 |
|
|
| |
|
|
| 15-08-2010 |
 Mijn eerste deelname: een pijnlijke ervaring |
Ik had er veel zin in, maar het mocht niet baten. Mijn eerste deelname aan de Dodentocht eindigde met een bijzonder pijnlijke rug.
Tegen 17u kwam ik al in Bornem aan, waar ik een vriendin hielp om haar chip af te halen. Nadien hadden we naast de kerktoren postgevat, achter de inschrijvingstent, zodat we niet in de drukte terechtkwamen voor de start. Omdat we allebei nog een goeie honger hadden zijn we op zoek gegaan naar een plaats waar we spagetti konden kopen. Die hadden we ook gevonden en tegen 19u30 hadden we gegeten. Een uurtje later zetten we ons in beweging. Dit keer waren we een heel groepje. Mijn zus was erbij gekomen samen met drie collega's en vrienden. Met z'n zessen ging het dus richting start. Omstreeks 9u10 kwam de massa eindelijk in beweging, maar het duurde nog eens tien minuten voor we effectief over de start liepen.
Een goed ritme aanhouden was niet altijd even makkelijk. Wat me opviel was dat de massa toch een enorm hoge snelheid aanhoudt in het begin van de wandeling: bijna iedereen loopt sneller dan 6 km/u. Ik zat met een gemiddelde van 6,2 ook goed op snelheid. Ik wilde niets forceren, maar voelde me niet echt op m'n gemak tussen de naderhand trager stappende massa, dus laveerde ik tussen alle mensen door naar voren. Aan de eerste controlepost bleef bijna iedereen staan, omdat er water verdeeld werd, wat me natuurlijk wel erg hinderde, want ik botste meerdere malen tegen mensen die gewoon voor me bleven staan. Dit gebeurde verschillende malen, dat mensen ofwel stopten, ofwel een heel variërend ritme aanhielden, waardoor je soms tegen hun voeten trap en ze dan soms eindelijk sneller lopen. Heel vervelend, maar best normaal voor een wandeling met 10.600 personen.
Pas na de tweede checkpoint kon ik de snelheid weer optrekken omdat de massa geleidelijk aan uit elkaar getrokken werd en het dus eenvoudiger was om op te schuiven. Hoewel het op de soms smalle weggetjes wel uitkijken was. Alles ging goed en ik liep aan een voor mij toch goed gemiddelde naar CP4 en tenslotte ook CP5. Daar besloot ik me toch even neer te zetten en wat te eten en te drinken, alvorens verder te trekken. Ook voelde ik pijn in de onderrug opkomen, maar dacht dat dit van voorbijgaande aard zou zijn.Niet dus. Een drietal kilometer na de CP5 kreeg ik echt wel pijn in mijn rug en kon met moeite verder lopen zonder pijn. Ik probeerde nog, maar het ging niet. Ik sms'te m'n vriendin om haar te verwittigen. Zij zat intussen al aan geruime tijd aan den Duvel soepje te drinken en wat te eten. Terwijl zij daar al om 4u zat, deed ik er nog een uur langer over, me voortslenterend naar de CP waar ik uiteindelijk ging opgeven. Doordat ik nog met moeite kon lopen, begonnen m'n benen en voeten nu ook pijn te doen, wat ook logisch is als je quasi stilstaat na zo'n inspanning.
Hierbij nog eens mijn wandeloverzicht die te vinden is op de trackingpagina::
Afgelegde afstand: 39,78
Gemiddelde snelheid: 5,1 km/u
Controlepost Afstand Tijd Km/u
1 Start (Kruisberg) 0,00 21:19
2 Weert - Kerk 7,40 22:31 6,2
3 Roddam - Friesland Foods 17,32 00:24 5,3
4 Wintam - Parochiezaal 24,39 01:37 5,8
5 Kalfort - 't Fixke 33,10 03:08 5,7
6 Breendonk - Duvel 39,78 05:08 3,3
Ik zal proberen te ontdekken wat de oorzaak is van deze rugproblemen (trouwens niet de eerste keer dat ik deze heb). Ligt mijn manier van wandelen aan de oorzaak, was het in dit geval de kou,... Ik weet het niet, maar volgend jaar wil ik dit wel vermijden, want mijn voeten zaten goed... geen blaren tot km 40! Zonder de rugproblemen was ik 'm allicht uitgestapt.
Nog een welgemeende proficiat aan alle deelnemers, zowel finishers als niet-finishers. Volgend jaar beter voor ons hé!!
Ook een pluim aan de organisatie, want alles liep uitstekend. De chip en t-shirt afhalen op de afhaaldagen duurde welgeteld twee minuten... Bevoorrading was goed en het systeem voor de opgevers zit ook goed in elkaar. Ik kon zowat meteen met een shuttle mee naar Bornem, waar ik dan wel nog moest wachten op de vrienden van de NMBS om op de trein te kunnen, die wél op tijd kwam!
