Ik ben gisterenavond blijven plakken voor de televisie. Mijn vriendin heeft de ganse avond gestudeerd, dus was de volledige zetel mijn zit- en ligplaats. Veel intrigerende programma's waren er niet te vinden op de buis, maar ik ben wel op het programma 'Afvallen en opstaan' gestoten en blijven hangen. Het werd rond half tien 's avonds uitgezonden door Vitaya godbetert, maar het is -zo zag ik net- ook te bekijken via het platform VTM Go, wat voor mij wel onbekend terrein is.
Het ging in de aflevering over de 19-jarige Anneleen. Een jonge en vrolijke vrouw met een BMI van boven de 50. Concreet woog ze 142 kilogram voor 160 gram, de helft van haar lichaam bestond uit vet. Normaal zap ik bij zo'n programma's altijd weg, maar dit was niet zo maar een episode van iemand die heel zwaar was en via een programma en onrealistisch veel sport terug gezond werd. Nee, ze onderging een gastric bypass en zou blijven hangen op ruim 120 kilogram. Maar zelfs dan was haar levenskwaliteit wel sterk verbeterd en ook de band met haar ook niet-dagdagelijkse familie verbeterde ook. Mooie televisie.
Het informatieve wat ik ervan opstak was de gevolgen van een gastric bypass-operatie. Geopereerde patiënten kunnen lijden aan een vitaminen- en mineralentekort en het zogeheten dumpingsyndroom. Kort door de bocht komt het neer op het feit dat voedsel in te grote stukken van je maag naar je darmen wordt gestuurd waardoor allerlei kwalijke reacties kunnen optreden zoals misselijkheid, braken enzovoort. Vooral fel gesuikerd voedsel en frisdrank blijft daarom te vermijden.
Het heeft me geïnspireerd om mijn vege lijf uit de zetel te heisen en om 1.30 uur 's nachts een wandeltocht te maken. De app die ik hiervoor op mijn telefoon plaatste heb ik al inmiddels weer verwijderd, omdat de gegevens niet kunnen kloppen. Ik had zogenaamd bijna 9 kilometer gewandeld voor nog geen 6.000 stappen. Ook de visueel storende advertenties en slecht werkende pauze- en herstart modus konden me niet bekoren. De naam van de app was 'Stappenteller-gratis stappen-en calorieteller' van de Leap Fitness Group. Overwegend goede en recente recensies, maar voor mij is het toch te vermijden. De beweging heb ik echter wel gehad. Het heeft mijn hoofd ook wat leeggemaakt.
Het is vandaag tot nu toe geen al te beste dag op dieetvlak en dan druk ik me nog zacht uit.
Ik ging gisterenavond al laat slapen. Het was extra time op televisie, dus bleef ik voor de buis hangen. Rond 5 uur 's morgens ging de telefoon en vroeg mijn chef me of ik vroeger kon afkomen, omdat er enkele zieke collega's waren. Bij ons is het dan de gewoonte dat je je zo snel mogelijk rept naar het postkantoor om de kranten nog voor 7.30 uur in alle bussen te krijgen. Meestal als je later wordt opgeroepen lukt dat (net) niet, maar als dat zeg maar 7.40 uur is gaan mensen nog niet te rap klagen.
Het ontbijt liet ik voor wat het is en ik kapte snel een blikje cola achterover. Tijdens mijn bedrijvenronde heb ik dan ontbeten met een chacha, een magnum en een of andere soort ongetwijfeld rijkelijk gesuikerde energydrink, waarvan de naam me nu ontglipt. Het bleef voor de rest een rusteloze, hectische dag met veel onverwachte klusjes. Mijn laatste taak was een auto naar een autogarage brengen en en andere op te halen. Vlak voor mijn terugkomst ben ik de Action binnengegaan en nog een dokter Pepper en een hele pak brosrepen gekocht en soldaat gemaakt.
Een zo'n reepje is 124 calorieën, ik heb er 10 gegeten. Ik voelde me al slecht bij reep zes en toch ben ik blijven eten. De wikkels stopte ik in het lege frisdrankflesje, zodat mijn collega's, noch mijn chef het zouden zien in het kantoor zelf toen ik het in de vuilnisbak gooide.
Vanavond ga ik wel wat Pokemon spelen. Het spelletje ben ik wat beu geworden, het sociale gebeuren er af en toe rond met de raids kan me wel nog bekoren en daarom heb ik de game nog niet verwijderd. Die paar kilometers zullen het verschil niet maken, maar alles is meegenomen denk ik maar.
