U bent de wettige erfgenaam van Koning Hutsie Tutsie.
Ik ben ene afgevaardigde uit Congo. U heeft 1.000.000.000 op een rekening staan. U bent erfgenaam van Koning Hutsie Tutsie de 2de. De Hutsies zowel de Tutsies willen u dan ook deze erfenissen schenken. Zij kennen u geheel niet maar weten dat u eigenlijk de ware opvolger bent van onze geliefde, overleden Koning Hutsie Tutsie, of hoe wij hem wel eens mochten noemen: de hutsepot, u bent dus in den minste gerechtigd op zijn gespaarde inkomen. Zoals u kan zien is het niet weinig, Hutsie Tutsie stond dan ook bekend om zijn wredevolle, ik bedoel vredevolle, ja vredevolle...behandelingen jegens het volk. Hij was een goed mens. Hij zou het niet meer dan normaal vinden dat u het geld krijgt. Ik vertrouw u dan ook erop dat u onmiddellijk 2500 overschrijft op volgend rekeningnummer zodat ik de mannen in het zwart kan betalen om dit geld te laten overschrijven. U kan begrijpen dat ik dit niet op de legale manier kan doen. U bent dan wel erfgenaam, maar niemand kent u hier. Als de bevolking zou weten dat u al het geld krijgt, dat eigenlijk van hun is, dan gaat dat problemen opleveren voor u. Sinds wij volledig respect hebben voor u veiligheid, moeten wij dus andere wegen zoeken. Wij kunnen niet anders dan geloven dat u dat begrijpt, u waardeert toch nog altijd u eigen leven hoop ik, en dan ook ONMIDDELIJK 3000 te storten op volgend rekening nummer. Als u dat niet doet dan zijn wij genoodzaakt om naar u te komen met het geld want wij zijn eerlijke mensen. Wij komen dan met een man of tien. U kan ook begrijpen dat wij wapens bij hebben. Dat is allemaal om uw veiligheid te garanderen. Als u dit wilt voorkomen, gelieve dan 4000 over te schrijven op volgend rekening nummer: CO78952585212, 5000 vermelding: Ik ben de wettige erfgenaam van Koning Hutsie Tutsie.
De koning houd het ontslag van Michel in beraad. Kan dat begrijpen. Twas negen uur ook. Diene mens die was waarschijnlijk naar ne spannende film ant zien en dan komt er ene vertellen dat de regering gevallen is en zijn ontslag wilt indienen. Op da moment moet ge als koning prioriteiten stellen en ik begrijp dus maar al te zeer dat de koning dus zijn beslissing in beraad neemt zodat hij eerst rustig zijne film kan afzien.
Ik ben tot een verrijking gekomen vandaag over mezelf: ik identificeer mezelf met een pot confituur en wens vanaf nu dan ook aangesproken worden met aardbei en de andere week abrikoos. Ik wens ook behandeld te worden als een pot confituur. Ik reken op het medeleven en respect van mijn landgenoten omtrent deze belangrijke beslissing in mijn leven. Bedankt om deze post te lezen. Het maakt deze pot confituur een beetje gelukkiger in een wereld waar iedereen lijkt liever choco te eten.
