Uit het niets komt hij op haar toegelopen….
De man uit haar dromen, haar vent!
Hij neemt haar in zijn armen alsof hij haar nooit meer wil loslaten…

Hey lieverd hoe is het met je?
Wat is het lang geleden. Hoe gaat het met je?
Wat zie je er leuk uit! Knuffel hoe gaat het met je?
Hij kijkt haar recht in de ogen; “ hoe gaat het met je?”
"Wat is er?"

Ze zegt niks en kijkt alleen maar in z’n ogen. Ze wil zeggen hoe ze hem gemist heeft, hoe diep hij zit, hoe ze de afgelopen maanden geprobeerd heeft zich over hem te zetten, maar hoe hij telkens weer opduikt op de meest onmogelijke momenten.Als hij maar eens wist hoe diep hij in haar hart genesteld zit… hoe veel ze van hem houdt….
Ze wil het hem het liefst van al allemaal zeggen in de hoop dat hij misschien eindelijk voor haar kiest.
Maar hoe graag ze het ook allemaal wil vertellen, haar hart staat al twee minuten in stilstand, haar ademhaling ligt stil, het enige wat ze kan zeggen is.

“Er is niks schat!”

Hij kijkt haar weer aan en trekt haar nog dichter tegen zich aan. “Zeg maar niks schat ik zie het in je ogen!”

Hij laat haar even los om haar aan zijn vrienden voor te stellen. Gewillig, enthousiast en sociaal als ze is, zegt ze iedereen gedag!
Ze stelt hem voor aan haar vriendin, Die heeft wel eens recht om “de vent” te ontmoeten, na al die maanden van pijn, liefde, pijn, geluk, euforie, berusting, liefde, en hartverscheurende pijn, waarin ze er steeds voor haar was.

Ze wil met haar vriendin doorgaan en even weg van de emotie die ze nu niet kan plaatsen, even snel weg om terug te ademen en haar hart de kans te geven terug in een normaal ritme te kloppen… ze moet gewoon even weg van hem….

Hij neemt haar hand vast en trekt haar weer dichterbij.
"Schat ik ben weer stom geweest."
“Toch weer niet met je gezelligheidsdame van vorig jaar?” vraagt ze hem

Hij schudt nee.
Trekt haar weer dicht tegen zich aan.

"Oh schat het spijt me zo dat ik je zo’n pijn gedaan heb, ik wil je gewoon niet meesleuren in me kutzooi, het spijt me zo…"
Ze neemt zijn gezicht in haar handen en zegt: “We waren er met z’n twee bij he!”
Hij kijkt in haar ogen.

“ik had na dat eerste weekend en na alles wat ik ondertussen over je wist ook kunnen beslissen om niet meer naar je toe te komen en afstand van je te nemen, maar ik kon het niet!”zegt ze

Ze draait zich om naar haar vriendin. Misschien moet ze nu maar snel doorgaan en lekker gaan dansen en afstand van hem nemen.

Hij trekt haar weer naar zich toe.
"Het spijt me zo! Hoe gaat het met je?"

"Nu gaat het weer wat beter met me", zegt ze. "Een tijd geleden ging het heel slecht, maar nu gaat het goed…"

Hij neemt haar weer vast.

Ze zegt: "ik ga er nu vandoor met me vriendin, we staan daar in de tent."

Hij laat haar los, “Is goed schat.” Ze draait zicht om en wil net weglopen, als hij haar arm weer vastgrijpt en haar tegen zich aantrekt.
Met zijn gezicht tegen het hare zegt hij: “Ik had de goeie raad moeten opvolgen en voor jou moeten gaan…maar ik kan nog steeds niet kiezen…”

Haar hart breekt voor de duizendste keer… als ze zegt: “The story of your life schat”
Ze trekt zich los en wandelt naar haar vriendin die klaarstaat om haar met een knuffel op te vangen… ze voelt zijn ogen in haar rug…


Oh wat ziet ze hem graag, maar waarom moet het godverdomme zo’n pijn doen!
Ze dacht dat ze het wel zou aankunnen hem weer te zien… hoe kon ze weten dat hij zo diep zat!