Obesitas is een maatschappelijk probleem, geen individueel
De Belgische Cardiologische Liga vroeg vorige week aandacht voor de problematiek van de te grote suikerinname in België. Ze deed dat naar aanleiding van de 40e editie van de 'Week van het Hart' die vandaag eindigt met de internationale dag van het hart. Obesitas kan leiden tot diabetes en de helft van de mensen die daaraan leiden, sterft ten gevolge van een cardiovasculaire aandoening. Jaarlijks sterven in ons land 30.000 mensen aan een hart- of vaatziekte. Het is dan ook meteen de voornaamste doodsoorzaak in België.
Volgens de Liga is vandaag 1 op 12 mensen diabeet en volgens prognoses zal dat percentage nog toenemen tot 1 op 10 in 2030. Ze richtte zich ook specifiek naar tieners, omdat ze het belangrijk vindt dat de jongvolwassenen al vroeg goede gewoontes aannemen. Vooral de achteloosheid bij het nuttigen van frisdrank, fruitsap en de erg zoete energiedranken blijken of blijven liever een doorn in het oog.
De suikerinname is ook onderzocht. Volgens voedingsexpert Patrick Mullie (VUB) eten we gemiddeld 100 gram suiker per dag, de richtlijn van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is 25 gram. Mullie zelf hanteert een humanere marge: 10% van je totale caloriegebruik mag bestaan uit suikers. Als je bijvoorbeeld 2.000 calorieën mag eten, zou je volgens hem 50 gram suiker mogen eten.
Er verschenen verschillende alarmerende koppen in bijvoorbeeld Het Belang van Limburg waarin gesteld wordt dat de huidige suikerinname neerkomt op 35-50 klontjes suiker per dag. Dat lijkt me veel, maar het kan natuurlijk wel.
Op de website van Goed Gevoel vond ik een artikeltje terug over het topic, met daarin wat tips. Eentje ervan is perfect van toepassing op mij persoonlijk: koffiedrankjes. Ik ben een grote fan van koffie op alle tijden van de dag en ook in verschillende versies: zwart, met melk én suiker, enkel met melk, enkel met suiker...Een andere handige tip is om in de ingrediëntenlijst op zoek te gaan naar verborgen suikers. Dat zijn dan in terminologie uitgedrukt mensen die op -ose eindigen: fructose, sacharose, maltose.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Dieet, Obesitas, Diabetes, Week van het Hart, Belgische Cardiologische Liga, Wereldgezondheidsorganisatie, WHO, Suiker, Patrick Mullie, Goed Gevoel, Suikerklontje, Koffie, Koffiedrank, Energiedrank, Fruitsap, Fructose, Maltose, Sacharose, Doodsoorzaak
22-09-2019
Startsituatie: 123 kilogram
Hallo iedereen,
Op deze blogpagina zal ik mijn relaas doen over hoe het leven is met obesitas of zwaarlijvigheid. Dat zullen persoonlijke beschouwingen zijn, maar ook hoe de ziekte in de diverse mediakanalen komt, politieke beslissingen omtrent zwaarlijvigheid in Vlaanderen, België, wie weet zelfs mondiaal.
Het helpt me mogelijk ook om steeds een spiegel voor te houden mezelf te confronteren met mijn fout eetgedrag- en gewoontes. Ik heb weliswaar de WeightWatchers-app op mijn smartphone staan, maar het risico om toch maar niet alles in te geven om binnen de punten te blijven is groot. Bovendien zijn de bloggende leden op het sociale gedeelte van de toepassing ook hard voor mensen bij het afvallen moeilijker gaat of helemaal niet lukt. Vandaar deze plek: een plaats om mezelf te zijn. Ik wens te vermageren en weet dat ik dit kan; tien jaar geleden heb ik een succesvol dieet achter de rug waarin ik in een jaar 50 kilo verloor.
Achteraf was dat misschien te extreem, maar ik maakte toen wel de klik die nodig is om echt succesvol te vermageren. Die heb ik nu (nog) niet of toch onvoldoende. Het zijn te veel up-and-downs om echt gezond te vermageren. De uitspattingen zijn nog te extreem.
Ik ben een 33-jarige Vlaming, meet 175 centimeter en weeg om en bij de 123 kilogram. Soms iets minder, het is al wat meer geweest ook. Naar eigen aanvoelen heb ik een extreem fluctuerend gewicht. Dat is goed voor een BMI-index van 40,2 ofwel morbide (dodelijke) obesitas.
Lotgenoten mogen altijd reageren, graag zelfs. Andere mensen eveneens ook.