Democratie is het recht op een vertegenwoordiger omtrent uw stem in het parlement
Wat is democratie? Wij als volk hebben het recht, zelfs de plicht om ANDERE uit te kiezen die het dichtst liggen bij wat we willen. Wanneer er over zaken in het parlement word beslist dan word er gedaan alsof de wil van het volk word bevredigt. Het lijkt wel dat ik als mens, ook in het parlement zit. Dat is wat democratie zogezegd is. U kiest voor iemand die u als persoon, verdedigt in het parlement. Die u keuzes en wil, verdedigen in het parlement. Dit werkt niet. U zit immers helemaal niet in het parlement. Diegene waar u voor gekozen heeft zit daar. Maar diegene die u verkozen heeft is niet diegene die u waarschijnlijk in alle opzichten steunt, hij had gewoon het meeste raakvlak met uw eigen verlangens. Wanneer er dus over iets gestemd moet worden in het parlement dan heeft dit niets met het volk en hun keuze te maken. Onze keuze blijft beperkt tot iemand in het parlement zetten. Nadat dat gebeurd is is er van onze keuze enkel nog sprake zolang deze overeenkomt met wat de politieker wilt. Nee, in het parlement geld niet de wil van het volk, maar de wil van de regering. Want in werkelijkheid zijn het HUN beslissingen die de wet schapen en niet die van ons. Al dat wij kunnen doen is stemmen op iemand en hopen dat deze enkel gaat doen wat wij willen dat hij doet. Dat zal niet gebeuren want het is simpel, wat wij willen is daarom niet altijd wat die persoon wilt. Democratie heeft niks met de wil van het volk te maken maar is een illusie om mensen te laten geloven dat er naar hun geluisterd word. Maar u gaat toch niet zeggen dat ik een zeg heb in het parlement en wat er gekozen word zonder dat ikzelf deel uitmaak van dat parlement? Toch is dat wat er nu beweerd word. Wat het werkelijk is is een multiple choice test. De politieker geeft u drie antwoorden op elke vraag. U kan dan kiezen welk antwoord u het liefst heb. Maar dat wilt niet zeggen dat dat antwoord altijd zal zegevieren want de politieker heeft drie antwoorden gegeven. U kan enkel kiezen wat u wilt dat er gebeurt maar u hebt geheel geen macht in wat er werkelijk verkozen word. Tot op de dag van de verkiezingen staat de politieker naast de gewone mens op straat. Wanneer de verkiezingen gebeurt zijn lijkt het alsof de politieker zo ver van de mens staat dat niemand begrijpt dat hij ooit verkozen is geweest. Dat zullen ze voelen met de volgende verkiezingen! EN de volgende verkiezingen? Dan gebeurt gewoon weer hetzelfde. Dan kunnen ze voor andere redenen op straat gaan betogen en hun ongenoegen uiten want de realiteit is simpel. Ik, en wat ik wil, is niet altijd te horen in het parlement. Want ik zit daar niet. Daar zit enkel iemand die ik misschien heb geholpen om daar te komen, om in mijn naam te spreken maar in werkelijkheid spreekt hij geheel niet in mijn naam maar in wat hij als persoon en partij zelf wilt. Je kan het zien als een doos vol praline waaruit je 1 praline mag kiezen. Je bekijkt de pralines en maakt een keuze uit dewelke het best bij uw verlangens past maar wanneer je erin bijt, kan je wel eens bedrogen uitkomen. Elke partij heeft een agenda. Elke partij heeft punten. En u kan uit al die agendas en punten kiezen. Als wij als mens werkelijk macht zouden hebben, zouden wij niet moeten kiezen voor die punten en die agendas maar zouden wij zelf onze punten en agendas naar voren brengen. Nu kunnen wij enkel maar in de grabbelton graaien en hopen dat wij er een goede prijs uithalen.
Onze Koning heeft heel die gendersituatie waarin we nu zitten al lang in het verleden opgelost. Toen Elisabeth (denk ik) geboren werd zei hij dit: Het is een vrouwtje. Goed Filip! Ja Filip! Het is inderdaad een vrouwtje. Ge hebt dat goed gezien! Laat ons het nu ook zo houden dat dergelijke uitspraken niet discriminerend zijn tegen over mensen die zo in de knoop zitten met hun eigen identiteit dat het lijkt alsof ze serieus zijn in wat ze willen. Goed gezegd Filip. Koning Filip: Hoodstuk 7, vers 28: het is een vrouwtje.
Immigratie pact een oplossing of simpelweg wegwerken van de gevolgen van het echte probleem?
