Na een lange vlucht van 11 uur met Singapore Airlines, belanden we om 6 uur 's morgens in koud Amsterdam. Inderdaad van 34°C naar nog juist 4°C en regen. De verwelkoming kon niet killer. We hebben dan afscheid genomen van onze medereizigers. Bagage in de hand nemen we de Shuttlebus tot aan het Ibishotel waar onze auto is blijven staan. Dan richting Brussel. Om 11u zijn we eindelijk thuis. Maar de jetlag laat zich voelen. We proberen pas op een normaal uur te gaan slapen.
Om 5u gaat de wekker en we maken ons gereed om naar de Maha Wizaya pagode te gaan. We, t is te zeggen, Anjes, Gerald en ik, nemen nog maar eens een taxi aan het hotel omdat het toch wel ver lijkt te voet. Eens aangekomen tegen 6 uur staan we voor een prachtige pagode. So far so good. De zon komt op en we maken mooie fotos. Maar van de Tai Chi is weinig te bespeuren.
We vragen het dan maar aan een bewaker van de tempel en hij zegt in zeer gebroken Engels dat we ergens een bus moeten nemen tot in Lada. OK wij terug op pad en al gauw vragen we het nog eens aan iemand anders. Ja hier de grote boulevard volgen en na de 2de kruising naar rechts.
OK met volle moed zetten we onze ochtend wandeling voort. Het is lekker fris en geen volk op de weg. Maar we vinden het nog steeds niet. Dan nog eens de vraag gesteld aan een jong meisje, die voor ons dan een taxi tegenhoudt en hem uitlegt wat we precies zoeken. OK nu zal het in orde komen. We stappen in en zijn heel overtuigd dat deze man ons op de juiste plek zal brengen. Hij brengt ons helemaal aan de andere kant van de stad, bij een bus die naar een stad Tai Chi rijdt. Ja ze hebben ons helemaal niet begrepen. Het Engels is hier echt een ramp. Die bus nemen we toch maar niet en rijden met dezelfde taxi terug naar het hotel. De sightseeing om 7 uur s morgens is prima.
Na het ontbijt nog even chillen en dan na de lunch vertrekken we naar de luchthaven.
Terugreis is begonnen en nu zijn we net in Singapore geland. Over een uurtje vertrekt het vliegtuig richting Amsterdam.
Om 5u45 gaat de wekker 6u45 na het ontbijt
vertrekt de bus terug naar Yangon. Weer een lange rit. Gelukkig is niemand
ziek. De busreis kan soms heel heftig zijn. We stoppen dikwijls onderweg om te
toilleteren zoals de Hollanders dat noemen.
Om 14 uur komen we in Yangon aan. Weer die drukke,
vuile en warme stad. Na het inchecken in het hotel gaan we even lunchen in het
restaurant even verderop waar we al enkele keren geweest zijn nu. We beginnen
Yangon een beetje te kennen. Daarna nemen we een taxi richting de scotmarket
waar we onze laatste souvenirs kunnen kopen. Ze verkopen daar ook juwelen,
stoffen, naaisters werken daar in kleine ateliers. Het is een indoor market.
Heel druk en weer stoffig. Ons Gilleke krijgt weer een serieuze niesbui. Nu is nog de vraag, allergie aan het
stof of aan het winkelen ?
We komen even op ons effen in de Hitachi building.
Op de 20ste verdieping is er een bar/restaurant met een mooi uitzicht over de
stad. Het is zowat 18 uur en we drinken ons aperitiefje. Daarna besluiten we weer
een taxi te nemen naar het Royal Garden restaurant, om onze eigen laatste
avond in Yangon te vieren.
Onze Agnes is heel blij dat de reis toch op zijn
einde loopt, ze heeft Mark heel veel gemist en mag hem overmorgen terug zien en
eens goed knuffelen.
Voor morgenvroeg heb ik het in mijn hoofd gehaald
om heel vroeg op te staan en naar een pagode te gaan kijken waar chinezen
tussen 6 en 7 uur s morgens Tai Chi beoefenen. Agnes en Gerald gaan met mij
mee. Toch schatten hé. Gilleke en Terry blijven liever nog een beetje slapen en
dat is begrijpelijk.
