Op de expeditie die ik ondernam naar de oude tempel van Hong Wei die hoog in de bergen verscholen lag, vertelde juffrouw Ta die mij vergezelde me onderweg een aantal drakenverhalen.In sommige delen van de wereld en ook China zijn draken er naar het schijnt zo goed in geslaagd onnodig contact met mensen te vermijden dat ze er in status van mythische wezens hebben weten te bewaren.Een van de vier grootste rivieren van China: de Heilung Chiang in het hoge noorden , de Huang He of Gele rivier in het midden, de Chang Jiang of Yangtze in het zuiden en de Xun Jiang, nog verder naar het zuiden. Heel lang geleden waren er geen rivieren of meren in China.Het regende er wel van tijd tot tojd maar het enige grote water was de Oostelijke Zee.In deze zee leefden in tijd vier Chinese drakenkoningen: de Zwarte draak, de Longdraak,de Pareldraak en de Gele draak(die later keizer Fu Hsi het gegeim van het schrift zouden onthullen). De draken stonden, net als alles en iedereen, onder gezag van keizer Jade, die ook wel Vader Hemel werd genoemd. Hij woonde met zijn hofhouding in een hemels paleis hoog boven de wolken waarvandaan hij de aarde bestierde. Op een dag waren de vier drakenkoningen uit zee opgestegen om uit te gaan toen het de Pareldraak opeens opviel dat de dingen niet waren zoals het hoorde te zijn. De mensen waren allemaal heel mager geworden omdat het lang niet geregend had en de oogsten waren mislukt. De gewassen stonden geel en verdort op de velden.De Pareldraak zag dat de mensen vruchten, cake en andere dingen offerden en tot keizer Jade baden.''O grote keizer Jade'', riep een heel magere vrouw met een jongentje op haar rug, ''laat het astublieft regenen zodat de rijst weer gaat groeien en we onze kinderen weer te eten kunnen geven!'' Toen de Pareldraak aan de anderen vertelde wat hij gezien had en gehoord, schrokken die heel erg. ''Die arme mensen zullen doodgaan van de honger als het niet gauw gaat regenen!''riep de Gele draak ontsteld. ''We moeten keizer Jade meteen om hulp gaan vragen !''zei de Longdraak. De vier draken vlogen zo snel ze konden naar het hemelse paleis van keizer Jade.Maar die was helemaal niet blij met het onverwachte bezoek.Hij zat net heerlijk naar prachtige sprookjesmuziek te luisteren.De Longdraak stapte naar voren en zei: ''Majesteit, ik smeek u de mensen beneden op aarde regen te sturen.Want alle gawassen staan vergeeld en verdord op het veld.'' De keizer, die snel van hen af wilde zodat hij weer verder kon luisteren, deed of hij het verzoek wel wilde inwilligen.''Goed, goed,''zei hij.''Jullie kunnen weer gaan.Ik zal ervoor zorgen dat het morgen gaat regenen.'' Blij met dit antwoord keerden de drakenkoningen terug naar de aarde. Maar twee weken gingen voorbij zonder dat er een druppel regen viel. De mensen hadden z'on honger dat ze gras en wortels van planten gingen aten om in leven te blijven. De drakenkoningen vonden het heel erg dat keizer Jade zijn belofte niet nakwam en zich niets van de ellende van de Chinezen aantrok. Ze besloten toen zelf een oplossing te bedenken voor het probleem. De Longdraak kwam op een heel goed idee toen hij een tijdje naar de Oostelijke Zee had zitten staren.''Er is heel veel water in de zee waar wij wonen,''zei hij.''Kunnen we dat niet opscheppen en in de lucht versprijden?Dan is het toch ook net als het regend?'' De drie anderen vonden het ook een goed plan maar waren er niet helemaal gerust op. Want ze wisten dat keizer Jade boos zou worden als hij erachter zou komen dat ze de mensen te hulp waren gekomen zonder toestemming voor te vragen. ''Ik vind dat we het risico dan maar moeten lopen,''zei de Gele draak. ''Ben ik het mee eens,''riepen de Zwarte draak en de Pareldraak tegelijk. ''We kunnen al die mensen toch niet in de steek laten?'' Dus vlogen de vier drakenkoningen op en neer, schepten met hun bek water op uit zee en brachten dat met donderend geraas naar de velden waar ze hte over uit sproeiden. De mensen waren blij dat het eindelijk regende. Iedereen kwam naar buiten gerend en ze begonnen te dansen van plezier. In korte tijd stonden tarwe, rijst en gierst er weer veel beter bij. Maar de God van de zee had ales gezien en vertelde keizer Jade wat de vier drakenkoningen hadden gedaan. Keizer Jade was woedend dat ze hem niet om toesteming hadden gevraagt en gaf zijn hemelse legergeneraals bevel hen gevangen te nemen. Dat gebeurde en de vier draken werden overgebracht naar het hemelse paleis. ''Breng me viar bergen!''sprak keizer Jade tot de God van de bergen. ''Ik zal ervoor zorgen dat deze vier draken nooit meer iets doen zoder mijn toestemming zullen ondernemen!'' En zo gebeurde het dat de god van de bergen vier enorme bergen en ze, in verschillende delen van China, boven op de draken neerzette. Maar daarmee is het verhaal nog niet afgelopen. Want de vier draken waren vastbesloten te doen wat ze konden om ervoor te zorgen dat mensen nooit meer zonder water zouden komen te zitten. Ze veranderden zichzelf in rivieren die van de bergen naar beneden stroomden en werden zo de eerste rivieren vanChina. De Zwarte draak werd de Heilung Chiang, de Gele draak werd de Huang He of Gele Rivier, de Longdraak werd de Chang Jiang of Yangtze en de Pareldraak werd de Xun Jiang of Parelrivier.En tot op een dag van vandaag stromen deze vier rivieren in China van bergen naar zee.
Men zegt dat de Valley of the Winds in KataTjuta (de Olgas),een grote rotsformatie in de buurt van Uluru (Ayers Rock) in het binnenland van Australië, een soort natuurlijke ''drakenvall'' is.Van Hoppy's Hole, een geheime locatie bij King's Canyon, weet ik dat zeker. Hier heeft de natuur een nauwe kloof gevormd waar Buideldraken door mensen in worden gelokt om te worden gevangen.Het lijkt of er steeds minder Buideldraken zijn en dat soort, net als veel andere Buideldrieren in Australië, met uitsterven wordt bedreigd door toedoen van de meest succesvolle diersoort op aarde:de mens!
Gastenboek
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek, hier kan je opmerkingen of andere dingen toevoegen
