ik ben Lorenzo, een 5de jaars student op de Visitatie Mariakerke.

Er is ons gevraagd door onze leraar aardrijkskunde na elke les een bericht te plaatsen op onze blog over de draagkracht van de aarde.

Deze blog zal bestaan uit 3 delen:

- Darwin's Nightmare

- De ecologische voetafdruk

- Oplossingen voor het voedselprobleem.

In elk deel zal ik kort uitleggen wat we geleerd hebben en zal ik telkens mijn eigen mening geven.

Alvast veel leesplezier!

Tijdens dit onderdeel zal ik vertellen over Darwin's nightmare en de vier filmpjes die we zagen tijdens de les.

In 1960 werd de Victoriabaars in het Victoriameer geplaatst als experiment. De victoriabaars was zo sterk dat hij alle andere levende wezens in het meer vernietigde en zich snel voortplante. Door die snelle voortplanting wordt er veel op gevist en wordt hij wereldwijd gegeten op uitzondering van de lokale bevolking. Dagelijks komen er ex-Sovjetvliegtuigen tonnen vis halen, in ruil voor wapens en munitie voor de oorlogen in de Afrikaanse landen.

Bij de Victoriabaars hoort dus zeker en vast wel de term: 'Survival of the fittest'.

Een ander feit is dat er 2miljoen blanken elke dag Victoriabaars uit Tanzania eten terwijl er evenveel Tanzanianen honger lijden, omdat de vissers hun eigen gevangen vis niet kunnen kopen en gewone burgers er niet mogen vissen.

Food inc is net zoals Darwin's nightmare een documentaire film. Deze documentaire toont aan hoe voedselbedrijven de mens, dier en natuur uitbuit.

Food inc toont ook hoe de voedselproductie bepaalt wordt door multinationals. Die multinationals bepalen wat we krijgen en hoe het zo goedkoop mogelijk geproduceerd kan worden. Een ander onderdeel toont aan hoe onze manier van eten, de industriële manier van vetmesten, slachten en massale productie is veranderd.

In dit fragment wordt het Victoriameer in Tanzania getoond waar er word gevist op de Victoriabaars.

In de fabriek wordt getoond hoe de vis wordt gefileerd en hoe hij zorgt voor werk voor de lokale bevolking.

Er wordt ook nog eens aangehaald dat de Victoriabaars de sterkste is.

In dit fragment wordt aangetoond dat er ongeveer 2miljoen blanke mensen voornamelijk uit Europa per dag de Vicoriabaars eten.

Een probleem volgens de fabrieksbazen is dat er te veel vis is. Er is inderdaad te veel vis voor de blanken, maar 2miljoen mensen in Tanzania hebben honger en zij kunnen de vis niet eens kopen. De fabrieksbazen zeggen ook dat de transportvliegtuigen die enorm profiteren van de industrie niks meebrengen, maar de lokale ooggetuigen zeggen dat er wapens en munitie inzitten om de oorlogen in Afrika te blijven voeden.

De armoede is volgens Mkono een vicieuze cirkel omdat de arme arm blijven en de rijken rijk.

Vrouwen moeten zich prostitueren om ook maar iets te verdienen want een ander werk is er niet.

In dit fragment kunnen we Darwins theorie toepassen namelijk: er zijn een beperkte natuurlijke rijkdommen en Europa beheert die.

Ook volgens Mkono is dit zo, want volgens hem zijn de Europeanen sterk omdat ze de wereldhandel beheren.

Maar ook aan de vis zal er ooit een te kort komen omdat ze met zoveel zijn dat er te weinig eten voor ze is. Een bijkomend probleem is dat er daardoor te weinig zuurstof in het water zit waardoor ze sterven. De regering neemt het niet serieus waardoor ze later waarschijnlijk wel in de problemen komen terwijl de vis telt voor 25% van de export van Tanzania.

De vis kan opgedeeld worden in 2 delen:

- de filet voor export

- visafval voor de lokale bevolking.

De reden waarom de lokale bevolking geen filet kan kopen is, omdat de Europese Commissie eiste dat de kwaliteit van de vis omhoog moest.

Aangezien de kwaliteit omhoog moest, moesten de fabrieken investeren en daardoor zijn de prijzen gestegen.

Meestal leefde de bevolking van landbouw, maar door de droogte mislukt de rijstoogst. Een poging om dit probleem op te lossen is rijst importeren, maar dit is niet genoeg om de honger volledig op te lossen.

Het is dus een echte struggle for life bij de bevolking.

De wapens die de ex-Sovjetvliegtuigen meebrengen worden gebruikt voor oorlogen in Afrika. In het terugkeren brengen die vliegtuigen vis mee, omdat het anders te verdacht is en er verlies is als ze leeg terug komen. Hoewel het erg is hopen vele Afrikanen op oorlog omdat het leger zorgt voor eten en een deftig loon.

Ik vind het vrij erg dat de rijke enkel denken aan winst terwijl de lokale bevolking sterft door hongersnood. Ook het feit dat dat de wapens stiekem worden geïmporteerd vind ik erg maar het ergste zijn de plaatselijke bazen die het toelaten en dat de regering er niks aan doet, want het is tenslotte hun eigen bevolking die er onder lijd.

Wij Europeanen zouden eigenlijk een grote boycot moeten organiseren door voor een bepaalde duur geen Victoriabaars meer te kopen. De fabrieksbazen zitten dan met te veel vis waardoor de bevolking waarschijnlijk de kans krijgt om de vis goedkoop te kopen en de transportvliegtuigen zouden minder vliegen waardoor er minder wapens naar Afrika gesmokkeld kunnen worden.