In de loop van zaterdag vernam ik ook dat een wandelaar overleden was nadat ie neerzakte op een honderdtal meter van de finish. Mijn gedachten gaan uit naar zijn familie en vrienden.
15-08-2010, 11:42 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 24-06-2010 |
| Afzien, afzien, afzien |
Dinsdag was het dan zo ver. Mijn laatste grote "training" voor de Dodentocht in augustus. Ik had een parcours uitgestippeld a.d.h.v. topografische kaarten. Ik schatte de afstand op een goede 55 km van Brussel tot Diest (waar ik de trein terug naar huis zou nemen), maar bleek dat het toch even anders lag.
Ik startte om 08u15 met een volle en redelijk zware rugzak. Ik had twee liter gewoon drinkwater in een camelbag, anderhalve liter water met isotonenoplossing en nog eens anderhalve liter water om mijn voeten te wassen mee. Daarbij kwamen ook nog drie paar reservekousen, sandwiches, boterkoekjes (petits-beurres), druivesuikertabletten, sporttape, compeed, een regenjasje (je weet nooit), handdoek voor het droge van mijn voeten, de topografische kaarten, mijn kaartenhouder en een fototoestel en mijn afstandsmeter, alsook mijn hartslagmeter.
Het begin ging natuurlijk uitstekend en ik zag het helemaal zitten, al bleek na enkele kilometers één of ander stukje sporttape losgekomen te zijn en dit begon me toch te hinderen tijdens het wandelen. Ik moest dit dus even in orde brengen. Mijn eerste grote pauze nam ik na 12-13 kilometer in Moorsel, waar ik een bankje in de schaduw vond. Daar wisselde ik zowel de tape, als de sokken en at ik ook. Drinken moest ik uiteraard ook, maar door de camelbag was dit natuurlijk veel makkelijker tijdens het wandelen.
Mijn tweede stop kwam na circa 26 kilometer even voor de Brusselse Poort te Leuven. Dit keer installeerde ik me bijna 25 minuten in een bushokje, maar kocht ook nog anderhalve liter water, want mijn camelbag was intussen helemaal leeg. Ook hier dezelfde werkwijze: tape wisselen, droge sokken en energie tanken in de vorm van sandwiches, drank en druivensuiketabletten. Op dit ogenblik was ik al 5 uur onderweg. Geen hoog gemiddelde, want het landschap was toch wel iets heuvelachtiger dan ik had gedacht.
En het zou nog erger worden. Achter Leuven, langs Kessel-Lo begon de miserie geleidelijk aan. Omstreeks km 35 voelde ik op beide voeten een blaar opkomen. Omdat ik geen voorstander van doorprikken ben (en de blaren eigenlijk nog niet echte blaren waren) plakte ik deze plekken gewoon af met compeed bij mijn volgende stop na 39 km in Kortrijk-Dutsel. Maar nu begon ik wel af te zien. Lag het eraan dat ik helemaal alleen stapte en geen ondersteuning en aanmoedigingen kreeg? In ieder geval zag ik het een paar kilometer verder niet meer zitten. Mijn gekozen traject bracht me een stuk langs een GR die naar het Kasteel van Horst leidde. Flinke tegenslag. Het weggetje dat ik wilde volgen was helemaal dichtgegroeid. Blijkbaar was hier al even niemand meer langs dit deel van de GR gewandeld of was de GR omgeleid. In elk geval moest ik me door al die groen een weg banen: brandnetels, stekeldoornen, taken, wortels,.. En op de koop toe ging dit stuk nog wat bergop. Omlopen was geen optie, want dat zou betekenen dat ik nog eens een paar kilometer extra zou moeten afleggen. Ik ging dus maar door dat dichtgegroeide stuk! Eenmaal boven zag ik het plots wel weer helemaal zitten, maar aan het Kasteel van Horst kreeg ik weer het gevoel dat ik wilde stoppen. Misschien omdat iemand de poort van het kasteel op dat ogenblik sloot en dit me teveel deed denken aan "het is afgelopen". Toch ging ik nog door, maar na twee kilometer, zonder een persoon tegen te komen, begon ik te beven. Ik stopte onmiddellijk en zette me neer. Eten, drinken en wachten.
Ik bracht het thuisfront op de hoogte dat ik er allicht niet zou geraken. Ik zat nu nog maar aan km 46 en moest toch nog meer dan de eerder voorziene 50 km afleggen om in Scherpenheuvel te geraken. Uiteindelijk probeerde ik me met een laatste krachtinspanning en het verstand op nul naar Rillaar te slepen. Dat was wel nog zes kilometer verderop. Eenmaal in Rillaar aangekomen gaf ik op, met mijn doel - Scherpenheuvel - voor de ogen op slechts 6,5 kilometer afstand. In Rillaar zette ik me neer en bleef zitten, tot men mij kwam ophalen. Eenmaal thuis in Brussel had ik toch enige moeite om me twee verdiepingen naar boven te slepen, maar ik geraakte uiteindelijk toch in mijn bed en sliep zo waar twaalf uur non stop! En deugd dat het deed.
