ik heb pijn als ik zie dat jij ongelukkig bent ik wil bij je zijn als ik weet dat jij ongelukkig bent ik wil je troosten als jij ongelukkig bent ik zou je willen helpen als ik je hart hoor schreeuwen dat je ongelukkig bent ik wil er zijn ja ik wi er gewoon altijd voor je zijn
iemand die ik liefheb daarvoor houdt mijn hart een plek een plek enkel door die persoon ingenomen en niemand anders die op die plek kan komen niemand anders die daar kan wonen als ik iemand liefheb een vriendin waarvoor ik er wil zijn als ik haar ongelukkig zie doet die plek in mijn hart pijn
Het leven heeft pieken en dalen Maar steeds zijn er mensen Om je boven te halen Het is een kunst om niet op te geven Maar om met hen je verdriet te delen Het leven is licht en vaak donker Zonnestralen en donder Maar dan moet je vechten om door te gaan Want ooit kom je uit je leed En je zal er sterker staan !
Ik weet echt niet hoe ik het nog moet zeggen hoe er een manier is om het uit te leggen wanneer je het zal zien dat ik heb om jou verdriet
ik weet niet hoe ik het moet tonen hoe ik erboven zal komen hoe ik het moet schrijven of met gebaren laten zien want je ziet het niet
ik weet niet of je het zal begrijpen of je me loslaat in plaats van grijpen want je betekent zoveel voor mij maar je ziet me niet meer staan dus misschien vind je het niet erg moest ik uit je leven gaan
want je bent gelukkig hebt mij niet meer nodig om te lachen want je denkt niet meer aan mij ik hoor niets van jou je leeft in een schaduw en ik ben mist je ziet met niet
zijn we nog verloofd of niet? of wil je echt alles vergeten wat we hadden. doet het jou echt niets? wil je me kwijt? doe ik er nog iets toe. verander alsjeblieft, wordt zoals voorheen met mij ik kan het niet meer ik word het zo moe. zijn we nog bevriend? of zijn we echt vervreemd? ben je nog mn papie? of wil je het niet? zie je me nog staan? waarom laat je me dan gaan? waarom hoor ik niets van jou? gewoon omdat je van een ander houdt? mogen we dan niet praten, of is dat er al over gaan? ik denk gewoon dat je geen tijd meer hebt je ziet het niet je ziet mij niet meer staan.
Ik zal er zijn als de wereld stopt met draaien Ik ga er zijn voor jou Ik ben er als je verdriet hebt Ik vergeet je nooit Ik zal er zijn als de zon verdwijnt Ik ga er zijn wanneer alles verandert Ik ga niet weg als iets gebeurt Ik ben er altijd voor jou Ja, ik ben er maar ga jij er zijn?
ik ben wie ik ben jij bent je eigen persoon we gaan onze eigen weg onze eigen weg maar samen samen door alle leuke en door moeilijke momenten heen want wij samen is iets bijzonders zoveel verschillen zoveel gelijk
's ochtends verschijn ik uit jou en 's avonds verdwijn ik in jou alles wat ik doe samen met jou alle woorden die ik zeg komen over mijn lippen en over die van jou alles wat ik denk speelt rond in mijn hoofd en in dat van jou alles wat ik ben dank ik aan jou
Wanneer ik me alleen voel Denk ik aan jou Wanneer ik eenzaam ben Droom ik van jou Maar nu voel ik me alleen Voel ik me eenzaam Denk ik aan jou Droom ik van jou Maar het helpt niet Blijf me zo voelen Voel een koele wind door mijn hart gaan Voel men hart in nog kleinere stukjes breken Soms is het beter dat ik ga Maar beloofd heb ik het je En eens ik je weer spreek Zal er weer een warme gloed door me heen gaan En heb ik weer een beetje meer warmte zo dat ik weer een tijdje verder kan.
Weggaan betekent toch een stukje achterlaten De dingen die je hebt beleefd neem je mee Je slaat ze op als herinneringen En soms vloeien tranen Er ontbreekt iets , telkens weer
Weggaan betekent een stukje van mezelf verliezen De banden die ik heb gemaakt Muren die ik heb doorbroken Ze sleuren een stuk uit mezelf Ze lieten me stralen , en in mezelf een beetje geloven
Afscheid nemen betekent ontstaan van herinneringen Het besef dat de weg die ik gaan moet Vol obstakels ligt Afscheid betekent telkens verliezen Met in het achterhoofd dat het lang duurt Wanneer ik ze terug zal zien
Het is gewoon .. Dat het nooit zo terug zal zijn Als ooit ervoor Een deel met wat ik aan hen verloor
De knuffels en de herinneringen De kusjes en het samen zingen Het omhelzen van het dagelijkse leven En het loslaten van wat voorbij is
Het gekir en het plat van het lachen liggen De droeve momenten maar ook de gewone dingen Het samen optrekken en op stap gaan met een groep Het laten gaan, voor een toekomst
Het hand in hand lopen De zon die brand of de regen die zo zalig leek De donkere dagen met pijn en leed Maar de armen die steeds openstonden Voor verhalen en achterdochten Voor leugens en roddels Voor geluk.
Mijn liefde voor hen Die zwaar doorweegt op een tijd Mijn afscheid die me doet huilen Ook al weet ik dat het zo moet zijn
Vanaf ik zei datk niets meer van jou Wou weten, Lijkt het alsof je van de aardbol Bent verdwenen Je had me pijn gedaan Je moet me verstaan Ik heb je ook gekwetst Daarom was weggaan het best Maar die keren en die herinneringen Houden mij vast Ik was bang om wat ik aan jou had