"Oh wat hou ik van hem!" Zegt ze tegen haar vriendin, die vraagt op haar beurt: “Maar denk je dat hij ook verliefd op jou is?”

Sja ze weet het niet! Maar waarom zegt hij dan al die dingen? Ze voelt toch wel dat er iets is tussen hen… of is het allemaal schijn?

Samen met haar vriendin gaat ze de feestende massa in en probeert alles wat er de afgelopen vijf minuten gezegd is te verwerken en van zich af te zetten door te gaan dansen en plezier te maken…


Na enkele uren van uitgelaten dansplezier, waarna ademhaling en hartritme weer terug op peil zijn en het kopje er weer wat meer bij is, gaat ze met haar vriendinnen terug naar de tent waar “ de vent” ook ergens staat.

Ze ziet zijn vrienden / familie-kring staan en ergens slaat de schrik haar een beetje om het hart. Ze kent al die mensen eigenlijk niet zo goed, heeft de meeste van hen slechts één keer gezien, maar dat is het em juist.
Wil ze hetzelfde gevoel ondergaan dat ze toen had bij de bedenkelijke blikken op hun gezichten? Blikken van achterdocht ( wie heeft hij nu weer bij? En wat kom jij hier doen kindje?), jaloerse blikken en de daarbij horende neerbuigende blikken en vooral de blikken vol medelijden van “ ocharme meisje, je denkt toch niet dat jij anders bent?, je bent slechts één van de zovelen”.
Anderzijds waren ze ook wel lief en probeerden ze een conversatie te onderhouden met haar.
Hmmm misschien dacht ze destijds verkeerd en lag het aan haar eigen onzekerheid over de hele situatie tussen zichzelf en “ de vent”.

Ze raapt haar moed bij elkaar en gaat subtiel in de buurt van “de vent” en zijn kring staan. Hmmm bij wie staat hij daar? Wie is zij? Hij staat wel heel dicht bij haar. Maar heej niks achter zoeken hij is gewoon zo. En zo is ze zelf ook. Zij danst toch zelf ook met andere mannen?!
Niks aan de hand dus.

Af en toe komt hij even bij haar staan, neemt haar even vast en fluistert in haar oor: “Hey schat heb je een leuke tijd? Hoe gaat het met je?”
Hij draait wat rond. Hij vraagt of ze zijn zusje al gezien heeft. Tuurlijk heeft ze zijn zus al gezien, en zijn zus haar zeker ook al.
Hun blikken hebben elkaar al enkele malen gekruist. Weer die rare blik.
Maar wat betekent die blik? Ze weet het niet, maar erg aanhalend en enthousiast is de blik zeker niet.
Omdat hij het haar vraagt draait ze zich om en zegt ze vriendelijk gedag tegen de zus.

Hij komt nog effe wat dansen, terwijl heel de kring het kan zien. Sja iedereen mag het dan blijkbaar toch zien…

Haar gedachten nemen weer een loopje met haar… wat zou dit alles betekenen, zou hij dan toch…, zijn de blikken van de kring wat ze zijn, maar is ze voor hem toch speciaal???
STOP STOP STOP ERMEE, brult ze vanbinnen , NEE NEE en NOG EENS NEE!!!!
Waarom doe ik me zelf dit toch allemaal aan? Mompelt ze binnensmonds, godverdomme!!!

Hij komt zeggen dat hij ervandoor gaat, hij gaat slapen, maar hij hoort of ziet haar morgen wel!
“Dat is goed!” zegt ze, nog een hele dikke knuffel en hij vraagt in haar oor: “Gaat het met je?”
Ze zwijgt en kijkt alleen maar in zijn ogen. “Wat dan?” vraagt hij. Ze kijkt alleen maar. Hij gaat ervandoor.

Een uurtje ofzo later als ze het festivalterrein nog eens verkend hebben, keren ze voor een laatste optreden terug naar “de vent –tent”. Hmm denkt ze, is hij dat niet?
Ze gaat naar hem toe. Nadat hij z’n discussie met enkle vrienden afgerond heeft, keert hij zich naar haar toe en vraagt haar mening over een ruzie. Of ze vindt of hij al dan niet gelijk heeft, want ze kent hem toch goed genoeg om te weten dat hij het niet fout bedoeld heeft!
“Oh ja?!” denkt ze bij zich zelf, “ken ik je zo goed dan?”

