vertrouwen in een andere? Dat is gewoon niet evident.

Je telkens weer blootgeven in de hoop dat ze je niet kwetsen.

In de hoop dat ze het goed met je menen.

Ik vraag mij soms af of de helft van onze gekwetste harten 

niet vermeden zouden kunnen worden

door het vertrouwen in anderen te verkleinen of

door het vertrouwen van een ander in jou niet kapot te maken.

Ik word veel te vaak teleurgesteld in mensen die zeggen

'mij kan je vertrouwen' want weet je, die kan je niet vertrouwen. 

Uiteindelijk is de enige wie je altijd kan vertrouwen jezelf,

maar totdat het besef doordringt word je meermaals neergehaald,

kapot gestamd, gekwetst en soms gewoon gevoelloos ...

Op papier ben je inderdaad mijn vader.

Ho, volgens mij is vader gewoon een woord,

een woord zonder maar enige betekenis, 

een onbestaand woord, een woord waar je niets aan hebt.

Misschien ben ik de enige die er zo over denkt of misschien ook niet.

Ik klink wel een beetje verbitterd, maar volgens mij denken sommige vaders niet na.

Het kind maken klinkt waarschijnlijk wel fijn, maar er is jammer genoeg wel meer dan dat...

Anders voor ons of anders voor hen? 

Misschien zijn ze niet anders, maar gewoon uniek?

Misschien zijn we allemaal uniek op onze eigen manier? 

Misschien heeft iedereen zijn sterktes en zijn zwaktes? 

Misschien zijn mensen met een beperking niet anders dan ons, maar maken we kennis met een unieke persoonlijkheid?

Je zit in mijn gedachten, verstrengeld in mijn gevoelens.

Ik weet dat jij gelukkig bent, zonder mij.

Zou ik egoïstisch zijn als ik je bij mij wens? 

Ik mis je lach, je aanrakingen, jouw...

Soms lig ik in bed en denk ik wat als? 

Wat als je aan mij zij stond, draait de wereld dan nog steeds rond? 

De dag dat je mij verliet, gaf je mij een groot verdriet.

Een belangrijk persoon is bij mij weg, dat was niet zomaar even pech.

De dag voor je ging, zei je mij nog even één ding.

“leer uit je fouten, denk aan mij en weet dat ik er altijd voor je ga zijn.

Morgen ben ik er niet meer en het doet misschien even zeer, maar je komt er wel overheen”.

Dat was de laatste dag, de laatste keer dat ik je zag.

Oh ik hoop uit de grond van mijn hart dat het je goed gaat opa!