Hey Tjoepkes allemaal!

Hier het eerste deel van de avonturen van Dorien

De reis naar hier op zich was eigelijk al een heel verhaal. Dinsdagavond was er onweer voorspeld. Aangekomen op de lucthaven was het wel hard aan het regenen, maar het zag er nog niet direct uit dat het ging onweren, maar goed. Onze ticktes gaan halen, en inchecken was allemaal geen probleem. Aangekomen aan onze gate, bleek dat er een gate-verandering was, hop, iedereen recht en naar de andere gate (die gelukkig niet al te ver weg was). Maar tegen dat iedereen daar is, duurt dat toch een tijdje. Allez, bijgevolg konden we maar later aan boord gaan. En vertrokken we 20 minuten te laat naar de startbaan. Daar aangekomen zagen we het in de verte bliksemen. De vliegtuigen stonden er in een ‘file’ om op te stijgen. Daar zijn we dan ook nog eens veel tijd verloren. Het opstijgen was niet echt plezant, mooi om te zien al die bliksems, maar het rammelde allemaal tich een beetje in het vliegtuig. Het duurde lang eer we boven het onweer vlogen. Alles voorbij denk je dan, NIET DUS... We hebben over nog enkele kasseibanen gevlogen. We waren dus echt wel blij als we landden in Antalya.

Vanaf daar moesten we mee op de bus naar ons hotel. ‘gelukkig’ was het Seaworld het laatste hotel waar we stopten, en konden we op ons gemak in een veel te warme bus een dutje doen, zonder zorgen.

Om iets voor 6 kwamen we aan het het hotel, eindelijk... Na een lange nacht. Aan de receptie wist niemand van onze komst, of waar we naartoe moesten gaan. We wisten ondertussen wel al dat we in een huisje op 5 minuutjes wandelen van het hotel zitten, samen met een Nederlandse collega van Nekkermann. En dat die al in ‘ons’ huisje was. Maar niemand die ons verder kon helpen.
Wachten in de lobby was dan ook het enige wat we konden doen. En alk half uur gaan vragen of ze al iemand gevonden hadden om ons verder te helpen... Tegen 9 uur mochten we wel gaan ontbijten (dank u manager!). Maar slapen, of ons even opfrissen na ons vliegavontuur zat er voorlopig nog niet in.
Dan maar op ontdekkingstocht door het hotel... Bij de poolbar waren er verschillende animatoren aanwezig, daar eventjes kennis mee gemaakt, maar die konden ons ook niet verder helpen. Geen kat die wist waar ons huisje ergens was, of onze Nederlandse collega die de sleutel had en waarschijnlijk goed aan het slapen was, omdat zij ook ’s nachts was toegekomen, enkele uren voor ons.
Terug naar de lobby dus. Ondertussen waren we te weten gekomen dat Gio (onze Thomas Cook baas hier in Side) tegen half 1 naar het hotel zou komen.

Onze nederlandse collega leerden we kennen tegen 12 uur, zij was bijna de hele nacht wakker gebleven in ons huisje, omdat ze wist dat wij ook nog gingen aankomen, en ze niet in slaap wou vallen, zodat ze ons binnen kon laten.

Nu ja, nog een half uurtje wachten kon er nog wel bij. Toen hij aankwam, hadden we nog steeds niet geslapen. Blijkbaar was de sleutel, met bijhorende brief meegegeven met Karin (onze Nederlandse collega), en daardoor was er niemand meer die wist dat wij nog kwamen.

Nu ja, samen met Gio en Karin gingen we naar ons huisje. Echt een play-mobiel huisje =), klein, in verschillende kleurtjes, net groot genoeg voor ons 3tjes. Een badkamer, een keukentje, een zolder, een terras, tuintje.... Het heeft écht alles.

