34 deelnemers aan de start. Eerste ronde zowaar met z'n drieen weg, Luc Witman, een Copper-renner en ikzelf. Dit was nog nooit gebeurt, anderhalve ronde vol gehouden. Maar ja nog een fris peleton en dan weet je dat je dit niet kan houden. Dan Jef Devidts alleen weg voor zo'n 3 ronden. 3 man waagden de sprong, Benny D'Haese, Alain Deschepper en ..... .Maar terwijl zij bijna aansloten bij Jef kwamen er nog 11 aansluiten, eindelijk was ik eens mee. De voorlaatste ronde gaat Ronny Paridaens alleen weg en er werd afgestopt door Jef Devidts. In de laatste ronde, als Ronny al ver genoeg weg was, probeert Devidts nog 5 tot 6 keer te vertrekken. Ik denk dat ik m'n werk dan voldoende gedaan heb, tot 3 x toe er achter gereden. Dan de sprint, aangetrokken door Paul Casteleyn op 800m van de meet, 9é plaats. Zeer tevreden.
Stralende zon maar nog steeds koud met een guur windje. 36 renners aan de start in de C-reeks. De eerste 2 ronden rustig tempo, maar in de 3e ronde een ontsnapping van 11 man. Ik zat te ver om mee te springen. De voorlaatste ronde komen 8 toeristen aansluiten en in de laatste ronde rijden er 2 weg met nog 2 van de C-reeks. Dan maar mee sprinten voor plaats 14. Gewacht tot op 350m om dan van ongeveer 15e positie alles op alles te zetten en dit lukte tot 70m van de meet, dan moest ik er nog eentje doorlaten: 15e. Eindelijk terug het gevoel van vorig jaar .
Weer zeer koud en nog steeds niet het gevoel van vorig seizoen. Eerste koers bij de WAOD met vaste rugnummer 59. Na een relatief rustig begin, kwamen er al snel wat aanvallen. Ploegmakker Frank had me al verwittigd welke nummers ik in 't oog moest houden. Dat lukte in het begin wel, maar 10-15 tempoversnellingen kan ik nog niet. Dan maar uitgezakt bij de toeristen en blijkbaar ging dit wel goed. Dan plat gevallen (we waren met 3 op dezelfde plaats)...........ja de rest spreekt voor zich. Frank nog knap 7e ondanks materiaalpech.
's Morgens een gevoel van ziek worden. Niet luisteren naar goede raad en toch maar gaan proberen. Niet beter dan in Appels en ook de voorlaatste ronde moeten stoppen. Had ik maar geluisterd naar de goede raad. Als je ziek bent mag je normaal niet gaan koersen, maar ja ... Deze week uitrusten en één koers in het weekend rijden.
Kon niet beter dan proberen volgen en dat kon dan ook niet tot het einde. De voorlaatste ronde moeten stoppen, wegens te ver achter. Het gaat dus nog niet zoals vorig jaar
Na vorige week in de eindsprint een slechte ervaring te hebben met mijn 53-11, toch maar besloten om het eens met mijn Gianni Motta 50-12 te proberen. Géén goede keuze blijkt al direkt in de eerste ronde. Omhoog geen probleem, maar daarna naar beneden 130 omwentelingen per min. dat is wat teveel. Ploegmaat Frank in grote vorm, wat blijkt uit de herhaaldelijke aanvalspogingen van hemzelf en vele keren ontsnappingen te counteren. Ikzelf was aangewezen op "gewoon" meerijden. Ja als mannen als Jozef Devidts en Ronny Paridaens aan de start staan, dan weet je dat er hard zal gereden worden. Ik geraakte zelfs niet bij de eerste 20 in het peleton. Uiteindelijk een eerste groepje van 5 man en volgend nog 2 groepjes van 6 en 8 man weggereden, ik kon enkel toekijken van in de laatste groep. (OFF DAY). Frank eindigde weer knap 5é, ikzelf werd nog 22é. We gaan ons terug opladen voor Buggenhout (momenteel sneeuwt het in Bazel)
In juni 2006 een eerste koersfiets gekocht om naar het werk te fietsen, een Gianni Motta Maximo 10 met een Veloce 10-speed. En in augustus 2006 fietste ik reeds de Sean Kelly. Dan maar op vraag van enkele vrienden 's zondagsmorgens gaan meerijden met WTC Vercadi. Eerst met knikkende knieen en na enkele weken fietste ik al met een "bordje", om het verkeer tegen te houden. dit bleek achteraf een goede intervaltraining te zijn. In 2009, ja ja ja ............Clubkampioen, geen enkele rit gemist. Intussen reeds 2x La Marmotte gereden en het zal nog wel gebeuren, maar weet nog niet wanneer. In 2010 eerste koers voor inwoners meegereden in Haasdonk (19é), ja dit beviel me wel...................dus: In 2011 ingeschreven om de TTC-ronde mee te koersen. En wat dacht je, dat kan toch niet zonder nieuwe fiets. Mijn droom was een Kuota Kult met een Athena 11speed: Maar om op zeker te spelen en midden in 't seizoen, door een of andere tegenvaller, niet zonder fiets te vallen, nog een tweede koersfiets aangeschaft. deze tweede fiets is sindsdien m'n vaste koersfiets geworden en met de Kuota wordt getraind. Een Ridley NOAH met superrecord 11-speed: In 2012 de smaak volledig te pakken en met een vergunning gaan koersen bij de VWF, in de E-reeks.