Vandaag is het eerder de uitzondering dan de regel men als gematigde reiziger nog iets kan bijleren.

Valkuilen zoals het ene all-in hotel pakket tot het andere pay-as-you-go vrijwilligerswerk in centraal Afrika zijn nog niets vergeleken met een weekendje Venetië in je natte broek en koffie van 20 euro op het San Marco plein.  Het huidige reizen is niet meer dan het nieuwe auto pendelen naar het werk : file,file,file, en kwijlende presentators rond je oren die de meeste nonsens en reclame op je afvuren. 

Laten we het misschien houden bij het nieuwe reizen in je eigen streek: een kijkje bij de boer op zijn erf, dat ene bos waar je amper doormarcheert, dat museumpje waar men amper komt, de herontdekking van het dorp uit je jeugd waarvan je dacht je het al je broekzak kende. 

Laten we vandaag de gevlogen kilometers niet in hetzelfde vat van wijsheid steken als de luttel lijkende meters en kilometers rond ons eigen huis. Een vogel die zijn eigen nest niet meer kan maken omdat hij in ver vervlogen tijden niet leerde hoe de stroomhalmen uit zijn buurt bij mekaar te sprokkelen, en er een mooi nest van te bouwen,  zal ook in de woestijn of een tropisch paradijs er zelf niets van bakken.