Maar goed, slapen zat er toch niet direct in. Eerst nog terug naar het hotel, gaan eten. In de namiddag hebben we ons geïnstalleerd in ons huisje, valiezen uitlegen, alles gezellig maken en natuurlijk ook elkaar leren kennen.

’s avonds zijn we nog gaan kijken naar de mini-disco, en naar de show kijken. En eindelijk gaan slapen... De eerste nacht in ons huisje.

Donderdag zijn we naar de markt geweest in Managvat. Het dichtstbijzijnde stadje van hieruit. Supergezellig. Veel winkeltjes, kraampjes... en ze verkopen allemaal het zelfde. Kleren, zonnebrillen, juweeltjes, petten, souveniertjes...

De ’s avonds zijn we dan in ons lokaal beginnen kijken, en ons voorbereiden. Want vrijdag (gisteren) zou de Junior Club opengaan.  ’s Avonds gingen we op nieuw naar de mini-disco, waar we zeer enthausiast meededen (al was het achteraan, om de dansjes te oefenen). We bleven opnieuw zitten voor de show, deze keer was het een ‘miss Seaworld’ verkiezing). Na de disco gingen we nog naar de poolbar, en naar de hotel-disco. Maar toch maar vroeg gaan slapen, om de volgende dag fris en monter klaar te staan voor onze kindjes.

Vrijdag dan, de grote dag. Opening van de Junior Club. Wij waren er helemaal klaar voor, de kindjes iets minder. 3 kindjes zijn er langsgeweest, en bleven niet lang. Dus op zich een extra dagje vakantie, in ons lokaal, met airco =)

Het leuke is dat ons huisje helemaal niet ver is, dus na onze activiteit snel eten in het restaurant, en dan op ons terras op het gemakske gaan zitten. Leuk muziekje, lekker fris drankje en leuk gezelschap.

Iedereen die voor Neckermann en Thomas Cook werkt in Side, heeft vrij op zaterdag. Zodat we met iedereen samen uit kunnen gaan in Side. Dus ook deze vrijdag. Met de bus naar Side. Daar ontmoetten we de andere animatoren en reisleiders. Een geflipte bende! Misschien normaal als je zoiets doet, dat je ergens een vijs kwijt bent...Maar kom, het was een feestje. Als het elke vrijdag zo gaat zijn, gaan we ons hier nog amuseren! De Turkse feestjes zijn niet hetzelfde als de Belgische, maar we kunnen er mee leven. Een openluchtdiscotheek, echt zalig, feesten onder de sterren en de maan. Ik kijk al uit naar volgende week =)

Zatderdag was echt een lazy-dagje. Slapen tot ’s middags, en een hele namiddag gewoon in de zetels op ons terras zitten, en écht niets doen. Iedereen had nog wat last van de eerste dagen niet te veel te slapen. ’s Avonds zijn we dan toch nog naar Manavgat gegaan, als het al wat koeler was. De dolmus (de bus dus) net gemist, daarom gingen we met de taxi. We zijn er vriendjes mee geworden, hebben die man zijn telefoonnumme gekregen. Nu weten we dat we steeds voor een ‘special price’, ongeveer evenveel dan op die bus te zitten, van en nar Manavgat kunnen gaan =). Daar zijn we iets gaan eten en terrasje gaan doen, naast het water, een plekje dat echt uit een toeristisch boekske zou kunnen komen. Daar Turkse theetjes drinken, heerlijk gewoon...

En vandaag opnieuw werkendag....

Maar zeer chill, nog niet zoveel kindjes... Dus rustig gezelschapsspelletjes spelen met de kindjes, kleuren... die dingen zo een beetje, en dat in een airco lokaal... Gewoon zalig.... Hopelijk komen er vanaf morgen wel nog extra kindjes, anders gaat het maar een saaie zomer worden.

Maar goed, wij gaan opnieuw vertrekken richting ons lokaal

Salaad en de Groensels

Dorien

03-07-2011 om 13:37 geschreven door Dorien.Annaert