Hopelijk vond je het interessant en ik hoop dat je ook het volgende deel zal  lezen!

Tijdens dit onderdeel zal ik vertellen over de ecologische voetafdruk, oorzaken van het probleem en een aantal definities uitleggen.

Je eigen ecologische voetafdruk kan je makkelijk bereken via site's.

Ik heb de mijne berekent via http://wwf-footprint.be/nl/ en kwam 6,8 hectare uit.

Voor een Belg valt dit goed mee want een gemiddelde Belg heeft een voetafdruk van 8. Dat is een verschil van 6,6 met de gemiddelde Afrikaanse voetafdruk.

Uit cijfers van 2007 is dit de gemiddelde voetafdruk per inwoner per continent.

Europa	4,7 hectare
Noord - Amerika	7,9 hectare
Latijns - Amerika	2,6 hectare
Oceanië	5,4 hectare
Azië	1,8 hectare
Afrika	1,4 hectare

Volgens WWF hebben de mensen maar recht op 1,8 hectare als:

- we niet meer gebruiken dan de aarde jaarlijks kan produceren

- iedereen de zelfde toegankelijkheid heeft tot natuurlijke bronnen.

Een aantal tips van WWF om je ecologische voetafdruk te verminderen zijn:

- verse producten gebruiken ipv ingevroren

- reclame in de brievenbus vermijden

- 2x in de week vegetarisch ipv vlees te eten

- gerecycleerd papier gebruiken

- openbaar vervoer of trein nemen naar het werk.

Rond het begin van de 19de eeuw werden er de eerste voorspellingen over de groeiende bevolking en mogelijke problemen gemaakt.

Een van die voorspellingen kwam van Thomas Multhus. Hij voorspelde dat de bevolkingsgroei exponentieel zou zijn en de voedselproductie lineair.

Als oplossing zei hij dat de arme mensen die geen gezin konden onderhouden geen gezin moesten stichten.

Het probleem van de huidige voedselcrisis is niet dat er voedsel te kort is maar dat het gewoon te duur is, dat is het grote verschil tussen vroeger en nu.

Het te dure eten is volgens VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon te wijten  aan:

- grote groeilanden zoals China en India

- brandstofprijzen die omhoog gaan

- klimaat verandering waardoor de oogst mislukt

- massa productie van mais en soja voor biobrandstoffen

- investeringen in de ontwikkelingshulp  van landbouw werd verminderd 

- exportgewassen zoals cacao

Een bijkomend  probleem van honger bij de boeren zelf is te wijten aan dumping. 

Dumping is de export van gesubsideerde Westerse voedseloverschotten voornamelijk naar arme landen.

Door die dumping kunnen boeren hun eigen geproduceerde producten moeilijker kwijt. 

Een goed voorbeeld hiervan is melk. Nederland exporteer tonnen melkpoeder naar Senegal waardoor lokale boeren hun geproduceerde melk nietmeer verkocht krijgen.

Globalisering betekent dat lokale economieën en maatschappijen opgenomen worden in één wereldomvattend wereld-systeem.

Het houdt in dat de handel en de wereldmarkt een steeds grotere rol spelen. Dit heeft grote gevolgen voor elk land van de wereld, naargelang de positie die het inneemt in het wereld-systeem.

	Positie wereld-systeem	kenmerk  landbouw	problemen	oplossingen
Frankrijk	kern	gesubsideerde veeteelt met  overschotten	mest en milieuproblemen	kleinschalige  landbouw
Senegal	periferie	dumping melkproducten	lokale boeren verliezen van concurrenten	coöperatie boeren
Brazilië	semi periferie	productie soja	uitputting grond	coöperatie

Eigen mening:

Dat onze ecologische voetafdruk moet verlaagt worden staat vast want de problemen zullen zich na verloop van tijd opstapelen. De regering zou acties moeten starten die ons aanzetten tot een zuiniger leven.

Persoonlijk vind ik ook dat Thomas Multhus gelijk heeft en dat arme mensen geen gezinnen moeten starten. Natuurlijk is het onmogelijk om het tegen te houden omdat arme mensen ook niet het geld hebben voor anticonceptiemiddelen. Ik vind ook dat de dumping moet stoppen of veel verminderd worden zodat eerst de lokale boeren hun producten kunnen verkopen en de Europese landen eventueel nog aanvullen.

Tijdens deze post zal ik het hebben over verschillende oplossingen voor het voedselprobleem.

In 1943 is organisatie FAO die staat voor Food and Agriculture opgestart. Deze organisatie heeft als doel armoede en honger de wereld uit te helpen.

Aangezien elk land lid is van FAO zouden de problemen dus voor ieder land duidelijk moeten zijn, maar toch sterft er elke 3 seconden een kind door de honger. 

Voor oplossingen via nieuwe technieken hebben we naar een fragment van Greenpeace over genetisch gemanupileerd eten (GGO's) gekeken. 

In dat fragment zagen we dat mais, soja, katoen en koolzaad het meest gemanupileerd wordt vooral door Monsanto die door zijn vestigingen in Amerika, Argentinië, Brazilië en Canada 90% van alle GGO's produceert.

De GGO's worden dan vooral in Europa en de VS geconsumeerd.

Tijdens dit fragment worden een aantal gevaren/problemen aangeduid, een aantal zijn:

- grondwater wordt vergiftigd

- GGO's die zich verspreiden in de natuur

- Planten in de buurt van GGO's verdwijnen

- Boeren worden afhankelijk van grote bedrijven

kleinschalige landbouw heeft een paar voordelen zoals:

- productiever en efficiënter

- beter voor het milieu

- omliggende steden bloeien (meer handelszaken)

- meer werkgelegenheid