Vanuit haar ooghoek, ziet ze “die vrouw” waar hij eerder die avond bijstond, heel de tijd naar haar en hem kijken.

De vent vraagt haar: "hou je nog van me?"
Ze aarzelt en doet met haar vingers een beetje. Hij zegt: "ondanks al me zooi hou ik nog steeds van je!"
Ze laat hem in zijn opgelaten bui ,zegt hem gedag, gaat nog effe dansen met haar vriendin en gaat naar huis.




Onderweg naar huis begint de kerncentrale in haar kop weer op volle toeren te draaien.
Wat hij toen zei, dat wil dan dat zeggen of net niet, maar waarom zegt hij het dan?, maar misschien wil hij gewoon een achterpoortje openlaten zodat hij terug kan komen als hij haar weer eens nodig heeft, maar nee dat zou hij niet doen, hij is zo niet, hij kan toch niet zo’n goede acteur zijn!
Of toch…?


Uitgeput van de intensieve avond probeert ze wat te slapen.
Morgen is er een nieuwe dag met veel leuke optredens in “ de vent - tent”.





Hmmm toch best goed geslapen denkt ze. Lekker genieten van een uitgebreid bad.
Lekker relaxen en uhm ja zien dat we er ook vanavond goed uitzien voor “de vent”. src="http://cache.hyves-static.net/images/smilies/default/smiley_lach.gif" border=0>


Samen met haar vriendinnen zet ze de avond in, in de “niet – vent- tent”, daar is ze nog even niet aan toe!
De Soca beats druisen door de zaal en ze gaat uit de bol, laat die heupen en kont maar shaken!
Ze geniet met volle teugen, maar haar gedachten dwalen al stilletjes af naar de “vent –tent”…
Eerst nog wat eten van bij de Indonesische mevrouw hmmmmmmm lekker bakje veto –gemengd!

Haar lichaam en ziel verlangen nu onverstoorbaar naar hem…

Op naar de vent-tent…

Haar ogen zoeken tussen de massa… ze ziet hem niet onmiddellijk, maar ze voelt dat hij er is…
Ze kijkt rond en dan ziet ze de kring ennnnnnn bingo daar staat hij! Ze kan haar glimlach niet onderdrukken. Ja hoor dat is haar vent.
Na de schok van het eerste weerzien na enkele maanden, gisteren, is ze weer wat rustiger vanbinnen.
Haar hart maakt een sprongetje als ze hem ziet.


Haar gedachten dwalen af naar de zomer van 2004, de avond toen ze hem voor het eerst zag…

Don Omar on stage… en daar stond hij ineens. De meest aantrekkelijke man die ze ooit gezien had.
Stiekem staarde ze de hele tijd naar elke beweging die hij maakte, naar de manier waarop hij rond zijn vrienden hing, naar het plezier dat hij had, naar de manier waarop hij met verschillende dames danste, maar vooral naar zijn lach en de lichtjes in zijn ogen.
Soms kruiste hun blikken elkaar… damn wat een vent .
Wanneer kwam hij haar eens vragen om te dansen? Het was alsof hij haar gedachten kon lezen, want hij vroeg haar destijds ten dans, ze geraakten aan de praat, en dansten en kusten all night long…

Ze wordt terug wakker uit haar dagdroom als ze hem met een bedrukt gezicht ziet lopen. De lichtjes die ze destijds in zijn ogen zag, zijn de afgelopen tijd meer en meer gedoofd.


Sja zijn leven is ook niet altijd rozengeur en manenschijn geweest.

Al de afgelopen jaren wist ze eigenlijk zo goed als niet over die man, waarop het eerste moment dat ze hem zag verliefd werd. Ze sprak hem enkele keren per jaar aan de telefoon, leuke korte gesprekjes waar ze dan weer enkele maanden op kon teren, tot ze hem weer eens onverwachts hoorde of tot ze hem weer eens zag op het festival waar ze elkaar voor het eerst ontmoetten.
De festivals na hun ontmoeting boden meestal niet waar ze diep vanbinnen weer naar smachtte, zijn armen om haar heen, heel de nacht dansen en kussen en wie weet… wat meer? Nee joh dat zou nooit gebeuren! Wat zou hij in godsnaam meer willen van een gewoon Belgisch meisje die 10 jaar jonger is dan hem? Dus al die jaren genoot ze van zijn innige omhelzing als ze hem weer voor het eerst zag, en keek ze vanop afstand naar “haar vent”.

