Daar loopt hij dan... De jongen van mijn dromen... Hand in hand met haar... Wie is ze? Waarom haar?
Liefde is pijn... Dat is iets wat ik al van in het begin geleerd heb... Het mag dan nog o zo mooi zijn.. De pijn komt ooit..
Velen laten traantjes voor iemand die hen niet verdient...
No one is worth your tears, and the one who is won't make you cry..
Was het maar zo simpel... Het klopt inderdaad dat degene die je waard bent & volledig bij je past je niet zal laten huilen... Tenzy... jij die persoon zelf gekwetst hebt...
Soms heb je geen besef van wat iemand voor je betekent en hoeveel die persoon van je houd... Maar ook, hoeveel jij van die persoon houdt...
You never know what you got, until you lose it...
Een andere volledige waarheid... Lieverds, ik raad jullie aan... Als jullie echt van iemand houden, probeer dat dan te beseffen voor het te laat is... Bij mij was het te laat... Met een zwaar effect van dienst...
Een ander in zijn leven...
Maak niet dezelfde fout die ik gemaakt heb...
Ooit zal ik jullie wel eens het volledige verhaal vertellen... Maar niet nu
't Is m'n eerste berichtje, dus kzou jullie allemaal welkom willen heten op m'n blog &. Natuurlyk myzelf ook
Aangezien jullie nog niet veel van mij weten, zal ik mezelf eventjs voorstellen
Vijftien jaartjes geleden, op 3 januari 1992 werd er al een kindeke op de wereld geboren. 't Schreide niet, leek de normale kindekes doen... Maar 't lachte.. 't Kindeke zette een lachje op die jaren later niet zou verdwijnen...
De eerste reactie van de mama was: 'Ooh, wat een skoon kindeke...' De papa reageerde: 'Ochjirre, ochjirre... Wa eb kik da kindeke aangedaan... Moeta me ik leevn?' Maar zowel papa als mama was trots op 't kindeke dat ze samen gecreërd hadden... Trots op da meiske da nu in da beddeke lag... Ze doopten et meiske: Helena.
In de mythologie van de Grieken was Helena de mooiste vrouw op hemel en aarde. Jaja, mama & papa... Er zal wel een reden zijn dat ik zo genoemd ben zeker
Helena groeide op tot de tiener die ze vandaag is. Bruine haren, bruingroene ogen... Alles erop en eraan...
En nu zit da kindeke hier achter haar pc, haar eerste blogbericht te schrijven!
Maar... ik zal jullie weer laten Tot myn volgende bericht !