Ik was niet correct in mijn beoordeling van wat er op politiek niveau gebeurd is de afgelopen dagen. Ik geef toe dat ik ook zo dom was om naar 1 kant van het verhaal te luisteren. Ik heb nu ook de andere kant gehoord en ik kan het begrijpen in zekere zin. Om nu te zeggen dat ik opeens helemaal van gedacht veranderd ben is dan weer een brug te ver. Het is allemaal niet zo simpel vrees ik. Het is zo dat men momenteel een kraan met water heeft openstaan en om dat probleem op te lossen plaatst men een emmer eronder. Wanneer de emmer dreigt over te lopen plaatst men een nieuwe eronder. Dit gaat zo door. Ik vind persoonlijk dat het interessanter zou zijn als men gewoon de kraan zou toedraaien. Wat wil ik daarmee zeggen? Nu bestaat de oplossing niet uit het daadwerkelijk oplossen van een zeker probleem, het gaat meer alleen over de slachtoffers van dat probleem. Nu kan men denken dat dat nobel is en in zekere mate is dat ook zo, maar wat met de mensen die nog in dat land zitten en geen geld hebben, geen transport, om tot in Europa te komen? Wat met de steden en landen die in een oorlog zitten, waar wij geen weet van hebben? Zo is er momenteel in Jemen ook oorlog. Mensen hongeren eruit en om het nog erger te maken word er nu ook nog eens cholera verspreid door bronnen water die ermee besmet zijn. Het probleem is dat mensen niet anders hebben dan die bronnen. Het is de keus tussen sterven van dorst en het risico op cholera. Deze mensen hebben geen transport naar Europa, deze mensen hebben geen geld om hier te geraken. Meermaals word Jemen gebombardeerd door Amerika en het Verenigd Koninkrijk om die rebel partij die de macht heeft genomen te steunen. De bevolking is van de bombardementen het slachtoffer. Wat met hen? Wat met al die andere mensen die niet weg kunnen uit hun land? Men vind het nu mensonwaardig dat niet iedereen word binnengelaten maar zelfs als men iedereen binnenlaat vind ik deze oplossing nog steeds mensonwaardig. Alleen diegene die geld genoeg hebben, hebben in deze oplossing een kans op een betere toekomst. Ik vind niet dat men op een mensen leven een prijs moet plakken, het gebeurt spijtig genoeg dagelijks. En als je de prijs niet kan betalen, dan ben je gedoemd om te lijden en uiteindelijk te sterven. Ik vind dat niet correct. Ik vind dat een gemakkelijk halve oplossing die ervoor zorgt dat ons geweten gesust is en ons laat geloven dat wij onze naaste aan het helpen zijn. Los het probleem ginder op. In plaats van het probleem een kans te geven zich over Europa te verspreiden. Want dat is waar velen zich zorgen over maken. Vele die nu als racist worden uitgemaakt omdat zij niet achter het pact staan vrezen enkel voor hun manier van leven, onze manier van leven. Ze vrezen voor het leven van zichzelf, dat van u en van onze kinderen. Dat gaat daarom niet alleen over aanslagen die zouden kunnen gebeuren maar over hoe wij leven. Niemand kan ontkennen dat sinds de vorige vluchtelingen stroom er opeens veel commentaar is op tradities die wij als land al jaren onderhouden. Zwarte piet, Kerstfeest dat winterfeest moet worden. Waar ik persoonlijk voor vrees, als Christen, is dat ons land binnen 50-100 jaar wel eens goed een Islamitisch land zou kunnen zijn. En ik denk dat ik daar niet alleen in ben. Scholen nemen kinderen nu al mee naar een moskee, om daar te knielen en mee te bidden. Dat noemt men educatie. Ik heb geen probleem met vreemdelingen en het Islam geloof. Waar ik wel een probleem mee zou hebben is dat wij ons moeten aanpassen aan hen. Ik vind persoonlijk dat er een wederzijdse aanpassing moet zijn. Menige kunne gretig naar de woorden van Michel luisteren en zeggen: ze hebben gelijk, er word een tactiek van angst gebruikt om tegen het pact te stemmen. Maar zit er dan geen logica in? Is de vrees compleet onterecht? Is zwarte piet volgend jaar nog zwart? Komt de Kerstman nog? Is er nog plaats dan voor een Kerstfeest of moet het winterfeest worden? Misschien is het inderdaad nog niet zo slecht om dit pact te tekenen, zodat wij wanneer het zover komt gewoon zelf kunnen immigreren en ergens anders