere kant van de weegschaal En kijk naar welke kant de weegschaal door zal slaan?
Dat wordt vooral bepaalt door wie je bent Sommige argumenten zullen veel zwaarder wegen bij mij dan bij onze zoon Dat maakt dat dezelfde argumenten in de zelfde weegschaal anders zullen doorslaan bij mij dan bij iemand anders Gewoon omdat ik andere dingen belangrijker vind. Maar ook dat is geen probleem Hiervoor moeten we respect proberen te hebben En nu al weten we dat ik het lang niet altijd eens zal zijn met de keuzes die onze kinderen zullen maken;
Maar ook dit weegschaal-denken zal niet altijd solaas brengen Soms zal je op deze manier tot een keuze komen waar jejezelf niet goed bij voelt
Wat nu gedaan? .Met je verstand kan je proberen een goed overzicht te krijgen van iets Maar je gevoel, en dat is mijn persoonlijke invulling, zie ik als een samenvatting van alle informatie die je als mens kan opdoen, bewust of onbewust via al je zintuigen En die je vaak ook in je onderbewustzijn opslaat Je gevoel zie ik als een samenvatting van alle informatie En dus heel erg belangrijk.
Als zowel je verstand (afwegen van argumenten) en je gevoel hetzelfde zeggen over een keuze Ga ervoor
Als ze verschillende dingen zeggen, wees dan voorzichtig en probeer te vinden waarom dit zo is En als je toch een keuze moet maken Volg dan je gevoel Pas op Met gevoel bedoel ik niet de emoties van het moment Maar dat wat je bij iets voelt wanneer je in volle rust en kalmte, zeg maar bij zinnen, bij bezinning bent
Afin dit maar om te zeggen dat mijn zoon in een moeilijke periode van zijn leven zit Niet dat hij moeilijk doet hoor, absoluut niet. Wij mogen niet klagen Maar hij houdt ons wel meer op een afstand Wat ook normaal is voor een puber Hij gaat zijn eigen weg zoeken En ons pad, van zijn ouders, verlaten .Toch als ik de kans krijg probeer ik hem te vertellen dat hij best nu al eens nadenkt over wat hij met zijn leven wil Waar ga je voor? Wat zijn je doelen? Hoe kan je daar geraken? En welk beroep brengt mij daar het dichtste bij? Wat moet ik dan concreet gaan doen? Zie ik mij dat mijn hele leven doen? Of wijst dit erop dat ik misschien iets anders moet kiezen? En wat betekent dat dan?
Ik kan uit wijden over mijn eigen weg die ik hierin heb afgelegd en die ik nog steeds afleg
Ik ben ook van mening dat je steeds van idee mag veranderen Geen probleem Zolang je niet een paar deuren definitief hebt gesloten die je nog nodig hebt voor je nieuwe keuzes En zolang dit geen gevolgen heeft voor je naaste tochtgenoten, bondgenoten Want bepaalde keuzes geven je veel verantwoordelijkheid Andere keuze geen of minder
Maar voor iemand in de puberteit geld dit laatste meestal veel minder en heeft ie de kans om dingen uit te proberen En zijn plan bij te stellen
Als foto voor mezelf heb ik gekozen voor het gezicht van een gorilla Niet zomaar
Een van de eerste filmen die ik gezien heb samen met mijn vrouw was Gorillas in de mist Het verhaal van een vrouw die zich inzet voor het behoud van Berggorillas
Het verhaal deed mij toen nadenken Waarom zou een vrouw, een mens, haar leven wijden en geven aan dieren Vergis u niet ik hou van dieren Ik ben een dierenliefhebber Ik heb ooit een kuiken van een zanglijster dat in een vijver was gesukkeld al zwemmend gered, in mijn onderbroek, tussen het volk.. (Ik was toen student ) Maar om nu je hele leven aan dieren te wijden Terwijl er talloze mensen zijn die heel erg hulpbehoevend zijn Zelfs vlakbij de berggorillas
Ik denk dat ik die vrouw nu begrijp. Haar naam is mij niet bijgebleven, alhoewel ze wereldberoemd is.
Maar ik onthoud slecht namen Wat mensen doen vind ik belangrijker
Wij mensen hebben het laatste millennium een staat bereikt waarin we een macht hebben ontwikkeld waarbij we over heel de wereld en alle wezens verantwoordelijkheid dragen
Dus ook over die wezens hun bestaan. Ons al dan niet ingrijpen kan hun lot bepalen Overleven of verdwijnen. Dit geld zeker ook voor berggorillas. Dus ja wij hebben verantwoordelijkheden naar deze gorillas
Een extra persoonlijke noot
Hoe ruw die zilverruggen vaak ook lijken te zijn en hoe erg ze ook van hun toren maken zoals ze zo mooi in het Gentse zeggen Zelden gaan ze echt over op geweld. En daar herken ik mij dan weer in. Daarom beschouw ik hen ook als mijn totem.
Dit laatste even tussendoor
Wij zijn verbonden met deze grote primaten Zij zijn verre familieleden van ons En eigenlijk niet eens zo heel ver Want wat blijkt Wij zijn zowat familie, via bloed, genen enz verbonden met alle dieren. Als we ver genoeg teruggaan in de tijd, zon 2.5 miljard jaar, moet de adam en eva van al het leven hier op aarde toen ontstaan zijn. Het was waarschijnlijk niet veel meer dan een algje of zelfs nog minder Maar daaruit is al het andere leven ontstaan Wetenschappers zijn op zoek geweest naar leven dat fundamenteel anders opgebouwd is dan wat we hier op aarde als normaal beschouwen En ze hebben nog niets gevonden Wat er nog maar eens op wijst dat we familie zijn van al het leven om ons heen. En ons dus verbonden moeten voelen met alles, zeker al het leven
Meer nog Om leven te laten ontstaan zijn er aminozuren nodig. Zij kunnen dan op hun beurt proteïnen produceren. En dit zijn de bouwsteentjes, de legoblokjes, van het leven.
Wat blijkt nu Deze aminozuren worden waarschijnlijk gemaakt in supernovas En via kometen en ruimtestof door het heelal verspreid.
Zo kunnen wij ons waarschijnlijk verbonden voelen met al het leven in het heelal. Of er moet leven zijn dat heel ander bouwsteentjes gebruikt dan dat wat wij kennen
Afin wij kunnen ons verbonden voelen met al het leven dat wij tot nu toe kennen We zijn gewoon familie.
Maar meer nog Dit leven is niet mogelijk zonder onze planeet aarde Of zonder de omstandigheden die hier heersen. Waarschijnlijk zijn er nog meer, veel meer planeten zoals onze aarde maar wij kennen ze niet. Laat staan dat wij in staat zijn om naar deze planeten te reizen. Misschien lukt ons dit nog ooit Laat ons dit vooral hopen voor het moment wanneer het hier op aarde misloopt Maar ik denk dat het eenvoudiger is om onze planeet in ere te houden en te beschermen Laat ons er een verbond mee sluiten en een gedragscode maken waarbij we ervoor zorgen dat we het huishouden hier zo regelen dat we niet langer nestbevuiler zijn, maar ons rommeltje dat we maken en gemaakt hebben ook gaan opruimen en de dingen die stuk zijn zoveel mogelijk herstellen. En laat ons het zo proberen te regelen dat we enerzijds de verworvenheden van ons mensdom zoveel mogelijk kunnen behouden en ten goede aanwenden en dat we anderzijds de wereld en al onze medebewoners en familieleden met respect behandelen en meenemen in onze rush van welvaart en hopelijk ook welzijn. Laat ons ervoor zorgen dat de hele wereld met al zijn bewoners er beter van wordt.
