Het parfum

Inhoud blog


	Proficiat!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Het parfum

Dujardin Camille

06-03-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Alsof ik mijn eigen leven als een film bekijk, uit de ogen van een ander. Frankrijk, 18de eeuw. Ik sta op een markt, de geur van vis walmt om me heen. Het prikt in mijn neus. Een vrouw, het is enkel omdat ik mij haar gezicht herinner dat ik weet dat het mijn moeder is, staat achter het kraam waar deze vreselijke geur vandaan komt. Vissen, half opengesneden, staarten, koppen, ingewanden slingeren allemaal in het rond. Niet echt de geschikte plaats om een kind op de wereld te zetten maar toch is het zo gebeurd. ineens verkrampt het gezicht van de vrouw, haar handen klampen haar besmeurde schort vast. Ze had dit al zo veel keren meegemaakt dat het niet meer zo een bijzondere gebeurtenis was. Ze hoopte er ook niet echt echt op dat het resultaat deze keer beter zou zijn de vier voorgaande. Ze stond nog even recht om vervolgens op haar hurkje te gaan zitten. haar gezicht vertrok, haar handen grepen het dichts bij zijnde hakmes vast, resten van vis waren nog duidelijk zichtbaar. In nog geen tien minuten was het voorbij. Ze keek naar het schepsel dat voor haar op de grond van haar armoezalige kraampje lag. in tegenstelling tot de vorige kinderen die ze aarde had gezet zag deze er niet misvormt uit, alles aan hem, van zijn gezichtje tot zijn tien teentjes leek te kloppen. Ze kon het niet geloven. Als aan de grond genageld bleef ze staan. Geen beweging. alles ging toen heel snel. Ik kon niet zo goed volgen. Mensen kwamen richting het kraam, schreeuwden. Paniek was zichtbaar in de ogen van sommige omstaanders. en toen was het al afgelopen. Ik was nog geen uur oud en ik was al een wees, gelukkig besefte ik dit op het moment zelf nog niet maar als ik het u eens vanop een afstand bekijk waren de eerste momenten van mijn leven niet zo reuskleurig.

Geef hier uw reactie door