Dit is dus zoals de tittel al zegt een blog over politiek. Er zullen nog wel enkele weblogs over de Belgische politiek op het internet rondzwerven, maar de paar die ik ben tegengekomen blonken nu niet direct uit in objectiviteit. Dat ga ik hier wel proberen. Wat commentaar geven op de politieke situatie hier in Belgie op een objectieve manier zowel vanuit Waals en Vlaams standpunt. Niet al te diepgaand zodat Jan met de pet ook nog kan volgen.
Reacties zijn altijd welkom, zolang ze niet ontaarden in scheldtirades tegen een of andere partij of belangengroep.
FDF-voorzitter Olivier Maingain vind blijkbaar dat Brussel Halle Vilvoorde alleen gesplitst kan worden na serieuze compensaties. Eigenlijk moet dit gewoon kunnen zonder compensaties. De situatie van bhv is zo uitzonderlijk en niet goed tegen de verfransing dat het niet kan zijn dat deze wantoestand kan blijven bestaan. Zoiets kan je simplistisch gezegd vergelijken met als zouden de Nederlanders hier mogen komen stemmen voor het Vlaamse parlement. En de Vlamingen niet in Nederland mogen gaan stemmen. Maingain denkt natuurlijk aan zijn electoraal gewin en daarom doet hij daar zo moeilijk over. Toch is bhv meer ondemocratisch dan de niet benoeming van de burgemeesters in de rand.
Ik vermoed en hoop dat als Maingain zo moeilijk blijft doen, dat de anderen dan gauw de stekker uit de onderhandelingen trekken.
Vlaams minister Geert Bourgeois noemde in "De zevende dag" de ontnederlandsing een probleem. Dat een groot gedeelte van de nieuwkomers in Vlaanderen geen Nederlands spreekt zou een probleem zijn. Vanuit zijn standpunt bekeken zou het pas een probleem zijn als deze mensen Frans zouden leren spreken. Zolang deze mensen meerdere verschillende talen spreken moeten ze bij iemand van een andere taalgroep een lingua franca gebruiken. In Vlaanderen zou dat het Nederlands moeten zijn. De uitdaging zit er dan ook in om kwaliteitsvolle Nederlandse scholing te voorzien. Dit kan dan een soort van dam worden tegen verfransing.
De 7 partijen die nu aan het onderhandelen zijn, vragen CD&V om "verduidelijking". Lees ook "om mee een regering te vormen". Dit geeft de CD&V wel veel macht om dingen door te drukken. Hetgeen wat ze nu gaan doen kan bepalend zijn voor de uitslag bij volgende verkiezingen. Gaan ze zich laten leiden door Di Rupo? Of gaan ze een vlaamse koers volgen? Ik denk dat als ze redelijke vlaamse eisen stellen dat de franstaligen snel zullen afhaken. Ze kunnen natuurlijk toegeven aan Di Rupo, maar dan zullen ze bij volgende verkiezingen nog meer kiezers verliezen aan N-VA. Ik denk dat het uiteindelijk beter is voor iedereen dat CD&V serieuze eisen stelt en daarmee de regeringsvorming nog een beetje uitstelt.
Groen! zal volgens haar voorzitter Wouter Van Besien niet in een regering stappen als de uitstap uit de kernenergie niet word uitgevoerd zoals vastgelegd in 2003. Dat is natuurlijk hun goed recht. Maar als partijen met heel wat meer stemmen vasthouden aan hun standpunt omdat ze dat aan hun kiezer hebben beloofd, dan spreekt men van verrottingsstrategie en onvermogen om een compromis te sluiten. Ik wens de kleinere partijen veel succes om een regering te vormen met zulke straffe standpunten en met het uitsluiten van de grotere partijen. Zoveel te meer partijen die vasthouden aan hun standpunten, zoveel te moeilijker om een regering te vormen.
Sommige oud politici vonden het nodig om kritiek te uitten op de houding van N-VA. Ze vinden dat de andere partijen een regering moeten vormen zonder de N-VA. In de praktijk is het nooit gemakkelijk om een stabiele regering te hebben met vele partijen erin. Het stemmenaantal van de N-VA is ook iets waar we niet naast kunnen kijken. Als er dus één partij is die mag vasthouden aan zijn standpunten dan is het wel de N-VA. Toch heb ik vandaag iets gehoord uit de mond van zo een oude krokodil dat toch wel stof tot nadenken geeft. Misschien moet de N-VA zijn voornemen om Belgie te splitsen laten varen of toch een tijd in de koelkast steken. Het zou een teken van goodwill zijn naar de franstaligen toe. Dan mogen wij natuurlijk ook van hen een stap in onze richting verwachten. Ik denk niet dat het een wondermiddel zal zijn, maar het is de moeite van het proberen waard. Misschien iets om over na te denken?
