Wandelen, Wandelen is een prima activiteit bij gewrichtspijn. Hardlopen juist weer niet. Wanneer je gaat rennen, belast je je knieën en enkels, omdat ze steeds een klap moeten opvangen wanneer je voeten de grond raken. Bij een wandeling is de belasting op je knie- en enkelgewrichten juist minimaal. Stevig doorwandelen mag ook. Het is prima wanneer je na een stuk lopen je spieren voelt. Overweeg ook om af en toe de gebaande paden achter je te laten. Een wandeling dwars door de natuur met kleine hoogteverschillen (hiking) is een uitstekende manier om je spieren te versterken. Zorg wel voor goede wandelschoenen en overdrijf niet: bergbeklimmen is weer wat teveel van het goede.
artikel uit gezondheidsnet
Een interessant adres?
INDIEN JE EEN WANDEL TIP HEB VOOR MIJ GEEF HET ADRES HIERBOVEN IN. NIEUWE WANDELINGEN ZIJN ALTIJD WELKOM.
Op wandel met GPS - ontvanger. Ik doe voorlopig nog steeds het liefst wandelingen met bewegwijzering. Wie weet doe ik het in de toekomst wel met GPS. Omdat veel wandelaars wel al hun wandelroutes uitstippelen met de GPS (zie hier onder):
De gps-ontvanger is een handig apparaatje voor het vinden van de weg. Het weet altijd waar u bent, hoe snel u zich verplaatst en in welke richting u moet lopen.
Een gps is een ontvanger van signalen van satellieten. Een gps kan hiermee uw positie bepalen. Dit kan zowel tweedimensionaal (waar ben ik op de kaart?) als driedimensionaal (hoe hoog sta ik?). Een gps kan ook allerlei routepunten (waypoints) in zijn geheugen opslaan en u van en naar deze routepunten brengen door middel van een eenvoudige pijl die u moet volgen. Daarnaast heeft een gps vaak vele extra's: hij rekent ook de richtingshoek uit naar uw volgende waypoint (bijvoorbeeld een berghut, een kampeerplek of bergtop). Ook bepaalt hij de snelheid waarmee u de hut of de top nadert en kan nagaan hoe lang u in (kilo-)meters en in tijd van bijvoorbeeld uw kampeerplek verwijderd bent.
Een gps heeft één belangrijke voorwaarde, en dat is dat de gps-ontvanger vrij uitzicht heeft op tenminste drie satellieten. De ontvanger moet de hemel dus goed kunnen 'zien'. Door steen, hout en dicht bladerdek heeft een gps geen ontvangst. Door glas, tentdoek e.d. is het echter wel mogelijk. Geen ontvangst dus in de berghut of in je sneeuwhol en problemen met navigatie zijn te verwachten in kloven en couloirs en in een dicht bos, zeker als het bladerdek nat is.
De gps legt punten vast door middel van coördinaten. Zo'n punt wordt een waypoint genoemd. Een waypoint kan u vanaf een (digitale) kaart handmatig (of via uw pc) in de gps invoeren, maar u kan ook in het veld waypoints markeren. In de gps kan u zo'n waypoint een naam of een nummer geven. Behalve punten kunnen ook complete routes in de gps worden geprogrammeerd. Dit is eenvoudig te doen door meerdere waypoints achter elkaar in een gps 'route' op te nemen en deze route onder een aparte naam op te slaan. Als u deze route wil volgen dan selecteert u deze en de gps leidt u langs alle routepunten. Als de gps tijdens de gehele wandel-, fiets of kanotocht aan staat, dan wordt deze gehele route vastgelegd als een 'track'. Een track is ook een route, alleen zijn de waypoints veel regelmatiger (bijvoorbeeld elke minuut) vastgelegd en daarom is een track veel preciezer. tekst uit: ANWB wandelen met GPS. website WWW.ANWB.NL
wandelnetwerk Een wandelnetwerk is, in navolging van een fietsroutenetwerk, een netvormig systeem van wandelroutes, waarbij van knooppunt naar knooppunt wordt gewandeld. Zo kan men zelf zijn wandelroute samenstellen, dit in tegenstelling tot uitgezette wandelroutes, zoals rondwandelingen, Grote Route-paden of lange-afstandswandelingen.
Aangezien het wandelen langzamer gaat en meer paden gebruikt kunnen worden is een wandelnetwerk fijnmaziger dan een fietsroutenetwerk.
Voorbeeld: Wandelnetwerk Kempense Heuvelrug:
Op deze foto genomen op de Kastelse Bergen bevindt men zich op knooppunt 74 en wordt de richting van knooppunten 75 en 82 aangegeven. Bij wegsplitsingen onderweg worden de te begeven nummers nogmaals herhaald. Hetzelfde principe zoals bij gewone wegaanduidingen maar de namen zijn vervangen door nummers.
Gmap pedometer: Mijn zelf uitgestippelde wandeling zal ik in de toekomst berekenen met de Gmap pedometer. Het gratis programma van google berekend de wandelroutes nauwkeurig tot op de meter. klik hieronder: www.Gmap-pedometer.com
wandelen en gezondheid, Het advies om iedere dag tenminste tienduizend stappen te zetten, blijft overeind. De onderzoekers willen alleen dat daar nu aan wordt toegevoegd dat rustig wandelen nauwelijks bijdraagt aan een betere gezondheid.
Om te kijken hoe gezond rustig wandelen is, vergeleken de onderzoekers de conditie van mensen die hun eigen wandeltempo bepaalden, met die van mensen die gedwongen werden om zich meer in te spannen. Het bleek dat de laatste groep met een lagere hartslag en bloeddruk en een betere zuurstofopname aanzienlijk fitter was dan de 'gewone wandelaars'
Wandel schoenen
Welke soorten wandelschoenen zijn er? Welk soort schoen is het geschiktst voor mij?
Wandelschoenen zijn er in soorten en maten, van sportsandaal tot bergwandelschoen. Welke schoen u koopt, hangt af van hoe u de schoen wilt gebruiken. - Is het voor een korte boswandeling of een meerdaagse trektocht? - Wilt u ook over onverharde paden lopen? - Heeft u extra steun nodig bij de enkels? Als u daarin een keuze heeft gemaakt, komt het erop aan een schoen te vinden die goed past.
Hieronder vindt u informatie over achtereenvolgens:
Soorten schoenen
Kopen en passen
Onderhoud
Wandelsokken
Soorten schoenen
De meeste fabrikanten en winkels verdelen wandelschoenen in vier gebruikscategorieën: van A tot en met D. De prijzen variëren van & euro 45 voor een eenvoudige A-schoen tot &euro 225 voor een robuuste C-schoen.
Kenmerken categorie A
Lichte en soepele wandelschoenen.
Bedoeld voor dagwandelingen over goede paden.
Verkrijgbaar in een lage en een halfhoge variant.
De zool is uiterst soepel.
Kenmerken categorie B
Ook bekend als de trekking- of bergwandelschoen.
Het loopcomfort van een sportschoen en de stevigheid van de bergwandelschoen.
De zool is stijver dan bij de A-schoen
Het bovenwerk is wat steviger dan bij de A-schoen.
De halfhoge schacht geeft steun aan de enkels.
Vooral geschikt voor langere en meerdaagse wandelingen met bagage, zolang er sprake is van een pad.
Kenmerken categorie C
Bedoeld voor trektochten door ruig terrein.
Aanzienlijk robuuster uitgevoerd dan de B-schoen.
De zool buigt slechts een beetje.
Kenmerken categorie D
Zware bergschoenen met een stijve zool.
Vooral gebruikt door bergbeklimmers.
Naast deze indeling in categorieën, vindt u in de winkel ook enkele buitenbeentjes:
Kinderschoenen
Ook voor kinderen is het belangrijk dat ze goede schoenen dragen. De meeste kinderschoenen hebben een sterke profielzool die makkelijk te buigen is. Daardoor zijn ze voor allerlei activiteiten te gebruiken.
Kopen en passen
Voor u een schoenenwinkel binnenstapt, moet u zich eerst afvragen waarvoor u de schoen wilt gebruiken. Als u alleen kortere dagwandelingen maakt in Nederland, zal de keuze snel gemaakt zijn. Moeilijker wordt het als u dezelfde schoenen wilt gebruiken voor langere wandelingen in Zweden of op Corsica.
Ook kan het zijn dat u bewust kiest voor een schoen in een lichtere of zwaardere categorie. Een reden kan zijn dat u zwaarder of juist lichter bent dan de gemiddelde wandelaar. Of dat u zwakke enkels hebt of vaak met zware bagage loopt.
In de gespecialiseerde winkels helpen ze u graag bij het vinden van de juiste schoen. Een overzicht van buitensportwinkels vindt u in de Groene Gids voor de Buitensport op www.oppad.nl.
Welke categorie u ook kiest, het belangrijkste is dat een schoen goed past. Uitgebreid passen in de winkel is dus absoluut noodzakelijk. Hou daarbij rekening met de volgende richtlijnen:
Begin met een maat groter dan uw dagelijkse schoen. Bedenk dat uw voeten in de loop van de dag iets zwellen.
Pas de schoen met de (wandel)sokken die u straks ook draagt. In sommige winkels hebben ze daarvoor speciale passokken bij de hand.
Zet de voet stevig vast in de hak van de schoen en veter dan de schoen dicht. Controleer of u de tenen vrij kunt bewegen. Ook bij het afdalen mogen de tenen de voorkant niet of nauwelijks raken. Probeer dat uit op de schuine helling die veel buitensportzaken hiervoor hebben aangelegd.
De voet moet zo min mogelijk schuiven tijdens het wandelen. Let ook op de hiel: die mag niet op en neer gaan, anders ontstaan blaren.
