 |
|
|
| 05-03-2016 |
 De weken na het ongeluk. |
Nog steeds lig ik in bed met de hanger om mijn nek. Ik heb de as van onze ongeboren baby, die omkwam bij het auto-ongeluk in een hanger laten stoppen zodat ik hem altijd bij mij draag. Er zijn ondertussen al enkele weken voorbij maar ik vind de moed niet om op te staan. Gabe merkt dat hij iets moet verzinnen, anders ga ik er helemaal aan onder door. Plots haalt hij de vaas met wensen uit de kast. - Toen we net samen waren hebben Gabe en ik elk een lijstje gemaakt met wensen erop, dingen die we nog wilden doen in ons leven. We hadden afgesproken dat we de vaas zouden bovenhalen als we een mindere periode doormaakten. - Gabe vond dat het nu het geschikte moment was om er drie wensen uit te nemen. Op die manier zouden we alles wat de afgelopen weken gebeurt is een plaats kunnen geven. Op het eerste briefje dat ik trek staat: schilderende olifanten in Thailand bezoeken, op het tweede briefje: cursus Italiaans koken in Italië volgen en op het derde briefje: al surfend de golven van Hawaï trotseren.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
