Ik ben double life
Ik ben een vrouw en woon in ergens aan de maas (belgie ) en mijn beroep is courtisanne.
Ik ben geboren op 01/01/0000 en ben nu dus 2025 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, zwemmen, genieten van de zon .
ik ben doublelife,
of triplelife,
ik ben er nog niet uit
ik ben een minnares, een vrouw van een "niet vrije man" zoals er vele zijn
maar ook een vrije vrouw, een vrouw die geniet van het leven
ik ben bizar, heb geen nood aan "de liefde van mijn leven"
want ik heb ze in tweevoud gevonden
en beiden niet in mijn huis, niet in mijn dagelijks leven
Besef in eerste instantie dat ik deze blog beschouw als een "dagboek" , dwz, ik schrijf er niet alle dagen in , want ik heb niet iedere dag nood aan mijn uitlaatklep hier , maar soms , tja .....
Mijn leven, tja
Ik tel af naar de eerste schooldag zoals veel ouders tegenwoordig , het schoolgerief moet nog gekocht worden, want to be honest , ik heb er geen fut toe tot heden, straks mezelf eens in gang trekken
X en ik zien elkaar weinig als iedereen bij me is , en in de vakantie is dat zo he, kan je weinig aan doen , we zien elkaar nu wel, maar tegelijk, te weinig naar mijn zin, ik ben gewend om mijn xje minstens twee keer per week te kunnen knuffelen, en dat komt er niet altijd van .
Meer en meer begint ook mijn gevoel te "wringen" , goed wetende dat we steeds meer "samen" zijn en nog steeds geen samen "kunnen" zijn , lijkt me ook niet mogenlijk op langere termijn , weet je wel, zoiets waarvan je weet dat het fout afloopt, dat je toch aangaat omwille van de aantrekking samen .
Ik begin teveel voor hem te voelen, en dat begint echt gevaarlijk te worden, want echt dit heeft geen kans om te "blijven" duren.
Hij voelt het ook , daar ben ik van overtuigd, hij probeert te vluchten in dates met anderen, die hij dan nooit doorzet want "dat voelt niet goed" , yeps i know , been there , done that still doing it with Z
En al weet jij dan niet expliciet wat ik met Z doe, je weet wel dat hij er is , daar ben ik van overtuigd .
Z dan, zie hem heel weinig dezer dagen, hij verzuipt in het werk, en ik in de kinderen waarvan ik niet wil dat ze weten wie hij is , dus dat is een slechte combinatie, bijgevolg, geen ontmoetingen vorige week, geen de komende week (oh ja weet ik nu al) , mss eentje de week erna (schooljaar start, kidsloosheid op komst)
De laatste keer dat Z hier was, was bizar eigenlijk
Ik heb de beste sex ooit gehad met hem , durf ik gerust toegeven, maar ik heb mezelf echt moeten "overtuigen" eens hij hier was , voelde me schuldig tegenover X (nog nooit gehad) , voelde me "speelgoed" tegenover Z (hij zou het moeten weten) , enfin, ik zat slecht in mijn vel , echt slecht
Tegelijk, ik begin meer en meer mijn uitgaansleven weer op "mezelf" te nemen, minder naar X minder uitspattingen met Z , ik voel dat ik me "losruk" van beiden, en ik weet niet waarom, maar het blijkt een noodzaak te zijn, en ik blijf iemand die haar gevoel volgt, dus ook die impuls.
Vraag me af waarom ik zoveel van iemand als X kan houden, waarom ik zoveel van iemand kan houden en toch niet blind zijn, toch dat besef hebben dat het stopt of stoppen zal binnen afzienbare tijd, dat het me zal kwetsen .
Ik hoop eigenlijk meer op een "uit elkaar groei" scenario , en als ik wil kan ik het zelf in gang zetten, t'is er de ideale tijd voor , maar om een of andere reden lukt me dat niet momenteel, het zal van zijn kant uit moeten komen , en dat is nog maar de vraag. 4
Z is simpel, we zijn en blijven Lovers, ondanks alles wat we samen doen delen we helemaal niks buiten een bed en wat intresses, ik zal nooit zijn "eerste "zijn en hij de mijne niet, en dat hoort zo , stoppen met hem zou simpel zijn , en toch weer niet omdat hij mijn fysieke "uitlaatklep" is en blijft.
