Ondertussen ben ik al weer terug in ons klein Belgenlandje en is de grote droom voorbij. Het voelt ook wel een beetje aan als een droom. Alles is ongeveer nog hetzelfde hier. Het lijkt amper of ik ben weggeweest. In de eerste maand amuseerde ik mij goed, maar toen vond ik wel dat de meeste overdreven als ze over erasmus praten, over hoe geweldig dat het was. De volgende 2 maand, begrijpte ik al perfect hoe de andere die ooit op erasmus waren geweest, het zo geweldig vonden. En de laatste 2 maand werd het zo geweldig, veel beter dan ze me ooit hadden gezegd. Maar het is zo moeilijk omdat te beschrijven en over te brengen naar iemand anders. Eigenlijk onmogelijk,... Ook mijn laatste dagen in Portugal, had ik helemaal niet het gevoel dat ik daar al 5 maand was, mss een kleine maand of een beetje meer. Het gevoel dat ik naar huis ging gaan, was helemaal niet aanwezig. Nog een uitstapje naar Santiago De Compostela en de kust van Galicia. Wat zeker een aanrader is. Maar dan heb je de eerste malen dat je afscheid moet nemen van mensen. Dat lijkt zo onecht, want het was de afgelopen maanden zo normaal dat je die bijna dagelijks tegenkwam. Samen naar de les stappen, koffie gaan drinken, koken, eten, uitstapjes maken, uitgaan en nog zoveel meer. Het eerste pijnlijk moment kwam er pas donderdag voor ik vertrok. Dat was zelfs na mijn afscheidsfeestje waar, ik nog steeds niet het gevoel had, dat dit bangelijk avontuur bijna was afgelopen. Alleen de volgende dag, wanneer ik alles van de muur had gehaald en mijn zak had gemaakt. Was mijn kamer pijnlijk leeg en toen besefte ik: Dat beste 5 maand van mijn leven voorbij waren. Het draait niet om de feestjes of om het land, maar om het gevoel dat je met alle erasmussers verbonden bent, het maakt niet uit vanwaar ze komen, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Al ben je Amerikaans, Tjsech, Nederlander, Turks, Braziaans, Grieks, Litouws, Spaans, Ethiopisch, Kaap verdis, Pools, Let, Belg, Frans, Duits, Italiaans, Sloveens, Chinees, Zwitsers,... Je moet je proberen verstaanbaar te maken in een taal, dat niet je moedertaal is, ofzelfs niet je 2 of soms 3de taal is. Het levert hilarische en onvergetelijke momenten op. Iets koken wat typisch is voor je land en dan laten proeven aan de rest, dit levert ook hilarische en overgetelijke momenten op. Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld, want op erasmus is alles mogelijk. Je maakt er van wat je wilt. Je wordt er niet direct beoordeeld, je kan er met iedereen een klapke doen. Nog nooit zoveel mensen goed leren kennen op zo een korte tijd, het werden niet alleen uw vrienden, maar ook u broers en zussen. Afscheid nemen van vrienden die de meest geweldige tijd van u leven hebben geven en dit slechts op 5 maand tijd. Vrienden voor het leven, een impact voor het leven, maar de meeste ga je nooit meer in het echt tegenkomen...
Nu is het allemaal afgelopen, één intensen droom! Die nog meer werkelijk werd dan ik ooit had gedacht. Maar ja, het moet eindigen om je te doen beseffen hoe geweldig het eigenlijk was... Los naar het zwarte gat...
Dank u aan de mama en de papa voor deze unieke kans
Ola, Ja, de afgelopen ander halve week heeft het altijd geregend, buiten 2 dagen. Is wel niet zo tof, want dan kan je overdag niet super veel doen. Zaterdag ben ik ben ik naar S.C. Braga - F;C. Porto gaan zien. Het was echt een groot stadion, euro 2004 heeft hier ook plaats gevonden. Het was eigenlijk een super mooi stadion met een groot scherm, op een rotswand, en er was plaats voor 22.000 man, het was wel niet vol. Er waren een beetje meer 14.000 supporters. We zaten in het vak van Porto, goede keuzen want, Porto heeft met 0-2 gewonnen. Voor die het nog niet wisten, Braga is de volgende tegenstander van Stanaard in de Uefa Cup. Maar helaas ik die match hier niet zien, want dan ben ik terug in België. Vorige week heb ik ook een feestje gegeven op mijn appartement, samen met Alex voor haar verjaardag. We hadden ongeveer 20 man uitgenodigd, uiteindelijk is er 40 man gekomen. Het was wel super want iedereen moest iets meebrengen om te eten en te drinken. Enzo kon je vanalles wat proeven van tortilla, speciaale meatballs, koude roze soep, tot salades en verschillende cakes. De buren vonden het wel niet zo super dat er zoveel lawaai was tot half 4 snachts. Maar iedereen heeft zich goed geamuseerd De volgende dag heb ik wel is goed moeten kuisen, en er hangt nog steeds een beetje de geur van alcohol in mijn kamer.