Controleer of de breedte van de schoen past bij de breedte van uw voet. Zeker bij afwijkende voeten is dit belangrijk. Meldt dit ook aan de verkoper, want hij weet welke fabrikanten smalle of juist brede schoenen in het assortiment hebben.
Let op het buigpunt van de zool. Die moet samenvallen met het buigpunt van de voet.
Heeft u een passende schoen gevonden? Probeer dan nog eens een andere maat of een ander merk. Spijt achteraf is zonde. Als u eenmaal aan het wandelen bent kunt u niet meer terug!
Onderhoud
Goede wandelschoenen zijn duur, dus wees er zuinig op. Het onderhoud is niet moeilijk, maar vraagt wel wat tijd en aandacht.
Laat natte schoenen goed drogen, bijvoorbeeld door er kranten in te stoppen.
Behandel leren schoenen regelmatig met een onderhoudsmiddel.
Veeg leren binnenvoeringen van tijd tot tijd schoon met een vochtige doek om zoutvorming te voorkomen.
Droog schoenen nóóit bij de verwarming of in de volle zon!
Als u de schoenen netjes onderhoudt, gaan ze zonder problemen vele jaren mee. Kleine gebreken, zoals losse stiksels of kapotte veterhaakjes, zijn door een vakman snel te repareren.
Ook is het mogelijk om een nieuwe zool aan te brengen of de schoen te verbreden, verhogen of verlagen. De meeste buitensportzaken beschikken hiervoor over gespecialiseerde schoenmakers.
Wandelsokken
Heeft u vaak last van blaren? Misschien komt dat wel door verkeerde of oude sokken. Goede wandelsokken zijn essentieel om voetproblemen te voorkomen. Ze zorgen voor schokdemping, het opvullen van onvolkomenheden in de pasvorm van de schoen en voor het opnemen van transpiratievocht.
De belangrijkste taak van een sok is het drooghouden van de voethuid. Wol en katoen zijn daarvoor minder geschikt en kunnen zelfs blaren veroorzaken! Daarom is de moderne wandelsok vaak gemaakt van kunstvezels. Om het draagcomfort te verbeteren is de binnenzijde soms voorzien van een laagje dat geen vocht opneemt.
Tip: trek bij meerdaagse wandelingen (minimaal) één maal per dag droge sokken aan. artiekel uit: ANWB nl. meer info: www.anwb.nl
Regenkleding voor de wandelaar
Sommige buitensportjacks geven een goede bescherming tegen regen, maar u kunt ook kiezen voor een speciaal regenjack of een poncho. Zulke kleding is vaak klein op te vouwen en verkrijgbaar in verschillende prijsklasses.
Regen is voor elke wandelaar vervelend, maar u hoeft er niet voor thuis te blijven. Er zijn prima waterdichte, ademende regenjacks op de markt die voorkomen dat u kletsnat wordt van uw eigen zweet (zie Buitensportjacks). Zulke jacks kosten echter al gauw honderd euro. Dus als de buien niet lang duren is goedkope, niet-ademende regenkleding een goed alternatief.
Soorten regenkleding
In de winkel kunt u kiezen uit verschillende soorten regenkleding. Hieronder volgt een overzicht van de mogelijkheden.
Ademende regenkleding Waterdichte, ademende jacks vindt u vanaf ongeveer € 135 (zie Buitensportjacks). Een ademende regenbroek zit daar meestal niet bij, dus die zult u los moeten kopen. Soms heeft een regenbroek een lange rits aan de zijkant, zodat u de broek kunt aanritsen in plaats van aantrekken. Prijzen beginnen bij ongeveer € 70.
Niet ademend regenpak Eenvoudige regenpakken kunt u overal kopen, zelfs voor prijzen onder € 45. Zulke regenpakken zijn handig om mee te nemen voor noodgevallen, maar alleen bruikbaar bij kortdurende buien. Bij langdurige regen gaat u zo veel zweten, dat u ook in het pak kletsnat wordt.
Overigens is een regenjas belangrijker dan een regenbroek. De benen hebben namelijk minder isolatie nodig. Een regenbroek kan ook hinderlijk zijn tijdens het wandelen. Veel wandelaars kiezen daarom voor alleen een goed waterdicht jack.
Regenponcho De oude vertrouwde regenponcho doet het nog altijd prima. Hij beschermt het bovenlichaam tegen de zwaarste regenbuien. Bovendien blijft het zweten binnen de perken door de ruime ventilatiemogelijkheden. Poncho's zijn echter minder geschikt als het hard waait of als het wandelpad moeilijk wordt en u moet klimmen en klauteren.
Een poncho heeft u voor onder € 45. Voor € 10 erbij heeft u een model met een uitbouw voor de rugzak of de kinderdrager, zodat die ook droog blijven.
Gamaschen Een goed Nederlands woord is er niet voor, maar gamaschen zijn beschermhoezen voor de onderbenen en de schoenen. Ze zijn vaak gemaakt van stevig materiaal. Hierdoor beschermen ze niet alleen tegen regen, modder, nat gras etc., maar ook tegen scherpe takken en stenen.
Buitensportjacks
Bij guur of nat weer biedt een fleece-trui onvoldoende bescherming. Voor die gevallen zijn er winddichte (of waterdichte) buitensportjacks. Goede buitensportjacks zijn bovendien 'ademend', dat wil zeggen dat ze het meeste zweet naar buiten afvoeren. Nadeel is dat zulke jacks behoorlijk duur kunnen zijn.
Zolang het droog en niet de koud is, heeft u voldoende aan een shirt of een fleece-trui. Zodra het gaat waaien of regenen, wordt het tijd voor een goed jack.
Bij langere wandelingen kunt u kiezen voor een speciaal buitensportjack. Zo’n jack is gemaakt van licht, winddicht materiaal, dat soms ook waterdicht en/of ademend is. Nadeel van een goed buitensportjack is de prijs, die al snel boven de € 90 uitkomt en kan oplopen tot rond de € 450 voor een expeditiejack.
Buitensportjacks zijn er in allerlei uitvoeringen. Naast winddicht en waterdicht, zijn sommige jacks ook ademend. Dat wil zeggen dat transpiratievocht door de stof naar buiten kan ontsnappen. Zo wordt u onderweg niet kletsnat door uw eigen zweet. Verwacht echter geen wonderen, want bij forse inspanningen kan nooit al het zweet worden afgevoerd.
Globaal heeft u de keuze uit de volgende combinaties van eigenschappen:
Winddicht, ademend, niet-waterdicht Dit is vaak de beste oplossing voor guur, maar droog weer. Het ademend vermogen van zo'n jas is namelijk beter dan van een waterdichte jas. In deze catergorie vallen jacks van bijvoorbeeld: - winddicht fleece; - microvezels (licht, superdun en slijtvast); - katoen; - polyamide; - combinaties van deze stoffen.
Winddicht, ademend, waterdicht Van oudsher is Gore-Tex de bekendste producent van dit materiaal. Daarnaast zijn er inmiddels allerlei concurrenten op de markt die werken met coatings (extra laag 'verf' op het textiel) en membramen (dun vlies dat op de stof wordt geplakt). Nieuw is methode om bestaande stoffen met een laag siliconen ademend en waterdicht te maken.
Alle materialen hebben de eigenschap dat ze water als vloeistof tegenhouden en waterdamp ofwel zweet doorlaten. Dat klinkt fantastisch, maar er zijn ook enkele nadelen:
Niet al het zweet kan worden afgevoerd, dus ook als het niet regent word je gaandeweg nat;
Het ademend vermogen wordt minder als er een bui valt of als het buiten vochtig en klam is;
Ademende én waterdichte jassen zijn duur.
Winddicht, waterdicht en niet-ademend In dit geval spreken we over echte regenkleding, die alleen wordt gedragen tijdens een bui (zie Regenkleding).
Kopen en passen
Voor u een winkel instapt, moet u zich bedenken wat u met de jas wilt gaan doen. Draagt u de jas altijd tijdens een wandeling? Draagt u een vaak een rugzak? Zit het jack meestal in de rugzak en draagt u hem alleen in noodgevallen?
De antwoorden op deze vragen bepalen, natuurlijk samen met het beschikbare budget, welke jacks in aanmerking komen. Let daarbij op de volgende punten:
Capuchons zijn er in diverse uitvoeringen: los, vast en oprolbaar in de kraag. Verder zijn er capuchons met en zonder klep. Voor wandelaars komt vooral de capuchon met een stevige klep in aanmerking. Die beschermt namelijk het best tegen regen en hagel. Vaak zit er een koord in de capuchon waarmee u de opening kunt verkleinen tot een kijk- en ademgat.
Er zijn korte modellen die tot net over de broekriem vallen en langere modellen, die vaak zijn voorzien van een taillekoord.
Voor rugzakwandelaars zijn schouders en ellebogen vaak versterkt met een extra slijvaste stof.
De rits en de zakken moeten met een flap beschermd zijn tegen inregenen. Verticale openingen, zoals de rits, zijn gevoeliger voor inregenen dan horizontale openingen.
Sommige jacks hebben de mogelijkheid om een fleece-vest in te ritsen.
Buitensportjacks kunt u kopen in gespecialiseerde buitensportwinkels, maar ook in gewone sportwinkels (zoals Perry Sport) en soms zelfs bij de kampeersupermarkt. Eenvoudige, winddichte jacks zijn er al vanaf ongeveer € 70. De prijzen voor een waterdicht, ademend jack beginnen bij ongeveer € 135.
De kwalitatief betere (en dus duurdere) jacks vindt u vooral in de buitensportwinkels. Hier bent u ook verzekerd van vakkundige verkopers. Adressen vindt u in de Groene Gids voor de Buitensport op www.oppad.nl.
