Er is in Amerika een grote heisa ontstaan rond de nieuwste fototentoonstelling “End Times” – in de Paul Kopeikin Gallery, L.A. - van topfotografe Jill Greenberg. Ik heb enkele reacties en verhitte discussies – op forums en blogs – gevolgd, waarbij de fotografe wordt beschuldigd van kindermishandeling en de “schokkende” foto’s zelfs als “kinderpornografie” worden bestempeld. Uitspraken zoals: “Jill Greenberg is a Sick Woman Who Should Be Arrested and Charged With Child Abuse…” Ook de ouders worden meteen beschuldigd en zouden net als de artieste zelf moeten vervolgd worden voor deze “sadistische praktijken” waardoor de kinderen een “blijvend trauma” zouden kunnen oplopen. Dat is natuurlijk maar allemaal “bullshit”. De foto’s tonen wenende kinderen, en het enige dat de fotografe gedaan heeft is de kinderen een lolly geven om net voor de “fotosessie” die lolly af te pakken (een normale manier van werken blijkbaar ook in TV- en filmgebeuren). Het gaat hier om kinderen jonger dan drie jaar, dus meteen alle gewenste emoties, die natuurlijk een minuut later alweer vergeten zijn zodra ze het begeerde ding terug in handen hebben. Deze controverse zal de artieste waarschijnlijk geen windeieren leggen. Mijn mening: ik zou het zelf niet in mijn hoofd halen zo een foto te trekken, maar het is zeker geen traumatische ervaring of kindermishandeling en ik zie dit zeker en vast als fotografische kunst. Oordeel zelf en bezoek maar eens haar twee laatste fototentoonstellingen “End Times” en “Monkey Portraits” . Haar portfolio is te bekijken op de website van Jill Greenberg zelf.

Zaterdagavond: WD – 11,2 km – 1:03:50 (GHS:129 – 10,54 km/h – 5,69 min/km)

Om halfnegen de deur uit om exact dezelfde training af te werken als gisteren. Eerst 3,2 km “warming up” en daarna 4,8 km in ‘marathontempo’ in 0:25:25 – amper 5 seconden verschil tegenover gisteren – en en hartslag rond de 135 bpm. Zonder op de hartslagmeter te letten loop ik twee dagen achter elkaar net hetzelfde tempo over hetzelfde traject, hoopvol. Ik kan dit tempo misschien geen vier uur volhouden, maar toch zeker langere tijd. Het kan best zijn dat ik aankom met een tempo net zo snel als de slakken in mijn tuin (foto), maar aankomen in Brussel voor mijn eerste marathon is mijn doelstelling, de tijd heeft totaal geen belang.

Een laatste berichtje over de feesten dit jaar (op de website zelf zijn trouwens prachtige foto’s te bekijken. In het algemeen minder bezoekers dan vorig jaar – tot tevredenheid van de organisatie die minder pleinen moesten afsluiten – wat zorgde voor een gezelligere drukte. Een overzichtje van onze drank- en eetervaringen dit jaar – in willekeurige volgorde – gekruid met wat sfeerfoto’s. Café “Zénon”, St-Veerleplein, een echte bruine kroeg met een sympathieke baas.

Vrijdagavond: WD – 11,2 km – 1:04:20 (GHS:126 – 10,45 km/h – 5,74 min/km)

Gisterenavond mij doodmoe naar bed ‘gesleept’, meteen in slaap gevallen en zo vast als een blok geslapen tot vanmorgen de wekker afliep. Vandaag voel ik mij dan ook veel fitter. Gewacht tot acht uur vanavond, nog zonnig en warm maar merkbaar koeler, alhoewel het zeker nog 25°C is. Eerst een drietal kilometer kalmpjes met een hartslag net onder de 120 bpm gelopen. Daarna als test 4,8 km in ‘marathontempo’ in 0:25:30 met een hartslag van 130 à 135 bpm. Ik haal met deze hartslag een tempo van 5,31 min/km (11,29 km/h), wanneer ik dit kan volhouden loop ik een mooie tijd. Het laatste stuk van het traject dan terug kalmaan uitgelopen. Al met al vandaag een veel beter gevoel na de training dan gisteren. Op de foto het ‘keerpunt’ vandaag, de Terwestbrug over de Moervaart.