Gisteren zijn we nog is met een paar naar Bom Jesus geweest, thomas zijn favoriete kerk en daarna naar Sameiro, een andere kerk nog wat hoger en verder op den berg. Dat was normaal het orginele plan met thomas ook, maar ik denk niet dat hij het gehaald zou hebben. Sameiro is eigenlijk vele mooier dan Bom Jesus en het zicht over de stad is daar ook vele beter en mooier. Ik snap eigenlijk niet dat dat Bom Jesus zoveel meer bekend is hier. Voor de rest zijn er veel afscheidsfeestjes nu, vandaag vertekt Michiel (de nederlander), morgen Martins, en overmorgen Julia (een Duitse, die in Maastricht studeert) Het is toch wel vreemd afscheidnemen van al die mensen waar ge de laatste 5 maand heel de tijd mee optrok. Ondertussen blijf ik nieuwe mensen leren kennen, van Brazilië, Kaapverdië, Polen. Zo kort tegen het einde. Pfff nog 10 dagen en dan back to reality
vanalles en nog wat en te veel herinneringen aan het einde...
Ola!
Ja, het is even geleden en er is veel gebeurd! Den dag na mijn laatste blog, stond ik smorgens op en het was hier aan het sneeuwen, ale sneeuw, zelfs in België zouden we het amper sneeuw noemen (hij bleef alleen op da auto's en het gras liggen, en dat was nog gene halve centimeter). Alle portugezen werden een beetje gek, aan het sliden in het gras, proberen ne sneeuwbal te maken, allemaal met de camera's foto's aan het trekken. Het was da ook 20j geleden dat het in Braga gesneeuwd had. Als ik in de les kwam,zei de docente zelfs, kijk Dieter het sneeuwt, HET SNEEUWT!!! Bij andere erasmussers die op die moment een exaam hadden, ging heel de klas rechtstaan en naar het raam om te kijken naar de sneeuw tijdens het exaam. En in de namiddag was alles al weg. 2 dagen later konden we overdag al terug een trui rondlopen overdag. Ondertussen zijn de eerste erasmussers al aan het vertrekken, wat er steeds op wijst dat het hier bijna afgelopen is. Ook het mailtje voor mijn stage van Lessius begon al mooi: "Beste Dieter, jouw erasmus ervaring loopt stilaan op zijn einde... " tof tof, dacht ik direct als ik dat lag. Ondertussen zijn alle werken afgeven en alle lessen afgelopen en hebben we nog wat meer tijd om vanalles anders te doen :) Zo ben ik vrijdag middag na mijn laatste les alleen naar de cinema geweest die juist open ging en den eerste film gaan zien die ze speelde en helemaal alleen in de zaal gezeten. Altijd al is willen doen! Die avond is Thomas ook in Portugal aangekomen. We zijn er meteen goed ingevlogen met een feestje BA, waar thomas om 5u al lag te slapen op de zetel. Terwijl de rest nog naar ergens anders ging, heb ik thomas maar mee naar huis genomen. (Ik moest van hem zeggen dat het door den jetlag kwam) Volgende dag zijn we vrijlaat opgestaan, rond een uur of 2, met een licht ontbijt zijn we naar Bom Jesus vertrokken (een kerk 45 min wandelen, een beetje berg op en vrij veel trappen). Boven aangekomen vlak voor de kerk, was Thomas blijkbaar nog niet goed bekomen van de vorige avond. Voor meer informatie vraag aan thomas zelf Volgende dag zijn we Porto gaan bezoeken, maar elke keer ik naar Porto ga met iemand is het slecht weer. Het zelfde weer, voor Thomas dus. Eerst regen en daarna veel mist, zodat ge op de brug van Eifel niet zo veel kon zien. Tijdens de middag heeft den thomas zijn 2de beschamend moment meegemaakt: van een pizza alleen maar 1/4 kunnen opeten. Die avond vertrok thomas naar huis en heb ik een trein gepakt naar Lisboa waar Migle en Monika waren. Die waren die dag Cabo de Roca gaan bezoeken, het meest westelijke punt van het Europese vasteland. Dat is een rots die 145m boven de zee uitsteekt, normaal zeer mooi, maar ze konden alleen mist zien :) De volgende dag zijn we naar Sintra geweest, het mooiste dorpje van Portugal zeggen ze. Het zou wel eens goed kunnen want het was zeer mooi. Daar hebben we ook aan de toeristische info gevraagd, hoe de weer omastandig heden waren in Cabo de Roca, die hebben naar daar gebeld en voor de moment zeer goed zeiden ze. Wij de bus naar daar genomen en ze waren nog steeds zeer goed. Het was echt super mooi, hoge stijle rotsen, hoge golven, het was gewoon super. in de laatste 20 min dat we daar waren sloeg het weer helemaal om en begon het hard te waaien en te regenen.