Maar eind vorig jaar kregen ze meer en meer contact en de gevoelens die altijd zo fel waren als ze hem eens per jaar zag, maar nadien weer vervaagden omdat het moest omdat ze wist dat het niet kon, groeiden en bleven constant aanwezig.
Er was geen vervagen meer aan!
Die liefde op het eerst gezicht bleek gegrond te zijn geweest. Deze man was een schat.
Hij vertelde over zijn leven, over zijn geluk en pijn over hoe het leven je in je gezicht mept, maar ook over hoe je moest volhouden en moest doorzetten. Hij kwam als een gift from heaven. Ze voelde zich heel slecht tijdens die periode en het was of het leven haar geen zak te bieden had. Raar want ze had alles wat een jonge vrouw van haar leeftijd kon wensen; leuke job waarin ze elke dag mensen kon helpen, leuke collega’s, leuk klein appartmentje in het centrum van de stad, heel lieve familie en een hele hoop geweldige vrienden dichtbij en veraf waar ze onnoemelijk veel plezier mee beleefde en bij wie ze altijd terecht kon.
Toch voelde ze zich rot vanbinnen en begon ze aan alles te twijfelen. Dan moest ze nog een overlijden verwerken, toch allemaal een beetje veel voor die onafhankelijk, zelfverzekerde, intelligente, sociale jonge vrouw. Ze veranderde in een mum van tijd in een bang, eenzaam, ongelukkig meisje in een veels te grote stad!

Maar “ de vent” was er voor haar en ze praatten uren over hun wederzijdse pijn en angsten, over geluk en liefde, over dromen enz. Hij vroeg of ze het leuk vond elkaar eens te ontmoeten. Dat deden ze een heel weekend lang!
Toen begon één van de mooiste maar tegelijkertijd zwaarste periodes uit haar jonge leventje!

Over haar oren verliefd was ze op deze prachtige vent!
Alles wat er in haar hoofd rondspookte, alle gedachten, angsten en pijn, alle onzekerheden , emoties… de grote rush die door haar lichaam, hoofd en hart raasde en haar vanbinnen stilletjes aan flarden scheurde, smolt als sneeuw voor de zon tijdens hun weekendje samen, ze kon terug ademen, die tergende pijn vanbinnen was weg en ze vond voor het eerst sinds maanden innerlijke rust bij deze man… ja nu kon ze het niet meer ontkennen… dit was haar vent!
Spijtig genoeg vertoefde ze niet lang op haar roze wolk….
Hij vond dat ze niet teveel aan hem moest denken want dan zouden ze het te moeilijk krijgen! Uhm zo erg moeilijk vond hij het toch niet toen ze het weekend bij hem was!
Het ene leidde tot het andere en uiteindelijk bleek ze te moeten opboksen tegen de emotionele erfenis van 4 kids, twee exen en moeders van zijn kinderen en een derde ex, waarmee het nog niet zolang gedaan was…. Daar kon en wilde ze niet tegen strijden, want die strijd was op voorhand al gedoemd te mislukken. Die vier kids hoorden bij hem en natuurlijk zouden die altijd op de eerste plaats komen en ze zou ook niet verliefd kunnen zijn op een man die zijn kinderen niet op de eerste plaats zette. Maar drie vrouwen uit vorige relaties plus dan nog eens twee vrouwen uit la familia die zijn leven inpalmden en een grote plaats in zijn hart opeisten… daar kon ze niet tegen concurreren.
Dus met pijn in haar hart liet ze hem gaan en probeerde haar eigen leventje weer een beetje op het goed pad te krijgen, want hem te moeten afgeven en loslaten, had haar helemaal de afgrond doen in storten.
Ze trok zich op aan de kleine dingen in het leven, en praatte alles van zich af met een hoop geweldige mensen om zich heen. Ze ontmoette ook een andere man, een soulmate, iemand die het zelfde dacht en voelde als zij, iemand die haar zinnen afmaakten iemand die haar helemaal begreep, een echt waterman zoals zij. Veel plezier, leuke babbels en een ontmoeting later bleek het met hem toch niks te worden.