Pfff zware tijden, nieuw schooljaar voor mijn kindjes, mss tijd voor een nieuwe levensstijl voor mama?
veel zitten piekeren de laatste tijd, het laat zich merken aan mijn lichamelijke gezondheid , ben er even helemaal onderdoor geweest , en nu nog steeds eigenlijk.
Weet je, dit leven wat ik leidt, t'is echt niet slecht, en vele zijn er zelfs jaloers op , degenen die het weten dan toch, en die zijn met weinigen geloof me.
Maar tegelijk, tja, soms vraag ik me af of ik niet beter gewoon een "normaal" leven zou moeten gaan leven, je weet wel, ofwel single, ofwel 1 man in je leven, en dan ineens de "juiste".
Dan ben ik beginnen piekeren uiteraard, zoals steeds, en wat blijkt dan uit mijn mijmeringen
Ik wil het wel, maar ik kan het niet
Ik ben te angstig geworden door mijn verleden, hij mijn "afstand" en vrijheid echt wel nodig, en tegelijk, ben ik zo een knuffelig wezen, zou zo graag thuiskomen en me nestelen in de armen van mijn "ware"
Ik heb al vaker gezegd , als ik mijn "mannen" kon samengooien in 1 man, dat zou het zijn
Ik heb de "liefde" gevonden, maar het blijft een onmogelijke liefde, evolutie is er , maar niet op het niveau dat er zou moeten zijn, op termijn gaat dit stagneren , en dat besef ik maar al te goed, en het gaat mijn hart breken, ook dat weet ik maar al te goed , ik verwacht me aan de pijn die onvermijdelijk zal komen, en toch zal het een donderslag bij heldere hemel zijn en blijven, ik weet het , ben er bang voor tegelijk .
En tja, mijn fantasie-ventje
Ja ook dat gaat ooit stoppen, is het door zijn "zij" zal het zijn door andere omstandigheden, of zal ik het zelf niet meer aankunnen, ik weet het niet, maar ik weet wel dat op termijn ook dat zal stoppen.
Ik ben altijd uitgegaan van de stelling "dit is goed, en als ik de "ware" tegenkom stop ik ermee"
Maar zoals ik nu leef, heb ik tijd voor "de ware"?
I do not think so, mijn leven is momenteel te tijdrovend, huishouden, werken, kinderen, en dan twee "lovers"
Ben gisteren nog eens op een "normale" date geweest, gewoon wat gaan drinken, geen verwachtingen en lol maken
Wel hij was "boring" , niet mijn X niet mijn Z , en ook al was het een normaal "iets drinken" , ik ben zo gevoelig geworden aan mannen in de loop der tijd, ik voelde gewoon dat er een vraag om "meer" zat te komen, je ziet het in die blik, die manier van bewegen, zijn verlegen opstelling, noem maar op ....
Heb de hulplijn ingeschakeld, veel te drukke mensen , maar wel mensen die hem op andere ideeen konden brengen, die mij de nodige ademruimte gaven in de "gespannen stilte" die er aanwezig was.
En ja we zijn samen vertrokken, ieder naar zijn eigen vervoer, afscheid met een normale zoen op de wang
Ik denk dat ik er een vriend bijheb nu, beter dan hetgeen het anders zou zijn
Mja ik mis het "single-life" wel degenlijk soms
En terwijl ik dit typ , vliegen de smsjes met X door de lucht, en ga ik de juiste medicijnen brengen naar mijn "ventje" dat ziek is
Thats my life
double , even if a want it to be single
Pffff ik ga even een "me-time" inlassen vandaag , ff relaxen op mijn manier denk ik , mag toch ook wel eens he
Ben even een paar dagen thuis, "burn out" of lees veel te veel slaap tekort op den duur , en nee , niet omwille van mijn "ventjes"
helemaal volledig aan mezelf te danken zoals steeds ;
Ik ben oververmoeid van het "piekeren"
tja zo zijn we nu eenmaal, ik pieker soms veel te veel en veel te vaak.
Na de liefdesverklaring van X afgelopen weekend , zij het op zijn eigen manier , het doet me wel wat, HIJ doet me wat al wist ik dat al langer, anders was het nooit wat geworden tussen ons uiteraard, en ik had het wel op een gegeven moment verwacht, alleen nu nog niet .
Blijft dat ook al doet hij me wat, een echte "relatie" tussen ons is geen optie, er zijn struikelblokken met hopen, te beginnend met onze verschillende manieren van leven, zo'n dingen zijn niet verenigbaar, dat weten we beiden.