Zo dat was het dan weer, tot de volgende blog kindjes!
Onze Spain train is afgelopen. Na 12 dagen door Portugal en vooral Spanje te reizen en meer dan 3000km met de trein reizen een vliegtuig te nemen van Girona(Barcelona) naar Porto, zijn we gisteren terug in Braga aan gekomen.
27 december begon ik mijn reis om 8u thuis met de auto naar Zaventem waar ik een vlucht naar Porto had. Om 14u45 kom ik aan in Braga op mijn appartement, zet mijn gerief af en maak mijne zak voor naar de trip. Dan vertrek ik met Martins naar Lisboa en we komen daar pas aan om 23h30 en ontmoeten daar Migle, monika en Vaida(een vriendin van Monika die op erasmus is in Lille). Moe als ik was van de trip zijn we niet veel later gaan slapen. 28 december vroeg opgestaan, want zo confortable was het toch niet met 4 in een bed voor 2 personen en het was daar ook nog eens ijskoud. Dan zijn we Lisboa ingetrokken aan een stevig tempo hebben we vanalles bezocht, het is één van mijn favoriete steden dat ik ooit al bezocht heb en ik wil er graag nog is naar toe. 'S avonds heb ik moeten koken voor iedereen en den trend was precies gezet want ik denk dat ik wel ne keer of 4 gekookt heb. Om 22h hebben we de trein van Lisboa naar Madrid genomen. Confortabel slapen was iets anders. 29 december een uur te laat in Madrid aangekomen en we hadden al niet zoveel tijd daar want die avond vertrokken we al naar Granada. Dus het tempo nog wat opgetrokken en ook iets selectiever geworden in wat we gingen bezoeken. Het was wel een mooie stad, maar ik had toch wat meer verwacht. Het was daar ook heel druk en overal superlange rijen om lotto ticketten te kopen. 'S avonds de trein richting Granada, waar Ana Granada een erasmus studente van Braga ons opwachte. We zijn met haar tapas gaan eten en dan allemaal bij haar thuis gaan slapen. 30 december allemaal vroeg opgestaan om Granada te bezichtigen en vooral Alhambra natuurlijk. Het is een schitterend zicht vanuit de stad zie je het paleis Alhambra met daar achter de Sierra Nevada die volledig bedekt zijn met sneeuw. Als ik één favoriete stad moet uitkiezen van de trip is het Granada. Het was een meer relaxe dag en veel genieten. Omdat we daar 2 nachten mochten blijven, gingen we als teken van dank koken voor Ana, haar broertje en haar ouders. Maar ik kan eigenlijk beter zeggen dat we gingen proberen te koken, want gewoon alles ging mis van hoofdgerecht tot dessert. Ana en haar moeder hebben daar nogal staan lachen met ons en wij met elkaar en met onszelf. Maar uiteindelijk is alles nog wel een beetje goed gekomen en hebben we ons toch goed geamusseerd. Die avond zijn we fake nieuwjaar gevierd en daar ook van het nachtleven gaan proeven. Wat ook een grote troef is van Granada. 31 december met 2u slaap op de trein naar Malaga. Daar ontbeten en een beetje de stad gaan verkennen. Met Migle heb ik daar het Picasso museum bezocht, later zijn we met zijn alle naar het strand getrokken. Waar Martins een frisse duik heeft genomen, maar voor mij was het toch iets te fris al was het een goede 20 graden in de zon. Dan richting ons hotel waar we een beetje een gekken eigenaar en nog allemaal toeristen van over heel de wereld leren kennen (oa Brazilië, Duitsland, USA, Austalië,...) Na, het dinner zijn we met zijn alle naar het centrum getrokken om nieuwjaar te vieren. Na enkele flessen champagne zijn we naar het strand getrokken daar wat rond gehangen om terug naar het centrum te vertrekken. De groep was fel uitgedund enkel Martins, Migle, de Australische Kirriley en ik bleven nog over. Opdat moment vinden we een winkelkarretje, hier hebben we 2u met rond geraced en zelfs badman en robin ontmoet. Het was echt bangelijk, vreemde mensen die wilde mee rijden, met het karretje op en af en heuvel. Nog een paar gekke foto's getrokken en gaan slapen. 