Om 23 afspraak bij Ella om ons klaar te maken. Om 22.35 lag ik al in slaap, binnen twee weken nog eens proberen 

Neenee om 22.45 een Nalu gedronken en vol goede moed op naar Ella. Daar loop het al voor met allemaal giechelende meisjes. Kleedjes, broeken, en blousen liggen over heel het appartement verspreid. Muziek, gekwetter en luid gelach weerklinken. 

Wat doe je in godsnaam aan als single mama, met de nodige rolletjes waar je kinderen alles uitgerokken hebben, met een paar borsten die twee maal leegezogen werden door die fantastische hummeltjes.  De moed zinkt tot in mijn schoenen en ik val terplekke in een depressie met al die mooie meisjes rondom mij, die klagen over dat je hun buik ziet in hun kleedje (WELKE BUIK?????????) en al hun rimpels wegsminken (WELKE RIMPELS????????) Ik haal ook mijn kilo fond de teint boven en begin mezelf te plamuren, doe mijn corrigerend ondergoed aan en ga vol schaamte tussen de andere meiden staan.