We zijn dan ook uiteindelijk geeindigd met "wat we hebben is goed, het hoeft geen naam te krijgen en het mag nog even duren "
En toch, hij mist me
Voor het eerst in al die tijd , hij mist me, hij zal de woorden niet op die manier overbrengen, maar ik metk het aan zijn houding, zijn smsjes, de telefoontjes , hij mist me
Zoooooooo cute , en zonde dat we niet "echt" samen zijn, dat die afstand er zal blijven, maar mss wel best, ik ben iet toe aan meer dan dit "lat-achtig-iets" en hij helemaal niet , thats for sure;
Z, tja z , daarstraks even met een vriendin een terrasje gedaan, en we hadden het erover, over de "mannen" in ons leven .
Z is voor mij nog steeds wat hij altijd was, mijn "fantasieventje" , degene met wie ik zotte dingen doe, mijn vriendje met een beetje meer, maar het gevoel wat ik voor X heb , dat is er niet , hoeft ook niet .
Weet je, vorige week te horen gekregen van een goeie vriend (een gewone vriend dus) dat die op slag en stond een relatie met me zou aangaan, en ik werd bang, ongelooflijk bang zelfs , en heb hem dus gezegd dat hij te "lief" is voor me, en dat meen ik , zo'n kwetsbaar zieltje, ik voel me daar echt een te grote bitch voor , ik voel me soms alsof ik mijn mannen "gebruik" en dat zal ook wel voor een gedeelte zo zijn want ze stillen een behoefte die ik heb, mijn "huidhonger".
Huidhonger dan weer , ook zoiets
het is een begrip dat velen kennen, zij het niet onder deze naam soms , maar iedereen heeft het, baby's sterven zonder aanraking van de huid , wel ik ben dan maar een baby op dat vlak, zonder mijn portie "huidcontact" ga ik echt wegkwijnen.
X weet dat , ik zeg hem dat soms ook gewoon, zo van "ik heb huidhonger" , hij weet genoeg dan, knuffels , kroelen in nek en haren, streeltjes over de rug, ik ben een "sucker" voor dat soort gedoe, eigenlijk ben ik een heel soft meisje, maar er zijn weinigen die het weten, de meesten kennen me in mijn "daghouding" , als de koude kille tante die ik lijk voor de buitenwereld
Weet je, ik vraag me af hoeveel facades ik soms heb tegenover de "wereld"
Lang geleden dat ik hier nog was, veel gebeurd op korte tijd ,dus maar weer even samenvatten zou ik zeggen.
Ok update X , weinig gezien, kids thuis, maar kom er net van en zalige avond gehad , as always, hetgeen we hebben staat nu in een vorm gegoten, alleen weten we nog niet welke (tja we go slow) , ach ja we both enyoy ourselves en dat is wat telt, en het voelt na al die tijd nog steeds enorm goed aan , thuiskomen noem ik het , en dat heeft dan ook zijn reden.
Z, vorige week een zalige avond gehad, samen wilde dingen gedaan die veel koppels niet durven, dus die doen wij dan , genoten van elkaar, een goed gesprek, beetje drank , lekker eten en vooral tja, goeie sex he, hoort erbij , toch voor ons als minnaar en minnares.
Mijn kiddies zijn zalig geweest, ondanks de werkweek, mijn vrienden zijn immer aanwezig , en de tijd thuis is relaxing.
terug van weggeweest, een drukke week gehad, veel te druk naar mijn zin soms
Werkweek, met veel veel veel werk
maandag niet veel gedaan, thuisgezeten s'avonds en genoten van de "rust"
dinsdag een keer langsgeweest bij X , gewoon vriendschappelijk terrasje gedaan, maar lag wel pas tegen middernacht in mijn bed en ik moet er altijd ellendig vroeg uit , dus het "piekte"
Woensdag, comateus de werkdag doorgekomen, thuisgekomen, en weg met Z, dat hadden we afgesproken, veel gepraat, veel geknuffeld, vaak gezegd dat we dat vaker moeten doen, veel genoten, veel te weten gekomen wat ik nog niet wist van hem, gesprekken kunnen soms echt wel sluiers opheffen, de vriendschap die we hebben kan er maar hechter door worden.
Enfin, op enkele uurtjes slaap opnieuw comapatiente gespeeld , s'avonds mijn nieuwste speelgoedje gaan afhalen , ik ben een rare vrouw he, voetbal en auto's zijn mijn ding, wat een machtig vierwiellertje !!!!
