Onze eerste thuiswedstrijd van het seizoen was tegen SMS Lubbeek, deze ploeg heeft al een jaar ervaring in de provinciale reeks, dus wisten we niet goed wat we nu eigenlijk moesten verwachten.

We begonnen met dezelfde opstelling als in de tweede helft tegen Diest, ook nu bleek weer dat we zo beter tot spelen komen.  We konden de tegenstander dadelijk onder druk plaatsen en de eerste kansen waren voor ons, na 10 minuten een schitterende één-twee beweging op links, gevolgd door een strakke voorzet die door onze 8 in 1 tijd wordt binnengetrapt.  Nog geen 3 minuten later wordt een volgende aanval mooi afgerond, 2 – 0.  In minuut 17 werkt onze 8 opnieuw af met een heerlijke krulbal,

3 – 0 en we zitten op rozen (denken we).  Het spel gaat nu wat meer op en neer, Lubbeek komt iets beter in de wedstrijd en de nonchalance sluipt in onze ploeg.  In minuut 23 wordt een te korte terugspeelbal, door de doelman weggewerkt, maar tegen de rug van de Lubbeekse aanvaller, de bal valt (on)gelukkig in het lege doel.  De spelers van Lubbeek putten hieruit moed om er weer voluit voor te gaan.  Net voor rust een scoort Lubbeek de aansluitingstreffer na een snel genomen vrije schop, onze verdediging liet zich hier serieus in de luren leggen.  We gaan rusten met 3 – 2, alhoewel we nog een mooie kans krijgen, maar de doelpaal staat in de weg.

Na de pauze spelen we veel te zenuwachtig en keilen de bal achteraan veel te veel weg.  Via een mooi (maar vermijdbaar) doelpunt komt Lubbeek langszij.  Plots staan ze daar allen met stomheid geslagen, gelukkig vinden ze de moed om in groep dit aan te pakken, in de 39ste minuut begint onze laatste man aan een indrukwekkende solo, en rondt die nog eens prachtig af met een knap schot in de linkerbenedenhoek., nog geen 5 minuten later profiteert onze “pocket”spits van een te korte terugspeelbal en knikt de bal over de doelman binnen.  Met nog een kwartier te spelen kan en mag er nu niets meer fout gaan.  En dat gebeurt ook niet, onze eerste overwinning is binnen, hopelijk kunnen we op dit elan verdergaan.

Vandaag speelden we voor het eerst onder de naam van Everbeur Sport, vorige week werd bijna unaniem beslist om de overstap te maken met de volledige U13 kern, zodat we dit seizoen uitkomen in de Provinciale C-reeks onder licentie van Everbeur.

Onze eerste wedstrijd was al direct een leuke derby te KFC Diest, we speelden een tweetal weken geleden nog tegen elkaar op hun tornooi.  Toen al bleek dat we aan elkaar gewaagd waren, vandaag zou niets anders blijken.

Tijdens de opwarming stonden de zenuwen strak gespannen, onze doelman stond stijf van de stress, en hij was lang niet de enige.  Toch straf wat een “andere naam” kan doen met spelers.

Na een foto van een persfotograaf van “Het Nieuwsblad”, was het hoog tijd om de wedstrijd op gang te trappen.  Van de gebruikelijke studieronde was niet veel sprake, Diest zette dadelijk snel en hoog druk en wij konden ons alleen beperken tot (slecht) uitverdedigen.  Na 4 minuten glipt de snelle spits van Diest door onze verdediging en werkt koelbloedig en waanzinnig mooi af met een perfecte lob, onze doelman had geen schijn van een kans.  Diest blijft verder goed combineren, wij krijgen geen 3 goede passen achter elkaar gegeven, we moeten ons beperken tot het stoppen van de aanvallen, we kunnen er maar een paar keer gevaarlijk uitkomen, 1 keer een scherpe voorzet van op rechts, maar onze aanvaller kan er net niet bij om af te werken.  Op het kwartier krijgt de thuisploeg een terechte vrije schop, de bal ligt op 25meter van het doel, maar diezelfde spits knalt hem droog onder de lat binnen, weer had onze doelman geen verhaal.  Dit doet echter geen afbreuk op zijn vele en goede werk dat hij heeft geleverd.

We snakken naar het einde van de eerste helft, doch op het einde komen we er iets beter door, we gaan de rust in met een 2 – 0 achterstand.

Tijdens de rust was het heel stil in de kleedkamer, als trainer deed ik een paar aanpassingen en na een rustige babbel en een goede slok water konden we weer het veld op.

We namen dadelijk het roer in handen, ik had de spelers de opdracht gegeven om elke bal te duelleren en nadien een vrijstaande ploegmaat te zoeken om aan te spelen.  Dit lukte vrij aardig en het vertrouwen groeide met de minuut.  Mooie openingen langs links en rechts zorgden voor de eerste kansen.  In de 41^ste minuut zeilde een voorzet van links over, onze rechtsvoor haalt de verloren bal op, zet snel voor en onze spits knikt aan de eerste paal binnen.  Alle kopjes weer omhoog, het geloof in eigen kunnen is terug.  We blijven de defensie van Diest op de proef stellen, de goalie van Diest laat zien dat hij daar niets voor niets staat.

Op 10 minuten van het einde een mooie actie op het middenveld, gevolgd door een juiste doorsteekpas, onze linksvoor glipt door de buitenspelval en punt met de tip van de voet de bal voorbij de uitkomende doelman; 2 – 2 en het kan nog alle kanten op.

Diest krijgt nog 1 geweldige kans maar de bal gaat voorlangs, de scheidsrechter vindt het na een uur welletjes en fluit een leuke en aangename wedstrijd tot een goed einde.

Het eerste punt van het nieuwe seizoen is binnen, hopelijk kunnen we op de ingeslagen weg verdergaan.