De vogel werd gehospitaliseerd en zoals verwacht, was het aanbrengen van een geschikte kraag, een hele onderneming. Papegaaien leggen zich daar niet makkelijk bij neer, worden soms zo opstandig dat ze dreigen te verongelukken of weigeren soms dagenlang te eten. Daarom is toezicht en soms dwangvoeding nodig. Ook werden antibiotica en ontstekingsremmers toegediend via injecties.

Op de foto's achtereenvolgens : 

- eerste twee foto's : genomen tijdens operatie, bemerk het geamputeerde deel van de teen op de handdoek

                        op de tweede foto is duidelijk te zien dat een knelband is aangebracht om bloedverlies tijdens de operatie te voorkomen.

- foto 3 en 4 : na de operatie : foto van de geopereerde teen en van de aangebrachte kraag.

Als de oudervogels hoofzakelijk een zaadmengsel als voeding krijgen, gaan ze tekorten aan vitamines en mineralen opstapelen. 

Zaad bevat immers geen dierlijk eiwit, tekort aan vitamine A en een tekort aan calcium.

De pop zal alleen dat in het ei stoppen, wat haar lichaam zelf kan missen. Het jong wordt dus met een tekort geboren en dat wordt er zeker niet beter op als de ouders uitsluitend zaden blijven voederen aan hun jongen. Aangezien zaden nogal vet zijn, gaan deze jongen redelijk vlug zwaar worden, terwijl hun beenderen pas laattijdig verkalken. Het gevolg is dat de pootjes onder het gewicht van de vogel beginnen buigen, waardoor ze kromme pootjes krijgen. Dit is in een vroeg stadium (hoe vroeger hoe beter) en indien niet te erg, nog te verhelpen, mits de nodige chirurgie of mits een aangepaste spalk met toevoeging van de nodige vitamines en mineralen.

Deze amazone-papegaai bleek echter in het nest een knieletsel te hebben opgelopen : alle gewrichtsbanden waren gescheurd geweest en het kniegewricht was door granulatieweefsel (wild vlees) weer aan elkaar gegroeid, maar op een verkeerde manier. Gevolg was dat de poot vanuit het kniegewricht volledig verkeerd stond én dat de knie geblokkeerd was. Onder verdoving werd het kniegewricht geopend, maar de schade was zo groot, dat besloten werd tot euthanasie.

Maar overdaad schaadt ! 

Het is belangrijk je aan de voorgeschreven dosering te houden, omdat er anders stoornissen in de lever kunnen optreden.

Deze kanarievogel is gestorven aan een overdosering van canthaxanthine. Bemerk de intens rode kleur van het buikvet.

Er werd een röntgenfoto genomen en de twee beentjes waren halfweg tussen de twee gewrichten (elleboog en pols) gebroken.

Er werd een pin van chirurgisch staal in het proximaal deel van de ulna (het dikste beentje bij vogels) geschoven tot voorbij het ellebooggewricht.

Dit gewricht werd bij het doorboren sterk geplooid zodat de pin net buiten het gewrichtskapsel terechtkwam. Retrograad werd de pin dan teruggeduwd in het distaal deel van de ulna tot tegen het polsgewricht. Daarna werd het buiten het lichaam liggende deel van de pin teruggeplooid met een paar stevige tangen. Door middel van een rekverband werd de vleugel tegen het lichaam gevouwen en de vleugeltippen werden met kleefband aan de staartpennen vastgeplakt. Immers met alleen een intramedullaire pin is rotatie ter hoogte van de fractuur nog mogelijk.

Tijdens de operatie werden verschillende kleine, versplinterde beenfragmenten verwijderd. Toch bleven er nog enkele aanwezig, zoals blijkt uit de foto direct na de operatie. Deze beenfragmenten bleken al voor een deel geresorbeerd op de controlefoto 3 weken later, net voor het verwijderen van de pin. Eén week na de operatie volgende een controle. De kerkuil werd verdoofd, het verband verwijderd en de vleugel manueel gestrekt om vergroeiingen met bindweefsel ('wild vlees') tussen radius en ulna, en tussen bot en pezen los te maken.

Bij vogels worden fracturen niet zo lang geïmmobiliseerd als bij hond en kat, omdat de fractuurheling vlugger verloopt en omdat er vlugger vergroeiingen onstaan met een stijve, stramme vleugel als gevolg.

De kerkuil wordt nu nog 2 weken rust voorgeschreven. Na één week wordt voorzichtig begonnen met revalidatieoefeningen.

De kansen op herstel zien er goed uit, ook al omdat de perfectie van vliegen niet geëvenaard moet worden, aangezien deze vogel geen prooien in het wild moet vangen.

FOTO 1 en 2 : röntgenfoto voor de operatie

FOTO 3 : beeld tijdens de operatie : het invoeren van de pin

FOTO 4 : na de operatie, de vogel is aan het wakker worden.

FOTO 5  : controlefoto voor het verwijderen van de pin, let op de 'verdichting' van het bot op de fractuurplaats en de beginnende resorptie van de                   beenschilfers.

De meeste vogels putten zichzelf op die manier uit en het is best zoveel mogelijk de omstandigheden te vermijden die dit stimuleren.

Dit betekent : nestgelegenheid wegnemen, een koudere omgevingstemperatuur, te energierijke voeding vermijden, de daglengte inkorten, de partner (tijdelijk) afzonderen. In veel gevallen beschouwt de vogel echter een menselijke huisgenoot als partner en het is dus belangrijk dat die persoon zich minder met de vogel gaat bezighouden. 

Doordat de voeding van die vogels meestal heel eenzijdig is, weinig calcium en geen dierlijk eiwit bevat, gaan deze vogels zich soms letterlijk doodleggen. Soms komt het tot 'buikleg' of 'ei-peritonitis', waarbij een dooier van een ei in de buikholte terechtkomt en een chronische ontsteking veroorzaakt. 

In dit geval werd de vogel aangeboden met 'een ei op'. De röntgenfoto's leken er op te wijzen dat er een misvormd ei in de eileider zat. Het bleek onmogelijk om dti via massage onder verdoving te verwijderen. Toen werd een 'keizersnede' uitgevoerd en bleek het om een ingedroogde eidooier te gaan. Er werden nog enkele gelijkaardige verharde structuren verwijderd die niet op de röntgenfoto te zien waren.

In bijlage : de röntgenfoto, de verharde structuren die tijdens de 'keizersnede' werden verwijderd (kleine foto) en de patiënt direct na de operatie, toen hij al wakker was.

Nadat de voet extreem gezwollen is, gaat ze afsterven. De vogel heeft veel pijn, trekt de poot op en wordt ziek. Afvalstoffen van de afstervende poot kunnen de bloedcirculatie bereiken.

Indien een vogel mank is of zijn poot optrekt : altijd rekening houden met een ingegroeide ring.