Wij als mensen moeten ook beseffen dat we als aarde deel uitmaken van ons zonnestelsel en het zonnestelsel van het melkwegstelsel en het melkwegstelsel van de cluster en de cluster van het heelal en het heelal van het ??? Multiversum??? En het Multiversum van ????
En dit ???? doet mij heel klein worden. Ik zou het een moment van Gods besef kunnen noemen
Maar voor mij is het meer dan dat. Het is iets dat ons overstijgt En ik wil niet de pretentie hebben te weten wat ???? is Maar ik acht de kans dat wij op ???? trekken nihil en van een zekere grootsheids waanzin getuigen
Wij moeten nederig en blij zijn met wat wij hebben, zijn en mogen doen En er zorg voordragen en genieten
Wij moeten ons verbonden weten met alles om ons heen, hoe groot of hoe klein ook . Vandaar de tittel van dit stuk Verbondenheid van alles met alles
Dus ook met de berggorillas en vandaar die foto als eerbetoon aan de les die ik dankzij die film gevonden heb
Ter inleiding wil ik vermelden dat wij over de rijkdom beschikken van drie schatten van kinderen
Maar ik maak mij zorgen om hun toekomst. Meer bepaalt over de betaalbaarheid van hun woning
En toch hoop ik dat zij en onze kleinkinderen een goede woonst vinden.
Voor het welslagen van een (hun) gezin betekent dit heel veel .
Wat hieronder volgt moet men dan ook begrijpen in het licht van wat hiervoor staat.
We hebben benen, kunnen ons verplaatsen, houden er van om ons te verplaatsen En toch
Ieder van ons heeft behoefte aan een vaste stek. Een plek waar je thuis kan komen, iets heel bekend, met mooie en minder mooie kanten maar jij kent het Een beetje zekerheid Een beetje vast grond onder onze wiebelige voeten Wat er ook gebeurd, Je kan er veilige thuis komen Schuilen
Wij mensen zijn ons zon 10 000 jaar geleden gaan vestigen. Nadat we vele eeuwen, millennia rondgezworven hadden Een huisje bouwen, wat grond bewerken, een paar beestjes erop en Genieten. Het was een geweldige evolutie Revolutie
Sindsdien hebben we geweldige sprongen voorwaarts gemaakt. Groepen zijn ontstaan, stammen, volkeren, landen, dorpen, steden, keizerrijken, Unies .
Er werd strijd gevoerd voor een stukje land Bloed vergoten Elk stukje grond kreeg een naam Als herkenningsteken Grond Het was en is nog steeds heel belangrijk Mensen zijn bereid om er in een oorlog voor te sterven Om een lening aan te gaan waar ze heel lang moeten aan af betalen Veel betalen Iedere maand opnieuw En toch zou ieder mens het recht moeten hebben om te wonen Een basisrecht
Maar deze kostbaarheid is ten prooi gevallen Aan mensen die graag geld verdienen Winst maken Geld graaien Want er valt geld te verdienen met grond Veel geld Ze kopen gronden op, of helpen gronden verkopen tegen grote commissielonen En dit opkopen van gronden vergroot kunstmatig de schaarste, wat op zijn beurt weer de prijzen omhoog jaagt en in de kaart speelt van mensen die de schaarste kunstmatig vergroten Eigenlijk toch wel een verfoeilijke bezigheid omdat die ten koste gaat van anderen
Als je er op doordenkt krijgt grond kopen ook iets heel raars
Hoe kan je eigenaar worden van iets als grond. En waar eindigt of begint dat stuk grond dan, driedimensionaal gezien??? Kunnen de schatten die in die aarde zitten dat ook van mij zijn??? En moet de rest van de mensheid daar dan maar vanaf blijven???
Moeten we het handelen van grond zoals het nu gebeurd niet eens grondig onder de loep nemen. Waarom moet 1 iemand eigenaar zijn van meerdere gronden Om geld te verdienen??? Om aan zijn kinderen te schenken Met dat laatste kan ik leven, alhoewel we misschien iets beters kunnen uitwerken Als we ieder kind de garantie kunnen geven dat hij of zij als ie meerderjarig is een stuk grond ter beschikking zal krijgen.
Ik stel eigenlijk voor dat de staat, onze gemeenschap geen gronden meer verkoopt Waarom zouden ze de gronden niet ter beschikking stellen van iedereen die grond wil om er een huis op te bouwen En dat ze over deze grond kunnen beschikken zolang ze leven
Als ze overlijden komt de grond samen met het huis dat erop staat terug aan de gemeenschap. Die het dan weer opnieuw ter beschikking kan stellen van nieuwe gezinnen .
Hoe groot de grond moet zijn??? Laten we het er ophouden dat in theorie mogelijk moet zijn om iedere meerderjarige burger een stuk grond te geven Hoe groot dat concreet is Ik zou het niet weten. We moeten dit uitgangspunt ook niet overdrijven omdat heel wat mensen nog steeds samengaan wonen met een partner en ze dus eigenlijk maar een half stuk grond nodig hebben.
Stel dat er al een huis op dat stuk grond staat
Laat dan een schatter de waarde van dat huis in huidige staat schatten. En verkoop de waarde van dat huis, maar niet de grond Indien het huis niet meer voldoet aan huidige eisen en dus geen koper vind, dan kan de gemeenschap (gemeenteraad, staat ) beslissen het huis af te breken en de grond weer ter beschikking te stellen. De afbraak kan gebeuren door de winst die de gemeenschap maakt door de verkoop van andere huizen
En als ik liever een appartement wil?
Dit kan op dezelfde manier gebeuren De grond mag niet verrekend worden in de prijs van het appartement En men kan er heel zijn leven in blijven wonen.
Maar wat als een appartement ouderwets en/of versleten is? Dan stelt de gemeenschap nieuwere appartementen ter beschikking van deze bewoners.... Wanneer de oude appartementen leeg zijn, kan men op die plaats nieuwe appartementen bouwen
En wat met het huidige systeem van grond kopen en verkopen?
Die zal onder druk komen te staan Hopelijk zal het de prijzen doen zakken. Misschien moet de gemeenschap die gronden terug kopen.
Of het moet verdwijnen, laat ik in het midden Een grond blijft een investering voor de toekomst of het nageslacht Maar ik zou wettelijk wel regelen dat niemand meer grond kan kopen dan hij of zij nodig heeft En ik weet dat dit rekbaar is Hoeveel grond heeft iemand nodig Ik persoonlijk denk dat een individu hooguit maar 1 stuk bouwgrond nodig heeft.