1 januari zak gepakt en naar het strand vertrokken om nog een beetje te bekomen van nieuwjaar. Later in de namiddag hadden we een trein richting Cordoba, dus vaarwel Malaga. Aangekomen in Cordoba moesten we op zoek naar ons hostel Bagdad. Recht in het oude centrum. Het oude centrum was echt een must om te zien, voor de rest was er in Cordoba niet zo veel te beleven. 2januari in de voormiddag hadden we een trein van 7u lang richting Valencia. Daar aangekomen heb ik weer eens mogen koken voor iedereen. En zijn we eentje gaan drinken. en op tijd aan slapen. 3 januari zijn we in de voormiddag het oude centrum van Valencia gaan bezoeken, wat op zich super mooi was. In de namiddag hebben we toch even een jas moeten aantrekken want het was aan het regenen. Dan zijn we het ocenario en het sciense museum gaan bezoeken, al was het al één van de buitenkant want het was nog al duur. Maar zeker de moeite waard om eens langs buiten te bekijken. Die avond zijn we naar Castellon vertrokken waar ik iemand ken, die ik van in Antwerpen ken. Die heeft ons meegenomen naar een feestje met al zijn vrienden in huis vlak aan het strand. Was echt een supermooi uitzicht. Het was in een huis waar de soldaten van Franco nog hadden gezeten in de burger oorlog van Spanje. 4 januari lang geslapen en een wandeling op het strand en dan 's avond richting castellon terug waar we iets gaan drinken zijn en gaan slapen zijn in een Hotel. 5 januari zijn we smorgens naar Barcelona vertrokken waar wa Albert ontmoeten, de vriend van Migle die ook erasmus student in Braga is en de nicht van Vaida. Zij leiden ons rond in Barcelona waar we ondermeer Placa d'espagne, olympische stadium, het park en nog veel meer bezoeken. Die avond hebben we naar de stoet gaan zien van de 3 koningen in Barcelona. Dit wordt in heel Spanje hard gevierd, het is zelfs een nationale feestdag met 6 januari. Die avond zijn we gaan slapen bij een vriend van de nicht van Vaida. En hebben we Duff bier gedronken. 6 januari hebben we afscheid van Vaida genomen want zij moest terug naar Lille want ze had 2 dagen later een examen. Wij zijn dan naar Sagrade Familia geweest, deze keer bij daglicht en daarna naar Gaudi park. Alleen was het spjtig van het slechte weer anders had het nog vele mooier geweest. Deze keer zijn we gaan slapen bij Albert. 7 januari met de trein naar girona, waar we eerst nog een wandelingetje gedaan hebben in het centrum voor dat we ons naar de luchthaven gingen. Het centrum was eigenlijk mooier dan ik verwachten. Op de luchthaven ontmoeten we giuseppe en 2 poolse meisjes die dezelfde vlucht naar Porto hebben.
Het was een super bangelijke trip waar we veel gezien en gedaan hebben. En ook veel foto's hebben getrokken desondanks 3 van de 4 foto toestellen gesneuveld zijn, waaronder dat van mij. Ik kan nog wel foto's trekken maar ik zie niets meer op mijn scherm. De foto's zullen later nog op Facebook komen. Allesins toch een selectie van de selectie die we gaan maken van de 2000 foto's.
Ondertussen is ook mijn laatste maand van erasmus in gegaan, op 6 februari ben ik terug thuis.