Conclusie na deze tocht van 51,5 km... Ik kan de Dodentocht uitlopen, maar moet nog meer op mijn energieopname letten. Het vermijden van blaren ging goed en dit zal ik dus ook zo blijven doen in augustus. Voordeel is dat de Dodentocht zo goed als vlak is, terwijl ik nu toch met meerdere hoogteverschillen af te rekenen had.
Laatste kortere tocht staat gepland voor 17 juli, over 30-35 kilometer.
24-06-2010, 17:45 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 21-06-2010 |
| Op naar Scherpenheuvel |
Morgen, om 8 uur, begin ik aan mijn langverwachte tocht naar Scherpenheuvel, te beginnen van aan mijn huisdeur. Ik schat dat de tocht een 50 kilometer lang is, maar ik denk dat dat eerder tegen de zestig zal aankomen, vermits ik nadien ook nog naar Diest doorstap om de trein terug naar huis te nemen. Ben benieuwd.
21-06-2010, 21:12 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 28-04-2010 |
| Tweedaagse van Vlaanderen |
Mijn eerste deelname aan een georganiseerde wandeltocht en dan nog wel een internationale. In de Tweedaagse van Vlaanderen in Blankenberge doen elke jaar 10.000 man mee, verspreid over twee dagen. Als het weer goed is, doe ik mee op zondag voor een tocht van 42 km. Dit zal dan tegelijk mijn laatste langere tocht zijn voor ik in juni Brussel-Scherpenheuvel stap (50 km).
28-04-2010, 15:19 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 26-04-2010 |
| Wandelschema Dodentocht |
Ik heb op basis van de resultaten van verschillende deelnemers van vorig jaar een wandelschema voor de Dodentocht opgemaakt dat ik als leidraad zal gebruiken tijdens de wandeling. De zes deelnemers van wie ik het gemiddelde genomen heb voor dit schema, zijn allen aangekomen tussen 15 en 21u.
Uiteraard zijn dit louter informatieve gegevens waarop ik me tijdens mijn de tocht kan baseren om er toch steeds een goed ritme op na te houden. Binnenkomen tussen 17 en 18u moet voor mijn eerste deelname aan de Dodentocht mijn doel zijn, maar ik hoop natuurlijk beter te doen. In de kolom "KM" zie je het totaal aantal kilometers, gevolgd door de snelheid (Speed) die ik er op zou moeten nahouden om tegen het vooropgesteld uur aan een bepaald controlepunt aan te komen. In de laatste kolom tot slot de totale duur van de wandeling als ik dit schema zou volgen.
Let op: vooral naar het einde toe gaan sommige deelnemers trager stappen en doen ze over een afstand van 10 kilometer bijna drie uur. Ik denk dat ik daar, mits goed soigneren van mijn voeten onderweg en voortdurend bijtanken van de watervoorraad, best een half uur van af kan pitsen.
CP
|
|
KM
|
Speed
|
Uur
|
Totale Tijd |
1
|
Start (Kruisberg)
|
1,13
|
-
|
21:00
|
0:00
|
2
|
Weert - Kerk |
7,60 |
6,1 |
22:03
|
1:03
|
| 3 |
Bornem - Landhuis |
14,90 |
5,4 |
23:25 |
2:25
|
| 4 |
Roddam - Friesland Foods
|
17,57 |
5,4
|
23:55
|
2:55 |
| 5 |
Wintam - Parochiehuis |
24,69
|
5,5
|
01:13 |
4:13 |
| 6 |
Kalfort - 't Fixke |
33,40 |
5,9
|
02:41
|
5:41 |
| 7 |
Breendonk - Duvel |
40,11 |
4,4 |
04:12
|
7:12
|
| 8 |
Steenhuffel - Palm |
50,23
|
5,7
|
05:59 |
8:59
|
| 9 |
Merchtem - Sporthal |
57,50 |
4,7 |
07:31 |
10:31
|
| 10 |
Buggenhout - Sporthal |
66,68 |
4,6 |
09:30
|
12:30
|
| 11 |
Lippelo - School |
76,03 |
4,5
|
11:36
|
14:36
|
| 12 |
Puurs - Sporthal |
81,23 |
4,7
|
12:42 |
15:42
|
| 13 |
Oppuurs - De Mispel |
85,54
|
4,5
|
13:39
|
16:39
|
| 14 |
Sint-Amands - Sporthal |
90,57
|
4,4 |
14:47
|
17:47
|
| 15 |
Branst - Zates |
94,56 |
3,0 |
16:06
|
19:06
|
| 16 |
Aankomst |
100,00
|
3,8 |
17:32 |
20:32 |
26-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 24-04-2010 |
| Dan maar fietsen! |
Ik prik niet graag blaren open. Daarom kon ik vandaag niet gaan trainen. Evenwel niet getreurd. Fietsen gaat ook, al was het maar om een beetje fit te blijven. Van in Elsene naar de luchthaven in Zaventem gefietst om een beetje aan 'airplane spotting' te doen. Na een klein uurtje in het gras te staan/zitten, verdergereden rond de luchthaven en weer naar huis. Een tochtje van 35 kilometer aan een zeer rustig tempo.