Als ik dit zo nalees dan klinkt dit redelijk communistisch Maar ook niet helemaal. De staat blijft in het bezit van de grond. Maar laat de mensen vrij erop te bouwen wat ze willen.
Eigenlijk vergroot dit voorstel de vrijheid van meer mensen en beperkt ze de vrijheid van enkele geldverzamelaars Sociaal gezien zou onze gemeenschap er gezonder van moeten worden.
Deze morgen bracht ik mijn zoon naar school, het regende te fel Ik weet niet meer goed hoe we er toekwamen maar plots ging het over aandelenmarkt die in elkaar stort. Waarschijnlijk kwam het door een nieuwsflits op de radio Wij moeten ons weinig zorgen maken over aandelen We hebben er geen En ik ken er eigenlijk niets van Daarom nu al mijn excuses aan al die economen
Toch wil ik kwijt dat onze economie en zeker de aandelenhandel op de beurs in mijn leefwereld veel weg heeft van de experimentele en theoretische natuurkundigen Ik zal het even uitleggen.
Natuurkunde kan tot op heden een aantal fundamentele natuurverschijnselen niet uitleggen. Zwaartekracht is daar 1 van. Men heeft daar allerhande theorieën over Zo is mij bekend dat ze denken dat een Hughs-bossoon (een piepklein deeltje) dat zwerft tussen een dimensie die wij nog niet kennen en bij ons verschijnt onder de vorm van zwaartekracht. Maar men heeft dit deeltje nog steeds niet ontdekt en men weet dus niet of het bestaat
De aandelenbeurs heeft blijkbaar ook zon eigenaardig deeltje De aandelen bestaan uit een waarde en het gewicht van die aandelen wordt bepaalt door de waarde die men (de markt) bereidt is daaraan te geven. En daar ligt nu juist iets heel eigenaardigs. Waarop baseert men zich echt om een waarde te bepalen Het lijkt mij toe dat men dat helemaal niet weet. Het bewijs, de waarde van iets kan zomaar instorten
Ook onze economie heeft zoiets gek Hoe kan een hoop ijzer, plastiek en benzine, veranderen in iets dat plots 15.000 Euro waard is? Ik die dacht dat geld gemaakt wordt in de nationale bank, denk nu dat geld gemaakt wordt in de fabrieken.
Maar dan komt nu het probleem dat ik helemaal niet snap. Hoe wordt bepaalt hoeveel geld er mag gedrukt worden? Er is iemand die geld mag drukken. Die moet daar niets voor doen, alleen maar drukken Hij of zij mag dat geld ergens inbrengen in de economie (zeg maar dingen meekopen, als ze iemand zoeken om dat te doen ik wil wel) Het wordt van niets iets Ik weet dat er een tegenwaarde aan goud moet zijn Maar die is toch ook niet eindeloos
Afin ik zal het nog eens anders proberen te formuleren Als je de tijd andersom zou kunnen doen lopen Dan moet er ergens een beginwaarde zijn dat heel de toekomstige economie vertegenwoordigt. En anders zijn wij in staat om uit niets iets te maken
Ik vind het een eigenaardig probleem dat er blijkbaar geen is want iedereen blijft maar door waarde maken voor iets dat er niet is Of fictief is???
Over wat ik denk te kunnen weten en te mogen geloven
Vandaag had ik zin om wat na te denken Wij wonen recht tegenover een kerk Met een diaken en een pastoor Het deed mij terugdenken aan mijn eigen zoektocht naar mijn kijk op het leven
Ik zie religie als een visie op het leven. Een visie die de neuzen van alle mensen die erin geloven in dezelfde richting zet en zo ook een zeer grote groep mensen kan mobiliseren, in beweging krijgen
En ik verdween terug in de tijd naar mijn eigen jeugd. Waar ik een diep gelovig katholiek was. Ik moest niet wekelijks naar de kerk maar deed het wel Voor die geweldige vredevolle man die alles veil had voor de mensen aan de rand van de samenleving Jezus Later zou ik vernemen dat hij eigenlijk Jeshua zou geheten hebben.
Voor mij was het een periode waarin magische dingen mogelijk waren Indien men maar echt geloofde
Maar na een bezoek aan Scherpenheuvel, en al het geld dat onder het altaar lag, de souvenirs winkeltjes rond de basiliek Het zien van de pracht en praal van het Vaticaan Mijn tante die aan MS leed en vol overtuiging en samen met mijn ma en mij naar het paterke van Hasselt ging om er genezing te vragen . (Ze zou nog jaren na elkaar aftakelen om er uiteindelijk aan te sterven), de Maagd Maria van de Don van Keulen die over behangen was met kostbare halskettingen
Er begon mij iets te dagen
Tijdens mijn 2de middelbaar verloor het geloof elke vorm van magie voor mij Dit gebeurde na een periode waarin ik in plaats van te leren rozenhoedjes Bad En echt geloofde dat ik er op deze manier door zou raken. Je moest immers echt geloven
Achteraf gezien was het een heel idioot en egoïstisch idee Moest ik God zijn Ik zou mij ook gebuisd hebben. Maar toen geloofde ik echt dat zoiets mogelijk was.
De uitslag moet natuurlijk niet geraden worden
Ik heb dat jaar moeten overdoen
De eerlijkheid gebied mij toe te geven dat ik gewoon te weinig geblokt had en dat nog hoopte goed te maken door te bidden.
Maar Het heeft mij doen nadenken Nadenken over waarom dit niet gewerkt heeft Waarom ik wel geloofde dat het kon Wat ik hieruit kon leren en hoe ik wel dingen kon weten En iets geloven in zijn juiste vorm Het leidde tot dit
*Zo kom ik bij een eerste reeks dingen die ik meen te kunnen weten De dingen die ikzelf ervaar en kan waarnemen met mijn zintuigen. Voor ik kan weten, moet ik echter vragen stellen, over alles Want wat ik niet bevraag, kan ik ook niet leren begrijpen en begrijpen is het begin van weten. Of met andere woorden hoe kan ik iets weten als ik het nooit bestudeert heb? Ik moet dus alles mogen bevragen Geen taboes Taboes moeten zeker bevraagd en bestudeert worden Vaak dienen ze iets minder fraais Iets aannemen voor een feit zonder het bestudeerd en begrepen te hebben is hetzelfde als blind rondwandelen in een bos boordevol kuilen .
Maar kan ik er mee leven niet alles te weten? Ik denk dat ik wel zal moeten Volgens mij is het gewoon onmogelijk alles te weten Gewoon door de omvang van wat er te weten valt en de zeer grote beperktheid in volume en mogelijkheden van bijvoorbeeld mijn menselijk brein.