Onderhoud
Een buitensportjack is een dure aankoop en vraagt dus zorgvuldig onderhoud. En zelfs als u zich netjes houdt aan de onderhoudsregels, zal een jas na een aantal jaren gaan slijten en zal het ademend vermogen afnemen. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van hoe intensief u een jack gebruikt. Bij waterdichte, ademende kleding moet u rekening houden met de volgende zaken:
Verwijder vuil en modder zo snel mogelijk, zodat het niet kan indrogen.
Was de kleding met een mild fijnwasmiddel. Daarna goed spoelen: in de wasmachine een extra spoelbeurt geven.
De ANWB verkoopt een speciaal akalivrij vloeibaar wasmiddel dat ook geschikt is voor ademende, water- en winddichte materialen. U kunt het bestellen in de ANWB Webwinkel.
Gebruik geen wasverzachter en wring de kleding nooit uit.
Lees goed de voorschriften op de waslabels, omdat sommige materialen een andere behandeling vragen dan hierboven beschreven.
Een laatste tip: rits de kleding dicht en draai de kleding binnenstebuiten.
mei 2011: werd, met de aanhoudende droogte, dikwijls gemeld dat de alarmfase voor gevaar voor bos en heidebranden opgeschaald werd naar fase rood en fase oranje. Wat betekent dit juist ? zie hieronder.
Code groen
Er is geen brandgevaar.
Code geel
Er is sprake van beginnende droogte. Open vuur maken is verboden. De uitkijktorens in de duinen en heide wordt af en toe bemand.
Code oranje
Er is nu sprake van droogte en een verhoogde kans op brandgevaar. Open vuur maken is verboden. De uitkijktoren in de heide en duinen wordt permanent bewaakt. Bij brand trekt 1 korps er op uit en krijgt steun van andere korpsen indien nodig.
Code rood
Zeer groot brandgevaar. Open vuur maken is verboden. De uitkijktorens worden langer bemand. De brandweer patrouilleert rond gevaarlijke gebieden zoals heide en duinen. Bij brand trekken 4 korpsen er op uit. Zij beschikken over een tankwagen en een boswagen. De brandweer van Essen, Kalmthout, Wuustwezel en Brecht werken samen om de brand zo snel mogelijk onder controle te krijgen.
Bron: Brandweer Essen bedankt brandweer van Essen voor de informatie
-----------------------------------------------
Nordic walking, is wandelen met aangepaste skistokken, die poles worden genoemd. Nordic walking is in Finland ontstaan als zomertraining voor langlaufers. Nordic walkers maken meer gebruik van hun schouders en bovenarmspieren. Een stok voor nordic walking moet zo lang zijn dat hij recht naar beneden wijst wanneer je hem vastpakt en in elk geval niet hoger is dan een hoek van 90 graden met de elleboog. Een stok moet ongeveer 2,5 cm korter zijn dan een skistok voor dezelfde persoon, omdat die is gemaakt om in de sneeuw te steken. Een richtlijn voor de juiste lengte van de stok is de lichaamslengte vermenigvuldigen met 0,68. De pole heeft enkele belangrijke verschillen met de wandelstok:
De voet (schoen) van de pole is schuin geplaatst (bij de wandelstok recht).
De handlussen zijn breder en worden op een bepaalde manier met klittenband om de pols bevestigd (bij de wandelstok zijn het vaak gewone smalle lussen).
De Olmense Zoo bestaat sinds 1980, heeft sinds 2019 een nieuwe naam Pakawi Park.
Het dierenpark is 12 ha groot, er zijn Europese en exotische diersoorten te zien.
Het Blotevoetenpad op de Lieteberg in Zutendaal,
Zeker eens doen indien je nog nooit op blote voeten hebt gelopen,
Zet al je zintuigen en beide voeten in om
de bijzondere prikkels van hout, stenen, boomsnippers, gras, leem en
water waar te nemen op een zorgvuldig samengesteld parcours.
Koud en
warm, vochtig en droog, aangenaam en prikkelend wisselen elkaar af
tijdens een route van bijna 3 km lang, die enkel toegankelijk is op
blote voeten.
Foto's hier onder,
Kruidentuin van Leuven
Mooie kastelen in België
De Lavendelhoeve in Stokrooie - Hasselt
is een uniek stukje Provence in Limburg.
Bezoekje aan Monschau parel in de Eifel,
Ligt op een boogscheut van de Belgische grens.
Staat bekend om zijn pittoreske vakwerkhuizen in de oude stadskern.
Ook bezoekje gebracht aan de Glasblazerij met zijn glastentoonstelling.
De foto's voor op mijn blog maakte ik tot september 2020 met de Panasonic DMC-fz7,
daarna met de Panasonic Lumix DC-FZ82 is een bridge camera met 60x optische zoom.
Mijn foto's worden bewerkt met PhotoScape, is een gratis en erg gebruiksvriendelijk fotobewerkingsprogramma en fotoviewer.
Met PhotoScape krijg je ongeveer alles dat de gemiddelde gebruiker
nodig heeft. Je kan jouw afbeeldingen bijsnijden en aanpassen, ze
groter of kleiner maken, rode ogen verwijderen, en instellingen als
helderheid, contrast, en kleurbalans aanpassen.
.
oktober 2018, Chrysantenfestival in de Japanse Tuin van Hasselt
De beroemde leeuw van Waterloo staat op een 45 meter hoge kunstmatige Heuvel.
Hij staat op de historische slagvelden waar in 1815 Napoleon zijn nederlaag leed.
Vlakbij in het koepelgebouw staat een prachtig geschilderd panorama van de veldslag.
De Bloementuin in Domein Bokrijk
Historische gebouwen in het Openluchtmuseum van Bokrijk,
de prachtig gerestaureerd historische gebouwen op de Abdijsite Herkenrode.
oktober 2019, Chrysantenfestival in de Japanse Tuin van Hasselt
winter 2016,
Ice Magic Hasselt,
het sneeuw- en ijssculpturenfestival
Molens in Vlaanderen
Haven in Oostende
Bloemstukken tentoonstelling
met mijn vriendin Carine stadswandeling gemaakt in Gent,
Paddenstoelenwandeling,
tijdens de herfst kun je altijd mooie paddenstoelen vinden in de natuur, interessant is met een encyclopedie in de hand waar al die paddenstoelen, zwammen, schimmels en boleten in staan op zoek te gaan.
zo'n boek of gids kun je kopen of waarschijnlijk ook uitlenen in de bibliotheek.
Vogels in de natuur
prachtige zonsondergang boven Schulensmeer
Begijnhof van Hasselt in winters kleedje,
WANDELTIPS / WANDELROUTES deel 1
WANDELBLOG van EASYWALK
22-08-2022
WANDELBLOG
WANDELBLOG
Individuele wandelingen,
Met wie wandel ik: alleen, op woensdag meestal familiewandeling.
Hoeveel km: korte wandelingen van tussen 2 en 10 km.
Welk soort wandelingen: hoofdzakelijk bestaande wandelroutes met bewegwijzering.
Waar wandel ik: het meest in ons eigen streek Limburg, rest van België en soms in het buitenland.
Op mijn blog: beknopte wandelverslagen van afgelegde routes.
De afbeeldingen bij elk verslag zijn zelfgemaakte fotos.
Start / ligging: aan het Bosmuseum, Zavelberg 10 Tessenderlo, ligt in het gehucht Schoot.
Parking: de wegwijzer naar de parking volgen, uitgestrekt parkeerterrein langs de Heggebossenweg op 250 meter van het Bosmuseum.
Afstand: rondwandeling van ongeveer 6 km, pad rondom de Gerhagenvijver meegerekend.
Wandelwegen: rustige asfaltwegen aan het begin, daarna bos- en zandpaden.
Bewegwijzering: de verschillende knooppunten volgen van Wandelnetwerk De Merode.
De door ons af gewandelde wandelknooppunten (wkp) zijn: richting 113 - 117 - 306 - 305 -112 - 301 - 193 - 300 - 192 en 302 is parking.
Wandelbord: staat voor het Bosmuseum.
Gerhagen met zijn 615 ha bos en 330 ha beschermd agrarisch landschap is grotendeels opengesteld voor zachte recreatie.
De recreatiemogelijkheden zijn wandelen, joggen, vissen, paardrijden, mountainbiken en fietsen, pauzeren kan in één van de talrijke horecazaken.
De wandeling beginnen we met een bezoek aan het Bosmuseum wat door de jaren heen is uitgebouwd tot een belangrijk educatief centrum, gratis toegang.
In het museum maakt men kennis met de vogelwereld in al zijn facetten.
Er staan vitrinekasten vol opgezette vogels, een indrukwekkende collectie uit het Europese continent en er is een permanente tentoonstelling 'van ei tot ei'.
Links achter het Bosmuseum ligt een hoge landduin de Zavelberg.
Op de Zavelberg staat sinds 1999 een metalen uitkijktoren van bijna 19 meter hoog.
De uitkijktoren heeft een spiraalvormige trap, na precies honderd treden staan we boven op het platform.
Boven is het genieten, over de kruinen van de naaldbomen heen hebben wij een uitzicht op de groene long van Tessenderlo.
Met de telescopische verrekijker die er staat valt er nog veel meer te zien: de abdijtoren van Averbode, mijnterrils van Beringen en Tessenderlo Chemie, zie ook de info op de reling.
We starten de wandeling aan het Bosmuseum en gaan richting speeltuin en Eetcafé Ter Scoete, is richting wkp 113.
Voorbij hotel met brasserie Het Eikenhof zitten we in het agrarisch gebied van de Zavelberg, bestaat vooral uit maïs- en bietenvelden.
Aan wkp 306 steken we de Gerhagenloop over, het beekje dat hier het agrarisch landschap en de bossen doorkruist staat kurkdroog door de lange droogteperiode.