Tegen 14 uur vertrekken we met de bus naar de
luchthaven. Rond 16 uur vertrekt ons vliegtuig naar Singapore. Een tussenstop
van 1u30 en dan de lange vlucht naar Amsterdam.
Ontbijt buiten op het terras met zicht op een
mooie tuin.
Genieten ! Genieten !
We hebben besloten om vandaag echt niets te ondernemen.
Dus Dolce farniente. We gaan alle vijf lekker onderuit op een strandstoel om te
rusten en een boekje te lezen. Enkele Hollanders gaan fietsen, maar wij moeten
even op adem komen.
We springen van tijd tot tijd in het zwembad voor
de afkoeling. Het is rond de 34°C vandaag zei de reisbegeleidster en ze voegde
er aan toe dat het in België nu 4°C is. We gaan bevriezen als we dinsdagmorgen
aankomen in Amsterdam.
Heerlijke rustdag vandaag en dan .
als afsluiter van deze reis heeft de
reisbegeleidster voor ons een Beach BBQ georganiseerd om 18u30. Een lokaal
restaurantje brengt het eten voor de ganse groep naar het strand; spiesjes met
grote garnalen, spiesjes met kip, groentjes een gegrilde grote vis rijst en
zelfs frietjes !!
Heel lekker allemaal en daarbij de nodige drank.
Een lokaal bandje speelt gitaarmuziek. Het feest kon beginnen. De
reisbegeleidster werd ook op haar beurt verrast met een gedichtje van de
Hollanders en een liedje en van ons Gilleke gitaarmuziek met zelf gemaakt
tekstje. Hij heeft dat heel goed gedaan. Een pluim voor hem !!
Terry, Anjes en ik waren de backing vocals en onze
Gerald de fotograaf van dienst. Zie dus fotos hierna.
We hebben nog heel wat gezongen en gedanst op het
strand. Het restaurantje zorgde voor een mini vuurwerk. Ambiance was er.
En toch missen we België.
Ons Terry begint te snakken naar goeie kaas en een
lekker kopje echte koffie met daarbij een mignonetteke.
Ik denk dat geen van ons de eerste weken nog rijst
en noodles zal eten.
De busreis heeft wel 7 uur geduurd. Onderweg hebben we de vele rijstvelden van West Myanmar gezien. Ze noemen dit in ons boek de rijstkom van Myanmar.
We zijn nu in Ngwe Saung aan de baai van Bengalen aangekomen.
In het hotel knappen we helemaal op bij het zien van het prachtige hotel gelegen aan een wit strand en blauwe zee. Hier kunnen ze reclame maken voor Bounty.
De koskosnotenbomen, de blauwe oceaan, de prachtige tuin en de witte parasols en dan het lekker fruitsap of een Myanmar beer aan het zwembad maken het hier weer allemaal goed.
Het water van het zwembad is gewoon warm. Het is zon 30°C buiten en er blaast een zachte zeebries over het water. Wauw ! Dit is pas vakantie.
Mochten we jullie niet zo missen, dan zouden we hier althans gemakkelijk tot Kerstmis kunnen blijven.
Groetjes uit Ocean Paradise hotel met zicht op zee.
Nu terug naar Yangon, weer een busreis van 4 à 5
uur.
We stoppen aan een vissersdorpje om de mensen daar
even aan het werk te zien. We zien een transport van bamboe voorbij komen over
het water.
Bago is de volgende stad die we gaan bezoeken.
Deze stad was belangrijk en heel rijk rond 1500 n. C. Vandaar de mooie Stoepa
die vergelijkbaar is met de Stoepa van Yangon. Aangezien Bago nu armer is dan
Yangon, zijn deze gebouwen minder onderhouden.
Vandaar naar de liggende Boeddha : 55 m lang en 16 m hoog. En als laatste bezoekje het
beeld met de 4 boeddhas dat enorm groot is.
We laten ook de bus zegenen voor een verdere
veilige reis.
We zijn terug in het zelfde hotel in Yangon, een
lekker douchke na dat warm weer is welkom. We gaan vanavond nog ergens iets
lekkers eten.
Morgen vertrekken we weer vroeg richting strand. Ontbijt
om 6 uur en om 7 uur vertrekt de bus om de files hier te vermijden.
Het verkeer is hier chaotisch, rode lichten
bestaan hier niet veel, dus is het ieder voor zich en de sterkste geraakt door
het verkeer.