In 1995 startte het BIVV in partnership met de Arnoldus Groep van de Belgische Brouwersfederatie voor het eerst met de Bob-campagne, die vanaf dan minstens één keer per jaar werd herhaald. Reeds vanaf het prille begin kende Bob een aanzienlijk succes. Enkele weken na Bobs geboorte hadden al meer dan vier op vijf Belgen over hem horen praten.

Mettertijd is Bob van een gewoon personage uitgegroeid tot hét symbool van de strijd tegen rijden onder invloed. Thans is Bob bekend bij 97% van de Belgen. De campagne wordt algemeen als een (zeer) goed initiatief beschouwd. Momenteel heeft 37% van alle bestuurders reeds aangeboden om Bob te zijn, 34% is reeds Bob geweest en 46% is reeds meegereden met Bob. Deze cijfers stijgen jaar na jaar. Bob zorgde voor een mentaliteitsverandering: de maatschappelijke afkeuring van rijden onder invloed is de laatste jaren aanzienlijk gestegen. 80% van de bestuurders beschouwt rijden met meer dan 0,5 promille alcohol in het bloed als een ernstige tot heel ernstige overtreding. De Bob-sleutelhanger staat symbool voor het succes van de Bob-campagne: meer dan een op de vijf Belgen (en nagenoeg een op de drie min 35-jarigen) heeft er een! Sinds 2001 werd het Bob-concept ook in andere landen van de Europese Unie een begrip, dit met de steun van de Europese Commissie. België, Frankrijk, Griekenland en Nederland organiseerden in 2001 voor het eerst een gelijkaardige campagne, en werden in 2002 vervoegd door Denemarken, Spanje en Portugal. In 2003 kwam daar nog het Verenigd Koninkrijk bij. Een mooi bewijs van erkenning voor "onze" Bob... Voor meer info klik op de affiche.

Maandagavond: DL1 – 11,6 km – 1:10:15 (GHS:119 – 9,91 km/h – 6,06 min/km)

Zondagavond: DL1 – 16 km – 1:34:30 (GHS:121 – 10,16 km/h – 5,91 min/km)

De hittegolf de afgelopen dagen heeft mijn trainingsschema aardig in de war gestuurd. Deze week een “luttele” 26 kilometer in twee trainingen, zo zullen we er niet komen. En de voorspellingen zien er volgende week al niet veel beter uit, dinsdag en woensdag weer boven de 30°C. Lopen in de ochtend is onmogelijk, dus zal het laat op de avond worden. Vanavond eigenlijk te loom door de warmte en weinig zin om te beginnen, het bleef evengoed nog zonnig en warm (27°C). Maar raar toch, het lopen zelf ging ontzettend vlot. Deze maal verfriste het briesje aan de vaart me wel. Ik heb de gehele tijd een mooi gelijk tempo kunnen lopen en met een hartslag die laag bleef. Ik had extra drinken meegenomen en ook nog eens mijn MP3-speler, ik geniet net zo veel van de natuurgeluiden rondom mij. Eén foutje, mij vergeten in te smeren met antimuggencrème waardoor ik wel enkele beten heb opgelopen, zoals het spreekwoord zegt: “eigen schuld, dikke bult(en)”. Het einddoel voor vandaag was de Dambrug, hier op de foto te zien. De zoveelste frisse douche vandaag deed weeral goed, hopelijk kunnen we vannacht beter slapen want de warmte blijft ondertussen hangen in de slaapkamer en open ramen brengen ook al geen soelaas.

Vrijdagnamiddag en deze keer begint ons verhaal in theater Tinnenpot voor de Toneelvoorstelling “Drinken de Goden Duvel?” van de “Koninklijke Toneelvereniging George Bernard Shaw”. Op vraag van brouwerij Moortgat, ter gelegenheid van 15 jaar aanwezigheid op de Gentse feesten, werd deze succesproductie hernomen. “Drinken de Goden Duvel?” is een komedie van Bruno Timp, geregisseerd door Werner Van der Elst. Wanneer de zatlap Theo (schitterend vertolkt door Willy Van Heeschvelde) in het Parochiehuis binnenkomt en beweert dat hij God is, verklaart iedereen hem zot. Maar als water in wijn begint te veranderen, César zijn hartkwaal geneest en Willem de Zwijger plots praat, begint men toch sterk te twijfelen. We hebben genoten van dit toneelstuk en als afsluiter kregen we zelfs een gratis Duveltje aangeboden!