Alsof hij het rook, was “ de vent” daar weer!
Ze hadden sinds dat ze afstand namen nog weleens af en toe gepraat over de msn, maar daar was het bij gebleven.
Nu spraken ze elkaar weer regelmatig en hij vertelde haar hoe het nu juist allemaal zat, ondertussen bleek het nog maar om één vrouw te gaan, eentje die hij ergens nog altijd terugwilde, of was het zijn gezin dat hij terugwilde? Hij was heel eerlijk over zijn leven en zijn gevoelens, en zelfs nadat ze dit alles gehoord had, hield ze nog steeds van hem.
Hij begon uit zichzelf meer en meer contact op te nemen met haar. Hij verwittigde zelfs als hij ’s avonds niet op de chat zou kunnen komen, ze smolt bij al deze kleine dingen en glimlachte constant als ze aan hem dacht.
Misschien begon hij stilletjes in te zien, dat hij ook gelukkig kon zijn met een andere vrouw, misschien kreeg hij ook gevoelens voor haar? Stilletjes begon ze terug te hopen…nadat ze afspraken om elkaar weer eens te zien, vertrok ze eerst nog voor een weekendje naar het zuiden met haar goede vriendin, ook daar hing hij meermaals aan de telefoon. Die man moest toch ergens wel een beetje gek zijn van haar, anders deed hij zo’n dingen toch niet?!

Ze nam zich voor om haar kop te gebruiken als ze weer eens een weekend bij hem was. Niet te hard van stapel lopen, gewoon genieten en ze zou wel zien wat er verder zou gebeuren, niet op slag terug tot over haar oren verliefd op hem worden… Ja zo zou ze het gaan doen!
Hij kwam haar afhalen aan het treinstation, voor ze het wist stond hij met zijn ondeugende koppie voor haar neus en oh nee, daar had je het weer. Slappe benen, klamme handen, volledige hartstilstand voor enkele seconden, duizend gedachten en gevoelens vanbinnen; intens geluk en tegelijkertijd helse pijn. “YES YES YES dit is em nog steeds, dit is nog steeds haar vent!!! GODVERDOMME, NEE NEE NEE ik ging niet voelen!!!” roept ze vanbinnen.
TE LAAT!
Hij neemt haar in zijn armen, de wereld stopt met draaien en ze is verloren…

Na een zalig weekend, dit keer met nog meer familie en vriendenbezoekjes dan het vorige -“zou dit wat willen zeggen?, zou hij nadien de mening van zijn kring willen over mij? Wil hij dat ik meer en meer van zijn leven te weten kom en leer kennen?” dacht ze toen ze daar was - treedt hetzelfde scenario van vorige keer op!
Ze hoort hem de eerste dagen nog heel even, en dan twee weken helemaal niet meer!

Ja lap! Hij zal het wel weer niet meer weten! Weer aan het twijfelen! Vindt hij haar leuk? JA tuurlijk vindt hij haar leuk, anders neemt hij haar toch niet overal mee naartoe?
Ze kan wel in zijn plaats gaan denken, maar wat haalt dat uit? Haar kop zit al vol genoeg!
Zo kan het toch niet verder… wanneer gaat hij nu eens een keuze maken? Ze is niet boos op hem, begrijpt dat zijn situatie veel gecompliceerder is dan bij iemand zonder kids en exen die nog in hoofd en hart zitten. Het feit dat ze ver uit elkaar wonen, maakt het ook niet makkelijker, dat weet ze zelf ook wel, met die argumenten moet hij niet meer komen aandraven. Ze weet dat allemaal evengoed!
Maar als je niks probeert, weet je ook niet hoe het kan zijn, je moet er voor gaan voor je weet of het werkt!