Ik ben mij ook bewust van de grenzen van het weten. Dingen begrijpen is één ding maar hoe ze ervaren worden kan voor ieder mens heel anders zijn. (Sommige mensen vinden de bergen prachtig. Omdat zij kunne genieten van de geweldige uitzichten. Ik vind de bergen maar niets Ik heb last van hoogte vrees Ik vind computeren geweldig, het opent een wereld en je kan er van alles ontdekken een ander vind de computer maar niets omdat ze mensen van elkaar vervreemd Zeg mij, wie heeft de waarheid )
Een andere grens wordt gevormd door onze zintuigen Onze hele verre voorouders zijn ooit iets geweest als algen in de oeroceaan. Zij hadden nauwelijks zintuigen. Indien zij hun omgeving konden waarnemen door te proeven, zal het veel geweest zijn. Was er daarom niets anders waar te nemen? Nu weten we dat er nog veel meer waar te nemen is dan dat wat we proeven Maar als ik hierop doordenk Zou het niet goed kunnen dat er nog veel meer is waar te nemen maar dat wij hiervoor (nog) niet de juiste zintuigen hebben?
Ik vind dat ik er rekening mee moet dat ik de werkelijkheid niet helemaal ken Hierdoor moet ik een zeker terughoudendheid hebben wanneer het gaat over DE waarheid Ik ga er daarom vanuit dat ik de waarheid niet ken. Ik kan wel vertellen hoe ik ze ervaar zonder te beweren dat mijn waarheid de enig mogelijke is. Dus al die dure boeken die beweren De Waarheid in pacht te hebben Wat mij betreft Salut
*Dan is er nog een tweede reeks dingen die ik kan weten
Ik heb reeds vertelt dat, om het simpele feit dat mijn hersenen te klein zijn en te weinig mogelijkheden hebben, ik onmogelijk alles kan weten Nu bestaat er wetenschap. De kunde van het weten Zij bestaat uit zeer veel gebieden die elk apart en soms samen bestudeert worden. En er komen nog steeds deelgebieden bij. In al deze gebieden zijn er mensen die zicht er op toegelegd hebben om zoveel mogelijk te weten te komen over dit gebiedje Zo zijn er heel veel mensen die samen heel veel weten, maar elk apart maar heel weinig (Er is geen mens die alles weet Juist omdat de tijd dat één mens alles wat we wisten ook kon weten, al een heel ver achter ons ligt Eén van de laatste, van wie wel eens beweert wordt dat hij alles wist wat er in zijn tijd te weten viel, zou Leonardo Da Vinci zijn In hoeverre dit ook klopt en waar men zich op baseert om dit te kunnen beweren, weet ik niet.)
Wetenschap heeft ook een aantal spelregels om te testen of wat zij denken te weten wel klopt Zo kan elke wetenschapper bestaande verworvenheden, argumenten, hypothesen en uitgangspunten in vraag stellen als hij daar voldoende feiten, gegevens voor denkt te hebben Het mogen bevragen zonder taboes is hier opnieuw voor mij heel belangrijk. Maar ook hier worden wij mensen beperkt in wat wij kunnen
Wij zijn mensen met een beperkt aantal zintuigen Die we door allerhande technische hulpmiddelen zo goed mogelijk trachten te benutten. Zo kunnen we dankzij o.a. de microscoop zeer diep in de materie doordringen en hebben we ontdekt dat er op het kleinste niveau dat wij kunnen waarnemen een wereld bestaat die de ons bekende natuurwetten op zijn kop lijkt te zetten (Als voorbeeldje wil ik hier terloops meegeven dat in die kleinste wereld, de kwantumwereld, informatie dat zich op één plaats bevind, overal beschikbaar is Ik weet echt niet goed wat ik mij daarbij voor moet stellen Ik hoop dat er mensen zijn die het beginnen begrijpen ) Wie weet wat we nog vinden als we dieper kunnen doordringen in deze mini wereld?
Ook de wetenschap worstelt nog steeds met zeer eenvoudige vragen Zo begrijpt men nog steeds niet hoe de zwaartekracht juist werkt Theoretisch natuurkundigen die theorieën ontwerpen over dit onderwerp gaan uit van het bestaan van meerdere nieuwe dimensies. Hun aantal varieert van theorie tot theorie tussen de 10 en de 200 ongeveer (t.a.v. de 4 dimensies die wij nu kennen) Als dit klopt, moeten we beseffen dat we nog maar aan het prille begin staan van ons weten en dienen we ons de vraag te stellen of wij wel in staat zullen zijn ooit alles te weten
Dat brengt mij naar een derde niveau van het weten Het niet weten
Omdat er veel dingen zijn die ik niet weet En ik toch opzoek ben naar een visie, lijk ik de keus te hebben tussen; het mij neerleggen bij het feit dat er een hele hoop onzekerheden zijn die ik niet kan weten en bijgevolg een heel onzekere, en naar mijn mening een visie die het leven nutteloos maakt
Ik kies ervoor om mijn leven niet alleen af te laten hangen van de dingen die ik kan weten. Maar wel om mijn verantwoordelijkheid te nemen over mijn eigen leven en mijn eigen visie ontwikkelen op het leven, op het bestaan met als fundament dat wat ik wel weet
Maar ik kan dat niet zomaar ontwikkelen. Ik moet mij houden aan een aantal spelregels
1.Wat ikzelf invul in het niveau van het niet weten mat niet in strijd zijn met wat wij mensen wel al ontdekt hebben e ndus weten
2.Mijn visie op zaken binnen het niveau van dat wat ik niet weet Mag nooit iemand anders benadelen (Omdat het geen enkele wetenschappelijke waarde kan hebben Ik weet het immers niet.)
3.Ik mag er ook geen enkel ander mens op beoordelen of veroordelen
Ik durf echt niet zeggen dat dit de enige spelregels zijn waar ik mijzelf aan dien te houden.. Maar moesten het nodig zijn dan zal ik er zeker bijvoegen.
Langs de andere kant geeft dit mij een grote vrijheid van denken en religie Ik weet de juiste verklaring van het woord religie niet Maar ik bedoel er mee; Dat wat buiten de natuurwetten die wij kennen valt. Ik kies ervoor om dit op een heel positieve manier in te vullen (Maar dat wil niet zeggen dat dit voor iedereen als positief ervaren wordt en in dit schrijven ga ik niet dieper ingaan op wat dit dan juist inhoudt, dat is voor een later artikel.) Iedereen heeft trouwens het recht om zijn eigen religie te ontwikkelen, zijn eigen kijk op wat er buiten dat wat wij weten lijkt te bestaan. Men kan ook kiezen voor bestaande religies Een soort prefab. Men kan deze prefab religies helemaal overnemen zoals ze zijn of ze aanpassen. In mijn visie is dit helemaal geen probleem .
Het kan echter wel een probleem worden Wanneer een gevestigde religie meent redenen te hebben om zich beter te voelen dan een andere religie. Ieder van ons weet dat dit voorkomt. Het gekke is dat dit in alle religies lijkt voor te komen. Vaak krijgen deze mensen de stempel fanatiek of extremist opgeplakt.
Ik denk dat alle redelijke mensen van goede wil van alle religies meer met elkaar gemeen hebben dan dat zij gemeen hebben met hun extreme geloofsgenoten Daarom durf ik hopen op een verbond tussen al deze mensen, waar respect en begrip voor elkaar
Samenvattend wilde ik eigenlijk vertellen dat ik in mijn visie op het bestaan in de eerste plaats baseer op dat wat ik redelijkerwijs kan weten Maar dat ik ook erken dat het zeer waarschijnlijk onmogelijk is alles te weten en dat het daarom nodig kan zijn de verantwoordelijkheid voor ons bestaan in eigen hand te nemen en zelf een visie-religie te ontwikkelen die echter moet voldoen aan een aantal spelregels die samen te vatten zijn in enerzijds respect voor elkaar en anderzijds dat wat we al weten.