Onder lichte druk volgt hier een Blogje: Om mijn laatste dagen van Braga af te ronden, ben ik zondag avond iets typisch Portugees gaan eten bij Martins, zijn huisgenoot had gekookt voor ons, nadat ik mij subtiel zelf uit genodigd had. Daarna Kertsmiskoekjes gaan eten bij de Kerstmis geobsedeerde Tanja :). Ik heb ze daar ook geleerd hoe ze echte frieten moeten maken. Maandag mss voor het eerst in mijn leven een vlotte presentatie gegeven in sport psychologie, hopelijk vond den docent het ook zo vlot. 'S avond met Stella, Martins en Chrisia naar Pipas geweest en eens alles overlopen wat het afgelopen weekend gebeurd was, om het met de woorden van Sofie te zeggen: Lachen, gieren, Brullen. Dinsdag werd mijn laatste dag voorlopig in Braga. Hier moet ik toch eervol Migle vermelden voor de bangelijke pannekoeken met kaas en hesp (ja en monika ook, voor het snijden van de kaas en hesp). Daarna nog is naar usual bar geweest met zeer veel erasmussers. Volgende morgend moest ik om 7u20 opstaan, hier voor wil ik Betty en Monika eervol vermelden omdat ze mij smorgens nog is hebben wakker gebeld (het was nodig). Met enige vertraging was ik dan toch geland in België, thuis eindelijk echte frietjes met goeie steak en pepperroomsaus. Daarna duivenlokaal en de boomhut met de nodige duvels. Donderdag was het de beurt aan antwerpen, om en bezoek je te krijgen. Vrijdag was 75 jaar chiro in perron m, waar ik mij toch al vrij oud voelde. Zaterdag Kerstmarkt in heffen, waar ze volgend jaar beter de naam verandere in Knockmarkt. Voor de rest nog is een bezoek naar de cinema(wat hier ongeloofelijk duur is) en nog is naar Music For Live in Gentmet Thomas en Sofie.
Voor mijne volgende blog ga je wrs toch even moeten wachten, want met onze trip door Spanje zal het er wrs niet van komen;
En aan iedereen een zalig kerstmis en een gelukkig nieuwjaar! Groeten Diet
Het is eigenlijk wel een beetje een raar gevoel, naar huis gaan voor Kerstmis. Ik kijk er wel naar uit om iedereen terug te zien, maar het betekent ook wel dat mijn erasmus bijna afgelopen is. Want wanneer ik terug naar Portugal kom is het nog een goei maand en het is afgelopen. Dus het geeft wel 2 gevoelens weer. Maar zo ver zijn we nog niet dus genieten we er nog vollebak van. Deze week was het wel wat minder omdat ik 2 testen had. Dus de week was vrij rustig. Alleen de 2de test invullen is niet echt van een leie dakje gegaan. Normaal moest ik die disndag om 9u30 doen, ik was daar, maar de docente was zoals altijd te laat. Ik heb 55 minuten gewacht en dan ben ik weggaan. Ik ben dan die middag met Betty, Alex, Matteo, Tanya en 4 vriendinnen van Betty uit Duitsland naar een markt in Barcelos geweest. Dara ik krijg een telefoon van mijn docente om te vragen waar ik was. En waarom ik niet op haar gewacht had. Ik zei dat ik 55minuten had gewacht. En zij zei: maar ge moest op mij wachten, wanneer kunt ge de test doen? Morgen om 2u? En ik zei oke. De volgende dag om 1u krijg ik telefoon en vraagt ze of ik de test om 4u kan doen. Oke 4u dan maar, dacht ik. Om 4u stond ik aan haar kantoor en kwam ze en zei tegen mij, ik ben nog in vergadering, kunt ge over een half uur terug komen. Om half 5 kon ik dan toch eindelijk aan mijn test beginnen, maar ze moest eerst nog wel den test vertalen van het portugees naar het engels. Vrijdag avond zijn we gaan eten met iedereen van de cursus portugees. Ik denk dat we met 120 waren, voor 8 euro konden we eten en drinken zoveel dat we wouden. En laten we zeggen dat de meeste dat ook zo gedaan hebben. Daarna zijn we allemaal naar BA gegaan, waar toch een van de beste feestjes was van de afgelopen maanden was. De volgende dag ben ik met Martins naar Bom Jesus (een kerk op de berg, als je er naar toe gaat, passeer je 13 kappelekes) geweest, we kwamen daar op juiste moment aan juist met de zonsondergang, was super mooi. Het mindere was, daarna begon het zeer hard te regenen. Maar toch, het was de moeite. Vanavond is het is geen cinema, de roommate van Martins heeft beloofd dat ze gaat koken voor ons. Iets typisch portugees, dus ik kijk er wel naar uit. En daarna, gaan we naar Tanya en Alex want die hebben Kerstmis koekjes gemaakt, wat dat ook mag voorstellen. Nu moet ik gaan want we gaan onze trip in Portugal en Spanje verder plannen. Voorlopig staat Lisboa, Grananda, Malaga, Corboda,Valencia, Castellon en Barcelona op het programma.
