Een deel van de jongeren wil liever op de Glade blijven, de rest van de jongeren gaan met mij mee. We bewapenen ons en we gaan in het doolhof. We gaan richting de uitgang, maar een paar grievers versperren ons de weg. We vechten met hen en ondertussen sluipt Teresa naarbinnen. Ze geeft de code in en door de code in te geven vallen de grievers uit. We komen in een soort van Laboratorium waar ons wordt uitgelegd wat er aan de hand is. Alles was een soort van test, die wij dus doorstaan hebben. Op het moment dat we aankomen wordt het laboratorium net bestormd en we worden meegenomen. Alweer ga ik op een avontuur en ik heb geen idee tot wat dit nu weer zal leiden.
Op een avond sluiten de poorten van het doolhof niet. En dat is zeer slecht nieuws want nu kunnen de grievers zomaar naar binnen. Dit gebeurt dan ook en vele jongeren sterven. Alles wordt verwoest. En de volgende morgen is iedereen die het overleeft heeft nog altijd in shock. Alby (de leider) heeft ook het leven gelaten dus niemand weet nu hoe het verder moet. Maar ik heb een idee. De laatste tijd mocht ik van Newt (een soort van 2de leider) mee met Minho in het doolhof. En daar heb ik wat ontdekt, het doolhof verandert elke dag en elke dag is er een nieuwe code. Alleen is het nog moeilijk om die code te ontcijferen. Met behulp van Teresa (het enige meisje) kan ik de code kraken en we besluiten de volgende dag te vertrekken. Hopelijk voor de laatste keer.
Mijn aankomst hier op de glade heeft blijkbaar iets verandert. Minho (een runner) komt net uit het doolhof veel vroeger dan verwacht. Hij gaat naar Alby (de leider) en zegt hem dat hij een dode griever (soort naaktslak met mechanische armen) heeft gevonden. Alby besluit om de volgende dag samen met Minho in het doolhof te gaan om dit te onderzoeken. De volgende dag vertrekken ze en als ze na een paar uur nog altijd niet terug zijn beginnen de andere jongeren bang te worden. Iedereen komt aan de ingang van het doolhof staan, wachtend op Minho en Alby. Opeens beginnen de poorten dicht te gaan en ze zijn nog altijd nergens te bespeuren. Vlak voor de poort helemaal toe is, zie ik Alby en Minho en als een soort van reactie ren ik op volle kracht het doolhof in. Nu zit ik samen met Minho en Alby, die gestoken is door een griever, vast in het doolhof voor een hele nacht. Nog niemand heeft dit overleeft. De hele nacht worden we achtervolgt door grievers , maar toch slagen Minho en ik erin om te overleven. Ik had Alby vooraf met een touw vastgebonden in de klimop en na een hele nacht te hebben weggerend van grievers halen we Alby terug op en gaan we terug naar de Glade. Iedereen is zeer verbaasd dat we het gehaald hebben, maar ze zijn natuurlijk ook zeer blij dat we terug zijn.
Het is mijn tweede dag hier op de Glade en opeens komt de lift opnieuw omhoog. De jongeren schrikken, de lift hoort vandaag niet naar boven te komen. Er heerst paniek, iedereen verzamelt zich voor de lift en wacht tot de lift opengaat. Wanneer de lift opengaat schrikt iedereen, het is een meisje. Het allereerste meisje op de Glade. Dit is zeer bizar. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat ze iets te maken heeft met mijn verleden. Ik herinner me haar, maar zeer vaag. Ze heeft een briefje in haar hand waarop staat dat ze de laatste is voor altijd. Niemand weet zeker wat ze daarmee bedoelen en ze raken in paniek. Ik moet nadenken en met deze herrie kan ik dat niet. Ik besluit naar het bos te gaan om na te denken over het meisje, om na te denken over mijn verleden.
Opeens word ik wakker. Ik herinner me niks meer. Alleen mijn naam, die is Thomas. Duizend vragen zitten in mijn hoofd. Waar ben ik? Waar kom ik vandaan? Vele jongeren kijken me aan. Ik heb geen idee wat ze van me willen en dat maakt me wel een beetje bang. Ik kijk rond en zie dat ik op een groot plein ben beland omringt door dikke muren. Ik zit vol vragen, maar niemand kan of niemand wil op deze antwoorden. Na een tijdje kom ik er zelf achter. Ik ben via een lift op dit plein terecht gekomen, ze noemen het de Glade. De Glade wordt omringt door een doolhof. Na 2 jaar hebben ze nog altijd geen uitgang gevonden. Elke week komen benodigdheden om te overleven en elke maand een nieuwe jongen en deze maand was ik die jongen.