Vandaag was het de laatste zaterdag van de maand. V
Voor de meeste mensen is dit niets speciaals Voor mij wel
Dat is de dag dat we in mijn dorpje papierslag houden met onze vereniging De harmonie
Regelmatig zien we dan ook andere gezichten en vandaag was Herman (fictieve naam) er ook bij. Hij is de partner van één van onze fluitistes. Ik zie hem graag komen. Hij heeft zon lekkere droge kijk op de wereld om zich heen.
Vandaag moest hij blijkbaar een ei kwijt
Hij werkt op een dienst in de gemeente die bouwaanvragen (en dus ook overtredingen) moet bekijken
En blijkbaar zijn er in onze gemeente mensen die er een hobby van maken om naar bouwovertredingen te gaan zoeken. Zij vragen de bouwvoorschriften op van de verschillende wijken en hebben dan niets beters te doen dan gaan kijken of iedereen zich daar wel aan houdt.
Wat hebben die mensen daaraan? Zouden ze er een kik van krijgen? Of een gigantisch orgasme Of Wat eigenlijk???
Okéé t is waar De bouwovertreders hebben iets gedaan wat niet mag. Maar zolang er niemand last van heeft Niet op korte of op lange termijn So wath En als er iemand wel last van heeft dan zal die dat wel zeggen en dan zullen ze dat hopelijk zoveel mogelijk in der minne proberen te regelen Mag ik hopen
Maar nogmaals wat heeft een wildvreemde eraan om anderen te gaan controleren op iets waar hijzelf geen last van heeft Wat voor een rare hobby is dat bouwovertredingen zoeken Of heet de hobby eigenlijk; Hoe kan ik een ander kloten Pardon voor het woordgebruik Maar dit vettig woordje komt wel heel kort bij het niveau waar dit soort dingen bij hoort.
Afin ik begreep heel goed dat Herman zich dood ergert aan zulke klanten.
Daarom van mijnen t wegen op alle Hermanen in deze wereld
SCHOL!!!.
En dat zij ons nog lang mogen beschermen tegen al die rare azijnpissers die terplekke euthanasie zouden moeten plegen. (Dan hoeven ze al die conflicten niet meer te zoeken en zijn ze uit hun lijden verlost), zoals Herman het zo mooi verwoordde.
Dit stuk tekst is het vervolg op een artikel over een vrouwenkoor dat een man zocht om het het dagelijks bestuur te leiden Dat koor hadden we de schuilnaam Femina gegeven.
Intussen heb ik van diezelfde kameraad vernomen dat het zover is Er zit een man in het bestuur van het koor. Of deze ook voorzitter is weet ik niet.
Ik wil hier niet smalend over doen. Maar ik vind het wel zeer opmerkelijk en dapper.
Dapper van die man want daar rust nu een zekere druk op En ik mag hopen dat die andere leden weten dat het welslagen ook van hen blijft afhangen. Maar ik vind het zeker niet minder dapper van die vrouwen Want men kan hen verwijten dat zij toegeven aan een aantal vooroordelen die t.a.v. hen bestaan.
Kortom Ik vind het een gewaagde en dappere beslissing.
Compassie voor een aan het kruis geofferde door directie van het kruis
Ikzelf ben als educator, zeg maar opvoeder, werkzaam Dit is belangrijk voor wat volgt.
Een belangrijk deel van mijn wereld speelt zich af in deze zachte sector.
Nu is er in die wereld een instelling in Tienen die zich afvraagt hoe het komt dat ze weinig personeel vinden
Het volgende gerucht doet de ronde Deze instelling heeft gebouwen met verdiepingen Op zich is daar niets mis mee Maar zoals je mag verwachten heeft iedere slaapkamer een raam Die ramen kunnen open Tot daar is er nog steeds niets mis
Nu kan dat raam zover open dat er kinderen kunnen uit vallen Ai !!!
En ze kunnen dan zeer diep vallen Oei
Met ernstige gevolgen
Maar de directie van deze instelling heeft een oplossing gevonden
Alle educatoren moeten er streng op toezien dat de ramen gesloten zijn voor de kinderen gaan slapen
Het is dan natuurlijk de vraag of die kinderen niet uit hun bed kunnen komen En die ramen terug opendoen
Maar misschien zitten er slotjes op de ramen en is er dus geen probleem
Ten minste als de opvoeders een aan perfectie grenzende doeltreffendheid heeft (die zelfs een computer niet haalt) en dus nooit zal vergeten om die ramen te sluiten
Wat een tegenslag toch dat opvoeders niet beter zijn dan computers Erger nog Opvoeders zijn mensen En mensen maken fouten
Ooit heeft mijn godsdienstleraar een bezinning geopend door de volgende spreuk op het bord te schrijven
Een mens zonder gebreken is een gebrekkig mens
Je voelt het al aankomen een collega heeft ooit vergeten het raam te sluiten
Een kind is naar beneden gevallen met zeer ernstige gevolgen
Okéé de betrokken educator had geen raam mogen laten openstaan Maar missen is menselijk.
De directie had op deze gebeurtenis een van het kruis gerukte oplossing
De betrokken opvoeding werd op staande voet ontslagen wegens een grove fout
(Hier begin ik collegiaal te koken ) Een grove fout Het is een fout die men wetens en willens begaat Dat is geen fout die men per ongeluk begaat.
Wie heeft nog nooit iets vergeten Hij werpe de eerste steen heeft ooit een van het kruis gehaalde gezegd.
Maar wat dient gezegd te worden van een directie die zich bewust is van een gevaar (Kinderen die uit het raam kunnen vallen ) Als men zich daar niet van bewust was zou men nooit tot de afspraak gekomen zijn de ramen sluiten
De directie is zich dus bewust het probleem Des ondanks laten ze de situatie zoals ze is Waar gingen ze vanuit Dat opvoeders supermensen zijn??? Het was vanzelfsprekend geweest moest men de ramen zo bewerken dat ze onmogelijk zover opengingen dat er een kind door kon Een kleine ketting was al voldoende Maar er bestaan veel soorten ramen die men zo open kan zetten (of op kiep) en toch verhinderen dat een kind erlangs door kan
Zeg mij wie heeft hier de grote fout gemaakt
Maar ook directie zijn mensen En kunnen fouten maken En mensen kunnen nobel zijn Maar ook zeer kortzichtig en makkelijkheids halve de schuld buiten zich leggen.
Ik wil niet werken voor een werkgever die mij een mes in de rug kan steken Of mij als zoenoffer (zonder meer) offert als het hen kan redden van enige schuld
En ik denk met mij vele anderen
Trouwens er zijn in onze sector directies die wel loyaal zij
Die wel begrip warmte en medeleven betuigen op het moment dat iemand een fout maakt Ook hiervan zijn sprekende voorbeelden in onze sector bekend Logische dat zij dergelijk probleem (een tekort aan opvoeders) niet kennen.