Samen met X afgehaald (er moest iemand met de andere rijden he) , en er een muziekavondje van gemaakt,
veel gezongen, gedanst, enorm liefdevol met elkaar gevreeen, hij blijft de "liefde van mijn leven" , mocht mijn leven anders zijn dan .
Vandaag,
tja ik denk dat ik maar eens vroeg naar bed ga , genieten van de rust, en mijn kids die weer helemaal allemaal thuis zijn en van mij zijn , ik voel me zo "levend" vandaag , ondanks de vermoeidheid van de laatste week.
En morgen "meidenavond" , veel te lang geleden en we gaan ervan genieten .
Even rust ingelast en gestressed teruggekomen, rust met pubers, do not try it at home i would say.
Ach ja, vandaag even een hele kalme avond inlassen, t'is te hopen dat mijn mannen me gerust laten, want ik ben stikkapot, wil slapen , rusten, en vooral even geen "mensen entertainen" vandaag, de energieke "ik" is even opgebruikt, even rust nu , voor ik eronderdoor ga .zelfs actieve single's hebben soms hun rust nodig immers.
Enne, X je bedankt om me vandaag te redden van mijn "freak-attack" , al zal je het nooit lezen
Z tje , thx voor je berichtje schat, ook al zal jij dat niet lezen hier, maar blij om te weten dat je ook in het weekend bereikbaar bent als ik je nodig heb, maar X was er om me te "redden" van mezelf toen het hard nodig was.
Lieve pubers van me, thx om even "onzichtbaar" te zijn nu, ik ben echt moe , dus laat mams maar even, morgen ben ik er weer, vandaag ben ik even naar een andere planeet, eentje van uitputting en rust liefst.
Weergoden, , dank je wel voor het onweer, de wind en de verkoeling , want ook die is heel welkom
Enne, ..... bedankt om vandaag ziek te zijn, je duwt me weer maar eens met de neus op de feiten, en dat nieuwe setje krijg je lekker nooit of nooit of nooit te zien ! Nah !
Mijn pubers gaan ergens anders het varken uithangen, en ikzelf ga eventjes me onderdompelen in de rust van een wellness ver van hier, ik weet niet of ik online kom , laptop gaat mee, maar daar is ook alles mee gezegd, even kidsloos vriendinnenweekendje dus
Even samenvatten, Y is niet doorgegaan door omstandigheden (lees ik te laat, hij te laat, mekaar gebeld ergens onderweg en guess what , er zaten wat kilometertjes tussen , och ja, that is is us, that's why we are exes , onze agenda's lijken mekaar maar zelden echt te vinden )
Tja van X nog wat spullen liggen die hij echt wel nodig had dit weekend, dus tot ginder gebracht, en mits Y had afgezegd maar met hem een terrasje gaan doen, veel gepraat, en braaf naar huis gegaan, ik heb even wat afstand nodig , wil hem even doen nadenken.
Z gistermiddag gezien, snelle lunch zonder voedsel, was leuk, was mijn knuffeltje, en ik zal hem missen tot ergens volgende week as usual , al hoor ik hem wel via mail en sms uiteraard , ben ik blij dat we niet meer in het tijdperk van de postduif leven, toen was de wereld voor een minnaar en zijn minnares toch heel wat minder aangenaam.
En nu, op zoek naar mijn datakabel , want ik ga mijn weekendje relaxen wel vereeuwigen uiteraard op foto , al zal dat omwille van de annonimiteit niet echt voor jullie zijn, alhoewel, wat sfeerfoto's van de omgeving moet nog kunnen.
Ik was alleen, op mijne zetel, mijn puberbevolking is gevlucht zoals usual (ja mama kan nogal hevig zijn qua voetbal met momenten)
Veel te laat in bed uiteraard ,
En het deed "pijn" vanmorgen om eruit te komen geloof me vrij , maar ok we zijn er weer.
Ondertussen mijn mails bijgewerkt,
X kan niet geloven dat Spanje gewonnen heeft , maar ik had weer eens gelijk !!!
Z is ook "wakker" , straks mee gaan quashen zo te zien (oeps vergeten)
En vanavond nog eens uit eten met Y (nee zoveel verder rijkt mijn alfabet niet hoor) , een oude vriend die ik lang niet meer zag, en waar dringend eens mee bijgepraat moet worden , maar dan niet amoureus getint .