onze wil doorvoeren. Los het probleem op in hun land. Zorg ervoor dat zij niet hoeven te vertrekken. Maar neen, want dan moeten wij gaan praten met de leiders ervan. En niemand wilt oorlog? Dus voeren wij enkel oorlog als wij er als land zelf ook beter van worden. Wij moeien ons niet. Dat is het veiligste. Maar laat nu toch eens zien verdorie waar Europa kan voor staan? Want nu staat ze voor een opneemdoek die de problemen niet oplost maar enkel de gevolgen ervan probeert op te nemen. Dat is al een mooi iets, wat ik nog mooier in interessanter zou vinden is dat Europa laat zien dat ze geen mensonwaardigheid tolereert. Ze kunnen dat nu wel zeggen en duidelijk maken met hun VN maar al dat ze doen is gaan opkuisen wat een ander gemorst heeft. Nee Europa, Nee VN, zorg er nu eens voor dat er niet meer gemorst word! Wat gaat ge doen als binnen 5-10 jaar de situatie in het land is opgelost? Of is het al werkelijk zo dat u dat niet verwacht omdat u goed genoeg weet dat niemand er iets gaat aan doen? Maar wat gaat u doen als alles opgelost is? Wie gaat het land wederopbouwen? U haalt de arbeiders naar hier! Uw oplossing zal in de toekomst alleen maar een zekere kans hebben op meer miserie. Mensen help de mensen in hun eigen land. Wij zitten niet meer in de wereld waar we 20 jaar geleden in zaten. Toen zou ik achter dit akkoord hebben gestaan. Ik zou niet verder na gedacht hebben omdat er geen probleem zou kunnen van komen. IK ben altijd van mening geweest dat ieder moet aanvaard worden want dat de wereld van iedereen is. Het probleem is dat wij nu in een wereld zitten die aan het veranderen is. Het probleem is dat sinds kort ons land aan het veranderen is. Wilt niemand dat dan zien omdat ze bang zijn om als rascist uit gemaakt te worden? Ja dan ben ik maar een racist in anders ogen, het interesseert me niet wat mij wel interesseert is dat ik binnen 10 jaar de man en vrouw nog tussen elkaar zie zitten op de bus bij wijze van spreken. Dat kan dom klinken maar als u het zich nog herinnert was er de laatste maal bij de verkiezingen al een Islamitische Partij opgekomen met punten zoals: man en vrouw apart zitten in de bus. Kan dan niemand zien, omdat ze denken dat ze dan een slecht mens zijn, dat er zeker en vast een mogelijkheid is dat dit land zal veranderen? Is het wijs dit gegeven zomaar aan de kant te zetten terwijl de tekenen en bewijzen van het bestaan ervan al enkele jaren duidelijk te zien zijn? Is onze vrees uit onze duim gezogen? Langs de andere kant begrijp ik Michel ook. Wij zijn een klein landje. Wij moeten onze positie als land verdedigen. Wat ik eigenlijk denk te zien is dat het niet zozeer belangrijk is wat we doen, maar met wie we het doen. Wat ik zie is een land dat uit zelfbescherming achter 150 andere landen in een put zouden springen gewoon maar om aan hun kant te staan. Ik zag het op het nieuws zelf dat ze zeiden: Wilt u dan aan de kant van landen als Amerika enz. staan? Ik vind deze redenatie zeer dom. Men moet niet zien wie aan welke kant staat men moet zien wat elke kant te vertegenwoordigen heeft. Men moet daarin nuchter zijn en zich NIET laten beïnvloeden door wat andere zeggen dat het juiste is. En al zeker niet door hoeveel mensen dat zeggen. Een oud filosoof, denk ik, zei eens vroeger: als je een kamer vol mensen hebt waar 1 iemand staat en iedereen is tegen wat die persoon zegt dan kan u ervan zeker zijn dat die persoon de waarheid spreekt. De kracht zit niet in hoeveel met u akkoord gaan, de kracht zit in het wijs beslissen. Dit politiek gedoe is een dilemma. Kan er iets goeds van komen? Door het te tekenen is er een zekere kans dat dingen de verkeerde kant kunnen opgaan in eigen land. Door het niet te tekenen plaatst België zich als een land dat de illusie geeft dat ze Europa niet nodig hebben. Gaat dit pact nog wel over de vreemdelingen? Of gaat het over België en waar het wilt voor staan? Is dit pact om het vreemdelingen probleem op te lossen? Of word dit pact getekend om zichzelf als land te beschermen? Iets dat had moeten zijn voor het welzijn van een ander word zo iets dat