Eigenlijk is het al kermis sinds het weekend maar wij gingen vandaag Met wij bedoel ik de jongeren en collegas waar ik samen mee werk in een leefgroep. De jongeren zitten bij ons omdat ze de eigenaar zijn van een meervoudige motorische handicap. Dat wil zeggen dat ze naast hun lichamelijke handicap meestal ook een verstandelijke handicap hebben en nog iets anders Ja het leven is niet eerlijk..
Afin vandaag gingen wij naar de kermis van Hasselt
Leuk dachten wij allemaal Want het leven moet jezelf kleuren Dus wij allemaal vol goede moet naar de eerste attractie. Het jaar daarvoor hadden de mensen daar al moeilijk gedaan Ze wilden niet dat wij in het spookhuis gingen. Niet omwille van de handicap Maar omwille van de brandveiligheid. Onze gasten konden niet op eigenkracht uit de karretjes geraken Inderdaad het was zon spookhuis waar je door moet in een karretje en waar dan boven iemand in je arm komt pitsen of je doet verschieten. Het is zon typisch ding waar onze gasten vlot in kunnen en waar we dus al jaren ingaan Maar we mogen niet meer De uitbater liet mij een papier zien waar iets in stond van niet toegelaten voor mensen in een rolstoel. Shit is dat
Wat denken ze dat wij mee komen doen. Het is onze zorg dat onze gasten heelhuits iets verlaten Zo niet zijn wij als begeleiders verantwoordelijk Ik denkt dat wij ook het best geplaatst zijn om in te schatten of 1 van onze gasten iets kan of niet. Afin het mocht daar niet baten
Volgend jaar ga ik mij niets aantrekken van die regels en ga ik er toch ingaan. Of dat nu op papier staat of niet Het is zowiezo mijn en bij uitbreiding onze, de begeleiding hun verantwoordelijkheid.
Even verder was een bootjes molen. Een molen met bootjes dat hoog en snel op en af gaat en nog eens rond zijn as draait. Ook daar gaan we ieder jaar in. Ook dit jaar waren we zeer welkom. We kregen zelfs voor de begeleiding gratis tikkets. We verwachten dat niet maar zijn er wel blij mee als we het krijgen. Ze waren zelfs zo vriendelijk om al de bootjes waar onze jongeren inzaten voor hun rolwagen stil te laten houden. Het waren echt vriendelijke mensen.
Nog wat verder was de Wild Mouse. Sinds een paar jaar staat die ook op ons programma Maar wat bleek Zelfde verhaal als het spookhuis Maar de mensen waren Franstalig en de communicatie verliep niet zo goed.. Maar we kregen onze tikkets en we mochten erop. Alleen we hadden er maar vijf en dat was blijkbaar niet de bedoeling. De begeleiding moest ook een tikket. Van de kassa mevrouw moest het niet maar van de meneer aan de karretjes wel Dus wij zijn gewoon kaartjes gaan bijhalen. We willen integreren, we krijgen bijdragen om iets extra te kunnen doen, dan moeten we dat niet op de kap doen van de gewone man, ook niet kermisman (en vrouw natuurlijk). Afin 4 gasten hebben er van genoten Eentje heeft een heel erge periode achter de rug en die zat heel de tijd breeduit te lachen.
Nadien heb ik een andere groep van ons instituut in de botsautos zien gaan. Mooi vond ik, maar zelf was ik er niet zo happig op. Maar het viel mee Soms kan je handicap een voordeel zijn Al de gasten die in de botsautos zaten waren zo gespannen dat ze de schokken, botsingen vlot aankonden. Maar eentje had helemaal geen spanning mee en toen ze botste schoot ze zowaar bijna onder haar stoel.
Dus volgend jaar wil in de botsautos maar enkel met gasten met een minimum aan spierspanning tijdens spannende dingen (Ja er zijn er ook die altijd gespannen zijn maar als ze dan iets gewaagd gaan doen heel slap worden.).
Voor ons is een uitstap naar de kermis altijd een afwegen van kan iet of kan het niet. Als mensen het ons dan nog moeilijk gaan maken door ons de toegang te ontzeggen tot attracties die zich juist heel fel lenen
Afin, dit krijgt nog een staatje, binnen onze dienstencentrum en hopelijk daarbuiten ook nog.
Gisteren kwam ik mijn kameraad tegen Hij had iets waar hij moeilijk weg mee kon. Zijn vrouw zingt in een koor Een koor dat alleen maar vrouwen telt, de naam luit ongeveer Femina of iets van die strekking. Tot daar niets eigenaardigs Volgens hem hoort hij regelmatig dat het er stuift. Nu heeft hij horen waaien dat ze een oplossing hebben (of toch een poging tot oplossing) om de problemen te mijden De oplossing bestaat erin dat ze een man willen aanstellen als voorzitter van hun clubje
Hoe komen ze er bij?
Mijn Kameraard heeft daar een theorie over Persoonlijk vind ik dat een hele mooie theorie, die zowel mannen als vrouwen naar mijn aanvoelen in hun waarde laat.
Om te kunnen berijpen waarom we zijn, hoe we zijn moeten we, moeten we volgens die theorie terug naar de oertijd.
De tijd dat de mens zich stilletjes aan organiseerde tot de homo sapiens De mannen gingen jagen, bouwden hutten / huizen en verdedigden hun groep, of zeg maar liever stam.
De vrouwen zorgden voor het nageslacht, maakten voedsel klaar en zochten naar eetbare planten, verzorgden de woonplaats, zorgden voor de kleren
Dat het zorgen voor het nageslacht zeer belangrijk was, kunnen we zien aan de vele beeldjes die we van die tijd teruggevonden hebben en die een naakte zwangere vrouw voorstelden met brede heupen, grote borsten en een dikke (zwangere) buik. Het hoofd, de armen en de benen zijn minimaal afgebeeld.
Het zorgen voor kinderen moet in die tijd een zeer belangrijke taak geweest zijn. De kinderen groot krijgen was voor de stam levensbelangrijk. En de vrouw met het meeste aanzien en respect binnen die groep had de beste kansen om haar kinderen groot te krijgen. Ook voor vrouwen die onderaan de ladder bengelden hadden meer kans te overleven en kans om hun kinderen groot te brengen dan de vrouwen die dit alleen moesten proberen.
De groep vrouwen binnen een stam was voor ieder van hen zeer belangrijk. Men had steun en begrip aan en voor elkaar. Maar er heerste ook steeds in mindere of meerdere mate een vorm van wedijver De wedijver om de eigen positie te versterken Ook ten koste van andere
En dit allemaal ter wille van de eigen individuele doelstelling van iedere vrouw Haar kroost zo goed mogelijk groot krijgen.
Ik vermoed dat die wedijver onbewust ook nu nog makkelijk woed, bijvoorbeeld bij de vrouwen van dat vrouwenkoor.