Stappen voorbij brasserie De Bosrand en Het Ontbijthuis.
Aan de paardenweides van Manege 't Zavelhof, is ter hoogte van wkp 305 volgen we een deel van het rolstoelpad tot aan wkp 112.
Het verkeersvrij buggy- en rolstoel pad van 2,8 km is hier doorheen het bos aangelegd, op deze manier kunnen minder mobile natuurliefhebbers ook genieten van de natuur.
Aan wkp 112 ligt de Gerhagenvijver, is de gemeentelijke visvijver met bijhorende kantine.
Wijken even van de wandelroute af en nemen het vijverpad rondom de visvijver.
Dit was vroeger een bommenkrater die verder is uitgegraven, is nu een visvijver met een lengte van bijna 300 meter, het water is gemiddeld anderhalve meter diep.
De talrijke hengelaars die hier komen vissen op brasem, karper en winde zijn van de plaatselijke vissersclub, maar ook andere hengelsportverenigingen en de recreatie vissers zijn hier meer dan welkom.
Wij vervolgen de wandelroute aan wkp 112 en steken verderop de Heggebossenweg over.
De Heggebossenweg is een driedelig toeristisch pad met telkens één strook voor de voetgangers, ruiters en fietsers.
Het veel gebruikte pad is de verbindingsweg tussen Gerhagen en de bekende Lekdreef aan de Abdij van Averbode.
Richting wkp 193 ligt het 32 ha grootte natuurreservaat Pinnekenswijer, een broed- en rustgebied voor moeras- en watervogels.
Het reservaat is niet toegankelijk, hier in het beschermd moerasachtig gebied zijn de laatste Gerhaagse vennen en heiderestanten bewaard.
De Pinnekenswijer is te zien en te fotograferen vanaf de wandelweg, het ven wordt enkel door regenwater gevoed.
Op een infobordje staat: hier werden herstelwerken door Natuur en Bos van de Vlaamse Overheid uitgevoerd.
De werken zijn: greppels en gracht dempen zodat het regenwater dat het ven voedt langer en op hoger peil in het ven gehouden wordt.
Ook het vochtige heidegebied rond het ven is aangepakt: heide is afgeschraapt en plagsel opnieuw uitgespreid zodat zaden van doelsoorten als dop- en struikhei voor herstel kunnen zorgen.
Gaan voorbij enkele heidevelden, door de hete zomer kleurt de heide veel vroeger dan normaal mooi paars.
Daarna vertoeven we in een schaduwrijk loofbos met veel eiken, dankzij een gewijzigd bosbeheer wordt er hier meer aandacht aan loofbos besteed.
Aan wkp 192 slaan wij rechtsaf en passeren De Peerdenposterij die gezellig ouderwets is ingericht, een typische bruine kroeg.
Waarschijnlijk was vroeger hier een paardenposterij ook al is daar niks van terug te vinden op Google, misschien gewoon een leuke naam voor de kroeg.
Stappen verder langs weilanden en belanden terug in het bos, bereiken spoedig de parking.
In de omgeving van de parking ligt het puppy bos, had er nog nooit van gehoord, is een losloopbos speciaal voor hondjes tot 6 maanden.
Tips / opmerkingen: het bosmuseum is de symbolische toegangspoort van De Merode, de bossen hier sluiten aan bij het veel grotere voormalige gebied de Merode, is 2400 ha groot.
De Merodebossen is een van de grootste aaneengesloten bossencomplexen van Vlaanderen en strekt zich uit over vijf gemeenten: Tessenderlo, Averbode, Herselt, Veerle en Westerlo.
Gerhagen is ook erkend als stiltegebied, wat houdt die erkenning als stiltegebied precies in?
De Vlaamse Overheid heeft hier metingen gedaan in de bossen en is tot de conclusie gekomen dat het hier inderdaad uitzonderlijk stil is, in vergelijking met de rest van Vlaanderen.
Er zijn twee stiltepad(en) aangelegd, deze starten tegenover het bosmuseum, bewegwijzering achter de muur van nestkasten, groen 3,5 km en blauw 5,8 km.
Goed om te weten: een paardenposterij zou volgens de Wikipedia een pleisterplaats zijn aan een postweg waar de wisseling van paarden en postrijders plaatsvond.
In de posterij werden de gesloten en verzegelde postzakken en andere poststukken in ontvangst aangenomen en zo nodig werden doorgezonden in een soort van estafettedienst.
Wandeldatum: zondag 24 juli 2022, warme zomerdag (28°).
Start / ligging: op de Grote Markt aan het stadhuis van Sint-Truiden.
Parking: gratis geparkeerd op ongeveer 800 meter van de binnenstad op de Veemarkt, er is er plaats voor meer dan 500 auto's.
Afstand: rondwandeling van 6 km.
Wandelwegen: meestal straten.
Bewegwijzering: inox klinknagels in de grond, niet echt een aanrader.
Wandelbord: nee, op het stadsplannetje staat de wandelroute in rood aangeduid, op de achterkant meer informatie over de voornaamste bezienswaardigheden in Sint-Truiden.
Plannetje is gratis te krijgen aan de onthaalbalie van het stadhuis.
Met het stadsplannetje in de hand gaan we opstap, niet aan beginnen indien je geen kaart kunt lezen of geen oriëntatie vermogen heb.
Hier op het tweede grootste marktplein van België domineert het gerenoveerd stadhuis uit de 18de eeuw, is opgebouwd rond de middeleeuwse Belforttoren.
De Belforttoren, draagt een beiaard met 41 klokken uit 1754.
De prachtige stadhuisgevels in classicistische stijl werden tussen 1754 en 1758 opgetrokken en in 1934 drastisch aangepast.
Vlakbij staat de Onze-Lieve-Vrouwekerk, is deels gotisch, deels neogotisch kerkgebouw, gebouwd in de 14e-15e eeuw.
De in 1668 ingestorte kerktoren werd rond 1850 vervangen door de huidige neogotische toren.
De kerk was gesloten: interieur zou bestaan uit kleurrijke muurschilderingen en schitterend meubilair, ook twee historische orgels zijn er te zien.
Verderop aan het Sint-Trudoplein staat nog een restant van de romaanse abdijtoren met aanpalend het poortgebouw in barokstijl.
Er achter ligt de Archeologische site Kerkveld met de contouren van de oude verdwenen 11de eeuwse abdijkerk, een miniatuur van deze romaanse kerk staat vooraan.
Er is ook een crypte te zien, is ondergrondse grafkapel waar zowel monniken en abten begraven werden.
Rechts van het Kerkveld achter de rode muur ligt de prachtige academiezaal uit 1843-45, gerestaureerd met behoud van het origineel stucwerk en meubilair.
De zaal met zijn voortreffelijk akoestiek fungeert uitstekend als concertzaal.
Wandelen richting Diesterstraat nr.1, via een poortgebouw komen we uit aan U-vormig gebouwencomplex rond een erekoer.
Het complex behoorde tot de voormalige Benedictijnenabdij Sint-Trudo, tegenwoordig dienst- en schoolgebouwen van Klein Seminarie.
De noordvleugel hier links was het abtskwartier, hier bevind zich de 18de eeuwse Keizerzaal.
De Keizerzaal is zeker een bezoekje waard: prachtig beschilderde muren en magnifiek plafondschilderij van een bijbels tafereel.
De volgende bezienswaardigheid is de Sint-Gangulfuskerk gelegen op het Gangulfusplein (klein plein aan de Diesterstraat).
De Sint-Gangulfuskerk is een romaans kerkgebouw, werd in de 11de eeuw gesticht door abt Adelardus.
Ze doet sinds 1133 dienst als parochiekerk en is toegewijd aan de 8e-eeuwse Heilige Gangulfus.
Tijdens restauratiewerken rond 1900 werd de kerk aan de buitenkant gecementeerd en aan de binnenzijde bepleisterd in neo-romaanse stijl.
Verderop op het eind van de Diesterstraat ligt aan het Ridders de Menten de Horneplein de monumentale hoofdtoegangspoort van het stadspark, dateert uit 1907.
Wij vervolgen de wandeling, doen straten in de buurt van de station aan, met verschillende Imposante herenhuizen en kapelletjes.
In de Stapelstraat staat op de grondvesten van de in 1221 afgebrande H. Grafkerk (dateerde uit 1083) de Sint-Maartenkerk, is een laat-romaanse kruisbasiliek uit 1880.
Tegenover de kerk nemen we de Gootstraat en bereiken zo de Tiensevest, een groene omgeving, soort beboomde laan, deel van de vroegere stadswal.
Bijna terug op de Grote Markt passeren we de Minderbroederskerk, vanaf 1257 vestigden de minderbroeders zich hier aan de huidige Minderbroedersstraat.
De eerste vroeg gotische kerk uit 1258 werd in 1730 gesloopt en vervangen door de huidige barokke zaalkerk.
Aanpalend staat er het gebouwencomplex van het Minderbroeders klooster waarvan de straatgevel van het klooster vrijwel blind is.
Aan de Capucienessenstraat zijn in enkele recenter kloostergebouwen het Museum De Mindere ondergebracht (niet bezocht).
Het museum geeft een toelichting op het leven van Sint-Franciscus en de geschiedenis van de kloosterorde en beheert tevens het religieus erfgoed van een aantal Minderbroeders kloosters in Vlaanderen.
In de museumcollectie bevinden zich onder andere schilderijen, beelden, grafisch werk, liturgisch vaatwerk, liturgische gewaden, voorwerpen uit het kloosterleven en een maquette van het klooster in Sint-Truiden.
Een doorsteek doen we naar het Naamsevest via het Pater Damiaanhof is een klein park met oude beuk.
