De voorbije weken heb ik vooral aan het zeetje doorgebracht. Heel ontspannend en gezellig! De kleine wandelingen waren op maat van onze peuter, die voor zijn leeftijd toch knap lange afstanden heeft afgelegd. Onze wandelroutes gingen van de ene eetgelegenheid naar de andere. Lekker wafels en pannenkoeken kunnen proeven. Om nog maar te zwijgen van de aperitiefjes en zo...
Terug thuis. Volgens de weegschaal zit ik nog net onder mijn startgewicht. Ik kan nu teleurgesteld zijn omdat mijn moeite van de eerdere weken voor niets is geweest. Ik kan ook blij zijn omdat ik nog steeds ben afgevallen in totaal, zij het dat het dan maar 300 gram is. Ik kies voor het laatste en vol goeie moed staan er vanaf vandaag weer vooral gezonde dingetjes op het menu. Ik heb alvast 4 liter prei-champignonsoep gemaakt. Smakelijk!
Dat was mijn leuze van de voorbije week. Op die manier kan je telkens vol verlangen naar de volgende maaltijd toeleven en mag je je echt laten gaan op vlak van hoeveelheid. Veel willen eten is immers een drang die ik steeds voel sluimeren. Een familietrekje?!
Ik kan me niet voorstellen dat ik bijvoorbeeld een taartje of zo niet opkrijg. Ik zal dingen die ik lekker vind ook nooit laten liggen. Niet dat ik een bodemloos vat ben, maar soms lijkt het daar wel een beetje op!
Toen ik boodschappen ben gaan doen heb ik me eens lekker laten gaan op vlak van gezonde goestingskes. Garnaaltjes, zalm, geitenkazen, rozijntjes, ananas, massa's lichte dessertjes, alternatieve sausjes... Op die manier had ik echt het gevoel dat vermageren eigenlijk een feest is. De kar lag vol en ik had voor meer dan 200 euro gekocht in het warenhuis (daarna moest ik nog naar de fruitboer, de brouwer en de slager). Natuurlijk zaten daar enige pampers en wasmiddelen en zo bij! Hoeveel zou een ander gezin uitgeven aan voedsel? Geen idee!
Mijn ventje - die ook wil afvallen - heeft zelfs opgemerkt dat hij na onze maaltijden van de voorbije week altijd een goed gevuld gevoel had. Lang leve de soep! Want die zorgt eerst voor een gevulde bodem. Vrijdagavond was er een etentje. Geen kat die doorhad dat ik stiekem aan het vermageren was. Mijn bord was telkens tot de laatste kruimel leeggegeten - zonder schuldgevoel. Zelfs de ferme protie chocolademousse heb ik me heel gelaten laten smaken.
Mijn leuze heeft gewerkt. Ik liet me niet van de wijs brengen door het etentje. Toen ik 'goesting' had vond ik in de koelkast of 'snoepkast' altijd wel iets dat mij kon bekoren waardoor de chocolade van de Sint de voorbije week zelfs niets is afgeslankt. Ik daarentegen was bijna 1 kg kwijt! Mijn ventje zelfs 1,5 kg. Ik ben tevreden... en heb er een soyamelkje met banaansmaak op gedronken! Vol goede moed begin ik dus aan de volgende grammetjes...
Indien je lekkere en vooral simpele recepten kent voor soepen en andere gerechten: laat maar komen!
Na zo'n goeie 24 uur zit de moraal nog goed! De meesten zullen dit wellicht onnozel vinden dat ik al content ben met 1 dag! Maar mijn leuze is dat alle beetjes helpen... En ik ben er steevast van overtuigd dat uit de startblokken geraken het moeilijkste is voor mij. Ik moet dat knopje in mijn hoofd kunnen omdraaien...