Ze mist hem oneindig veel, probeert zich t.o.v. haar vriendinnen sterk te houden, zoekt excuses als ze vragen of ze hem nog gehoord heeft. Het is al erg genoeg dat ze voor zichzelf moet excuses zoeken waarom hij niet belt!

Oh waarom is het toch allemaal zo’n zooi!

Ze wordt weer ziek vanbinnen, de knagende pijn doet stilletjes aan zijn intreden in haar hart…
Zo kan het niet verder, ze moet het stoppen voor ze weer helemaal in de put geraakt.
Als het moet wacht ze maanden op hem, maar ze moet wel weten of het gevoel wederzijds is, of er iets is, of er kans op iets tussen haar en hem, tussen haar en “haar vent” is.

Op een zonnige namiddag heeft ze afgesproken met haar tante. Tante vertelt over haar buurvrouw, die in een relatie zat met een vent die nog een vriendin had en waar ze zo van af zag. Tante had tegen haar buurvrouw gezegd: “Als ge de madame niet kunt zijn in een relatie, moet ge maken dat ge weg zijt!”
EN als een donderslag bij heldere hemel beseft ze ineens wat haar te doen staat!

Tante heeft gelijk, groot gelijk, wat is ze blij met die oude, traditionele, kordate, maar vooral landelijke visie op relaties! Eigenlijk is ze zelf ook maar een meisje van het platteland die in de grote stad verzeild is geraakt, maar ze zou zich beter terug wat meer inlaten met de landelijke wijsheden. Al lachend neemt ze de trein terug naar de stad waar ze zich met een fles wijn op de bank nestelt.
Ze draait zijn nummer en zegt wat ze te zeggen heeft. Dat ze hem gemist heeft, nu mist, nog steeds voor hem wil gaan, ja zelfs na alles wat ze van hem weet ja! Als hij ervoor wil gaan is ze zijn vrouwtje, exclusief alleen van hem!
Maar hij weet het niet kan geen keuze maken, verwittigt haar over het feit dat hij niet kan garanderen dat hij bij haar blijft als de ex hem terugwil en met de loze argumenten over afstand en dat hij me niet in deze rotzooi wil betrekken!
“TE LAAT, ik zit al maanden mee in je rotzooi!” denkt ze.
Ze dwing hem te zeggen waar het op staat. Hij twijfelt, zoekt naar zijn woorden. Uiteindelijk de hartverscheurende, maar verlossende woorden: “Ik weet niet of het sowieso ooit wel wat tussen ons zou worden, moppie…”
Haar hart breekt in duizend stukken! De kracht die haar maanden recht gehouden heeft, die er voor gezorgd heeft dat ze ergens de hoop niet opgaf, sijpelt langzaam, druppel per druppel uit haar hart… tot op de dag van vandaag…

Het licht valt uit en wekt haar uit haar gedachten.

De vent komt in haar buurt. Ze zwaait en met een nog steeds bedrukt gezicht kom hij haar gedag zeggen. Hij lijkt zijn dag niet te hebben vandaag. Hmmm dat wordt minder leuk dan gedacht!


Nadat het bacchata duo op het podium uit volle borst de één na de andere plakkerige love song zingt, komt hij naar haar toe. Hij vraagt haar ten dans. “We hebben nog nooit een bacchata gedanst” zegt hij tegen haar. Zachtjes begint hij met haar te dansen, haar telkens meer en dichter in zijn armen nemend, geniet ze van zijn lichaamswarmte, zijn geur, zijn stevige armen, zijn alles…oh wat houdt ze met hart en ziel van deze man…als hij dat maar eens wist, hoeveel ze echt van hem hield en nog steeds houdt…
Ze gaat effe wat te drinken halen en hij plaagt haar op zijn jongensachtige ondeugende manier zoals vier jaar geleden.
Hij lacht terug, zijn bedenkelijke blik is weg. Hij lacht als hij haar aankijkt!
Hij komt dicht tegen haar aanstaan als ze terugkomt. Hij zegt dat hij het gezellig vindt zo met haar, dat hij het allemaal nog steeds niet weet, dat hij nog steeds niet kan kiezen, maar dat het vanavond zo gezellig is met haar. Ze kijkt hem aan en zegt: “Wij hebben het altijd gezellig als we samen zijn, als je me ziet vindt je het altijd gezellig, tot de dag nadien!” hij knipoogt naar haar en zegt: “ Je hebt gelijk, maar nu is het gezellig!”, terwijl hij verder met haar danst.