24-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 22-04-2010 |
| Brussel-Aalst |
Gisteren besloot ik plotseling om tot in Aalst te wandelen, waar mijn zus woont. Kort na elven trok ik de deur in Elsene achter me dicht en kon de tocht beginnen. Mijn tocht bracht me langs Hoogte 100 in Vorst, het stadion van RSC Anderlecht en Dilbeek. Daar, na amper 13 km, hield ik mijn enige keer halt tijdens de hele tocht, want ik kon wel wat te eten gebruiken, want ik was zonder ontbijt vertrokken. Uiteindelijk zat ik één uur op het terrasje een lekkere spaghetti op te peuzelen, gevolgd door een Crêpe Mikado. Toen ik het reuzebord spaghetti kreeg vroeg ik aan de kelner: "Als dit een normale spaghetti is, wat is dan jullie maxi spaghetti?" Bleek dat dat bord dubbel zo groot was. Alleszins kon ik na dat uur weer verder en niet veel later zat ik heel even op de grond, want ik voelde een blaar opkomen en mijn sporttape zat helemaal los. "Potverdorie. Kan toch niet waar zijn?" dacht ik bij mezelf. Maar goed, na drie minuten pauze en het verwijderen van de sporttape ging ik toch door zonder de blaren open te prikken. De tocht ging verder langs Sint-Ulriks-Kapelle, waar ik de E40 over stak, dan via Asse en Affligem naar Aalst/Hofstade. Ik was enigszins blij bij m'n aankomst, want de blaren zaten uiteraard op de meest lastige plekken en de bol van mijn voet voelde ook niet aardig aan. De toch duurde in totaal 8 uur, waarvan 7 effectief gestapt werden. Om kwart na zeven 's avonds en na 38,5 kilometer kwam ik op mijn bestemming aan. Ik kreeg nog een stevige maaltijd en werd nadien naar huis gereden.
Eén ding was duidelijk:
1. mijn schoenen ventileren niet voldoende bij zonnig weer en dus wordt blaarvorming bevorderd. Ik moet dus zeker op zoek gaan naar nieuw en beter schoeisel en me niet door het eerste, het beste paar schoenen laten verleiden dat ik tegenkom.
2. ik nam geen reservesokken mee. Blaren krijgen makkelijk spel als je voeten vochtig zijn (=zweet). Als ik de sokken meermaals zou hebben gewisseld, was het qua blaren allicht beperkt gebleven.
3. ik moet eten voor de start, want dan bespaar ik mezelf een té lange pauze. Nou ja, in het algemeen is dit sowieso beter. Want wie gaat er nou stappen zonder voldoende energie getankt te heben? (Ik dus).
22-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 21-04-2010 |
| Startnummer Dodentocht |
Ik was al even aan het uitkijken naar de mogelijkheid om voor de Dodentocht in te schrijven, want ik wilde een vroeg startnummer hebben, zodat ik me daarover ook geen zorgen meer moest maken. Uiteindelijk hoor ik bij de allereersten, hoewel ik 24 uur na de opening van de inschrijvingen het nodige deed. Mijn startnummer: 43
21-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 18-04-2010 |
| Groene Wandeling 2 |
Vandaag met een groepje mensen deel 2 van de Groene Wandeling afgewerkt in omgekeerde richting en aan een betrekkelijk laag tempo. We waren 7 uur onderweg voor ruim 29 kilometer. Niet erg snel ;-)
18-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
| 10-04-2010 |
| Groene Wandeling 1 |
Als onderdeel van mijn voorbereiding een stukje van de Groene Wandeling gedaan (deel 2 zoals ik het noem) van Sint-Agatha-Berchem naar Bosvoorde. Een kleine zes uur over gedaan voor 29,5 kilometer. Snelheid zat goed, maar je komt op sommige plaatsen wel wat verkeer tegen en dus wordt je steeds weer afgeremd of opgehouden. Maar toch een mooi stukje natuur, niet ver van de Brusselse binnenstad.
10-04-2010, 00:00 geschreven door Michel
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
