Week 3 in Parijs is ook alweer voorbij gevlogen! Deze week heb ik al wat meer zelf kunnen/mogen doen. Ik had een spelletje mee vanuit België, wat ze hier niet kennen: de toren van Pisa. Dat is een spelletje waarbij je blauwe mannetjes op de Pisatoren moet plaatsen, zonder de anderen eraf te laten vallen. Er komt dus heel wat bij kijken: aandacht, logica (als de toren naar rechts helt, zet je best geen pion aan de rechter kant), fijne motoriek (het plaatsen van de pionnen is vaak precisie werk) en op visueel vlak moet je goed kunnen zien waar je de pionnen kan plaatsen. Het was een spel dat we bij vele kinderen hebben kunnen gebruiken.
Donderdag heb ik dan mijn therapie gegeven bij de jongen met de hersentumor. Ik had op het laatste nippertje nog iets gemaakt voor het ondervragen van de geleerde letters op de computer wat aangenamer te maken. Ik had het dierenalfabet in het Frans afgedrukt. Hij moest dan een kaartje omdraaien en me zeggen met welke vinger hij die ene letter moet typen op de computer. De ergo vond dit zeer leuk gevonden! Daarna hebben we een figuur gemaakt met plasticine. Hierbij heb ik vooral gewerkt aan het construeren van iets, kracht zetten en fijne motoriek.
Als laatste hebben we dan samen een macramé bandje gemaakt. Door met de macramé te werken, werkt hij vooral op de fijne motoriek en kracht. Maar ook het geheugen komt hier zeker bij kijken. Het was een fijne sessie! J heeft zeer goed meegewerkt! =) Ook de ergo vond het een goede sessie, dus goede punten ;-)
De laatste week zal er iets anders uitzien. Het is hier namelijk ook vakantie, waardoor we niet bij de kinderen op school gaan. De ouders die graag therapie hadden voor hun kinderen hebben Cindy gecontacteerd en we gaan de kinderen opzoeken bij hen thuis. Dit zijn er niet zo veel, dus dat staat morgen (maandag) op het programma. Dinsdag gaan we naar het cabinet in Parijs en nemen we 3 grote testen af bij kinderen. Ik ben benieuwd hoe dat hier verloopt! Woensdag doen we huisbezoeken. Deze mensen hebben Cindy gecontacteerd omdat ze een aanpassingen willen uitvoeren. Cindy zal alles opmeten en tips geven aan de mensen. Dit is ook iets wat ik nog niet heb gezien.
Het wordt nog een heel leerrijke week, daar ben ik van overtuigd!
Week 2 zit er bijna op. Morgen hebben we enkel nog een vergadering van een uurtje over een patiënt. Vanaf 10u30 kan mijn weekend van start gaan. Een weekend dat ik thuis ga doorbrengen! Kijk er naar uit! Niet meer zelf mijn eten moeten maken, Belgische televisie!
Deze week heb ik geprobeerd om al wat meer te helpen. Dit is niet altijd mogelijk. Meestal is het een 1-1 relatie tussen patiënt en therapeut. Ik ben vaak niet nodig.
Volgende week donderdag geef ik zelf een therapiesessie aan een jongen die een hersentumor heeft gehad. Eerst werken we een halfuurtje met de computer. Aangezien zijn rechterhand (zijn dominante hand) is uitgevallen, schrijft hij nu met links. Dit gaat natuurlijk veel moeilijker en trager. We werken aan de functionaliteit van zijn rechterhand, maar dit heeft tijd nodig. Om goed te kunnen volgen in de klas leren we hem dus typen met 10 vingers. Dan gaat het sneller dan schrijven. Hierbij heb ik niet veel te kiezen. Hij moet nog 2 nieuwe letters leren en die worden dan geoefend via een programma op de computer. Ik moet kijken of hij het goed doet en hem bijsturen waar nodig. Daarnaast werken we dus ook aan de functionaliteit van zijn rechterhand zoals het trainen van de fijne motoriek en de kracht. Ik heb voor hem 2 ideeën klaar: werken met plasticine en macramé. De plasticine werkt vooral op kracht en beetje fijne motoriek (dit hangt ervanaf hoe moeilijk de figuren zijn). Macramé is coordinatie en fijne motoriek. Dit weekend ga ik alles nog wat voorbereiden (frans stappenplan en dergelijke).
Er wordt heel veel gewerkt met spelletjes. Ik blijf er versteld van staan hoe je al die spelletjes kan toepassen in een therapie. Je werkt altijd wel aan iets: coordinatie, aandacht, ruimtelijk inzicht, geheugen,... Het spel op de foto heet Blokus.
Dit werkt vooral op het ruimtelijk inzicht, constructie en aandacht.
Naast de spelletjes wordt er gewerkt met werkblaadjes. Dit zijn werkblaadjes zoals je krijgt op school. Vaak worden ze gebruikt bij kinderen met schrijfproblemen. Dan gaat het over pré-schrijfoefeningen, zoals op de foto. Geometrie en het begrijpen van een opdracht zijn andere veel gebruikte thema's hierbij.
Dit weekens heb ik samen met Bart en zijn mama en papa Parijs bezocht. Zaterdag hebben we de meeste bezienswaardigheden kunnen zien: Eifeltoren, Champs Elysee, Arc De Triomphe, Jardin De Tuilleries, Louvre, Seine en de Notre Dame. Vandaag, zondag, trokken we normaal naar de Mont Martre om de Sacre Coeur te bezichtigen. Helaas stak het weer er een stokje voor. Toen we deze morgen de gordijnen open trokken zag alles wit. We zijn dus niet meer in Parijs geraakt. Jammer wel.