Dus Ik ben er mee weg, tot over 3 dagen in België. En ja, Lotte ik zal ook met jullie uitgaan.
Valse sneeuw, kerstmannen, miljoenen lichtjes, irritante kerstliedjes en nog vele meer kerstmis gerelateerde dingen. Ik ben hier echt al een kerstmis overdosis aan het krijgen. In de winkels is het al 3 a 4 weken kerstmis in het centerum al 2 weken. De hoeveelheid lichtjes gaat er echt wel over, een tunnel van 500 meter lichtjes, een kerst stal volledig uit lichtjes, alle gebouwen in het centrum vol met lichtjes. Als je door het centrum wandelt hoor je heel de tijd kertliedjes. Ik denk dat ik kerstmis al beu ga zijn voor dat ik terug naar België kom, voor kerstmis te vieren. Ook Ann die hier van woensdag tot vandaag (zondag) was, heeft van een vroegtijdige overdosis kerstmis kunnen "genieten". Nadat Ann woensdag met een vertraging en een bijna doodservaring was aangekomen, zijn we direct naar de Russian party vertokken. Russian party houdt in vodka en augurken, het was een feestje om te herinneren. (wat niet voor iedereen mogelijk is en mss maar goed ook). Donderdag ben ik smorgens naar de les gegaan en in de namiddag met Ann Braga gaan verkennen. Ann heeft er ook de beste dagen uitgekozen, donderdag heeft het geregend, vrijdag een beetje en zaterdag zeer veel. Vrijdag zijn we Guimaraes gaan bezoeken, daar hebben we een kasteel, markt en het oude centrum gedaan, het echt super mooi daar, vele mooier dan Braga eigenlijk. 'S avonds heb ik mijn kook kunsten nog eens boven gehaald en zijn we naar usual iets gaan drinken, niet te laat want de volgende dag stond Porto op het programma. Dus de volgende dag zijn we naar Porto vertokken in al zijn glorie, eerst een klein beetje rond gelopen en dan de hoogste toren van Porto bezocht, met het mooie uitzicht, daar begon het te regenen. Het begon harder te regen, zo het was dus ideaal om de 3de mooiste boeken winkel van de wereld te bezoeken. Maar omdat het niet wou ophouden met regenen, hebben we ons maar toegelegd op giftshops en koffies gaan drinken en op die manier naar de rivier te geraken. Gisteren avond zijn we dan nog naar Pipas en BA geweest en dan deze morgen is Ann weer naar België vertokken en is het gestopt met regenen. Maar desondanks de regen heb ik me toch bangelijk geamuseerd. Nu komen er wel enkele mindere dagen aan, ik heb dinsdag en donderdag 2 kleine testen. Al geluk is het morgen een vrije dag en heb ik,tijd om te studeren. Afgelopen maandag hebben we met enkele samen geleerd voor onze portuguese test bij Martins. (Ja de bib was niet open, want afgelopen maandag was ook ne vrije dag) Jana ging ook naar Martins komen, maar zij kwam van Guimaraes met de bus. Maar Janna wist niet goed waar Martins woonden en had aan de Buschauffeur gevraagd, te stoppen wanneer ze in de buurt waren. Op een geven moment stopt de buschauffeur en zegt tegen Janna dat het hier ergens is. Hij stapt mee met Janna af om haar te helpen en laat zijn bus alleen. Ze gaan samen naar ne kiosk, die 5 min stappen is om te vragen waar het juist is. Uiteindelijk heeft de buschauffeur zijn volle bus 20min op hem laten wachten.
Voor de rest zou ik nog graag de Groeten aan Monika en Migle doen, die mijne blog vertalen met behulp van een online vertaal programma. En zou ik ook graag de Sint bedanken voor die half op gegeten reep chocolade Over 10 dagen ben ik in België en over 11 in Antwerpen.
