'Ik heb tijdens die tocht mijn ogen opengetrokken. Voornamelijk in Wallonië dan. Het cliché ze werken niet klopt wel degelijk. Ik zeg niet dat er geen geld meer naar Wallonië mag gaan, maar het is wél een probleem. ... Er leven daar mensen van wie de grootouders de laatste generatie is die gewerkt heeft. Ze hebben hun ouders nooit zien werken en vinden het zelf heel normaal om niet te werken en geld te krijgen van de dop. Ze lopen rond in trainingspak en op Nikes. Ze maken kinderen en die gaan ook weer op de dop.
'Ik heb tijdens mijn toer heel wat toestanden gezien waarvan je zegt: dat is risky business. Want hoe moet je dat oplossen? Pak hun dop af, denk ik dan. Wat moet je anders doen, om hen te laten beseffen dat je iets moet doen als je iets wilt in het leven? Dat is de enige manier om die mensen te motiveren om normaal te functioneren.'
De bewering van een bij Vlaams Belang of N-VA verdwaalde Vlaams-nationalistische neo-verkramptes? Toch niet. De krant Het Nieuwsblad noteerde het aangehaalde citaat uit de mond van tekenaar, kunstschilder en theatermaker Luc Zeebroek, beter bekend als Kamagurka, die in opdracht van het populaire VRT-programma Man Bijt Hond al eens in Wallonië afstapte. Aangezien het ironieteken er niet bij stond, mogen we aannemen dat het de kunstenaar met zijn uitspraak menens was.
Dat van die 'pak hun dop af' heeft niemand ooit gehoord uit de mond van Gerolf Annemans, Philip Dewinter, ook niet van Bart Dewever, zelfs niet van Jean-Marie Dedecker.
Zou de kunstenaar behoren tot de grote groep Vlamingen die, zo constateerde commentator Yves Desmet afgelopen zaterdag in De Morgen , op 10 juni een Berlijnse Muur optrokken rond hun fermettes en verkavelingsvilla's?
Lang niet. De kunstenaar behoort tot het, volgens Desmet, 'stedelijke, opene, wulpse, nieuwsgierige' Vlaanderen. Kamagurka zou zelfs, zo verneemt de lezer uit het interview, voor Guy Verhofstadt hebben gestemd, ware het niet dat hij op een vliegtuig zat dat hem uit Sicilië terugbracht.
De dop van de Waalse werklozen afpakken, is niet meteen een optie. Een akkoord tussen de federale Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening en de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding om Waalse langdurige werklozen in aanmerking te laten komen voor vacatures in Vlaanderen, is al bruikbaarder. Nog beter ware het de federale staat zo te hervormen dat Vlamingen en Franstaligen de sociale en economische hefbomen zelf kunnen bedienen.
Maar de dwingende noodzaak van dat laatste weigeren ze bij de Franstalige partijen in te zien. Gewezen PSC-voorzitter Gerard Deprez, nu onder de pannen bij de Mouvement Réformateur van Didier Reynders, zegt het in Knack deze week in alle duidelijkheid: 'Er komt geen staatshervorming.'
Zo te horen hebben ze in de hoofdkwartieren van een aantal partijen niet begrepen dat de uitslag van de jongste verkiezingen aantoont dat een groot deel van de Vlaamse publieke opinie zich steeds meer ergert aan de traagheid en de constitutionele slordigheid waarmee de federale staat wordt hervormd.
De generaties werklozen in de oude Henegouwse en Luikse bekkens, de laatste slachtoffers van het unitaire België waarin de vanuit Brussel geleide holdings ongehinderd Wallonië leeghaalden, staan duidelijk niet op de prioriteitenlijst van informateur Didier Reynders.
Die neemt inmiddels royaal de tijd. Badend in gloriool, als was hij het staatshoofd, praat Reynders zelfs met NAVO-secretaris-generaal Jaap de Hoop Scheffer, met de Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie voor het Buitenlands en Veiligheidsbeleid Javier Solana en Jean-Claude Trichet van de Europese Centrale Bank. Intussen tracht zijn partijgenoot Louis Michel in alle discretie de weg te effenen voor een plan dat een deel van de liberale familie blijft koesteren: een paars-groene coalitie, geleid door Guy Verhofstadt.
Afgelopen zaterdag opperde FDF-voorzitter Olivier Maingain, kartelpartner van Reynders en Michel, in Le Soir openlijk de mogelijkheid van zo'n coalitie - die niet over een meerderheid beschikt in Vlaanderen.
Als informateur Reynders - en zo ziet het ernaar uit - zijn opdracht uitvoert met de nonchalance waarmee hij de afgelopen acht jaar het federale departement van Financiën heeft beheerd, kunnen we misschien maar beter de suggestie van Louis Tobback opnemen en de Kroonraad bijeenroepen.
Rik Van Cauwelaert
Bron : www.knack.be/blog
17-09-2007 om 14:16
geschreven door Dries 
|