Na het schrijven terug op kamer gaan zitten, en samen met de kamergenoot naar Liefde voor muziek gekeken,

daarna nog naar Gert late night en om  half 12 was het slaaptijd. 

Vol goede moed aan de nachtrust begonnen, maar begon me op te jagen in het smalle bed,

 conclusie pas in slaap gevallen om 00.35. (thx fitbit) 

S'morgens om 6.34 al klaarwakker, dus maar 5h09min geslapen, nacht ervoor 5h39min geslapen.

dus ik zat weer in het manische, gisteren avond was ik zelfs de anderen hier aant oppeppen,

Ik voeldde me weer uitstekend... Het leuke aan de bipolaire stoornis.

Maar vandaag de eerste therapieën gehad en een beetje stress gekregen: wat te verwachten, welke lokalen moest ik zijn, wie zat er bij mij in de groep, wanneer kwamen ze langs met de vraag wat ze aan de menu moesten veranderen want blijkbaar hebben ze hier wel eten wat ik lust, is alles in orde met de hospitalisatieverzekering, met het werk. Allemaal dingen waar ik eigenlijk gene stress voor moet hebben, maar waar ik me wel opjaagde zonder dat ik hetzelf wou.

Resultaat: ben weer naar de depressieve kant gevallen, sta weer opt punt in te zakken. Al goed dat bloggen me wel steeds weer er bovenop helpt. (voorlopig toch)

normaal zou ik nu aan tafel moeten zitten maar als er niks bij is wat ik lust heb ik er weinig goesting in, zal sebiet wel een boterham met choco eten. 

Deze morgen bij de sessie beweging, terwijl we eigenlijk moesten relaxen, steeg mijn hartslag naar 137, 

terwijl ik wel relaxed was. Gisterenavond was het 64 en voeldde mij opgefokt, kon geen rust vinden vanbinnen.

Dit zal ook wel onderdeel zijn van de bipolaire stoornis.

Na de sessie beweging, was het activatie atelier, dus een tekening gekleurd maar kon mijn gedachten niet verzetten.

Weet zelfs niet waarom ik geen rust kon vinden, was eigenlijk blij dat het gedaan was.

Ik heb hier zelfs nog gene psycholoog gesproken, mijn kamergenoot zit hier al 2 weken met een depressie en die had nog maar alleen een psychiater gesproken dus zal nog efkes duren peis ik.

Ondertussen heb ik wel al ondervonden dat stress voor mij helemaal nie goed is dus heb ik maar aan verpleging gevraagd voor naar de sociale dienst te mogen gaan, zodat ik met een gerust hart zit... terwijl ik ergens wel weet dat het allemaal in orde is.

Misschien sebiet is in de tuin aan de fit-o-meter beginnen, maar heb schrik dat ik mijn lichaam weer uitput,

ik zal maar wachtten tot ik me weer rustiger voel en wat meer slaap, Namiddag is het weer activatie atelier van 14h tot 16h30, als dat maar goed komt... zal ook mijn woordzoekers maar meepakken, want 2,5 uur kleuren begint ook wa saai te worden denk ik.

Voila , weer wat van me afgeschreven en ik ben terug rustiger. Hopelijk blijft het zo, maar dat weet je met een bipolaire stoornis nooit, 

want je weet nooit of het een goeie dag of een slechte wordt, we zullen afwachtten.