Ja, het heeft hier ook gesneeuwd. Al was het maar heel eventjes en was het smeltende sneeuw. In andere delen van Noord-Portugal lag er zelfs 40 centimeter sneeuw en waren er veel wegen afgesloten. (Even melden dat er veel bergan zijn in Noord-Portugal) Het weer is wel een beetje verandert ten opzichtien van vorige week, waar het vorige nog mogelijk was overdag nog rond te lopen in een t-shirt, is dat op deze moment toch niet echt aan te raden. In het begin van de week was het nog goed weer, maar wel gevoelig kouder, ik denk 10 graden minder dan de week ervoor. Maar sins vrijdag heeft het hier veel geregend.
Omdat het school werk het voor de moment niet toelaat en het weer ook niet al te schitterend was, zijn er voorlopig geen uitstappen gepland. Dus heb ik niet zo veel nieuw te vertellen, zeker omdat ik meer voor school aan het werken ben en dat is natuurlijk niet zo intressant om te vertellen. Al ben ik wel trots om te zeggen dat mijn verslag (voor 6januari) over mijn presentatie (ja, die van 15 december, die nu al af is) van sport psychology, zo goed als af. Ik moet alleen nog wachten op de commentaren van mijn medestudenten op mijn prsentatie, om die bij te voegen aan mijn verslag, van 14 pagina's). Disndag heb ik mijn test Portuguees en daar heb ik en de meeste van mijn groep niet zo een goede hoop op. Maar, ja we zullen zien wat het wordt, die credits tellen toch niet mee voor mij.
Onze plannen voor nieuwjaar te vieren in het zuiden van Spanje worden ook steeds concreter. Onze tickets zijn besteld, we gaan nieuwjaar vieren in Granada of Malaga en dan trekken we naar Valencia en Barcelona. Het is ook daarvoor dat mijn taak van 6januari moet afzijn, anders kan ik een deel van de trip niet meedoen.
Even denken wat ik deze week toch gedaan heb... Ahja, woensdag was er een groot gratis afscheidsdinner in Sardinha voor een Braziliaan dat hier 2jaar is en nu terug naar huis gaat. Dus dat konden we niet aan ons laten voorbij gaan, een aperatief naar keuze, veel aperatief hapjes, rijst met eend (echt lekker), als dessert ijs met vers fruit en om af te sluiten een glas champagne. Voor de rest was er nog gratis drank tijdens het eten. Ik lag om half 3 in mijn bed, had graag wat langer gebleven maar ik moest de volgende morgen naar de les en voor dit alles heb 2,5 uitgegeven. Wat er ook veradert is, nu dat ik een nieuw appartement heb, heb ik nog nooit zoveel gekookt en niet altijd voor mij alleen, want bezoek komt er ook regelmatig langs. Zeker met het weer van de laatste dagen is dat wel tof om samen te koken en te eten, je kan er gerust heel de namiddag mee vullen.
Ik ga u laten, ik moet nog eten en dan gaan we naar de cinema. Vorige week heb ik ne goede film gezien, als ge is iets anders wilt dan typisch amerikaanse film, dan moet ge naar "Arte de roubar" gaan
ciao
@ Mich: ja, ik zal zeker mijne kop is laten zijn als ik terug in België ben, ik hoop dat Dirkske de maxim nog een goei 2 weken en half kan openhouden.
En speciaal voor Lotte heb ik het kleurtje van mijne blog veranderd. Nog iets dat veranderd is deze week, mijn adres. Ja, ik ben weer maar eens verhuisd. Ik was er achter gekomen dat één van de 2 spanjaarden niet zo normaal was. Hij had voor de grap een product in het wasmachien gedaan voor ik mijn kleren ging wassen zodat nen trui naar de knoppen is. Ik vond het niet zo grappig en had van andere mensen nog een paar dingen gehoord over hem, dus vond ik het maar beter om te verhuizen. Het nieuwe appartement is vele mooier, properder en beter. Ik heb zelfs nen openhaard in mijn kamer. En een goed uitzicht van op het balkon van mijn kamer. Ik heb wel geen internet meer, maar dat heeft wel een positief effect op mijn school werk. Want ik heb dit weekend veel voor school gewerkt, zelfs mijn presentatie voor 15 december is bijna af. Ik moet deze wel wat opvoorhand maken want in december wordt het druk met testen en Ann komt opbezoek. Gisteren zijn we naar een echt portugees restaurant geweest, voor typisch portugees eten. Ik vond het lekker en Matteo ook, maar de Duitse meisjes: Tanya, Betty and Alex vonden het niet zo. Daarna zijn we naar usual bar gegaan, waar er veel andere erasmussers waren. Daar hebben we meer dan 4u muziek gemaakt met wat instrumenten en staan zingen en dansen. Het was echt super, de sfeer, de musiek, alles... Ja, ik heb gehoord dat het vandaag gesneeuwd heeft in België, moet ik eerlijk toegeven dat ik toch een beetje jaloers ben. Maar ik kan niet klagen, de afgelopen 14 dagen was het overdag altijd 18 a 19 graden overdag, maar 's avonds is wel koud.