We nemen uiteindelijk een taxi om naar het Royal
garden restaurant te gaan. Eens aangekomen in die sjieke zaak zien we dat we
eigenlijk in het midden van een trouwfeest zijn beland. Mooie Engelse muziek.
Heel wat gasten aanwezig en mooie bruid en bruidegom. Zie foto. Wat een
belevenis weer.
We nemen een taxi terug naar het hotel, de
chauffeur weet niet onmiddellijk het adres en dat is niet erg. Zo doen we nog
een beetje sightseeing van Yangon by night.
Groetjes uit Yangon
De Birmareizigers
P.S. : De internet verbinding in ons hotel is zeer
slecht.
Vandaag gaan we naar KYAIKHTIYO of naar de gouden
rotspagode. Van Yangon tot daar is het vier uur rijden met de bus.
Onderweg komen we een stoet tegen die de inwijding
van jonge monniken aan het vieren is. Ze maken luide muziek. De kinderen die
ingewijd worden zitten elk op een klein paardje en midden in de stoet volgt er
ook een hele versierde echte olifant. De dames zijn allemaal heel mooi gekleed.
De bus is hiervoor gestopt en wij hebben kunnen fotos maken. Heel plezant
allemaal.
Tegen 14 uur bereiken we de voet van de berg. Met
een speciale half open truck, waar we met 25 personen naast elkaar zitten,
rijden we naar boven. De reisbegeleidster had nochtans verwittigd dat dit een
heel pittig ritje zou zijn. Wauw wat was me dat, wij zaten precies op een achtbaan.
De truck spoedde zich naar boven door de smalle kronkelende wegen, tussen het
oerwoud door. Alles heel steil naar boven en dan stukken waar we heel snel naar
beneden reden. Je moest je goed vasthouden want het was heel heftig. Enfin we
hebben het overleefd, maar ik was heel blij dat we boven waren.
Boven = 1093 m.
Onze helse rit was wel de moeite waard. De
vergulde rotsblok staat aan de rand van berg en wordt volgens de legende door
één haar van Boeddha tegen gehouden. Zie foto.
De rit naar beneden was veel kalmer en aangenamer.
We waren net voor het donker terug beneden. We blijven deze avond in de buurt
van de rots slapen.
Morgen rijden we terug naar Yangon en stoppen we
normaal onderweg om fotos te nemen van Bago.
We beginnen onze vrije dag om 9 uur, dit wil zeggen we bezoeken op eigen houtje de stad. We hebben van de reisbegeleidster een plannetje en info gekregen van de stad We stappen richting de Shwedagonpagode, het is het meest bekende en vereerde heiligdom van Myanmar. Het is nu bloedheet en we zweten al. Gilleke heeft last van het stof of de airco en moet wel 20 keer niezen.
Onderaan de trap van de pagode moeten we weer de schoenen laten staan en dan weer een aanzienlijk aantal treden naar boven. Maar het is rustig en zo prachtig. Zie foto.
We volgen de raad van onze reisgids en nemen daarna een taxi naar het centrum van de stad. Wat een drukte! De Taxi die voor ons toch enkele kms aflegt kost ons 3.000 Kjats of 2,10 voor ons vijf, daarvoor kunnen we niet te voet met die hitte. We schatten dat het rond de 35 °C is vandaag. Gisteren zaten we nog in de bus met een fleece aan en een dekentje omdat de airco zo hard stond en vandaag lopen we constant door een sauna.
We bezoeken de koloniale buurt en gaan binnen in het sjieke Strandhotel. Van contrasten gesproken, hier kost een wijntje 14 . Hier hangen mooie schilderijen en ons Gilleke heeft weer helemaal de smaak te pakken, als we terug thuis zijn zegt hij, begin ik er terug aan. (Hij heeft al zin om zijne ganse boven te renoveren ook.)
Na het koloniale hotel steken we de straat over en gaan we chinees eten bij het Junior Duck Restaurant aan de oever van de yangon rivier. Heel lekker trouwens.
Daarna kopen we nog enkele appels aan een kraampje op straat voor onderweg.
We schuimen terug de koloniale buurt af richting Sule pagode. Weer allemaal Boeddhas en daarvoor gebedsplaatsen, goud en offers.