Eigenlijk was het mijn plan om wekelijks een klein verslagje op te maken van het reilen en zeilen van mijn grootse vermageringsdaden. Puur uit nieuwsgierigheid opende ik mijn blog vandaag om te zien of er al iemand was langsgekomen. Jawadde, dit kanaal werkt echt! Ik had al 20 bezoekers gehad en één iemand had zelfs de moeite genomen om te reageren. Dit wil zeggen dat dit platform echt een vorm van sociale controle kan zijn.
Bij deze, Allerbeste sociale controleurs,
Ik kan jullie geruststellen. Ik heb de weegschaal deze morgen met een glimlach begroet. Helaas is één dag nog niet voldoende om al in de volgende broeken te kunnen! Laat staan in al mijn andere kledij - inclusief lingerie - die op me wacht! Mijn zoon van 2 vroeg me deze morgen of ik ziek was omdat hij zijn chocolade van de Sint alleen mocht opeten - hij is zo'n sociale eter! Ik ben dan zo slim geweest om een mandarijntje van de Sint te verorberen... Iedereen blij?!
Deze morgen stond ik voor mijn kleerkast. Alweer gefrustreerd. Het kon niet blijven duren. Ik heb onderhand maar 2 broeken meer die passen. En geloof me, mijn broeken zitten echt vol! Als ik zo doorga kan ik niet meer op straat komen bij gebrek aan kledij. Hihi, geef toe, dat kan ik mijn dorpsgenoten niet aandoen! Ik maak mezelf al een paar maanden wijs dat ik volgende week weer in die andere kleren kan... Vandaar dat mijn kleerkast nog steeds gevuld is met allerlei kleren die ik nog leuk vind maar gewoon niet kan dragen wegens te klein. Er was een tijd dat ik broeken droeg die zo'n 4 maten kleiner waren. Neen, dit is geen tikfout. Je leest het goed: 4 MATEN!! En ja hoor, in mijn kleerkast vind je dus kleren terug van al die maten...
Excuses genoeg... Twee zwangerschappen gevolgd door borstvoeding verhinderen me het sporten. Het enige waar ik me heb kunnen in vervolmaken is het eten en gezellig samenzijn. Door de recente geboorte van onze tweede spruit komt hier geregeld volk over de vloer... en het is toch zo gezellig om bij te babbelen met wat sneukelvoer en energierijke drankjes. Veel sneukelvoer.
Ouder en wijzer? Onlangs was ik jarig. Al dat zoet dat ik heb gekregen verdween als sneeuw voor de zon. In een paar minuten kan ik bvb een grote zak chocolaatjes laten verdwijnen alsof het niets is... En Sinterklaas, die goede man ... zo goed waren zijn bezoekjes nu ook niet voor mijn lijn!?
Onze keuken is al een paar maand verdwenen door onze renovatiedromen. De noodkeuken was goed voorzien: een knaloranje tent in de tuin voorzien van stromend water, gasfornuis en kasten! Helaas heeft moeder natuur die na 7 maanden (jawel!) kapot gekregen... Kokerellen in een crisis-noodkeuken is nu niet direct een aangename bezigheid. Frieten, Pitta, pizza, afhaalchinees,... Mocht het 10de bezoek gratis eten opleveren hadden we VEEL gratis eten gehad. En het gekke is, ik ben het nog altijd niet beu die lekkere vettige dingen... Mmmm
De weegschaal deed het niet dus ik maakte iedereen - maar vooral mijzelf - wijs dat ik niet aan het bijkomen was.
Maar nu... Heb ik een nieuwe weegschaal die me geen blaasjes wijsmaakt, Heb ik een weddenschap afgesloten met mijn ventje ... en de gevolgen zijn niet mals! Zijn onze fietsrollen terug thuis en staat er zelfs een trampoline op onze zolder die smeekt om gebruikt te worden. Heb ik een blog aangemaakt kwestie van ietwat sociale controle op te bouwen...
Maar vooral, ik heb de moed gevonden om actie te voeren... Wens me maar veel courage!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