Vanavond ga ik weer eens koken voor een paar mensen. En daarna gaan we weer naar de cinema.
ciao
nieuw adres:
Dieter De Witte Rua Monsenhor Ferreira 280 4T°.dt 4710-409 Braga
Weer een week gepasseerd, deze week was tijdens de week wat rustiger, omdat ik vrijdag een test had. Deze was wel niet zo gemakkelijk zeker omdat de docente geen deftig engels kan schrijven en er in elke vraag wel 2 of 3 fouten stonden. En ook omdat ze pas na meer dan 2 weken er achter te vragen, de dag voor mijn laatste exaam mijn slides in het engels heeft gegeven. De rustigere week hebben we wel goed gemaakt in het weekend. Vrijdag zijn we naar insolito geweest, onze favoriete bar om wag te gaan op vrijdag. Daarvoor waren we als gewoonlijk iets gaan drinken in usual bar. (Deze naam is echt wel toepasselijk voor ons). Ik zou toch graag ook de altijd sympathieke barman eens eervol willen vermelden. Toen we maandag van usual naar huis wouden gaan was het aan het regenen en heeft hij ons (Martins, Hillal, Stella, Greecia and me) allemaal een paraplu gegeven om droog thuis te geraken. Zaterdag was er een historische rondleiding in Braga voor de erasmus studenten. Ik moet toegeven veel heb in niet gehoord, want het was gewoon tof om meet veel erasmussers samen te zijn en met iedereen een klapke te doen. Daar na kregen we allemaal gepofte kastanjes, een portuguese soep en wijn. Alle 3 typische voor hier. 'S avonds zijn we bij de francaises gaan eten (en drinken). Verschillen tussen de soorten Porto proeven . Ik weet nog altijd niet wat ik de beste vind, ik mix nog altijd de ruby en de tawny door elkaar. We hebben daar ook het spelletje gespeeld. Waarbij er een persoon op je voorhoofd plakt, hillariteit verzekert. Zeker als je met Amy Whinhouse, Monica Lewinsky, Uncle Benz, Tokio Hotel, Heilige maagd Maria aan tafel zit. Deze morgen ben ik met slechts enkele uurtjes slaap naar het nationale park van Gêres getrokken, samen met Migle, Monika, Neringa, Raymonda en Albert. Na een helse bustocht naar daar, waar ik het zelfde gevoel kreeg als vorig jaar met de boot in Turkije. Die dat mee naar turkije waren zullen wel snappen dat ik mij niet zo goed voelde op de bus in de bergen. Maar het was wel super mooi om allemaal te zien. Daar aangekomen gingen we naar het toerisme office. Natuurlijk was dat gesloten en hadden we geen kaart bij ons. Dus de eerste berg gingen we op goed geluk doen, maar de plaatselijke bewoners zeiden dat de andere een beter was. Oke dan, dachten wij en we namen de andere berg. Daar waren enkele wegwijzers in het begin, maar naar een tijdje vonden we er geen meer. Dus ja terug op goed geluk. Maar het geluk zat niet zo goed mee. Na een tijdje werd de weg een heel smal wegje en nog een beetje later werd het wegje een padje waar de wilde paarden soms loopte. Maar ook dat verdween... Dus ja, dan gingen we maar recht naar boven, waar het mogelijk was, na dat iedereen wel 37 vast had gezeten in ne struik of in de bramen en we eigenlijk niet meer verder konden omdat de het bos te dicht begroeid was. Zagen we dat we nog niet eens op de juiste berg zaten . Toen zijn we maar wijselijk terug gekeerd en ne pizza gaan eten. Maar desondanks al de schramen hebben we ons bangelijk geamuseerd en gaan we zeker nog is terug wanneer de toeristise dienst open is.
Nu moet ik jullie laten voor mijn wekelijkse bezigheid op zondag avond: naar de cinema!