Daarna ging het richting Vredeshuis, waar ter gelegenheid van het Puppetbuskersfestival een optreden was van Veronica Gonzales (Argentinië). In "Gone with the feet" zijn de hoofdrolspelers letterlijk handen, voeten, buik en knie! De verhalen zijn origineel, komisch en poëtisch. Ze komen tevoorschijn uit prachtig beschilderde koffertjes, die ook als decor dienen. De show “Gone with the feeth” is uniek op het gebied van poppenspel. Deze vorm van poppenspel is enig op de wereld en wordt enkel door Laura Kibel (Italië) en haar protégé de Argentijnse Veronica Gonzales uitgevoerd.

Even nog een beetje door de straten gedwaald (massa volk) en hier en daar wat straatanimatie meegepikt om daarna het rustigere (een beetje toch) Patershol op te zoeken waar we in de Aba-Jour een lekkere Spaghetti A’Pollo gegeten hebben en rond 20u30 terug huiswaarts.

  

Vrijdagochtend: IT – 10 km – 0:56:50 (GHS:120 – 10,57 km/h – 5,68 min/km)

Het is pas zeven uur ’s morgens, maar tegenwoordig het enige moment van de dag dat er kan gelopen worden. Het is zelfs helemaal niet te vroeg want alhoewel de koelte (nou ja, 19°C!) van de nacht nog in de grond zit laat de brandende zon het kwik al snel dik boven de 20°C stijgen. Ik ben wat lopen betreft niet echt een ochtendmens en mijn lichaam heeft nogal wat tijd nodig om wakker te worden, mijn hartslag klimt zelfs niet tot boven de 65% MHS. Na tien minuutjes warmlopen besluit ik dan maar een aantal intervals in te lassen (vier maal 1000 m à 5 km/h, 200 m wandelen, 800 m joggen, 200 m wandelen). Het blijkt voldoende te zijn om mijn lichaam te wekken en 10 km blijken weeral meer dan genoeg, net voldoende water in mijn drankgordel. Voor langere afstanden zal de temperatuur toch een pak lager moeten worden.

Het volgend fotootje komt weer uit onze tuin, waar deze brandnetelmot een bezoekje bracht op de hysop, een mot hoeft niet altijd “mottig” te zijn.

Nijmegen, 18 juli 2006.

Aan het eind van dinsdagmiddag 18 juli zijn er 250 à 300 meldingen bij de Nijmeegse hulpdiensten binnengekomen van mensen die door de hitte onwel zijn geworden. Dertig mensen zijn naar het ziekenhuis vervoerd, waarvan vijf mensen zijn gereanimeerd. Twee mensen zijn helaas overleden. Onduidelijk is of het gaat om deelnemers aan de Vierdaagse. Van de dertig personen die naar het ziekenhuis zijn gebracht, konden er twintig aan het begin van de avond weer naar huis.

Uiteindelijk viel in de late avond volgende beslissing:

Nijmegen, woensdag 19 juli 2006.

Aan onze wandelaars,

Tot onze grote spijt hebben we gisteravond moeten besluiten de 90ste Nijmeegse Vierdaagse af te gelasten. Dat hebben we gedaan na zorgvuldig overleg met de gemeente Nijmegen, de geneeskundige hulpverlening bij ongevallen en rampen, politie en brandweer.
Op de eerste wandeldag gisteren zijn tot onze grote ontsteltenis twee van onze wandelaars overleden. Ons medeleven gaat uit naar de familie van de overledenen.
Doordat in de tweede helft van de middag onverwacht de temperaturen stegen en de luchtvochtigheid toenam, raakten vele honderden mensen onwel. Zowel wandelaars als toeschouwers. Dat legde een enorme druk op de capaciteit van de hulpdiensten.
Dat gegeven en de voor lopers zeer ongunstige weersverwachting voor vandaag en de komende dagen, zijn voor ons reden de Vierdaagse niet te vervolgen. Voor ons staat uw welzijn als wandelaar én ook dat van het publiek altijd voorop.
Vannacht hebben wij de bewegwijzering op het parcours voor de tweede dag – de Dag van Wijchen – verwijderd. Wij ontraden u met klem te gaan wandelen en hopen op uw medewerking.

