Vandaag, donderdag 30 januari, startte de week van de poëzie met GEDICHTENDAG. Deze week hoor, zie en proef je overal in Vlaanderen en Nederland gedichten. In het station. Op de radio. In de krant. In de supermarkt om de hoek en zeker ook in onze school!
Deze morgen zijn we de schooldag begonnen met een aantal toffe gedichten, voorgedragen door enkele leerlingen en één door juf Reinhilde. De gedichten werden goed gesmaakt. Met de hele groep maakten we ook nog rijmpjes en ontdekten zo dat zelf versjes maken ook leuk kan zijn. En dan begon het bij velen te kriebelen om zelf aan de slag te gaan met gedichten. Een hele week krijgen onze kornuiten de kans en de tijd om zowel in de klas als thuis, fijne dingen te doen met poëzie. Volgende donderdag zullen we met de hele school de poëzieweek afsluiten met een VRIJ PODIUM, waarop ieder die het maar wil, een gedicht naar voor mag brengen. In de klassen en op de speelplaats gonsde het vandaag van enthousiasme, want gedichten zijn soms zo grappig, soms zo pakkend, soms ...
Ze wekken VERWONDERING op... Alles begint met verwondering: de eerste woordjes, grote liefde, de ontdekking van het nog ongekende. Wie zich openstelt en onbevangen naar de wereld kijkt, verbaast zich: er is veel wonderlijks te zien, er is veel verrassends te beleven. Daarover gaat poëzie. Gedichten kunnen spreken als je met stomheid geslagen bent, als je niet meer weet hoe je verwondering, je verbazing, dat bevreemdende en onbestemde gevoel te verwoorden. Maar gedichten kunnen meer dan dat. Ze kunnen je wonderen ook laten beleven. Alleen al door de manier waarop de woorden bij elkaar staan bezorgen ze je een nieuwe kijk op de wereld en krijg je oog voor al het kleine dat zo vaak veronachtzaamd wordt. Poëzie heeft de kracht om onverwacht de verrassende andere kant van dingen te laten zien.












|