Mijn reactie op de stelling van Louis Tobback om een regering zonder N-VA te vormen.
Zeer zeker kunnen de Vlaamse partijen zonder N-VA een regering vormen. Of dat de Franstaligen dan toegeefelijker zullen worden, dat betwijfel ik. De Franstaligen zullen wel opgelucht zijn omdat ze er -en dat niet onterecht- van uit zullen gaan dat er zonder N-VA meer uit de brand valt te slepen. Het is in het verleden altijd zo geweest dat de Franstaligen uiteindelijk toch altijd hun zin kregen als ze maar lang genoeg wachtten. Nu dat de N-VA ook lang genoeg wacht totdat ze hun zin krijgen, nu word zoiets door sommigen verrottingsstrategie genoemd. Er is in het verleden al veel te veel toegegeven door de Vlamingen om toch maar een regering te hebben. Nu is het aan de Franstaligen om iets terug te doen.
Het is misschien niet logisch dat Didier Reynders informateur geworden is. Maar de informateur bepaald nu eenmaal met wie en over wat hij spreekt. Dat er nu partijen zijn die denken dat ze wel eens uit de boot kunnen vallen, wil nog niet zeggen dat ze kritiek moeten geven op de informateur.
Nadat CD&V en N-VA de nota Vande Lanotte hadden gewogen en te licht bevonden, waren de franstaligen er als de kippen bij om te roepen dat CD&V en N-VA geen akkoord wilden. Toen was de nota volgens de franstaligen een zeer goed vertrekpunt voor verdere besprekingen. Nu is de nota voor bepaalde franstalige partijen ineens niet meer goed genoeg. Hieruit blijkt duidelijk dat de franstaligen slechts 1 doel hebben. Ze willen zoveel mogelijk van de huidige toestand behouden. Dat kan voorlopig het best door zoveel mogelijk tijd te rekken. Ze zullen van de Vlamingen nooit meer geld krijgen dan nu het geval is. Dus ze blijven nog altijd zeggen dat ze bereid zijn om te praten, maar alleen als ze op alle vragen non mogen zeggen. Daarom zit de situatie muurvast en zal ze dat nog een hele tijd blijven. Maar kleur bekennen zullen ze nog niet doen.
Nu gisteren het leven van Marie-Rose Morel tot stilstand gekomen is, is er vandaag ook weinig beweging in de politiek. Het is altijd heel erg dat iemand op veel te jonge leeftijd ons moet verlaten. Dat haar ideeën niet direct met de mijne overeen kwamen valt in het niet met het verlies waar familie en vrienden nu mee getroffen worden.
Zowat het enige nieuws vandaag was dat de Duitstalige gemeenschap nu ook een volwaardig gewest wil vormen. Op het eerste gezicht lijkt dit voor deze toch wel kleine gemeenschap wat overkill. Langs de andere kant verschillen de Duitstalige en Franstalige gemeenschap erg veel van elkaar zodat het vooral voor de Duitstalige gemeenschap beter is dat ze wat eigen accenten kunnen leggen in hun beleid.
Het andere nieuws van deze week bestond vooral uit wat bekvechten tussen Vlamingen en Walen over de uitbreiding van Brussel. De Vlamingen willen totaal geen uitbreiding en de Walen vooral wel. De waarheid zal ergens in het midden liggen. Als de Vlamingen totaal geen uitbreiding toestaan, dan blijven ze zitten met een gebied dat met zijn hart liever bij Wallonie of "Bruxelles" is. Dit kan later nog veel problemen opleveren. Zie maar naar gemeenteraden die in het Frans in plaats van het Nederlands gehouden worden. Deze bevolking nu nog verplichten om als moedertaal het Nederlands te leren is op zijn zachts gezegd zeer moeilijk. Nu kan men langs de andere kant ook niet tolereren dat een bepaalde bevolkingsgroep zomaar iemands gebied inpikt door er te gaan wonen en dan te eisen dat dit gebied bij een ander land of "politieke invloedssfeer" gevoegd word. Vergelijk het maar met de Israelische nederzettingen in Israel. Dus als de Walen eisen dat de Franstalige gebieden van Vlaanderen bij Brussel of Wallonie gevoegd worden, dan is het niet meer dan normaal dat daar toch wel een serieuze compensatie tegenover staat.