Wandelen daarna op de restanten van de oude stadsomwalling, mooie dreef met links de tuinen, muren, hekken en poortjes van de huizen in de Schepen Dejonghstraat.
In wijk Schurhoven staat de Sint-Jacobskerk, is een zaalkerk gebouwd in classicistische stijl rond 1775.
Enkele honderden meters verder ligt het Sint-Agnesbegijnhof, is in zijn geheel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoed lijst.
De begijnhofsite bestaat uit Begijnhofhoeve, Portierswoning, Torenhuis, Pastorie en begijnhofwoningen.
De gerestaureerde Begijnhofkerk uit 1258 staat op het Begijnhofplein en is sinds 1933 een beschermd monument omdat het een van de belangrijkste middeleeuwse begijnhofkerken in Vlaanderen is.
De kerk is vooral bekend om haar unieke cyclus van 38 muurschilderingen van de 13de tot de 17de eeuw.
Tegenover de kerk, in een modern museumgebouw staat het Festraets Uurwerk.
Kamiel Festraets startte in 1937 met de bouw van het astronomisch uurwerk dat tegenwoordig wegens defect buiten werking.
Ook te zien In het museum, eveneens een door Festraets gebouwd planetarium en een simulator van eb- en vloedbewegingen.
Er staan ook verschillende Fruitreuzen tentoongesteld.
Ten westen van de begijnhofsite ligt in het landelijk groen recreatiedomein 't Speelhof, ooit het buitenverblijf van de benedictijnenabdij.
Het is een U-vormig gebouwencomplex gelegen achter een slotgracht bestaat uit herenhuis en noordvleugel met poortgebouw en dwarsschuur, de oostvleugel wagenhuis en stallingen.
Enkele gebouwen doen dienst als vergader- en feestzalen, ten noorden ligt de vrijstaande taverne Afspanning 't Speelhof.
Achter het 't Speelhof loopt een tuinpad door het Rozentuintje, bereiken zo de Speelhoflaan.
Hier staat nog één van de twee Veemarkthallen, eentje is sinds kort afgebroken, de tweede blijft voorlopig staan.
Het verhandelen van varkens, runderen en paarden verhuisde in 1964 van de Grote Markt naar de nieuwe overdekte hallen met moderne laad -en losplaatsen aan de Speelhoflaan.
Het terrein kreeg de naam Veemarkt en was tijdens de jaren 70 en 80 de belangrijkste veemarkt uit de regio.
Al snel kwamen er zich vleesverwerkende bedrijven op de veemarktsite vestigen.
Maar de tijden veranderden en de veehandel is tegenwoordig verlieslatend.
Wij wandelen rondom de Veemarkt en nemen de Sint-Jansstraat tot aan het stadspark.
Het stadspark van 3 ha bestaat uit grasvelden overschaduwd met bomen, enkele langwerpige vijvers met sierlijke brugjes.
Langs de mooie platanendreef (Hoge Veser) ligt het Hospitaal voor Mannen uit 1875-80, thans ingericht als rusthuis voor bejaarden en hulpbehoevenden.
De Neotrationele voorgevel is een trapgevel, heeft neobarokelementen, op de geveltop prijkt het wapenschild van Sint-Truiden en het opschrift HOPITAL.
Verderop aan de Clement Cartuyvelsstraat staat de Sint-Antoniuskerkje was de kloosterkerk van de kapucijnen.
Links achter het kerkje ligt het voormalige klooster, is gerestaureerd en sinds 1976 beschermd als monument, thans zetel van het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn.
De Plankstraat brengt ons terug tot bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk en Grote Markt.
Tips / opmerkingen: wie wil kan nog 2 km extra wandelen, zie links boven op het wandelplannetje, plan is ook te downloaden:
Voor wie er een volledig daguitstap van wil maken er is genoeg te zien, voor 7 monumenten moet men wel een Trudo-pass aankopen, info en video bezienswaardigheden:
Filmpje over de geschiedenis en werking het Festraets Uurwerk en het schip met de getijdenwerking:
Start / ligging: aan Zwembad De Merel, Zwarte Spechtstraat 57 Heppen, deelgemeente van Leopoldsburg.
De Gerheserbossen is de naam van een uitgestrekt boscomplex dat zich bevindt op de voormalige Gerheserheide, tussen Heppen en Oostham en is eigendom van het Agentschap voor Natuur en Bos.
Parking: tegenover het zwembad.
Afstand: rondwandeling van 7 km.
Wandelwegen: boswegen.
Bewegwijzering: witte pijl met oranje achtergrond (zie foto 4).
De wandelroute heeft als naam Nachtzwaluwpad, is een beschermde nachtvogel.
Het bosbeheer van Gerheserheide beschermt de nachtzwaluw door meer openplekken te maken in de bosranden langs de zandwegen en heide, want daar voelt de zwaluw zich thuis.
Wij wandelen voorbij het recreatiegebied met cafetaria en speeltuin tot aan de paal met wegwijzers en gaan er het bos in.
Hier volgen we brede en smalle bospaadjes door de dennenbossen.
Het 200 ha grote Gerheserbos was tot begin 19de eeuw nog uitgestrekte heidegebied, maar daar blijft vandaag niet veel van over.
Midden 19de eeuw nam de beplanting van naaldhout hier toe, hout dat diende als stuthout voor de steenkoolmijnen.
Na enkele kilometers wandelen door bos komen wij uit aan de Schans van Gerhees.
De schans is sinds 2005 in zijn totaliteit beschermd als onroerend erfgoed en is ondertussen terug in ere is hersteld.
De schans, een soort aarden fort werd in de 17de eeuw gebouwd door de streekbewoners, als schuiloord tegen plunderende legers en roversbendes.
De schans bestaat eigenlijk uit verschillende onderdelen: een bebost schanslichaam met watergracht, een grote schansvijver ten oosten daarvan en een kleine schansvijver ten westen, paraboolduinen en beek (staat droog).
Wij verkennen de schans, wandelen over het plankenpad dat de grote schansvijver overbrugt.
Aan een rustbankje aan de achterkant van de schans hebben we een mooi uitzicht op de site.
Wandelen verder, midden in het bos bereiken we via een korte sparrendreef de Lourdesgrot van Oostham.
Deze grot werd bij het bouwen van de kerk van Oostham in de 19de eeuw binnen in de kerk opgetrokken.
Bij verbouwingen van de kerk in 1934 werd beslist de Lourdesgrot buiten de kerk terug op te bouwen.
Na jaren van verwaarlozing werd de grot uiteindelijk afgebroken in 1959.
Een groepje brancardiers vond het jammer dat de grot afgebroken was en besloten ze terug op te bouwen hier in de bossen.
De grot is ondertussen uitgegroeid tot een bedevaartsoord, een plek waar gelovigen tot rust komen en veel fietsers en wandelaars even halt houden.
Kraskras door het bos komen wij uit op een straat, de Bosrand, hier staat iets van de wandelroute verwijderd een boskapelletje.
Na het passeren van enkele huizen gaat de asfaltweg over in een veldweg die ons terug de bossen in leidt.
Voorbij de rand van een weiland met in de verte een landbouwbedrijf nemen we een mulle zandweg die langs natuurreservaat Gerheserheide loopt.
Gerheserheide was een gebied met sterk verboste heide, werd door de vrijwilligers van Natuurpunt rond 2010 ontdaan van bos.
Na het openkappen van het terrein werden grote grazers (niet gezien) ingezet om het heidegebied open te houden en verbossing te vermijden.
Hierdoor ontstaat een gevarieerd, halfopen landschap waarin zowel heide, ruigtes en overgangszones hun plaats hebben.
Het doel van deze ingreep is onder andere het terugbrengen van de nachtzwaluw naar dit gebied, hopelijk komt de vogel hier terug broeden.
Het laatste deel van de wandeling verloop over beboste landduinen, lichtjes heuvelachtig.
Tips / opmerkingen: meer info over de nachtzwaluw:
Voor kinderen is er het bewegwijzerd Multimovepad van 1,2 km dat start aan het zwembad, het pad is een ideale mix van bewegen, ravotten en natuurbeleving.
Start / ligging: op de parking aan het Natuurhuis Mariahof, Mariahofstraat 51 in Beek, deelgemeente van Bree.
Afstand: rondwandeling van 7,2 km.
Wandelwegen: asfaltwegen in de buurt van de Luysmolen, graspaden, bos- en veldwegen.
Bewegwijzering: gele zeshoekjes.
Wandelbord: achteraan op de parking.
Brengen eerst een bezoek aan Natuurhuis Mariahof, deze voormalige hoeve werd circa 1904 gebouwd.
Het was oorspronkelijk een hoeve met twee vleugels, er werd later een derde vleugel bijgebouwd.
De hoeve werd later een vakantieoord voor hengelaars, in 2005 werd de boerderij door de Belgische staat overgenomen.
Natuurpunt Bree heeft met zijn vrijwilligers een vleugel heringericht als Natuurhuis Mariahof.
Het natuurhuis doet dienst als vertrek- en infopunt voor wandelingen doorheen het Grenspark Kempen-Broek, is jammer genoeg alleen op zondagnamiddag open.
Wij wandelen eerst door Sint-Martensheide, dit was ooit een uitgestrekt heidegebied, maar werd bebost.
Het gebied bestaat vandaag naast enkele heiderestanten uit een mozaïek van kleinschalig landschap, zoals natte weilanden, eikenbosjes en houtkanten.
Door de biodiversiteit vormt het de geschikte leefwereld van heel wat zeldzame dieren en planten.
Hier leeft de geelgors, grauwe klauwer en boomkikker, ook bijzondere libellen- en vlindersoorten zijn er te zien.
Wandelen er over goed begaanbare boswegen en hebben daarna een veldweg door half-open landschap dat bestaat uit weilanden en akkers.