Wij kunnen ons voorstellen dat u talloze vragen heeft. Praktische vragen ook. Wij zullen u spoedig een brief sturen met daarin zoveel mogelijk antwoorden. Antwoorden die wij u op dit moment nog niet kunnen geven. Wij vragen uw begrip voor de ontstane situatie.

Stichting DE 4DAAGSE
Wim Jansen
voorzitter

Een heel moedig besluit van de organisatie!

Gisteren onze tweede avond Gentse feesten, deze maal in het gezelschap van een collega van Fleur, Leen met vriend Geert en met mijn broer Jeff. Dat betekent gezellig praten, een terrasje met muziek op de achtergrond, onder andere de zevenkoppige Gentse groep “Free the Soul” op de Korenmarkt en de coverband “4T5D” op de Groentenmarkt, en “snuffelen” in de kraampjes en winkeltjes. Het is altijd leuk de vele mensen te observeren, koppeltjes, groepen stoer doende jongeren, bezoekers uit alle leeftijdsgroepen, klassen en culturen. Vaste stop in het Duvel droomschip waar aan de toestand van sommige personen al duidelijk was dat de Duvel daar rijkelijk vloeide. Er loopt er wel steeds één tussen met een pint in de linkerhand en een gestrekte rechterarm min of meer mee bewegend met de muziek zichzelf blijkbaar heel erg amuserend… op zijn eentje. Ook het “dreupelkot” werd aangedaan om enkele van Pol’s verschillende jenevertjes te smaken. Beenhesp aan het Belfort, een heksenbroodje aan St.-Jacobs waar we van de zwoele muziek van “Domingo Siete” konden genieten. Laatste stop was “’t Krochtje” op de Vlasmarkt, waar de vaste tooghanger op zijn favoriete hoek aan de toog met onvaste hand zijn zoveelste pintje dronk en daarna om een beetje te ontnuchteren (?) een spaghetti van het huis binnenwerkte. Ondertussen vier uur geworden, tijd om wat nachtrust op te doen. Verder enkele voor zichzelf sprekende beelden.

De Gentse feesten betekenen voor ons eten, drinken, een beetje muziek en vooral genieten van de sfeer.

Zondagnamiddag: DL1 – 20,5 km – 2:06:30 (GHS:131 – 9,72 km/h – 6,17 min/km)

29°C, lopen in deze warmte, gekkenwerk? Wedstrijden zeker, maar een training was wel doenbaar dacht ik, ondermeer omdat ik op mijn geliefkoosd parcours veel onder de bomen kan lopen en er steeds een fris windje waait. Een zonnige vrije dag dus heel veel kajakkers en fietsers in en naast de moervaart (kajakkers er in en fietsers er naast welteverstaan, want andersom zou geen zicht zijn). Dat betekent natuurlijk goede zaken voor het Kano & kajakcenter aan de Kalvebrug. En de horeca langs de Moervaart zal zeker ook niet klagen, veel volk in Taverne De Brugge aan de Terwestbrug, ik telde maar liefst 51 gestalde fietsen. Ook het tuinterras van Restaurant ‘t Molenhof te Moerbeke zat keivol en ook hier weer een massa fietsen op de parking. Na 45 minuten zag ik door de warmte mijn hartslag een tiental slagen hoger gaan (130) en die bleef ook stilletjes aan stijgen tot tegen het einde toe 145 (= 85% MHS), niks aan te doen. Door de warmte bleek ik ook te weinig drinken bij te hebben, alhoewel mijn drankgordel maximum gevuld was, daar moet ik zeker een oplossing op zoeken. Vooral het laatste stuk ging ik steeds trager lopen en blij dat ik thuis was, waar ik mijn hoofd onder de kraan kon houden en direct een liter vocht bijvullen. Volgende keer denk ik toch twee maal na alvorens twee uren in deze hitte te gaan lopen. 
Ik dacht onderweg een kajakker in nood te zien…