De mannenwereld zag er in de oertijd waarschijnlijk heel anders uit. Hun doel was de omstandigheden waarin een stam moest leven zo goed mogelijk te verbeteren. Bijvoorbeeld door voor eten te zorgen. Door een warme beschutte woonst te vinden Door gevaarlijke dieren of vijandige stammen te verslaan Een man had niet één individueel doel. Hij had verschillende wisselende doelen, waar hij niet alleen verantwoordelijk voor was maar hij kon zijn zorg delen met de hele groep mannen van zijn stam. Ze gingen samen dieren vangen, een nieuwe woonplaats of jachtvelden zoeken Het groepsleven voor een man was meer ontspannen.
Maar op het moment dat zijn groep bedreigd werd, kwam (en komt hij nog steeds) in actie. De loyaliteit is zeer groot Groepen die deze loyaliteit niet hadden konden niet overleven
Het doel van de man was het overleven van zijn groep. Daar had hij alle heil van te verwachten. Alles wat die groep in gevaar brengt is te verwerpen of te verslaan.
Het zou dus best kunnen dat één man aan het hoofd van een vrouwengroep in staat is om veel onheil uit de weg te ruimen. Maar ook hij kan de rust in een wedijverende groep vrouwen niet alleen blussen.
Naar mijn inzien is het veel belangrijker om
een duidelijk uitgeschreven visie te maken waarin staat wat het doel van de vereniging is en de manier waarop dat doel dient bereikt te worden en hoe belangrijke taken verdeeld worden.
Kortom het lijkt mij veel belangrijker die dingen die wedijver veroorzaken te benoemen en er duidelijkheid rond te scheppen
Een groep vrouwen kunnen die samenwerken? Natuurlijk wel!! Meer nog Ik ben er van overtuigd dat een groep waar vrouwen een belangrijke stem in hebben meer resultaat kan bereiken dan mannen.
Vrouwen zijn immer bereid ver, zeer ver te gaan voor hun ultieme doel (zie de hierboven uitgestalde theorie ) Het goed van hun kind.
Als vrouwen overtuigd zijn om andere doelen voorop te stellen, wat naar mijn marginale inschattingsvermogen niet zo moeilijker is dan bij mannen, gaan ze er veel harder en onverzettelijker tegenaan
Daarom
Alle macht aan de mannen??? Nee liever niet!!!
Ik kies voluit voor
Samen sterk
Het heeft ons in het verleden geweldig profijt gegeven
Een kijk op handicap en andere ongemakken in het leven
Ik was buiten op mijn gemakje de tent aan het oprommelen Hij had er zowat heel de zomer gestaan. Het was een beetje een vieze boel Naaktslakken, spinnen, natte grond, natte zakken, kartonnen dozen
En terwijl ik mij zat de ergeren an die kleine slordigheden, ging mijn gedachten uit naar die keer dat samen met Tim en Nickel (dit zijn niet hun echte namen) in de tent ging slapen op mijn werk. Tim en Nickel zijn twee gasten uit mijn leefgroep en moeten leven met een ernstige motorische handicap en mentale beperkingen Maar ik zie dat zo niet meer Voor mij zijn ze Tim en Nickel, elk met hun eigen grote en kleine kanten. Ze hebben allebei iets gemeen. Ze bekijken het leven nogal van de ernstige kant En dat bracht mij weeral tot het volgende punt
Tim is een jongen die ook erg godsdienstig is, en op een keer ging het erover dat hij vond dat god hem toch wel heel erg gestraft had.
Ik vond dat een heel rare gedachten In mijn ogen had Tim gewoon pech gehad. Maar ja Tim dacht er anders over. Hij zei dat hij in zijn vorig leven waarschijnlijk is vreselijk mis had gedaan Of dat één van zijn voorouders iets verschrikkelijks moest gedaan hebben.
Ik bekeek hem lang Hij had mij diep in zijn ziel laten kijken.
Ik vertelde hem dat ik dat heel anders zag Ik vertelde hem dat ik ook religieus ben, maar een vrije eigenzinnige En dat mijn kijk op een handicap toch wel heel anders was Ik kijk er op twee manieren naar Een meer (voor mij) logisch - realistische kijk (zonder te beweren dat dit juist is) en een meer mystieke kijk.
Laat ik beginnen met wat ik hem vertelde over de logisch realistische benadering
Deze vertrekt vanuit de Darwinistische kijk op het verleden Je weet wel, wij hebben een gemeenschappelijke voorouder met apen en gorillas. En op hun beurt hebben die gemeenschappelijke familie met knaagdieren En zo gaan we verder tot we ergens uitkomen bij onze voorouders die in de zee woonden en uiteindelijk blijkt dat alle leven op aarde waarschijnlijk afkomstig is van zoiets als een kleine algje dat zon 2,5 miljard jaar hier op aarde in staat was te overleven Ook dat kwam ergens vandaan, maar dat zou ons te ver leiden
Ik vertelde hem het voorgaande En ik zei hem dat het leven altijd geëxperimenteerd heeft met allerhande levensvormen. En dat waarschijnlijk de eerste mensen van onze soort door onze rechtstreekse voorouders als gehandicapt werden bekeken. In die zin dat onze voorouders stevigere botten en straffere spieren en een kleiner hoofd hadden. Tot hun schrik had de eerste homo sapiens kindje zon groot hoofd dat het bijna niet geboren kon worden. Misschien is de mama die het op de wereld zette wel gestorven? Daarna bleek het ook nog een heel mager, slank, breekbaar en slap te zijn . Maar dit gehandicapt kind zette al de energie die anders naar sterke botten en spieren ging in zijn hoofd stak en zijn hersenen ontwikkelde. Dit is natuurlijk een vrije invulling van hoe het verlopen zou kunnen zijn, maar dat iets dergelijks gebeurd moet zijn, wordt bevestigd door wat archeologen gevonden hebben.
Ik zei hem dat dit een geslaagd experiment was
Maar dat er meer dan waarschijnlijk veel meer, heel veel meer experimenten van de natuur of het leven niet slagen
Achteraf gezien heb ik hem toen eigenlijk tussen de lijnen verteld dat hij een mislukt experiment was Dit is eigenlijk ook wel een enge conclusie. Maar naar mijn aanvoelen toen, was dit toch al minder erg dan een straf te krijgen voor iets waar je niets meer van weet of voor iets wat iemand voordien heeft gedaan, maar waar jij geen bal mee te maken hebt.
Mijn mystieke kijk naar handicap is toch wel anders Ik baseer me hierbij vooral op mijn gevoel en op mijn uitgangsprincipe dat over dat wat buiten de waarnemingen valt geen zekerheden te formuleren zijn. Dus wat ik hier vertel heeft totaal geen waarde op niveau van waarheid of zekerheid. Maar omdat in mijn ogen geen enkel religie of godsdienst zich er op kan beroepen de waarheid of zekerheid te bezitten, mag ik mijn kijk ook verkondigen
Als je toch mag kiezen waarom zouden we dan niet kiezen voor een optimistische kijk, voor een blijde boodschap
In het artikeltje dat ik hier verder schreef over de dood (op 1 september 08), heb ik beschreven hoe ik naar de zin van ons leven keek. Ook dit verhaal vertelde ik aan Tim. Ik vertelde dat ik dacht dat wij elk een taak hebben in ons leven. Een taak die we moeten doen om ervaringen op te doen. Deze ervaringen zijn voedsel voor die grote boom (symbool voor het grotere geheel, het al) waar wij deel vanuit maken.
