Play that funky music white boy: Een gesprek met Dj Bramme (2006)

De jeugd van Heist zal hem zeker kennen. Waarschijnlijk niet als Steven De Keuster, maar wel onder zijn pseudoniem Dj Bramme. Eindelijk, na weken geduld en meermaals telefoneren, treffen we hem aan in zijn kleine maar gezellige woonst in Heist-centrum.

Hoe ben je er ooit bijgekomen van Dj te worden?

Dj Bramme: “Toen ik veertien was, en de deur plat liep in jeugdclub joki in Itegem, keek ik een beetje op naar dj’s die daar speelden. Zo ben ik dan samen met wat vrienden in het Dj-clubje gestapt. Daar werd ons dan verteld hoe de discobar werkte, maar leren spelen moest je natuurlijk zelf. Dit deed ik dan door te kijken hoe de betere dj’s speelden, zo stond ik steeds bij Kim Verlinden achter de discobar. Ik leerde op die manier alle goede platen kennen en wist ook perfect hoe het 18-19 jarige publiek daarop reageerde. Ik werd dus het jonge kereltje dat geen house-muziek speelde en na twee jaar platen draaien in jeugdclub Joki kreeg ik van mijn vader een eerste discobar. Dit was dan ook het enige dure cadeau dat ik ooit kreeg (lacht) . Ik ben dan hevig beginnen oefenen en hier en daar ging ik dan vragen of ik eens mocht spelen.”

Wat was de eerste echte fuif waarop jij de platen draaide?

Dj Bramme: “Wel, ik zat zelf met mijn vriendin (kijkt eens verliefd naar haar) in de Itegemse korfbalclub joki waarmee we toen voor de eerste keer de “Buffelfoaf” organiseerden. We hadden nog geen dj op het oog en zo kwam het dat ze mij vroegen of ik zo’n fuif al aankon. Ik heb daar dan op ingepikt en zo speelde ik daar heel de nacht door. Toen is het balletje beginnen rollen. Chiro Hallaar was daar goed vertegenwoordigd en zij “boekten” mij direct voor hun volgende fuif.”

Hoeveel jaar ben je dan eigenlijk al bezig?

Dj Bramme: “Wel, dit jaar juist tien jaar. Dat zal dus bijna het einde van mijn carrière zijn zeker (lacht hevig).

Tien jaar is toch al behoorlijk lang. Wat is jou drijfveer en komt er misschien ook zoiets bij kijken als “een kick”?

Dj Bramme: “In het begin had ik zo het gevoel van: “een dj, daar kijkt men naar op”. Maar dat is dus niet het geval (glimlacht) . Wel sta je als dj op een podium en dat geeft je het gevoel van iemand te zijn, zelf iemand die iets meer kan als een ander. Ik wilde eigenlijk een soort van identiteit krijgen. Dan komt het moment dat je je fier voelt, en zenuwachtig bent als je mag gaan spelen. Later komt er dan het gevoel van “ de kick” bij. Vanaf dat je voor veel volk mag beginnen spelen en je wat naambekendheid hebt, je goed speelt en al die handen in de lucht gaan doe je het uiteraard voor de kick. Daarna komt er een periode zonder weinig gevoel en dan doe je het alleen nog voor het geld.”

Wat was tot nu zoal de grootste kick die je mocht ervaren?

Dj Bramme: “Dat was zo’n vier jaar geleden op de eerste “Flugelparty” in de feesthallen van Putte. Ik mocht daar spelen in het voorprogramma van de toen superbekende en gehypte Da Boy Tommy en Da Rick. Het was toen ook mijn hoogtepunt. Ik speelde in Heist enorm veel maar nog nooit speelde ik op zo’n groot evenement. Ik kwam daar aan en werd in een auto door de zaal tot aan het podium gereden. Mijn naam stond in het groot op de affiche, wat op zich al een enorme kick gaf. Dan echter werd ik aangekondigd, die eerste plaat op de discobar, alles de lucht in, 4000 mensen die hun handen omhoog staken, mijn tikker tegen 200 per uur. Ik voelde het werkelijk tot in mijn kleine teen. Ik stond zo te daveren dat ik die tweede plaat bijna niet meer in mijn cd-speler kreeg. Dat was echt ongelooflijk.” ondertussen is de lijst van bekende namen waar ik de affiche mee deelde al sterk gegroeid "milc inc, dj ghost, thomas de soete, RKL, Buscemi, shameboy, dj regi, freres deluxe,dj F.R.A.N.K., trish & cash, udo, sandrine, solid solution, jessy e.v.a....

