Na verschillende pogingen om gewicht te verliezen, begin ik opnieuw. Deze keer ben ik niet van plan om de strijd op te geven.
23-07-2009
Een week bezig
Ik ben nu al ongeveer een week bezig met mijn nieuwe levensstijl. Tot nu toe gaat het redelijk, maar toch niet helemaal volgens plan. Ik probeer nog steeds zo weinig mogelijk te snoepen, maar mijn maaltijden zou ik nog wat gezonder moeten houden. Het gebeurt al snel dat er een pizza of een pak friet op de tafel belandt. En dat is niet de bedoeling.
Ik heb wel al verschillende keren een slaatje gegeten en wat brood betreft hou ik me aan de volkoren en donkere versies. Ik beperk ook mijn porties. Fruit krijg ik ook voldoende binnen.
Ik ben deze morgen nog eens op de weegschaal gaan staan: 111,4 kg. Het gaat dus niet super snel, maar het resultaat is er toch.
Vandaag een mindere dag. Het is me niet volledig gelukt om me aan gezonde voeding te houden. Deze middag ben ik gaan uiteten met de familie en dat maakte het weer wat moeilijker. Want voor die keer dat we gaan uiteten, vind ik het ook zo'n zonde om een simpel slaatje te eten. Ik heb toch nog enig compromis gevonden door een spaghetti met groentjes te kiezen. Voorafgaand een lekker soepje. En natuurlijk werd bij beide gerechten van dat lekker vers stokbrood geserveerd. Maar daar ben ik afgebleven. Ook al een hele opgave voor mij, want dat vind ik nu juist het lekkerste van zo'n hele maaltijd. Ik was dan ook erg blij toen ik het restaurant buitenstapte zonder ook maar één stukje stokbrood aangeraakt te hebben.
Maar eenmaal thuis ging het mis. Er stonden nog aardbeien in de koelkast en er werd voorgesteld om hier een lekkere coupe aardbeien mee te maken. En ja, daar kan ik echt niet aan weerstaan. Zo enorm lekker! Dus ik heb voor de eerste keer sinds mijn "dieet" serieus gezondigd. En het zondigen kreeg nog een vervolg toen ik op bezoek ging bij mijn grootouders. Daar werd me een stuk taart voorgeschoteld. En ook daar kon ik niet aan weerstaan. Het is niet dat ik het echt niet kon laten, maar ik wil voorlopig nog niet bekendmaken dat ik aan een dieet bezig ben. Ik probeer dus wel zo veel mogelijk op mijn voeding te letten, maar ik zal nog niet toegeven dat ik dit doe. Waarom? Moest het weeral mislukken, dan ben ik zo'n 'opgever'. En dat wil ik niet zijn. Ik wil dus eerst voor mezelf bewijzen dat ik het kan. Het resultaat zal dan vanzelf wel zichtbaar worden!
Ik ben deze morgen voor de eerste keer sinds mijn "dieet" op de weegschaal gaan staan. En de goden waren me goed gezind: 111 kg. Dit betekent dat ik al 2 kg minder met me meesleep dan een aantal dagen geleden. Die eerste kilo's gaan er altijd wel erg snel af, dan volgt een stagnatieperiode waarin je niet meer afvalt. En dat is juist waar ik zo'n schrik voor heb. Want uiteindelijk gaat het je toch om de verloren kilo's. Als je hier geen resultaat meer in ziet, is het opgeven erg dichtbij. Maar dat is nog niet aan de orde. Ik probeer alles van dag tot dag te bekijken. Het heeft geen zin om nu al te denken aan het moment dat ik maatje 40 zou kunnen hebben. Dat moment is veel te ver weg. Ik moet gewoon elke dag apart mijn best doen en blij zijn als het me die dag gelukt is om gezond te eten.
Oh, de mosselen van gisteren... Ik heb eigenlijk meer friet gegeten dan mosselen. En dit was niet echt de bedoeling. Maar ik heb wel veel groentjes uit de mosselpan gehaald. Toch één positief punt. Maar ach, de frieten waren zelf gesneden, toch al wat gezonder dat die diepvriesverpakkingen.
Straks moet ik weer werken. En maar goed ook, want dan heb ik geen tijd om te zondigen. Ik heb al wat fruit voorgesneden en zodadelijk nog even boterhammen smeren. En dan kan ik er hopelijk weer tegen tot vanavond.
Vanmorgen een klein beetje gezondigd: ontbijtgranen in plaats van een stuk fruit. Ik had weinig tijd en zin om een stuk fruit te schillen. Ik weet het: eigenlijk een stom excuus, maar toch. Ik voel me wel goed, maar heb toch geregeld honger. Ik probeer het dan maar op te lossen met een wortel of een stuk fruit.
Ik ben net naar de winkel geweest en ik heb enkel gezonde dingen meegebracht: wortels, fruit, yoghurt, ... Op dit moment zie ik het dus wel zitten, maar dat is meestal in het begin. De moeilijkste dagen moeten nog komen. Maar om me aan dit "dieet" / "gezonde levenswijze" te houden, heb ik wat extra hulp nodig. Daarom ook deze blog. Ik heb die controle nodig: als ik niet afval, zal ik het ook moeten melden. Dit gaat me (hopelijk) dan ook helpen om het tijdens moeilijke momenten vol te houden.
Vanavond staan er wel mosselen op het menu: niet meteen het meest gezonde eten (zeker niet met frietjes bij). Maar ik ga proberen om me niet vol te proppen. Gisteren had ik verse soep gemaakt, misschien best daar een kom van eten voor ik begin aan de mosseltjes!
De tweede dag is voorbij en ik ben al echt trots op mezelf. Vandaag heb ik helemaal niets gezondigd, een hele opgave voor mij. Ik had een dagje vakantiewerk en dat helpt ook enorm, ik had gewoon geen tijd om te snoepen. En 's morgens had ik er al speciaal op gelet om enkel gezonde dingen meegenomen: wortels, een appel en 2 broodjes met groenten. En ik heb ook enkel water gedronken. Man, ben ik even trots zeg! Ik hoop echt dat ik het deze keer kan volhouden.
Een kort berichtje, maar later volgt ongetwijfeld meer ;-)
Neen, dit past niet samen. "Hier moet verandering in komen", dacht ik gisteren. De weegschaal had me weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt. Een weegschaal: je beste vriend of je ergste vijand. Bij mij gaat het dus duidelijk over het tweede. Het is niet dat ik nog nooit geprobeerd heb om af te vallen, maar altijd zonder (blijvend) resultaat. Maar nu is het genoeg! Ik wil niet meer verder in dit lichaam. Het beperkt me in zoveel dingen: ik wil niet meer met tegenzin kleren gaan kopen (omdat ik toch nooit in leuke dingen pas), ik wil me niet meer schamen wanneer ik ga zwemmen (met zo'n overdosis vet ben je nu eenmaal niet zoals anderen), ik wil gewoon kunnen uitgaan met vriendinnen zonder me af te moeten vragen wat anderen van me denken (je voelt je nu eenmaal minderwaardig naast knappe vriendinnen), ik wil een leuke vriend vinden (potentiele vriendjes kijken toch eerst naar je uiterlijk).
Kortom: ik wil mijn leven veranderen. Ik ben nog jong (23 jaar) en ik heb nog een heel leven voor me. Als ik nu doorbijt, heb ik hier later enorm veel plezier van.