gebruikt word voor het welzijn van onszelf. Maar ik kan in deze redenatie volledig fout zijn en om eerlijk te zijn, ik hoop dat ook. Ben ik de enige die het absurd vind om Michel te zien zeggen dat wij onze verantwoordelijkheid moeten opnemen en samenwerken wanneer hij op het podium staat van de VN maar in dezelfde zin toegeeft dat de regering in eigen land door dit pact op springen staan. Met enige fierheid zelfs zeggen. Nog applaus krijgen van de VN landen. Wat ik zie is iemand die oproept om samen te werken en verantwoordelijkheid op te nemen als Europa maar in deze denkwijze nog geen eens slaagt in eigen land. Ben ik dan echt de enige die dat ziet? Hoe kan u zeggen verantwoordelijk te zijn en vinden dat wij horen samen te werken voor een beter Europa wanneer u in eigen land dat blijkbaar niet doet? U kan toch niet zeggen dat u heeft samengewerkt met de grootste partij van België? Waarom zijn ze dan opgestapt? Langs de andere kant kan ik begrijpen dat de NVA een beetje aan het zeveren is. Ze hebben jaren het pact ondersteund, ze hebben geen bezwaren ingediend wanneer daar de kans voor was. Maar toen de verkiezingen geweest waren en zij zagen dat Vlaams Belang opeens gestegen was toen vonden zij toch dat zij hier iets moesten aan doen. Dus trokken ze zich terug uit een pact waar ze twee jaar achter gestaan hebben. Waar ze samen mee aan gewerkt hebben. Hun blufferij heeft hun de das omgedaan. Ze dachten waarschijnlijk door te zeggen dat als de Premier zou gaan dat ze dan uit de regering ontslagen worden dat dat wel genoeg zou zijn om Michel hier te houden. Het spijtige voor de NVA is dat Michel zeker is van de kaarten in zijn hand. En dus niet zal passen. Wat volgt daarop is een kinderspel van ze hebben ons eruit gegooid, neen ze zijn er zelf uitgegaan. Een kinderspel tussen twee ruziënde kinderen. Ik wou dat ik kon tekenen. Dan zou ik het regeringsgebouw tekenen, de plaats waar ze in zitten en ik zou hun hun eigen groot hoofd geven, maar wel een kinder lichaam. En ik zou een paar van hen met de vinger in de lucht tekenen en andere van hen spelend op de gsm. Want dat is het wat het is in mijn ogen. Een bende kleine kinderen, met een groot hoofd, die spreken over volwassene zaken als verantwoordelijkheid en groot willen zijn. En wanneer het erop aankomt wijzen ze naar elkaar en is het de andere zijn schuld. En als ze het niet meer kunnen halen, gaan ze maar dreigen. Hun eigen fouten toegeven is moeilijk, welk klein kind kan dat. Geen enkel. Een kind beseft immers nog niet goed altijd wanneer het iets slechts doet. Maar wat ik de afgelopen dagen heb gezien zijn geen volwassen mensen. Ik heb kinderen gezien. Ja, ik wou dat ik kon tekenen. Om tot een conclusie van heel mijn zever te komen: Wat moet België nu dan doen? Tekenen of niet tekenen? Wel ik zou het niet weten. Beide beslissingen hebben kans op problemen dus ik denk dat België nu gewoon ervoor kiest voor wat zij denken dat het minste problemen gaat opleveren. IK denk dat België nu is als een gewonde wolf die manieren zoekt om te overleven. Ik denk dat het belangrijker is om de problemen op te lossen, daar waar ze ontstaan dan om de gevolgen ervan te proberen te dragen. U kan water uit de kraan laten komen zolang u emmers hebt. Maar als de emmers op zijn wat dan? Gaan we dan pas proberen de kraan dicht te draaien? We gaan het uiteindelijk toch moeten doen, want wij hebben geen oneindig aantal emmers. Waarom dat uitstellen en de kans riskeren op verspreiding van het probleem. En een kraan die openstaat is al erg maar twee kranen of drie of vier of misschien nog meer, ja dat word de hel. U kan niet denken problemen op te lossen door niet het probleem op te lossen. U kan niet denken dat de oplossing niet zit in het verwijderen van het probleem maar in het opvangen van de gevolgen ervan. Al dat u en Europa nu doet is het opvangen van de gevolgen en daarmee risico lopen op verspreiding van het probleem. Ben ik dan zo misleid in dit denken? Misschien wel. En laat mij eindigen met te zeggen dat het dan zeer goed is dat ik nooit in de politiek zal gaan.