Als de reggaeton door de tent begint te knallen, start ze tesamen met haar vriendinnen een shake what yo momma gave ya marathon, waarbij er hilarische actionshots gemaakt worden. Ze heeft zo ontzettend veel plezier. Hij staat vanop een afstandje te kijken en mee te genieten. Smelt hij vanbinnen als hij “zijn gekkie” daar zo bezig ziet?

Nog even komt hij dicht tegen haar aandansen, "hoe gaat het met je moppie?" dan neemt hij de benen, het wordt hem allemaal wat te warm. src="http://cache.hyves-static.net/images/smilies/default/smiley_lach.gif" border=0>


Na het optreden last ze even een rustpauze in met haar vriendinnen.

Als ze na een tijdje terugkeert, doet hij opeens helemaal anders. Hij blijft heel de tijd op een afstand, komt niet meer in haar buurt.
Ze vraagt zich af of ze iets fout gedaan heeft? Misschien vindt hij dat zij maar eens naar hem toe moet komen. Ze zou niets liever willen, maar ze vindt het zo intimiderend om zijn kring binnen te dringen en naar hem toe te komen.
Of misschien is hij plotseling weer aan het twijfelen en wil hij haar liever op een afstand houden. Ze weet niet meer wat ze moet denken dus blijft op een afstand, terwijl ze heel de tijd stiekem hoopt dat hij naar haar komt en haar innig omhelst.
Soms kijkt ze subtiel achterom om te kijken of hij er nog staat in de hoop zijn blik te kruisen en te zien wat er aan de hand is. De enige blikken die ze kruist zijn die van zijn vrienden en de blik van zijn zus, waarvan ze nog steeds niet weet of het gewoon serieus is omdat ze zo altijd kijkt, of dat het een afkeurende blik is, zoals ze eigenlijk eerder vermoedt. Maar waarom? Wat heeft ze dan misdaan, behalve verliefd worden op haar broer?!

Links van haar en haar vriendin staat die zelfde vrouw van gisteren, ondertussen heeft ze al door wie het is. Ze is lid van de zelfde sportvereniging als “de vent”. Ze zou dus gewoon een vriendin van hem kunnen zijn. Bijna had ze dat geloofd. Was het niet voor de blik waarmee de vrouw naar de vent kijkt. “Ze kijkt op dezelfde manier naam hem als ik”, denkt ze.

De vrouw staat net als haar heel de tijd stiekem naar achter te kijken of hij niet komt. Zij gaat uiteindelijk wel naar de kring en naar hem. Hij neemt haar hand en danst met haar.
“Waarom wel met "de vrouw" en niet met mij?”, vraagt ze zich af.

“Hij zei gisteren dat hij weer wat stoms gedaan had. Waarom zei hij me dat eigenlijk? Ik zou het toch nooit te weten komen en ik heb er ook geen zaken mee”, denkt ze. “of hij zegt er liever wat van voor ik het zelf ontdek?!
Oh nee mijn intuïtie zal toch niet waar zijn? Hij heeft TOCH wat met "de vrouw". Ofwel heeft hij iets met haar gehad, ofwel is het nog bezig en is dat “zijn gezelligheidsdame” voor dit weekend… het zou wel wat verklaren. Zou het?"

Het laatste optreden is gedaan en het is tijd om ervandoor te gaan. Ze kijkt achterom waar “haar vent” is. Ze ziet de vrouw bij haar vent staan. Ze gaan er met heel de kring vandoor.
Hij gaat toch nog wel wat tegen haar komen zeggen? Dit kan je niet menen! Hij draait zich gewoon om en gaat er vandoor.
Dat laat ze niet gebeuren! Ze stapt op hem af! Ze zegt gedag tegen zijn vriend terwijl hij nog even wat tegen iemand anders zegt. Hij draait zich naar haar toe, geeft haar drie kussen op haar wangen en zegt “we bellen!”, dit alles terwijl "de vrouw" twee meter verderop naar hem staat te kijken, en blijkbaar op hem staat te wachten.