Ik heb enkele foto's van zaterdag op mijn blog geplaatst (de balk links, helemaal onderaan staat een link).
Week 1 zit er helemaal op (wat stagelopen betreft). Morgen hebben we geen patiënten, dus een dagje weekend extra. Dat komt goed uit, want er staat nog veel op mijn TO DO-lijstje voor school.
Deze week liep heel vlotjes. Ik heb al onze patiënten leren kennen, waarvan toch wel een paar 'specialekes' (in de goede zin van het woord). Het zijn stuk voor stuk lieve kinderen die goed hun best doen (toch als ik erbij zit). Gisteren kreeg ik zelfs uit het niets een cadeautje op het einde van de sessie: een ijsje, gemaakt met strijkparels. 'Pour toi, Dorien!' Heel tof! Nu heb ik zeker een aandenken aan mijn stage in Parijs.
Dit weekend moet ik eens nadenken welke patiënt ik wil volgen en dus ook therapie bij zal geven. Dit zal niet makkelijk zijn. Eerst en vooral omdat alles in het Frans zal moeten gebeuren en ik de kinderen niet altijd even goed versta. Ten tweede omdat de meesten dactylo les krijgen en ik hier niet thuis in ben. Maar we gaan ons best doen om er iets goed van te maken!
Ik heb ondertussen de Parisiens al wat beter leren kennen: 1. Je zegt ALTIJd 'Bonjour' tegen iemand die je tegen komt 2. Je hebt van die vrouwen die mooi gekleed zijn en op het perron ineens beginnen lopen zoals een paard. QUOI?! 3. Je hebt mannen die in het midden van de bus hun vrouw een pak rammel geven. QUOI?! 4. Hun huizen zijn allemaal vrij klein. Wel gezellig, maar alles staat heel kort tegen elkaar.
MAAR het is hier leuk! Ik leer veel bij en dat is het doel van deze stage! Ik kijk al uit naar week nummer 2!
Groetjes, Dorien
PS: Het is hier, net zoals in België, ijzig koud! Morgen -11 °!
Vandaag was mijn eerste stagedag. We zijn rustig begonnen, van 12uur tot 17uur. Cindy werkt vooral met kinderen. Ergotherapie bij kinderen wordt namelijk terugbetaald, bij volwassen is dit niet het geval. De meeste kinderen die ze ziet hebben last van dyslexie, dyspraxie of ADHD. Ze bezoekt hen op school. Bij de meeste kinderen wordt er gewerkt met de computer. Ze hebben vaak moeite om de les te volgen. Ze krijgen dactylo les (ze leren dus typen met 10 vingers), zo is het makkelijker om de les te volgen. Dit kan tot 3 jaar duren vooraleer ze hiermee goed weg zijn.
Ze doet ook huisbezoeken. Dan schrijft ze een heel uitgebreid rapport (tot op de mm) wat de werkmannen dan volledig moeten volgen.
Vandaag heb ik 2 kinderen gezien die werken met de computer. Er staan veel progamma's op de computer waarmee gewerkt kan worden. Dit gaat van het typen van enkele letters tot complexe zinnen.
We zijn ook langs gegaan bij een oudere persoon. Zij heeft last van geheugenverlies (begin van dementie). Bij haar hebben we dan enkele oefeningen gedaan om haar geheugen op te krikken.
Het lukt me al om wat te zeggen in het Frans. Soms moet ik nog naar mijn woorden zoeken en maak ik fouten, maar ik doe mijn best! De jongeren zijn wel moeilijk te begrijpen. Dan hang ik soms af van de reactie van de ergo.
Woensdag 8 februari is er een grote vergadering in Parijs met alle ergo's van de instelling Axergo. Cindy heeft gevraagd of ik daar iets kan vertellen over ergotherapie in België. Spannend!
Morgen ben ik op de baan vanaf 8u30 tot 17u15. Woensdag werk ik van 8u15 tot 17u45. Donderdag is een rustige dag en vrijdag werken we enkel in de voormiddag. Een rustig begin en einde van de week dus!
Ik ben om 14u aangekomen in Verneuil (30km van Parijs). Alles is uitgepakt en de boodschappen zijn gedaan.
Morgen ga ik de buurt eens verkennen (te voet welliswaar) en wat werken voor school.
Maandag start mijn stage. Om 9uur heb ik afgesproken met mijn begeleidster om al de patiënten al eens te overlopen. Dan kan het avontuur echt beginnen! Ik ben benieuwd!
Binnen exact 1 maand vertrek ik richting Parijs. In Epône, in de banlieue van Parijs, zal ik een maand stage lopen bij een zelfstandige ergotherapeute. Zij gaat huis aan huis en voert daar haar therapieën uit. Dit wordt nog niet veel gedaan bij ons, dus het zal zeker iets nieuws zijn. Ik logeer in Verneuille bij een gastgezin. Heel toffe mensen en ik kan alles bereiken op wandelafstand. Oja, met de trein ben ik slechts een halfuur verwijderd van de shopping buurt van Parijs. Dat belooft!
Kijk er naar uit! Niet meer zelf mijn eten moeten maken, Belgische televisie!