Voor de Sulepagode ligt een mooie tuin : de Mahabandulatuin. Heel aangenaam in al die drukte. Rond deze tuin ligt het stadhuis, een baptistische kerk en het hoog- gerechtshof. Al deze gebouwen dateren uit het begin van de vorige eeuw, slechts enkele gebouwen zijn nog onderhouden. Spijtig natuurlijk. Verder op zijn er nog koloniale appartementsgebouwen maar ook helemaal niet onderhouden, ze worden bewoond door krakers.
We stappen steeds verder op zoek naar een goed biertje.
Maar we belanden steeds verder en verder in de Indische buurt. Het verkeer is hier heel chaotisch en we denken dat we hier geen fatsoenlijke zaak gaan vinden.
Dus een taxi en dan maar richting hotel. In de buurt hebben we gisterenavond nog iets gegeten, dus dat was te vertrouwen.
Een Myanmar beer van het vat !!! en niet alleen voor de mannen. Terry en Agnes hebben zon dorst dat zij dat ook wel kunnen smaken. Ik hou mij bij een super koude cola. 16u30 een goed douchke voor we terug op pad gaan deze avond.
Yangon by Night
Om 18 uur bezoeken we terug de Swedagonpagode
De speciale verlichting maakt de pagode nog veel mooier. Het goud komt heel goed uit tegen de zwarte achtergrond. Gerald en Gilleke hebben wel meer dan een uur fotos genomen. Er was veel volk aanwezig. Er werd veel gebeden en terug offers gebracht. Heel wat monniken te zien en ook kleine jongens die opgeleid worden tot monnik.
Deze avond nog maar eens lekker chinees gegeten. Gelukkig wandelen we heel wat gedurende de dag om al die calorieën te verwerken.
Goedemorgen morgen gisteren Busreis 12 uur. Goed aangekomen in Yangon. Wel moe. Hôtel is spijtig genoeg verouderd en aan rénovatie toe. Vandaag bezoeken we de staď. Internet werkt niet, nu blog via gsm
Inglemeer moet je gezien hebben. Heel speciaal die
paalwoningen en de beenroeiers.
Deze morgen vroeg uit de veren, na ontbijt, met de
bus naar de afspraak om de boot te nemen voor een ganse dag op het Inglemeer te
varen. De boot is heel lang (15 m) en heel smal (1 m). We zitten met ons vijf en
onze Birmeese reisbegleider mooi achter elkaar op stoeltjes. We krijgen een
zwemvest om en vermits het toch wel frisjes is, doen we nog een vestje meer
aan. t Is maar 8u30 en helaas nog grijsweer. Maar Agnes heeft weer gebeden voor zon, dus is
het even afwachten.
De volledige groep is verdeeld over 4 boten. Onze
boot moet de andere boten inhalen en vertrekt onmiddellijk volle petrol !! Het
water spat omhoog. En al heel vlug zitten we aan de rand van het enorme
Inglemeer. Daar zien we de beenroeiers of vissers. Zij staan met één been op de
rand van hun bootje en ze klemmen het andere been rond een roeispaan. We zien
eveneens hun super grote korf waarin zij ook vissen vangen. Nooit gezien.
We doorkruisen het meer, het duurt zeker een uur
voor we aan de andere kant zijn.
Dan hebben we een uurtje vrij en kunnen de lokale
markt bezoeken en ook een tempel.
Daarna varen we naar een atelier waar ze van
lotusbloemen zijde maken. We stoppen nadien op een plaats waar ze sigaren
vervaardigen. Ook interessant.
Het is middag en ja hoor het zonnetje komt erdoor.
Gilleke en Gerald zijn blij want dat is veel beter voor de fotos.
Daarna lunch en deze valt tegen, echt niet lekker.
Dit is de eerste keer sinds we in Birma zijn.
Maar niet getreurd, deze avond hebben we onze schade ingehaald en dit
alles met een super lekker wit wijntje.
In de namiddag bezoeken we nog heel speciale
stoepas die dateren uit de 16de eeuw. Dit allemaal nog op het
Inglemeer. Het is 16 uur en onze
speedboot brengt ons terug naar de startplaats. Onderweg stopt hij nog bij de
drijvende moestuintjes. We vernemen van de gids dat zij wel 3 keer per jaar
kunnen tomaten oogsten. Gilleke wist niet wat hij hoorde.