In shock gaat ze ervandoor…

“we bellen?!!!!!!!”

Uhmmmm…. QUE?

Drie kussen??????

Uhmmmmmm… PORQUE?


Hij heeft haar NOG NOOIT drie kussen op haar wangen gegeven tijdens die vier jaren dat ze elkaar kennen. NOG NOOIT!!!!
Bestaat er iets meer afstandelijker dan DRIE KUSSEN en “ WE BELLEN”???!!!!!

Ze is nog nooit boos op hem geweest nog nooit! Maar nu????

DRIE KUSSEN en “ WE BELLEN”???!!!!!


Woedend loopt ze naar de auto. Wie denkt hij wel dat hij is?
Ze heeft van hem geen verantwoordingen af te dwingen, maar dit slaat echt alles!!!!

“Ok hij kan niet kiezen, hij weet het nog steeds niet en hij heeft iets stom gedaan, of was er het hele weekend nog mee bezig met die vrouw, maar na alles wat hij me dit weekend gezegd heeft en na alles wat we samen gehad hebben, verdien ik GODVERDOMME toch wel wat meer dan DRIE KUSSEN en “ WE BELLEN”???!!!!!, mag ik hopen!!!!!!!”

We bellen, we bellen???? Ik zal hem eens bellen!!!!





Och ja… het is wat het is… ze kan er toch niks aan veranderen… als hij niet voor haar wil gaan houdt het op!

Hij weet het dus nog steeds niet, hij kan nog steeds niet kiezen …
Misschien moet hij dan maar verder twijfelen en de leegte in zijn huis en hart opvullen met iemand zoals "de vrouw", dat maakt het al stukken makkelijker want….
De vrouw woont waarschijnlijk in de buurt, is wat ouder, kent zijn geschiedenis ook, is al een deel van de kring en dus ook aanvaardt door zijn kring wat alles tuurlijk stukken makkelijker maakt, ze zien elkaar tijdens de matchen en dus niet eens om de zoveel weekends…
Was ik misschien maar die vrouw???

Of nee liever niet!
Zij komt er ook nog wel achter dat hij niet kan kiezen….


Dus wil ze tegen de vent, tegen haar vent zeggen:

“Lieve schat ik ben van jou, ik ben je vrouwtje, diegene die niet kan koken, maar in ruil je terrasstoelen wil afschuren en je terras mee schilderen, die je familie erbij zou nemen tot ze het weer even genoeg zou vinden en dat dan op haar lieve sociale manier zou duidelijk maken aan jou en je familie, maar ook diegene die er voor je zou staan elke minuut van de dag, voor jou je kids en de rest van je familie en vrienden , zelfs voor yo babies mommas, ja zelfs dat zou ik gedaan hebben…!
Ik ben diegene die stiekem na mijn tweede weekendje daar, en na een feesje bij je vrienden, met een taal waar ik niks van kon maken, stiekem op internet de taal aan het leren was en nog steeds aan het doen is, om alles van je leven te kunnen verstaan en er ten volle deel vanuit te kunnen maken.
Ik zou voor je verhuisd zijn…
Ik zou een nieuw leven opgebouwd hebben in Amsterdam…
Ik zou je wijffie geweest zijn, je dushi die in haar strakke broekje op de bank lag te wachten tot haar ventje thuiskwam…

Ik zou… dit alles gedaan hebben als je voor me zou kiezen…

Maar ik ben niet het soort vrouw dat je behandelt met 3 kussen en “we bellen!”


En op de vraag “HOE het met haar gaat?”

Het gaat goed met haar. Ze is gekwetst op de ergst mogelijke manier, namelijk diegene waarbij je haar niet meer in waarde schat dan een verre kennis waar je afstandelijk afscheid van neemt!
Maar weet je wat?

Komt wel goed schatje!



Ze raapt haar boeltje weer bij elkaar en zal uiteindelijk weer stralen like

The Diamond of Antwerp City!!!

11-08-2008 om 16:15 geschreven door Diamond of Antwerp City  

11-08-2008 om 16:11 geschreven door Diamond of Antwerp City  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

11-08-2008 om 16:00 geschreven door