Via de Houterstraat en Luysenstraat bereiken wij de Abeek, deze beek vormt hier de grens tussen Beek en Bocholt.
Hier ligt aan de Abeek de Voorste Luysmolen, de molensite bestaat uit de watermolen gekend als volmolen met aangebouwd molenhuis, er tegenover ligt de molenaarswoning.
De Voorste Luysmolen werd voor het eerst vermeld in 1515, de uit hout opgetrokken molen werd in 1884 vervangen door een stenen gebouw en in de 19de eeuw heringericht als graanmolen.
Door de eeuwen heen is de molen meermaals verbouwd en tussen 2000 en 2002 liet de VLM - Vlaamse Landmaatschappij de molen terug restaureren en maalvaardig maken.
Sinds 2014 is de gemeente Bocholt eigenaar en is de molen onderdeel van een groter natuur-educatief centrum bij het natuurgebied De Luysen.
Wij gaan langs de oever van de Abeek en zien dat er ter hoogte van de molen een vistrap is aangelegd, zodat de vissen de molen veilig kunnen passeren.
Aan de volgende brug verlaten we de oever van de Abeek, slaan rechtsaf.
Zitten daarna een tijdje op bospaden en bereiken via een vee-rooster Natuurgebied De Luysen is een 40 ha groot vijvergebied.
Het natuurgebied was ooit een recreatiedomein met visvijvers en een zwemvijver die in 1939 zijn aangelegd onder de naam de Luysvijvers.
De voormalige recreatievijvers zijn nu allemaal prachtige natuurvijvers geworden.
Op een infobord staat geschreven: natuurlijk voorzuivering vijvercascade, de vijvers hier worden gevoed door de Abeek en lopen in elkaar over in een uniek cascadesysteem.
Het water zal via een slalom traag door de eerste vijvers stromen, waardoor slibdeeltjes afgezet worden en riet en moerasplanten het water verder zullen filteren.
Vanaf de derde vijver heeft men dan al erg zuiver water en dus in de toekomst meer waterplanten, vissen, amfibieën en watervogels.
Hier staan op het waterrijke gebied naast een vogel-kijkwand, drie vogelkijkhutten: De ijsvogel, Wielewaal en Roerdomp.
Voor de vogelspotters zijn hier dus mogelijkheden genoeg om vogels te observeren in dit waar vogelparadijs.
De vogels die men er kan aantreffen: ijsvogel, hout- en watersnip, kiekendief, blauwborst, roerdomp, visarend, grote zilverreiger en aalscholver en de blauwe reiger.
Voorbij het vijvergebied gaan we nog langs de rand van een weiland (graspad).
Volgen ook nog een plankenpad door een broekbos met poel en bereiken terug ons beginpunt de parking aan Natuurhuis Mariahof.
Tips / opmerkingen: het Grenspark Kempen-Broek is een grenzeloos natuur- en wandelgebied van 25.000 hectare, ligt op de grenzen van Nederlands en Belgische Limburg en Noord-Brabant.
Goed om te weten: een tweede molen op de Abeek was de 'Achterste Luysmolen' dateerde uit 1602, maar werd in 1926 afgebroken.
Wie wil kan de wandeling ook starten op de parking aan de molen, adres Luysenweg 2 Bocholt.
Wandeldatum: wandeling gemaakt tijdens tweede week van mei, midweek vakantie in Hamont, logeerde in het charmante hotelletje Het Hooghuys, week met veel zon.
Start / ligging: aan het stadhuis van Hamont, in 1977 werd Hamont met Achel samengevoegd tot de fusiegemeente Hamont-Achel en werd in 1985 verheven tot stad.
Parking: gratis parkeren kan aan Zaal de Posthoorn, Groenstraat 6 op ongeveer 350 meter van het stadhuis.
Op het stadsplein en het kerkplein niet parkeren, is aangeduid als blauwe zone, schijf leggen is dus een probleem, op twee uur is men nooit rond met de wandeling.
Afstand: rondwandeling van 9 km.
Wandelwegen: straten, boswegen en veldwegen.
Bewegwijzering: zeshoekige bordjes Westmalle Trappistenwandeling opgedrukt en roze richtingswijzer.
Wandelbord: aan een muur op de binnenplaats van het stadhuis.
Het modern stadhuis van Hamont is gebouwd in 1976, boven op het dak prijkt een beiaard met 39 klokken.
Het beeldje van de Textiel Teut staat op de binnenplaats van het stadhuis.
Teuten waren rondtrekkende handelsreizigers, voornamelijk in de 19de eeuw actief , de Hamontse teuten waren vooral textielverkopers, trokken met hun textielwaren naar Zuid-Holland.
In de teutengeschiedenis bekleedt Hamont-Achel een prominente plaats het was één van de belangrijkste teutengemeenten, waar bovendien de allerlaatste teuten actief waren.
Door deze handel bereikten verschillende teutenfamilies grote welstand, we nemen een kijkje op het stadsplein, daar staan nog verschillende statige teutenhuizen (infobordjes tegen de gevels).
Op de gereconstrueerde arduinen pomp die voor het stadhuis staat is het stadswapenschild aangebracht.
De eerste bewegwijzering staat hier aan de pomp, met de kerk in de rug wandelen wij het stadsplein af.
We komen uit op de Stadswaag, gaan rechtsaf en aan het volgende kruispunt rechtdoor en zitten op de Achelpoort.
Tegenover huisnummer 18 is er een korte doorgangsweg die uitkomt aan de Napoleonsmolen.
De Napoleonmolen is een graan en olieslag windmolen die werd tijdens het bewind van Napoleon (Franse keizer) in 1804 gebouwd en kende een lange geschiedenis.
De stad Hamont werd eigenaar van de molen in 1990, na restauratiewerken werd de molen terug in gebruik gesteld in 1997.
Sindsdien werken vrijwillige molenaars op de molen die niet alleen graan malen maar ook olie slaan uit lijnzaad.
Via de Kapelstraat verlaten we de dorpskern van Hamont.
Wij passeren de Kapel van de Haart die in 1952 is ingezegend door bisschop Mgr. Kerkhofs, restauratiewerken aan het dak zijn in 2021 uitgevoerd.
De kapel is een verkleind model van de kapel van O.L. Vrouw van Banneux.
Aan de gevel hangt een gedenksteen ter herinnering van de de bommenwerper Lancaster III ED488 VN-M die hier in 1943 ten tijde van Wereld Oorlog twee neerstortte in gehucht De Haart.
De kapel bezit mooie glasramen, gemaakt door de Antwerpse glazenier Joris van de Broek.
De volgende straat die wij volgen is de Kleine Haart, links huizen en boerderijen, rechts uitgestrekte weilanden.
Passeren er de asperseboerderij Bij de Haart, hier kan men lekkere verse asperges kopen in het aspergeseizoen, dat loopt van begin april tot eind juni.
Asperges is een typische groenten van bij ons, net zoals spruitjes of witloof.
Dit zijn eigenlijk scheuten, asperges worden als delicatesse beschouwd in België, ook wel eens het witte goud genoemd.
Het oogsten van de groente is erg arbeidsintensief werk omdat ze met de hand worden uitgestoken.
De witte asperges krijgen geen zonlicht, ze worden met folie afgedekt tot ze worden gestoken.
Aan het volgende kruispunt verlaten we even de wandelroute, tweehonderd meter naar links ligt een groot aspersesveld.
Hier is duidelijk te zien dat als de asperges niet is afgedekt gewoon groen verkleurd omdat de scheuten het zonlicht hebben gezien.
De groene asperges is ook wel eetbaar maar zijn iets minder lekkerder.
Keren op ons stappen terug en gaan aan het kruispunt richting bosgebied Haarterheide, welkombord aanwezig.
Haarterheide was oorspronkelijke een heidelandschap, maar er is nog maar weinig heide te zien, is nu voornamelijk een dennenbos.
Het overgrote deel van het bos zo'n 175 ha is eigendom van de stad Hamont.
Wij volgen ongeveer 1,5 kilometer bospaden door Haarterheide en wandelen daarna langs de rand van een industriegebied.
Aan De Dijk (straat) ligt café de Vègtes, dit is waarschijnlijk een oude hoeve omgevormd tot café.
Voorbij de café slaan wij linksaf, zitten in het bosrijke gebied van de Beverbeek straat.
Na het passeren van een waterzuiveringsstation bereiken we Het Elsbroek een veldweg die loopt door uitgestrekte akkerlanden.
Verderop in de omgeving van de Ruiterstraat staan enkele grootschalige landbouwbedrijven, een zeugenbedrijf en vleeskuikenbedrijf.
Via afwisselend veldwegen en straten komen we uit in het landelijk gehucht Mulk.
Hier staat de Heilige Theresiakapel van de Mulk, is in 1928 op initiatief van de buurtbewoners opgetrokken door metser Jaak Vlassak.
De neogotische kapel is in 1949 uitgebreid met een voorportaal, kapel is in 2014 gerestaureerd.
Nog enkele rustige straten doen we aan, zitten daarna terug in het centrum.
De laatste bezienswaardigheid op ons wandelroute is de fraaie Sint-Laurentiuskerk, is een neogotische kruisbasiliek, gebouwd in 1903-1904.
De kerk heeft een breed middenschip en opvallende smalle zijbeuken.
Zijn vierkante toren heeft een opvallend hoge spits die is gesierd door een kroon.
De kerktoren stond in de stijgers voor restauratiewerken, kerk was niet open.
Tips / opmerkingen: de geschiedenis van de Napoleonsmolen:
Bijna vergeten, het beeldje van de Kaarsenmaker dat staat op het stadsplein, de bekende Spaas kaarsen zijn hier in Hamont voor het eerst gefabriceerd, een wasblekerij in 1904 werd omgevormd tot kaarsenfabriek.