Ik vertelde hem ook dat in mijn denken hij gewoon een veel grotere taak heeft opgenomen dan mij. Dat zijn leven ook veel meer ervaringen bied dan dat van een doorsnee mens.
Met ervaringen bedoel ik niet enkel iets wat men meegemaakt heeft. Ik bedoel daar vooral zaken die wij tegenkomen en waar wij mee moeten leren omgaan.
Tim Nickel en alle andere mensen met moeilijkheden hebben een hele zware klus.
Maar het is geen straf, het is eerder een taak, een heldendaad
Als ik dit zelf zo lees komt het raar over en ik weet dat dit slecht één mogelijke kijk is, maar ik geloof er met heel mijn hart in En geloven is hier niet gebruikt in de zin van aannemen dat het zo is maar wel in de zin van hopen dat het zo is.
Ex Katholiek (naar aanleiding van een reactie het artiekeltje: Wie ben ik? van 28/8/2008)
Hallo Don Corleoné,
je vroeg me waarom ik afgehaakt ben van de Katholieke kerk
Er zijn voor mij talloze redenen die allen te maken hebben met het menselijke aspect van een organisatie Ook een eeuwenoude godsdienstige organisatie.
De heksenjacht, het minderwaardige denken over vrouwen, het denken de waarheid in pacht te hebben, de machtsstrijden die er geweest zijn, de pauselijke kinderen, de houding tegenover aids in Afrika, de beschermende houding tegenover pedofiele clerus, de manier vandenken over andersdenken, de onfeilbare paus, een maagdelijke moeder, de onmetelijke rijkdom van het vaticaan ( terwijl Jezus zijn volgelingen zei alles weg te geven )
Al deze overduidelijke menselijke aspecten tonen mij dat aan deze kerk niets klein menselijks vreemd is. Hoe goddelijk kan ze dan zijn?
Maar dit alles is voor mij niet de belangrijkste reden
Als jezelf denkt de waarheid te bezitten en de enige ware kerk te zijn Dan wil dat zeggen dat alle andere religies of gelijk welk anders denkende mens het fout heeft.
Dat wil zondermeer zeggen dat alle mensen die voor het jaar 0 geboren gestorven zijn, zeer veel tegenslag hebben gehad en verloren zieltjes waren zonder kans op redding, omdat zij nooit de kans hadden gehad om die goddelijke Kerk te kennen.
Het wil ook zeggen dat boeiende religies als Boeddhisme, Hindoeïsme, Sjamanisme en filosofieën als Humanisme, Taoïsme, Confucianisme, waardeloos zijn.
Stel je voor
Je bent die ene almachtige God met de grote G Je hebt alle mensen geschapen Je geluk kan niet op, want je hebt tussen de wezens die je naar jouw aanschijn hebt gemaakt zeer veel Die Hard Fans. Geweldig toch
Maar je hebt graag veel verschillende soorten fanclubs Waarom??? Afin je maakt de Israël club, de Judea club, de Christen katholiek club, de Christen Protestantse Calvijn Club En als toemaatje doen we er ook nog een aantal Moslim Clubjes (waar ik niet zo thuis in ben) bij. En als een soort wedstrijdje laat je ze onderling strijden om de trofee van het ware Geloof ter meerdere eer en glorie van die ene!!!
Alle doden, schade, ellende, hongersnood ten spijt
Je hebt de macht om tussenbeide te komen, want je bent almachtig Maar je doet het lekker niet
Een dergelijke God mag je van mij houden, die trekt mij teveel op de duivel!!!
Je moet mijn ideeën niet goedkeuren, ik hoop alleen maar dat je begrip kan opbrengen voor mijn conclusie
Hou je ene almachtig Goddelijke Duivel.
Ik neem heel overtuigt het risico om te durven op iets mooiers en dus iets anders te hopen
Ik noem mezelf Krichrie.. Een naam die ik als kind mij het eerste herinner. Je spreekt het uit Kriekrie. In mijn puberteit ben ik de naam gaan gebruiken in deze schrijfwijze. Krichrie is dus eigenlijk mijn moedernaam. De eerste naam die ik mij herinner. De naam van mijn ziel. Dus niet zomaar een rare naam.
Officieel heet ik anders. Maar zolang die niet nodig is voor deze blog schrijf ik vrijer zo.
Officieel ben ik lid van de Katholieke kerk. Informeel heb ik al zeer lang afgehaakt. De reden Hun verhaal klopt voor mij niet. Toch zijn er elementen aan die ik zeer mooi vind.
Mijn zoektocht is niet gericht tegen iets, maar voor iets. Ikzelf weet al voor een stuk waar ikzelf naar toe wil. Maar door het hier neer te tikken, verplicht ik mezelf er nog eens goed over na te denken En hopelijk zijn er mensen die mij ook zullen doen nadenken.
Nog een element dat mij aanzette tot dit schrijven is Dat ik werk met mensen met een zware fysieke en andere bijkomende handicap. Dat stemt mij tot nadenken Wat is de zin van hun leven? Wat is de zin überhaupt?
Voor mezelf heb ik daar al een aantal antwoorden opgevonden, die ik hier graag wil voorleggen
Het zijn geen wetmatigheden Het zijn hopelijk goed beredeneerde bedenksels
Ik vertelde Nachtegaal dat dood gaan niet zo erg is als het lijkt Dat ik hoop dat als ik dood ben, ik als een soort vlinder op haar schouder zal zitten. En af en toe zal ik fladderen met mijn vleugels om haarkippenvel te geven.
Vervolgens vertelde ik haar het volgende verhaal
Ik reed ooit van de jeugdbeweging naar huis, moe en heel voldaan Het was een goede dag geweest
En terwijl ik daar zo reed zag ik een blad van de boom vallen. Het was nochtans zomer. En in mijn gedachten gebeurde het volgende
Ik zag hoe het blad op de grond viel. Haar zachte groen verkleurde in mooie herfsttinten om vervolgens bruin, donkerbruin, zwart te worden De boom legde jaar na jaar een nieuw tapijt van gevallen bladeren Tot op een dag, een wortel van de boom ons gevallen blad bereikte De wortel nam al de kleine verteerde deeltjes van het voormalige blad tot zich en gebruikte het om de stam te verrijken en allemaal nieuwe blaadjes te bouwen
Dat blad dat zijn wij De boom staat symbool voor het groter geheel waar wij deel vanuit maken en waar wij onze bijdrage toe leveren.
En hoe het oorspronkelijke blad er ook uitgezien heeft of wat het ook gedaan heeft Het kan helemaal opnieuw beginnen Met een zuivere nieuw lei, met een nieuwe kleurboek En de boom en dus ons allen verrijken met zichzelf.
Ik denk dus dat ik niet zal terugkomen als ik, ook niet als jou maar wel als iets anders