Mijn mannen mogen dus weer eens nagelbijten straks, want hoewel ze elkaar dulden vinden ze dit dus niet leuk , Y is een ex van me namelijk (en nee ik wil er nooit meer wat mee , maar het blijft hun storen , en het zal me worst wezen )
X gisteren al ingelicht dat ik vanavond "niet thuis" zal zijn, en hij moest toch weer even slikken, told him, exes are exes for a reason, en ik kom niet terug op besluiten, maar een goeie vriend blijft hij wel , (zal wel weer de ganse avond over zijn nieuwste vlammen bezig zijn enzo, en ik zal ermee lachen en denken "ventje wanneer ga jij eens serieus worden" , en hij zal datzelfde zinneke tegen mij zeggen "meisje wanneer ga jij eens serieus worden"
Ach ja noem het een deel van mijn "thuisleven" , mijn ex en het contact ermee onderhouden, waarom zouden mensen die uit elkaar gaan persee ruzie maken, ik was en ben niet klaar voor een relatie, hij was dat wel, tja dan stopt het he , maar als je eerlijk bent dan is vriendschap een optie die wel mogenlijkheden biedt
Veel uit te praten met X die zich een beetje "benepen" voelde , gelukkig lijkt het erop alsof de plooien gladgestreken zijn, de kopzorgen verdwenen zijn, fijn, wil hem niet kwijt , blijft mijn beste maat.
Z weinig gehoord, heb hem wel nog even een smsje gestuurd straks en ook eentje terug gehad , hij zti aan de longdrinks ;
De oudsten hebben zich van hun beste kant laten zien, de was en de strijk is bijna aan de kant intussen, de chef van mijn "bende" heeft zalig gekookt, en nu
Voetbal !!!!
tja, wat moet ik zeggen, ik ben op alle vlakken een bizarre vrouw zeker
Opstaan, de nodige problemen in huis ontdekken, de keuken onder de rotzooi vinden, en jezelf afvragen waarom je het nog zegt tegen die kids !!
Des te ouder ze worden des te meer ik lijk mezelf te herhalen
ken je het ?
"niet eten in de living"
"niet met je drinken aan de salontafel"
"haal je was beneden"
"ruim op nadat je ..... gedaan hebt "
"wie heeft van die badkamer weer een stort gemaakt?"
"nee ik ga niet weg ,het geld groeit niet op mijn rug"
"nee je krijgt niet meer zakgeld , doe het met hetgeen je krijgt"
Het zijn schatten hoor mijn kinderen, allemaal , maar tegelijk , ik voel me soms een militair in een drilkamp.
Is het overal zo vraag ik me dan af, en dan zie ik vriendinnen bezig, op exact dezelfde manier, en dan denk ik, so be it, this is life en ik mis ze zo als ze even niet hier zijn, mijn vrijheid is gevoelsmatig daar ben ik zeker van.
Ik voel me niet vrijer zonder hen, ik voel me alleen meer "moeder" als ze er niet zijn net omdat we elkaar zo missen dan.
Ik schrijf dit terwijl mijn pubers zich op was en strijk gooien, ik heb zo een bruingrijs vermoeden dat er straks een vraag om "kermisgeld" kan komen, of "zwemgeld" , en weet je , dat zal ook wel overal hetzelfde zijn;
Van X vandaag nog niks gehoord, maar dat is normaal voor hem
Z heeft een paar mailtjes gestuurd , weet me wel te vinden als hij tijd heeft en ik zal zoals gewoonlijk tegen mijn kinderen dan zeggen "ik ga weg , is dat goed? "
zij zullen antwoorden "ja hoor mams , doe maar"
en dan " Ga je naar X"
Waarop ik zal zeggen , "neen toch niet"
Meer vragen ze me niet, ze kennen Z niet , maar om een of andere reden weten ze toch van hem, zo goed kennen we elkaar, en zoveel respect is er onderling, ze laten me, want ze weten wat het verleden was , en wat het heden is , en ze weten dat het heden me gelukkig maakt.
Mensen vragen me vaak of ik niet verlang naar een "partner" in huis, een echte vriend, een vader voor mijn kinderen
Wel uit de grond van mijn hart en het hunne, neen, niet meer, nu zeker niet , het is genoeg geweest;
Weet je, we hebben het allemaal meegemaakt,
diefstal, alchoholisme, geldwolf, controlefreak , fysiek geweld , dat typeerde mijn ex , hun "vaderfiguur" , en de wonden die hij heeft geslaan , die zijn genoeg om heel erg aan die vrijheid vast te hangen, neem dat van mij aan, zowel voor mij als voor hen.