Op het grondgebied van Hamont-Achel zijn 10 trappistenwandelingen uitgestippeld (zie onderste foto).
Wandeldatum: wandeling gemaakt tijdens tweede week van mei, midweek vakantie in Hamont, logeerde in het charmante hotelletje Het Hooghuys, week met veel zon.
Start / ligging: Domein De Bever, Beverbekerdijk 50 Achel.
Parking: tegenover Taverne De Bever.
Afstand: rondwandeling van 7 km.
Wandelwegen: meestal bos- en zandwegen.
Bewegwijzering: wij volgen de verschillende knooppunten van het splinternieuwe wandelnetwerk De Groote Heide.
De door ons afgewandelde knooppunten: start aan 188 richting 187 - 186 - 116 - 183 - 172 - 172 - 174 - 175 - 178 - 181 - 192 - 190 - 188.
Wandelbord: aan de ingang van de parking.
Starten in het hart van de Warmbeekvallei, een groot bosrijk natuurgebied tussen Hamont en Achel.
De Warmbeek die wij oversteken ontspringt op het grondgebied van de gemeente Peer en behoort tot het stroomgebied van de Maas.
De beek stroomt hier iets meer dan 8 km op het grondgebied van Hamont-Achel en stroomt op Nederlands grondgebied verder onder de naam Tongelreep.
We volgen ongeveer één kilometer een bospad langs de Beverbekerdijk.
Ons eerste bezienswaardigheid is de Beverbeek Hoeve, al in de 14de eeuw stond hier een omwalde laathoeve, versterkte hoeve.
Na verbouwingen in de 17de eeuw hing de hoeve van 1874 tot 1936 af van het kasteel van Beverbeek, kwam daarna in bezit van de KU Leuven en nog later in privébezit.
Het kasteel van Beverbeek krijgen we niet te zien, ligt hier ook in de omgeving, maar is helemaal verscholen achter de bomen.
Een mooie eikendreef brengt ons tot bij de Zonberg, een vijfsprong in het bos.
Hier volgen we een smal mul zandpad langs een beek en bereiken via een brug de Wagerdijk.
Hier staat de ruïne van De Waag, oud woord voor weeg of het wegen.
In deze buurt stond ooit een houten windmolen die in 1800 totaal werd vernield door een orkaan.
In een vlakbij liggende hoeve een waaghuis werd graan gewogen, dat was verplicht tot de wet op maalrecht werd afgeschaft en de functie van waaghuis verviel.
Daarna werd het gebouw gebruikt als gewone boerderij, is ondertussen al jaren gesloopt.
Vandaag zijn alleen de fundamenten van de muren overgebleven, infobord aanwezig.
Tegenover De Waag ligt een Geologische tuin met natuurstenen, een overzicht van 600 miljoen jaar geologische geschiedenis.
Wandelen verder over de Tomperweg, de weg is genoemd naar het historische overblijfsel De Tomp.
De Tomp is links te zien, is een torenmolen uit vermoedelijk begin 15de eeuw.
Van de mysterieuze Tomp dacht men vroeger dat het een vlucht- of verdedigingstoren was, pas rond 1990 heeft een onderzoek uitgewezen dat het om een molenrestant ging.
Het gaat om de oudste torenmolen van Belgisch Limburg, is sinds 1947 beschermd als monument.
De molenromp is in 1968 gerestaureerd, maar de toren heeft een schoonheidsfout, is gerestaureerd als slottoren en niet als torenmolen.
Vlakbij de toren staat een molenhuisje en een 500 jaar oude spar, van de achterliggende vijver krijgen wij niks te zien.
Vervolgen de Tomperweg en passeren de kronkelende Warmbeek, verderop rechts de weilanden en het landgoed van Stoeterij 't Mulke.
Aan de volgende T-splitsing nemen we naar rechts de geasfalteerde Molendijk.
Het gecementeerde huisje op de kruising van de Molendijk en de Warmbeek was de laatste Achelse watermolen 't Mulke.
Het was een onderslagwatermolen op de Warmbeek, gebouwd in 1742.
Het molenrad en de waterval zijn verdwenen, maar het binnenwerk bestaat nog.
Het aanpalende molenhuis werd omgebouwd tot hoeve en is vandaag gespecialiseerd in artisanaal huisbereid ijs op basis van koemelk.
Tussen wandelknooppunt 181 en 192 volgen wij de Oude Weier, de veldweg is genoemd naar de grote weier (waterplas) die er vroeger lag.
Deze 7 ha grote waterplas die gevoed werd via een sluis op de Warmbeek, leverde het stuwende water voor de molen.
Het laatste deel van de wandeling loopt gelijk met het Beverpad een avontuurlijk pad voor kinderen (2km) het Domein De Bever is spoedig in zicht.
Het Domein De Bever is gegroeid uit de plaats waar vroeger een watermolen stond aan de mooie Molenvijver.
De uitkijktoren die er staat is een stalen constructie van 12 meter hoog, helemaal boven staat een koepel met kijkruimte waarin de telescoop is geplaats, was op slot.
De leden van Achelse Sterrenkundevereniging Noorderkroon komen hier in de koepel regelmatig sterrenkijken of planeten bewonderen.
Mooi uitzicht op de vijver hebben wij vanaf het hoogste bordes van de uitkijktoren.
Nagenieten doen we op het terras met een donkere Achelse Trappist, gebrouwen hier enkele kilometers verder door de trappisten van de Achelse Kluis.
Tips / opmerkingen: langs de Tomperweg stond ooit de oude burcht van de Heren van Grevenbroek, de hoge wallen van de verdwenen burcht zijn er nog goed zichtbaar, even niet opgelet en dus niet gezien.
Zie ook de erfgoedwandeling De Doodendraad, deze wandelroute begint aan De Kuis:
Wandeldatum: wandeling gemaakt tijdens tweede week van mei, midweek vakantie in Hamont, logeerde in het charmante hotelletje Het Hooghuys, week met veel zon.
Start / ligging: aan Hostellerie La Butte aux bois, Paalsteenstraat 90, Lanaken.
Parking: parkeermogelijkheden genoeg in de omgeving van het hotel.
Afstand: rondwandeling van 11,2 km.
Wandelwegen: bos- en zandwegen.
Bewegwijzering: paarse trapezium.
Wandelbord: tegenover het hotel, aan begin van de Begijnenbos straat.
La Butte aux Bois betekend 'de heuvel in het bos ' is een historisch landgoed, is oorspronkelijk gebouwd in 1924 voor Ridder Lagasse de Locht en zijn familie.
Nu is het een riant en veelzijdig domein met prachtig aangelegde tuin met zijn volwassen bomen en vijvers.
Het Pietersembos is een natuurgebied van 415 ha groot, het maakt deel uit van het Nationaal Park Hoge Kempen en behoorde vroeger tot het kasteeldomein van Pietersheim.
Geschiedenis: van de 12de tot de 15de eeuw was Lanaken een vrije rijksbaronie en heette het nog Pietersem, het huidige Lanaken kwam pas in 1808 tot stand.
De wandeling begint met het afwandelen van de korte eikendreef ter hoogte van het wandelbord.
Verderop loods de uitstekende bewegwijzering ons door de de uitgestrekte bossen.
Naast dichte naaldbossen bestaat het bosgebied ook uit loofbossen, voornamelijk eiken en berken.
Als afwisseling krijgen we onderweg verschillende vijvers te zien.
De eerste vijver op ons wandeling is de Droogmeervijver, deze ligt hier in een erg nat bosgedeelte, plankenpad aanwezig.
Na het oversteken van de Daalbroekstraat wandelen wij langs een natuurreservaat, er is een uitgestrekt heidegebied te zien, kurkdroog want het heeft al twee maanden niet geregend.
Achter de draadafsluiting zitten de grazers en beheerders van de heide, deze keer geen schapen maar wel de Schotse Aberdeen Angus runderen.
Hun aanwezigheid zorgt voor een toename van de biodiversiteit doordat de runderen zélf kiezen waar, wat en hoe ze grazen, maar ze zijn niet kieskeurig.
Via boswegen bereiken we daarna het Gaarvijvercomplex, op deze locatie staan drie oude vijvers (zien maar eentje).
Op een infobord staat: herstel van de vijvers, deze waren grotendeels dichtgegroeid met struweel en riet en worden afgeplagd om terug open water te verkrijgen, ook de bomen rond de vijvers zijn weggedaan.
Voorbij het Gaarvijverscomplex loop de wandelweg lichtjes bergop, mooi uitzicht op lager gelegen heidegebied.
Via een plankenpad overbruggen wij een kleine waterval, dit is de Zijpbeek ook wel Ziepbeek genoemd, die hier ontspringt in het dal tussen de Langenberg en Molenberg.
Het beekje stroomt over een afstand van vijf kilometer door bos en heide.
De Zijpbeek stroomt daarna door de bebouwde kom van Rekem, verderop door het Maasdal langs Boorsem, bij Geneut mondt de beek uit in de Maas.
Wij klauteren verder tot bovenop de Langenberg, deze landduin maakt deel uit van de steile oostelijke rand van het Kempisch plateau.
Vanaf het hoogste punt daar waar de hoge uitkijk-stoel staat hebben wij een prachtig panoramisch uitzicht op de Vallei van de Ziepbeek.
De Zijpbeekvallei is een van de zeldzame beekdalen die intact is gebleven met een vrije natuurlijke begroeiing en is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied.
Het grootste deel van de vallei is bedekt met droge en natte heidevelden, de broekbossen bestaan hier uit zwarte els, berk en wilg, op drogere plaatsen eiken-en berkenbos.