Het lijkt wel een titel uit een Kuifje-album, maar het kwam voor in onze eigen tuin. Sinds twee jaar komen hier tijdens de zomer meerdere zonnebloemen tot bloei, zonder dat wij hier iets voor ondernemen. “Hoe komen die zaden hier?”, vroegen wij ons af: “Was het de wind of meer voor de hand liggend de vogels die deze verspreiden? En waarom dan pas de laatste twee jaren?”. Het antwoord was echter even voor de hand liggend als eenvoudig. Het was een collega van mij die tijdens een terloops gesprek met het antwoord op de proppen kwam, hij had eveneens hetzelfde voorgehad. Sinds twee winters hebben we hier meerdere voederplanken en –huisjes staan, waar we steeds een mengeling van zaden op strooien, en natuurlijk zitten daar ook zonnebloemzaadjes tussen, de vogels zorgen voor de rest van de cyclus met het gekende gevolg. Het mysterie opgelost en nu genieten we elke zomer van deze mooie bloemen.

Eén miljard mensen zullen in deze 21^ste eeuw sterven aan de gevolgen van roken. Dat voorspellen wetenschappers van de Amerikaanse kankervereniging in hun pas gepubliceerde ‘Tabak- en kankeratlas’. Tabak heeft in de vorige eeuw zo’n honderd miljoen dodelijke slachtoffers geëist. Een enorm cijfer, maar wetenschappers voorspellen dat het de komende honderd jaar tien keer zo erg zal worden. Eén op vijf sterfgevallen door kanker wordt vandaag al veroorzaakt door tabak, goed voor 1,4 miljoen doden elk jaar. Wanneer slachtoffers van aan tabak gerelateerde ziektes zoals hart- en vaataandoeningen en longziektes erbij geteld worden, komt men zelfs aan vijf miljoen doden per jaar! En dat aantal zal alleen maar stijgen, voorspelt de Amerikaanse kankervereniging. Eén op vier mensen rookt regelmatig, geschat wordt dat meer dan de helft van hen zal sterven aan de gevolgen van hun verslaving. Vooral longkanker blijft ziekte nummer één. Judith Mackay van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO benadrukt dat als er nu direct actie ondernomen wordt, er tegen 2020 elk jaar twee miljoen mensenlevens gered kunnen worden. Wil je weten hoe een rokerslong en een niet-rokerslong er uitzien, klik dan hier.

Enkele leuke citaten:
Hij was zo een hartstochtelijke roker dat hij nog een half uur na zijn dood bleef doorhoesten.
Een kettingrokend jongmens is een nicotiener. (L.Verbeeck)
www.helpeenroker.be
Tot slot: wees aardig voor rokers, hun leven is al zo kort.

Donderdagavond: DL1 – 14,2 km – 1:23:15 (GHS:119 – 10,23 km/h – 5,86 min/km)

Om kwart na acht vanavond de deur achter mij toegetrokken voor een laatavondloopje. Omdat ik vorige keer zoveel last had van stekende insecten had ik mij goed ingesmeerd met een crème tegen muggen en andere insecten, deze keer ook geen last gehad. De schaduw hoefde ik niet op te zoeken want een koude wind langs de vaart zorgde er voor dat het verrassend fris was. Eerst moeizaam op gang gekomen maar na een kwartiertje begon het toch te vlotten. Zoals gepland gelopen tot de brug achter de suikerfabriek (7,1 km) en daar teruggekeerd.

Het ging dit tweede gedeelte heel wat minder vlot en vooral de bovenbeenspieren voelden vermoeid aan. Na een uur kreeg ik dan nog wat last in de darmen zodat ik wel verplicht was het laatste kwartier te versnellen. Blij dat ik thuis was, iedereen heeft wel eens een mindere dag, vandaag was het mijn beurt.