Je heet Steven, vanwaar dan de naam Dj bramme?

Dj Bramme: “Dat is een goede vraag. Mijn eerste Dj naam was eigenlijk Dj sjokko. Dit kwam door een toenmalig liefje waarmee ik steeds samen chocomelk dronk (lacht) . Ik speelde toen ook voor discobar Sajonarra, wat goedendag betekend in het Japans. Ik had natuurlijk zelf geen deftig materiaal. Toen ik dan op die eerste fuif mocht spelen vond ik dat nogal belachelijk klinken en ging op zoek naar een andere naam. Mijn vader noemde mij altijd Bram, mijn moeder wilde mij eigenlijk zo noemen maar mijn vader wilde Steven. Dat is dus de oorsprong van mijn naam. Bijna niemand wist van die naam, maar Dj bramme stond op de affiche en zo is het gebleven. Ondertussen zijn er meer mensen die me Bramme dan er zijn die me Steven noemen.”

Wat vind jij zoal goede hedendaagse muziek?

Dj Bramme: “Ik hou vooral van softrock, wat natuurlijk helemaal niet de muziek is die ik op fuiven speel. Liefst zelfs akoestisch, met een goede hese stem bijvoorbeeld. Ik noem het melancholische softrock. Thuis zal ook nooit house nummers spelen die ik op fuiven speel.In de wagen kan ik al wel genieten van elektro. twee uiteenlopende genres dus. 

Welke stijlen speel je dan zoal op een fuif?

Dj Bramme: “Ik probeer vooral te spelen wat het publiek graag hoort.  Ik zal ook nooit zoals de meeste dj’s thuis een setje inoefenen en dat spelen. Ik kom gewoon aan met mijn koffer en zie dan wat ik ga spelen.”     

Tien jaar is al heel lang denk je echt al aan stoppen?

Dj Bramme: “De mensen kiezen wanneer je stopt, niet jijzelf. Als ze je niet meer boeken kan je ook niet spelen. Soms denk ik nu is het gedaan en dan komen er de weken daarna weer zes of acht boekingen binnen. Stoppen wil ik nog niet echt maar soms is de motivatie wel ver te zoeken. Bijvoorbeeld wanneer je om twee uur ’s nachts nog moet beginnen en ’s morgens om zes uur thuis komt is het wel heel zwaar. Natuurlijk blijf je het doen voor de kick, wanneer je goed aan het spelen bent en de zaal meedoet geeft het wel voldoening.”

Is er misschien nog iets specifieks dat je wil bereiken?

Dj Bramme: “Ja, ik zou me graag ooit eens fixeren op de grote evenementen. Wel nog onder discobarstijl, bijvoorbeeld zoals de Dewaele Brothers. Samen met iemand je daar weken op voorbereiden, zelf muziek maken zodat het meer een optreden wordt. Dus gewoon minder maar grotere dingen doen. Ik heb zelfs een vriend die zijn eigen studio heeft en het al meermaals heeft voorgesteld zoiets te doen. Ik denk dat er ooit een tijd gaat komen waarop ik zeg: “dat spelen dat ga ik laten, ik ga het over een andere boeg gooien”. Dj word je als jonge gast, verder gaan kan je vanzelf op latere leeftijd. Ik heb nog wel wat plannen.”

We gaan dus waarschijnlijk nog veel van jou horen?

Dj Bramme: “Dat weet ik niet.”

Hoe dat weet je niet?

Dj Bramme: “Er zijn zoveel mannen met plannen. Maar ze moeten nog lukken ook.”

Als je er zelf geen einde aan maakt zou het dus kunnen dat ze je blijven vragen?

Dj Bramme: “Dat denk ik niet. Toch niet in de regio van Heist, hier zullen ze me ooit wel eens moe worden. Als je echter een nieuwe regio vindt waar ze je goed vinden kan je daar weer aan de slag. Zo’n nieuwe regio vinden hoeft voor mij niet echt meer. Het is wel plezant als je zelf de grote evenementen er kan uit plukken.”

Bedankt voor uw tijd.