Talrijke plantensoorten zijn er aanwezig: wilde gagel, witte snavelbies, kleine zonnedauw , blauwe zegge en dwergzegge, veenbies, moeraswolfsklauw en klokjesgentiaan.
De wijde vlakte lijkt hier een beetje op de Hoge Venen met solitaire dennen, berken, eiken, varens en heide.
Via mulle zandwegen dalen we af met rechts schrale heidelanden.
Wandelen verderop langs de bosrand met een uitzicht op uitgestrekte graslanden.
Vertoeven daarna een tijdje in de bossen, afwisselend brede en smalle bospaden.
Passeren de prachtige Aspermansvijver, deze is enkele eeuwen terug uitgegraven voor de visteelt maar is omgevormd tot natuurvijver.
Libellen en waterjuffers zijn hier talrijk aanwezig in en rondom de vijver, hier in de Vallei van de Ziepbeek werden 50 libellensoorten geregistreerd.
Enkele boswegen verderop staat bij het oversteken van de Heidestraat rechts een kruis onder zadeldak.
Bijna terug aan het eindpunt wandelen we nog voorbij een manege met paardenweides.
Tips / opmerkingen: wie liever een kortere boswandeling maakt kan de groene rechthoekjes volgen (4,3 km).
Na langdurige regenperiodes kan het in de vallei erg modderig zijn, stevige schoenen zijn dan zeker aangeraden.
Er staat ook ter hoogte van de Gaarvijver een infobord over de site "Molenberg", weet niet goed wat er word bedoeld.
Het gaat om gebouwen op de Molenberg van Kinderzorg en Gezinsondersteuning die hier ergens staan in de bossen en zouden worden afgebroken of zijn misschien al weg?
In de buurt, parkwandeling op Domein Pietersheim met zijn kasteel en waterburchtruïne:
Start / ligging: aan het Kasteel van Rijkel, Dionysius van Leeuwenstraat 23 Rijkel, deelgemeente van Borgloon.
Parking: voor het kasteel.
Afstand: rondwandeling van 6,7 km.
Wandelwegen: eerst korte landweg, daarna betonnen verkavelingswegen.
Bewegwijzering niet aanwezig, dit is een zelf uitgestippelde wandeling, wandelplannetje:
Het Kasteel van Rijkel stamt uit de 16de eeuw, was de oorspronkelijke residentie van de heren van Rijkel.
In de loop van de 17de eeuw werd het laatgotisch herenhuis uitgebreid tot een U-vormig waterkasteel in Brabantse renaissance stijl.
Het kasteel is sinds 1942 beschermd erfgoed, kwam in 1965 in handen van de Provincie Limburg, de overheid heeft met veel middelen het kasteel gerestaureerd.
De provincie verkocht het kasteel in 2003 wegen te hoge onderhoudskosten, de verschillende eigenaars die volgde lieten het telkens afweten en ondertussen ziet het kasteel er compleet verloederd uit.
Tegenover het kasteel staat de Sint-Jozefkerk, gebouwd in 1910 en vergroot in 1923.
Het is een éénbeukige, neogotische kruiskerk opgetrokken in helderrode baksteen met aan de noordzijde een bescheiden vierkante toren met tentdak.
Op de kerkgevel hangt de gedenkplaat van de in Rijkel geboren Dionysius van Leeuwen de Kartuizer, een geleerde en mysticus, hij haalde zijn titel als magister in de artes in 1424 in Keulen.
Hij publiceerde tal van geschriften op het gebied van wijsbegeerte, godgeleerdheid, canoniek recht, mystiek, ascese en sociologie.
Wij wandelen links van de kerk een steeg af, die in de volksmond de Rooi steeg word genoemd.
Aan de achterkant van de kerk zijn al enkele appelplantages te zien, mooi in bloei.
Komen uit op de Grunenhoek, hier staat in een huis ingemetst de kapel van de Heilige Aloysius Gonzaga, hij is beschermheilige van pestlijders.
Wij volgen naar rechts de Molenstraat en passeren enkele oude hoeves.
Aan het volgende kruispunt staat links de kapel van de Vrede, de 200 jarige kapel werd door een auto-ongeval in 2015 zwaar beschadigd.
Er werd besloten een volledig nieuwe kapel te bouwen, het 200 jaar oude kruis prijkt terug op de kapel.
We steken het kruispunt over en passeren Brasserie Oud Rijckel en vervolgen de Molenstraat.
Rechts hebben wij nog een mooi uitzicht op de zijkant van het kasteel.
Het kasteel wordt omgeven door een acht hectare groot hoogstamboomgaard, deze boomgaard herbergt onder meer 91 historische kersensoorten.
Verderop zitten we op rustige betonnen verkavelingswegen en wandelen door de vruchtbare fruitstreek hier gelegen op de grens van vochtig en droog Hapensgouw.
De fruitteelt met vooral laagstamboomgaarden bepaalt hier in belangrijke mate het aanzien van het landschap, maar uitgestrekte akkerlanden zijn er ook te zien.
Afhankelijk van de weergoden krijgen de fruitbomen hun bloesemkleedje tussen eind maart en eind april, ze staan bij rustig lenteweer een kleine twee weken in bloei.
Dit jaar waren de bloesems al vroeg op de bomen wegens de zonnige maand maart.
Het is nu eind april en de witte perenbloesems zijn al een tijdje uitgebloeid.
Ook de wit- roze bloesems van de zoete kersen zijn al weg en de zure kersen die iets later bloeien zijn ondertussen half uitgebloeid.
Maar het is nog volop genieten van de heerlijk geurende appelbloesems, de bloesems zijn licht roze tot wit.
Op verschillende plaatsen in de fruitboomgaarden staan bijenkasten, bijen zorgen massaal voor bestuiving, zonder bestuiving geen fruit.
Imkers plaatsen op vraag van de fruittelers hun bijenkasten met veel plezier tussen de bloesems.
Na bloesembloei kan de imker vertrekken met kasten vol honing en de fruitteler kent in de herfst een goede fruitoogst.
We wandelen tot het volgende kruispunt van betonwegen en slaan rechtsaf.
Passeren een staakkapel, op de achtergrond staat een moderne nieuwbouw van fruitbedrijf Royal Fruit Company die hier leef- en slaapruimte biedt aan 168 buitenlandse seizoenarbeiders.
De komst van extra buitenlandse werkkrachten is elk jaar broodnodig in het plukseizoen, sommige arbeiders komen al in begin van het jaar fruitbomen snoeien.
Gecentraliseerde huisvesting betekent een aanzienlijke kostenbesparing voor de fruittelers en door goede huisvesting is men zeker dat elk jaar opnieuw de seizoenarbeiders zich aanmelden.
Voorbij het plaatsnaambord Brustem stappen wij langs de huizen van de Tomstraat.
Juist achter huisnummer 55 in de Tomstraat slaan we rechtsaf, volgen een betonweg en zitten terug in de velden.
Spoedig hebben wij links in de verte uitzicht op de kerktoren van Ordingen, ook een landbouwers dorpje, zitten hier in agrarisch gebied genaamd Ordingenveld.
Ongeveer honderd meter voorbij een scherpe bocht naar rechts slaan we links een betonweg in.
Aan de volgende T-splitsing met voor ons een garagebox slaan wij rechts af.
Komen terug op de Molenstraat uit, het kasteel en kerk zijn terug in zicht.
Sluiten de wandeling af met een streekbiertje op het terras van Brasserie Oud Rijckel.
Tips / opmerkingen: via de bloesemmeter kun je zien welke bloesems in bloei staan:
Goed om te weten: na Zuid-Tirol is Haspengouw de grootste fruitstreek van Europa.
Wandeldatum: dinsdag 26 april 2022, dag met veel wolken.
Start / ligging: parking van Sport Vlaanderen, Vorselaarselaan z/n Herentals.
Afstand: rondwandeling van 4,2 km.
Wandelwegen: bospaden.
Bewegwijzering: wij volgen de verschillende knooppunten van wandelnetwerk Kempense Beemden.
De door ons afgewandelde knooppunten: 05 - 03 - 02 - 73 - 97 - 05, het eerste wandelknooppunt 05 bevind zich links aan de rotonde.
Via een bospad wandelen we rakelings langs de recreatievijvers van het Nete Park.
Voor wie wil, kan hier een zijsprong maken en rondom de twee recreatievijvers wandelen.
De vijvers doen dienst als kajak vijvers, maar zijn waarschijnlijk pas later op het jaar in gebruik.
Aan de achterkant van de vijvers loopt de Kleine Nete, deze volgen wij via het oeverpad.
De Kleine Nete is 44 km lang, is een regenrivier die wordt gevoed door talrijke beekjes in de Antwerpse Kempen.
De rivier stroomt hier door het 200 ha groot Peertsbos, een natuurgebied dat deels ligt op de lage aangeslibde gronden van de vallei van de Kleine Nete, bestaat uit ruigte en broekbos.
Aan wandelknooppunt 2 laten we de rivier achter ons en zitten daarna op zanderige grond.
Het bosbestand is hier naald- en loofbomen, maar ook open plekken die zich vooral rond vennen en oude heiderestanten situeren.
Op het eind van de boswandeling bereiken we de gebouwen van Hidrodoe, het interactief doe-centrum over water.
Voor wie meer te weten wil komen over water, de 4D-film 'Teruggespoeld' neemt de bezoeker mee door de waterleidingen als was hij zelf een waterdruppel.
Het centrum is vooral gericht op kinderen, enkele activiteiten zijn: draaikolk, geiser, waterkookfiets, zeepbellenring en waterstofraket.
Verderop passeren wij nog het sportcomplex van Sport Vlaanderen en bereiken terug de parking.
Sluiten af met drankje op het buitenterras van het zwembad Nete Park.